Pochodzenie naszych praprzodków na ziemiach słowiańskich sięga o wiele dalej niż czasy chrześcijaństwa oraz rządy Mieszka l.
Wiedza zawarta w Wedach o tysiące lat wyprzedza historie opisane w Biblii. Wedy – to opowieść o prastarej, wysokorozwiniętej cywilizacji istniejącej na Ziemi w czasach prehistorycznych. Wreszcie Weda – traktuje o dawnych ludach żyjących w zamierzchłych czasach na Antarktydzie, które w związku ze zmianami klimatu migrowały na północne terytoria Starej Rusi.
Wedy mówią, że we Wszechświecie Boga Ramhi istnieje ogromna ilość boskich światów umieszczonych na różnych poziomach Wszechświata. Człowiek może przejść do nich jeżeli tylko będzie kierował się mądrymi prawami i wybierze Złotą Drogę Duchowości.
Wedy odkrywają kosmiczne tajemnice o dawnych walkach jasnych sił Niebiańskich Gmachów z planety Makoszy w Wielkiej Niedźwiedzicy, planety Rad z Oriona i planety Rasa z gwiazdozbioru Lwa z ciemnymi mocami kosmicznego mroku.
Wspominają także, iż była stworzona ochronna granica, dzieląca Niebieskie Gmachy Białoboga i Podniebne Gmachy Ciemności Czarnoboga, a przebiegająca przez nasz System Słoneczny.
Wedy opowiadają, iż około 150 tys lat temu Wajtmara – ogromny statek kosmiczny uległ uszkodzeniu, w skutek czego zmuszony został do awaryjnego lądowania na planecie Ziemia, które nastąpiło gdzieś w okolicach tajemniczego lądu zwanego Arktyda. Na okręcie przebywało około 2 tysięcy istot, przedstawicieli czterech kosmicznych rodów pochodzących z planety Ingard, układu gwiezdnego Dienieboła z gwiazdozbioru Lwa. Nowa planeta bardzo przypominała rozbitkom ich daleką ojczyznę, dlatego postanowili zostać na planecie, którą nazwali Midgard. Wajtmara zaś po naprawach odleciała w otchłań kosmosu.
Kosmiczni rozbitkowie byli wysokimi, białoskórymi humanoidami, o wzroście około dwóch metrów, różniący się między sobą jedynie kolorem oczu i włosów:
- D’Aryjczycy – stalowe oczy i białe włosy
- H’Aryjczycy – zielone oczy i jasnoblond włosy
- Światorusy – niebieskie, chabrowe oczy i ciemnoblond włosy
- Raszeny – jasno-piwne oczy i ciemnoblond włosy.
W Wedach historia powstania nowego państwa Arktydy umiejscawiana jest w okresie istnienia cywilizacji Atlantydy i Lemurii. Wajtmara kilkukrotnie przylatywała na ziemię Midgard z nowymi przesiedleńcami na pokładzie. Kosmiczni emigranci nazwali swój kraj Daaria, siebie zaś plemieniem Rasy – Asami, posiadającymi głęboką duchową wiedzę, którą przekazali im Gwiezdni Opiekunowie.
Około 112 tysięcy lat temu ziemię Midgard odwiedzili Dadźbóg (dający, obdarowujący) Tarch wraz z Boginią Tarą przywożąc i przekazując osadnikom mądrość przodków – zasady wspólnego życia, przedłużania rodu, hodowli jadalnych roślin i traw (zbóż) z nasion, które przywieźli ze sobą. Ponadto w tym czasie Dadźbóg przekazał Asom Wedy zwane Aryjskimi, które zostały spisane sanskrytem na płytach z metali szlachetnych.
Mniej więcej 109 tysięcy lat temu w skutek naturalnych katastrof Ariowie zostali zmuszenie do wielkiej migracji. Ariowie rozdzielili się na trzy główne grupy: jedne plemiona udały się na kontynent Oceanu Atlantyckiego, inne zaś posuwały się na południowy wschód, w głąb Azji, jeszcze inne zaludniały równiny Syberii. W czasach starożytnych, w miejscu równiny zachodnio-syberyjskiej istniało lodowate morze, zaś bardziej na południe znajdował się półwysep Awanturnik.
