Przebojowy film „Igrzyska śmierci” rozgrywa się w dystopijnej przyszłości, w której biedne i nieszczęsne masy żyją pod zaawansowaną technologicznie tyranią zamożnej elity. Czy film przedstawia rodzaj społeczeństwa, które elita próbuje ustanowić dla Nowego Porządku Świata? Przyjrzymy się cechom świata przedstawionym w „Igrzyskach śmierci” i ich powiązaniom z planami Nowego Porządku Świata.
Napędzane gigantyczną kampanią marketingową Igrzyska Śmierci szybko stały się sensacją na całym świecie, zwłaszcza wśród nastolatków i młodzieży. Czasami określane jako nowy Zmierzch , Igrzyska Śmierci mają podobne elementy ( tj. Młoda dziewczyna rozdarta między dwoma facetami), rozgrywające się w zupełnie innym kontekście.
Rozgrywające się w dystopijnej przyszłości (dlaczego przyszłość jest zawsze „dystopijna”?), Igrzyska Śmierci kreślą raczej ponury obraz świata jutra, czy to z społecznego, ekonomicznego czy politycznego punktu widzenia. Krótko mówiąc, jest to koszmar wielkiego brata, w którym bogata elita rozkwita na plecach głodującej populacji. W międzyczasie przewrotność i podglądactwo środków masowego przekazu osiąga absurdalny poziom i jest wykorzystywana przez rząd jako spoiwo do utrzymania nienaruszonego niesprawiedliwego porządku społecznego.
Czy Igrzyska Śmierci dając nastolatkom przebłysk niezbyt odległej przyszłości? Nie trzeba kryształowej kuli, by zobaczyć, jak elita próbuje poprowadzić świat w tym kierunku. Czy autorka Suzanne Collins przekazuje młodzieży silne przesłanie anty-NWO, pokazując czekające nas niebezpieczeństwo, czy też jest to przyzwyczajenie młodzieży do tego pomysłu? Spójrzmy na fikcyjny, ale możliwy, przyszły świat Igrzysk śmierci .
Uwaga: ten artykuł dotyczy filmu, a nie serii książek. Film został inaczej sformatowany i przekazuje nieco inną historię.
NWO dla nastolatków
Igrzyska śmierci toczą się w kontekście, który jest uderzająco podobny do opisów Nowego Porządku Świata, planowanych przez dzisiejszą światową elitę. Jedną z głównych cech Nowego Porządku Świata jest rozwiązanie zwykłych państw narodowych w celu utworzenia jednego rządu światowego, którym rządzi centralne mocarstwo.
W The Hunger Games koncepcja ta jest w pełni odzwierciedlona, ponieważ akcja rozgrywa się w Panem, totalitarnym państwie, które obejmuje całe terytorium Ameryki Północnej. W związku z tym Stany Zjednoczone i Kanada połączyły się w jeden podmiot, co wielu przewiduje, że nastąpi to przed pełnym utworzeniem NWO.
W Panem koncepcje demokracji i wolności zniknęły z Ameryki i zostały zastąpione przez dyktaturę high-tech opartą na inwigilacji, monitorowaniu, indoktrynacji mediów, ucisku policji i radykalnym podziale klas społecznych. Ogromna większość obywateli Panem żyje w krajach trzeciego świata i jest stale narażona na ubóstwo, głód i choroby.
Te trudne warunki życia są najwyraźniej wynikiem niszczycielskiego wydarzenia, które doprowadziło do całkowitego upadku gospodarczego Ameryki Północnej. W Dwunastym Dystrykcie, domu bohaterki Katniss Everdeen, mieszkańcy żyją w warunkach podobnych do tych z epoki przedindustrialnej, kiedy to rodziny górników żyły prowizorycznie w szałasach i jedzą gryzonie jako posiłki.
Chociaż masy wyglądają, jakby żyły w XIX wieku, są jednak podporządkowane zaawansowanym technologicznie rządom Kapitolu, który wykorzystuje technologię do monitorowania, kontrolowania i indoktrynacji mas. Kamery monitorujące, chipy RFID i hologramy 3D są szeroko wykorzystywane przez rząd do manipulowania wolą słabej i niewykształconej ludności (chociaż wśród chłopów widać oznaki solidarności i buntu).
Aby zachować kruchy porządek społeczny, Kapitol opiera się na ogromnej sile policji, która jest zawsze gotowa do stłumienia wszelkiego rodzaju powstania. Robotnicy są często zatrzymywani w obozach cywilnych, gdzie pokazywane są propagandowe nagrania wideo sponsorowane przez państwo. Panem jest więc nowoczesnym państwem policyjnym rządzonym przez potężną elitę, która stara się utrzymać masy w biedzie i ujarzmieniu.
