SKRADZIONA PRZESZŁOŚĆ – DLACZEGO ELITY ZAKAZAŁY RTĘCI

Czy kiedykolwiek stłukłeś termometr rtęciowy? Czy znasz również te horrory o tym, jak bardzo jest to niebezpieczne? Dlaczego wokół tego metalu narosło tak wiele mitów? 

Rtęć jest substancją supermobilną, naukowcy klasyfikują ją jako metal, ale nie da się jej nie tylko wykuć czy lutować, trudno ją nawet trzymać w dłoniach. Zachowuje się bardziej jak koloid. Jedyne, co ma wspólnego z metalem, to jego połysk.

Dziś zapewnia się nas, że jest bardzo szkodliwy i niebezpieczny, ale z jakiegoś powodu dawni lekarze używali go jako leku i produktu kosmetycznego. Alchemicy uważali nawet rtęć za zalążek wszechświata. Niektórzy naukowcy nadal uważają rtęć za skuteczne i bezpieczne lekarstwo na raka.

Przez wiele lat rtęć była używana w termometrach, ale w 2020 roku została zakazana. 

A oto kolejny dziwny moment: w przedsiębiorstwach produkujących rtęć ludzie pracują bez żadnego sprzętu ochronnego. Nie noszą rękawiczek ani masek, mimo tak zwanych „strasznie szkodliwych” oparów rtęci.

Dziś nie możemy powiedzieć, kto dokładnie odkrył rtęć dla ludzkości, wiadomo, że była używana przez ludzi od niepamiętnych czasów. Czasami jest wydobywany w postaci rodzimych kropli.

Ale częściej jest izolowany z cynobru, który był używany jako farba od czasów starożytnych, w tym w starożytnych Chinach i starożytnym Egipcie. To dzięki cynoberowi obrazy renesansu wyróżniały się taką jasnością.

Rtęć jest nadal używana w niektórych olejach i akwarelach, a nawet teraz powszechnie stosowane są farby rtęciowo-kadmowe – prawdopodobnie również trujące?

W podręcznikach medycznych napisano, że rtęć jest szkodliwa, ale tylko w dużych ilościach i pod pewnymi warunkami. Ale jeśli zmusisz osobę do zjedzenia 200 gramów zwykłej soli kuchennej, umrze on zresztą boleśnie.

Ale z jakiegoś powodu nikomu nie przychodzi do głowy zakazanie soli, ale rtęć została zakazana.

Może to z powodu jakichś szczególnych właściwości rtęci, o których nam się nie mówi? Na przykład:

Czy kiedykolwiek słyszałeś o wyrażeniu „silnik rtęciowy”? Te urządzenia są niezwykłe, a nawet trochę urojeniowe, ale w Internecie jest wiele odmian silników rtęciowych. 

W latach 90. pomyślnie przetestowano żyroskop rtęciowy. Chociaż to urządzenie nie wymagało zewnętrznego zasilania, wynalazek wolał być ukryty, a schemat obwodu zaginął.

W latach 80. wśród radioamatorów krążyły plotki o niesamowitych możliwościach anten rtęciowych. Rozwiązanie to może zrewolucjonizować anteny we wszystkim, od wszczepionych urządzeń medycznych po późniejsze telefony komórkowe.

Wielu naukowców uważa, że ​​możliwość bezprzewodowego oświetlenia, a także generowania energii o niewyobrażalnych prędkościach wynika ze szczególnego oddziaływania rtęci z eterem. Temat samego eteru w dobie szybkiego rozwoju przemysłu został bardzo szybko zdelegalizowany. Jedna wzmianka o właściwościach eteru i sposobach interakcji z nim okazała się wystarczająca, aby każdy badacz znalazł się pod baczną uwagą i sprzeciwem finansowych potentatów.

Otwarcie dostępu do niewyczerpanego źródła darmowej energii najwyraźniej nie było częścią ich planów. Wystarczy przypomnieć wypowiedzi o eterze Nikoli Tesli, Mendelejewa i Łomonosowa.

Istnieją informacje, że jeszcze w XIX wieku dzięki zastosowaniu rtęci ulice wielu miast zostały dosłownie zalane elektrycznością, pozornie darmową.

Był używany do transportu, do ogrzewania domów, a dziwne naczynia na wielu starożytnych budynkach są bezpośrednio związane z tymi technologiami, które albo zaginęły, albo zostały głęboko utajnione. 

Badanie dokumentów zebranych przez nazistów w ich słynnym Instytucie Ahnenerbe pokazuje, że rtęć może służyć jako wyjątkowe źródło energii, na którym samoloty, podobnie jak starożytne Wimany, mogą osiągnąć prędkość światła. 

Wśród materiałów Anenerbe znajdował się także rękopis, który szczegółowo opisywał urządzenie takiego aparatu. Wewnątrz powinien znajdować się pojemnik z rtęcią i pod nim urządzenie grzewcze.

Rtęć i medycyna

W Internecie krąży wiele informacji, że rtęć może leczyć najpoważniejsze choroby. 

W czasach starożytnych ludzie zwracali dużą uwagę na badanie trucizn i odtrutek, wiedzieli, że niektóre związki rtęci są bardzo toksyczne. Kluczowym słowem jest tutaj „połączenia”. Czysta rtęć nie ma tych właściwości. A co możemy powiedzieć o starożytności, skoro rtęć stosowano zarówno w maściach, jak i lekach doustnych aż do lat 60. ubiegłego wieku w USA – aż do lat 70.! 

A w stomatologii rtęć była czasami używana w XXI wieku, aw niektórych krajach nawet dzisiaj nakłada się uszczelki na bazie amalgamatu rtęci. Takie wypełnienia są bardzo trwałe, u niektórych pacjentów, którzy mają teraz 80-90 lat stoją co najmniej 3-4 dekady, a sami pacjenci wciąż żyją i mają się dobrze.

Do niedawna z powodzeniem stosowano również wiele maści rtęciowych do leczenia oczu.

Każdy, kto jest związany z medycyną, wie, że organiczne środki antyseptyczne na bazie rtęci nadają się nawet do leczenia błon śluzowych.

Rtęć jest nadal używana w homeopatii, ajurwedzie i medycynie chińskiej, wytwarza się z niej wiele cudownych leków.

W ludzkim ciele nie ma ani jednego narządu lub układu, który nie zawiera rtęci. Jest we krwi i w mózgu. Większość znajduje się w nerkach. Wiadomo, że nadmiar rtęci jest dość łatwo wydalany z organizmu.

Dlaczego więc rtęć jest przed nami ukryta? Pytanie jest retoryczne. Czy to z tego samego powodu, dla którego wylewają na nas truciznę z nieba za pomocą chemtrails, fluoryzowanej wody pitnej i wielu innych?