Około 30 tysięcy lat temu rasa Asów założyła miasto Asgard Daryjski. Asy głównie zajmowały się rolnictwem nazywając się ariami-oraczami. Jednakże w skutek kataklizmów naturalnych na około tysiąc lat państwo-miasto przestało istnieć, jednakże w ciągu kolejnych 500 lat Ariowie odbudowali swoje państwo. Powstało wielkie „Siedmiorzecze” – miasta i osady na brzegach rzek: Irtysz, Iszym, Toboł, Tara, Jenisej, Lena i Ob, które utworzył wielkie państwo kultury wedyjskiej.
W tym czasie Ziemię zamieszkiwały także inne kosmiczne rasy. Atlantydę zasiedliły rasy z Marsa oraz gwiezdnego systemu Liry – czerwona rasa pochodziła z Gmachu Ognistego Smoka (Żmija) – gwiazdozbiór Wężownika. Z Gmachu Wielkiej Niedźwiedzicy, planety Makoszy przybyli żółci ludzie, i założyli chińską rasę, wojna między narodami była nieuchronna, żółte rasy były przeciwne przeniesieniu się białych ludzi w rejony południowej Azji.
Z Gmachu Ciemnej Pustki, gwiazdozbioru Smoka przybyli ludzie o czarnej skórze i zaludnili 13 planetę systemu słonecznego, jednakże tuż przed jej zniszczeniem przenieśli się na Midgard. Czarnoskórzy Drawidzi i Nagowie czciciele Ognistego Smoka zaludnili Afrykę oraz Indie, gdzie nie niepokojeni oddawali cześć i składali ofiary swym bałwanom.
Rusowie prowadzili wojny z Drawidami i protochińczykami, którzy zdecydowanie sprzeciwiali się rozprzestrzenianiu białej rasy po całym kontynencie eurazjatyckim. Plemiona Daryjskie Kapłana Anta emigrowały na Atlantydę. Pewne grupy przelatywały na wimanach, inne zaś przepłynęły ocean na wyspę Tule, a następnie dalej, na wyspy Atlantydy. Przeszło 15 tysięcy lat przeżyli Ariowie na Atlantydzie początkowo tocząc walki z Atlantami, później jednak nastąpiło pomieszanie niektórych plemion Arian z Atlantami.
Po kolejnej katastrofie sejsmicznej rada wyższa Kapłanów Trójzębu Boga Mórz wyspy Posejdona stworzyła państwo Starej Grecji. Kapłani aryjsko-atlantyckiego pochodzenia przybyli na Północ Afryki, w dolinę Nilu by założyć nowe państwo – Egipt. W świętych papirusach Egiptu wspomina się, iż około 34 tysięcy lat temu pod kierunkiem kapłanki Izydy i jej męża Ozyrysa państwo Egipt założyło dziewięciu białych kapłanów przybyłych z Północy Atlantydy. Oni nie byli bogami, lecz przodkami Darian.
Gdy Atlantyda zaczęła się zapadać, potomkowie Atlantów i arktycznych narodów rozpoczęły migrację na wschodnią Europę. Zaludnili brzegi Dniepru i terytoria obszaru nad Morzem Czarnym. Około 9 tysięcy lat temu atlantyccy Aryjczycy osiadli w stepowo-leśnej strefie wzdłuż 50 równoleżnika tworząc bardzo silne państwo Aratta.
Antyjski związek protosłowianin – skifów i sormatow istniał aż do czasu powstania Rusi Kijowskiej, gdy to nastąpiło nastąpił rozłam na dwie gałęzie – południowo-wschodnich i południowo-zachodnich Słowian. W początku IV wieku naszej ery Europę dewastowały dzikie hordy Hunów, jednakże nie zdołali pokonać Antyjskiego związku Słowian.
W przekazach wedyjskich wspomina się także o tym, że około 50 tysięcy lat temu na ziemię Midgard przyleciały dziwne istoty z Piekielnego Gmachu będące hermafrodytami, których płeć zmieniała się zależnie od faz księżyca. Stwarzali dzikie religijne kulty z ofiarami. Początkowo żyli w odizolowanych grupach na terenie Europy zachodniej w dorzeczach Renu.