Żyjąc w ostrym kontraście z proletariatem, elita w Igrzyskach śmierci zamieszkuje lśniący Kapitol i oddaje się wszelkiego rodzaju ekstrawagancjom i trendom mody. Ta wyższa społeczność postrzega resztę populacji jako podrzędną rasę, którą należy wyśmiewać, oswajać i kontrolować. Wszystkie cenne zasoby zostały zabrane od ludzi mieszkających w dzielnicach, aby przynieść korzyści Kapitolowi, tworząc wyraźną i nie do pokonania przepaść między zwykłymi ludźmi a elitą.
Koncepcja bogatej elity rządzącej przytępionymi i zubożałymi masami (co czyni je łatwymi w zarządzaniu) jest ważnym aspektem Nowego Porządku Świata i jest jasno przedstawiony w Igrzyskach śmierci. Zależność rządu od zaawansowanych technologii inwigilacji i środków masowego przekazu, aby utrzymać ludność w ryzach, to coś, co już widzimy i jeśli będziemy dalej podążać w tym kierunku, świat Igrzysk Śmierci wkrótce stanie się rzeczywistością. Istnieje jednak inna koncepcja ważna dla okultystycznej elity, która jest sercem Igrzysk Śmierci : krwawe ofiary, aby wywołać strach i zdobyć władzę.
Ofiary krwi dla elity
Rząd Panem stworzył Igrzyska Śmierci, aby przypomnieć masom o „wielkiej zdradzie”, jakiej dopuścili się, biorąc udział w buncie. W ramach kary za niesubordynację dwanaście dzielnic Panem musi zaoferować Kapitolowi jednego chłopca i jedną dziewczynę w wieku od 12 do 18 lat, aby wziąć udział w Igrzyskach śmierci. Nastolatki muszą walczyć na śmierć i życie na otwartej arenie podczas wydarzenia przypominającego rzymski gladiator, transmitowanego przez telewizję w całym kraju. Reguły igrzysk odzwierciedlają pogardę elity i całkowity brak szacunku dla mas. Sama nazwa igrzysk przypomina o stanie wiecznego głodu, w którym rządzący celowo trzymają klasę niższą, aby lepiej ją kontrolować.
Chłopcy i dziewczęta, którzy zostali wybrani do udziału w Igrzyskach śmierci, nazywane są „daninami”. Termin ten zwykle opisuje zapłatę oddaną przez wasala swojemu panu, a tym samym odzwierciedla niewolę mas wobec władców. Od niepamiętnych czasów krwawe ofiary uważano za najwyższą formę „hołdu” dla bogów, a na poziomie okultystycznym mówiono, że dzierżą najpotężniejszą moc, z której mogą korzystać władcy i czarownicy.
W ten sam sposób, w jaki starożytni Kartagińczycy składali w ofierze niemowlęta bogu Molochowi, mieszkańcy Panem składają w ofierze swoje dzieci Kapitolowi. Igrzyska śmierci są zatem nowoczesną wersją tych starożytnych rytuałów, w których masy musiały uczestniczyć, aby uniknąć gniewu swoich zwierzchników. Cały naród Panem jest zmuszony oglądać rytuał ofiarny, który odbywa się na Kapitolu, wzbudzając strach, gniew i żądza krwi w nich, wzmacniając moc rytuału.
W poprzednich artykułach widzieliśmy, że śmierć określonych osób (Whitney Houston , Heath Ledger , Amy Winehouse) stają się tak medialnym wydarzeniem, że są w rzeczywistości mega-rytuałami, w których uczestniczą całe narody. Igrzyska śmierci odzwierciedlają koncepcję szeroko nagłośnionych mega-rytuałów.
W Igrzyskach śmierci rytualistyczna śmierć młodych ludzi wybranych z mszy jest sprzedawana jako wydarzenie sportowe, ogólnokrajowe święto, które ma formę reality show. Biedni ludzie nie tylko uczestniczą w tych poniżających wydarzeniach, ale nawet kibicują swoim ulubieńcom. Dlaczego akceptują to wszystko? Jednym z powodów jest to, że środki masowego przekazu mogą skłonić ludzi do zaakceptowania wszystkiego… jeśli jest to przedstawione w formie rozrywki.
Odwołanie się do najniższych instynktów
Gry są transmitowane do narodu w formie reality-show, w którym gospodarze telewizyjni analizują akcję, przeprowadzają wywiady z trybutami i oceniają ich występ. Hołdy są tak zindoktrynowane w tej kulturze, że chętnie akceptują zasady gry i są w pełni skłonni do zabijania, aby wygrać Igrzyska. Masy również aktywnie uczestniczą w wydarzeniu, kibicując przedstawicielom swoich okręgów, mimo że całe wydarzenie celebruje własne poświęcenie.
Odzwierciedla to smutny, ale prawdziwy fakt dotyczący środków masowego przekazu: każdy rodzaj wiadomości może dotrzeć do ludzi, jeśli uda mu się przyciągnąć ich uwagę. Są dwie rzeczy, które automatycznie, niemal nieodparcie, przyciągają naszą uwagę: krew i seks, pozostałości naszych pierwotnych instynktów. Sama przemoc tego wydarzenia przyciąga uwagę mas, którzy zapominają, że igrzyska są symbolem służebności ludu wobec elity.
Koncepcja ta jest już dobrze znana i w pełni wykorzystywana w dzisiejszych środkach masowego przekazu, ponieważ wiadomości sponsorowane przez elity są stale sprzedawane konsumentom jako „rozrywka”.Igrzyska śmierci trafnie zatem przedstawiają rolę mediów w manipulowaniu opinią publiczną. Czy film pomoże młodym ludziom uświadomić sobie ten fakt?
W pewnym momencie filmu śmierć pewnej dziewczynki zaszokowała ludzi do tego stopnia, że przyniosła krótką chwilę przytomności i solidarności, gdy zabójstwo uwydatniło okrucieństwo igrzysk. Transmisja na żywo ze śmierci doprowadziła do gwałtownego powstania w jej dzielnicy, gdy miejscowi zdali sobie sprawę, że byli chętnymi uczestnikami czegoś strasznego. Powstanie zostało jednak szybko stłumione przez nieustannie obecną policję państwową.
Ponadto, aby zapobiec dalszym niepokojom społecznym, producenci serialu wprowadzili do serialu nowy element: Miłość między Katniss Everdeen i Peetą Mellark, dziewczyną i chłopcem z Dwunastego Dystryktu, producentom udało się uciszyć tłumy i przywrócić ich zwykły stan milczącego otępienia. Ta część filmu pokazuje, w jaki sposób środki masowego przekazu są wykorzystywane przez dzisiejsze mocarstwa.
Chociaż Igrzyska Śmierci wydają się potępiać przewrotność przemocy w środkach masowego przekazu, z pewnością wnoszą jej więcej do kin.
Znieczulenie na nowy rodzaj przemocy
Chociaż w Hollywood nie brakuje przemocy, film Igrzyska śmierci przekracza granicę rzadko spotykaną w filmach: Przemoc nieletnich i wobec nieletnich. W tym filmie PG-13 widzimy dzieci w wieku od 12 do 18 lat, które brutalnie dźgają, tną, duszą, strzelają i łamią karki innym dzieciom – sceny rzadko spotykane w hollywoodzkich filmach.
Chociaż z pewnością jest to sposób, aby film przyciągnął uwagę docelowej widowni filmu (która zdarza się być nastolatkami w wieku od 12 do 18 lat), Igrzyska Śmierci wysuwają na pierwszy plan nową formę przemocy, która wcześniej była uważana za zbyt niepokojącą, aby ją przedstawić na dużym ekranie. Ale w tym szczególnym scenariuszu „zabij lub zgiń” w „Igrzyskach śmierci ”, widzowie z łatwością przekraczają tę psychologiczną barierę i zaczynają krzyczeć w filmie, jak: „Chodź, Katniss, weź łuk i strzel temu okrutnemu, małemu skur…..wi w głowę!”.
Konkluzja
Igrzyska śmierci toczą się w świecie, który jest dokładnie tym, co określa się mianem Nowego Porządku Świata: bogata i potężna elita, wyzyskiwana i ogłupiała masa ludzi, rozpad demokracji w byty państwa policyjnego, zaawansowany technologicznie nadzór , środki masowego przekazu wykorzystywane do propagandy i całe mnóstwo krwawych rytuałów. Naprawdę nie ma nic optymistycznego w dystopijnej przyszłości opisanej w Igrzyskach śmierci .
Nawet ludzka godność zostaje odebrana, gdy masy są zmuszone patrzeć, jak ich własne dzieci zabijają się nawzajem, jakby były zwierzętami w klatkach. Biorąc to pod uwagę, nie ma żadnej różnicy między widzami, filmu a widzami w filmie, którzy są świadkami okrucieństwa igrzysk. Obie strony są chętnymi uczestnikami wydarzenia, które ukazuje ich ofiarę pod rozbawionym okiem elity. Co więcej, można argumentować, że film spełnia te same funkcje, co gry w filmie: odwracając uwagę mas krwią i seksem, jednocześnie przypominając o potędze elity.
Czy Igrzyska Śmierci mają na celu ostrzeżenie apatycznej młodzieży przed niebezpieczeństwem, które może spowodować, że obecny system przekształci się w totalitarny koszmar? A może po prostu programuje ich tak, aby postrzegał nadejście Nowego Porządku Świata jako nieuchronność?