Na przestrzeni kolejnych stuleci, mieszając się z ludźmi stali się dwupłciowi, lecz w ich krwi nadal żyły zaborcze, agresywne i niskie instynkty – sensem ich życia było ujarzmianie innych narodów, grabież ich mienia i bogactwa. Te piekielne narody nie miały żadnych wysokich zasad moralnych i przeszły do historii pod ogólną nazwą barbarzyńców.
Prowadzili wojny z narodami aryjskimi. 17 tysięcy lat temu w Azji doszło do wojny z zastosowaniem technologii jądrowych. Kiedy aryjskie Asy pojawili się w Indiach, przynieśli ze sobą duchową mądrość Wed, którą podarowali czarnoskórym Drawidom. Ostatnie pojawienie się Ariów w Indiach miało miejsce około 7500 lat temu, gdy wódz Rama pochodzący z Arkaim wkroczył tam wraz ze swoim wojskiem.
Drawidowie stawili opór, wybuchła wojna, zmagające się strony stosowały najróżniejszą broń, w tym jądrową, która rzucana była z latających wiman. Nie bacząc na liczne ofiary z obu stron wojna trwała do czasu, aż Ariowe odnieśli całkowite zwycięstwo, po którym na podbitym terytorium ustanowili swoje zwyczaje i tradycje kulturowe eliminując krwawy kult Kali-Ma. Wojna i kształtowanie się indoaryjskiej cywilizacji zostało opowiedziane w starym dziele epickim « Mahabharata Gita ». Ariowie zawierali mieszane związki z Drawidami, wskutek czego powstała brązowa rasa Hindusów.
Wedy zostały spisane znakami runicznymi na płytach ze szlachetnego metalu, nie podlegającego korozji. Złote Płyty zostały połączone trzema pierścieniami, które symbolizowały trzy światy:
- Jawi – świat ludzi (świat mineralny)
- Nawi – świat duchów (świat astralny)
- Prawi – świat Jasnych Bogów (świat przyczynowy)
Santi Wedy spisywane przez Żerców na pergaminie lub skórach zwierząt otrzymały nazwę Harati. W późniejszych wiekach Wedy transformowały się w Święte Pisma Indii – « Rigweda » i « Wisznu Parana », których wiedzę z pokolenia na pokolenie przechowywali bramini.
Harati zostały spisane na tysiącach wołowych skór i połączone w jedną naukę zwaną Awesta. Aryjskie plemiona Asów po dotarciu na tereny Persji i Iranu stworzyły kult Ognia i religię zaroastrianizmu. Pierwsi kapłani tych plemion należeli do kultury wedyjskiej, którzy starą mądrość transformowali w nową naukę. W III w. p.n.e. wszystkie księgi Awesty zostały zniszczone przez żołdaków Aleksandra Macedońskiego.
Imperium słowiańsko-aryjskie, które nazywano „Świętą Ziemią Rasy” istniało przez wiele tysiącleci rozciągając się od gór Ripiejskich, aż po Ocean Spokojny. Zarówno stolicą, jak i centrum duchowym był kompleks świątynny o nazwie Asgard Iryjski, który znajdował się pod osłoną boskiej mocy Inglii. Przez wiele wieków wrogowie nie byli zdolni nawet zbliżyć się do miasta, o podboju nie wspominając.
Przez wiele wieków mieszkańcy żyli w zgodzie surowo przestrzegając zasad, zakazów i nakazów płynących z tradycji wedyjskiej jednocześnie zachowując pamięć przodków z Arktydy oraz wiedzę o niewidzialnych światach Boga Ramhata. Po kataklizmie planetarnym, w którego efekcie zniszczeniu uległa świątynia z kryształem generującym ochronne pole energetyczne miasto zostało zdobyte przez Dżungarów – plemię z północy Chin.
Dzikie hordy zniszczyły bezcenne rękopisy i książki zabijając większość kapłanów. Raszeny prowadzili długą i wyniszczającą wojnę z protochińczykami, z kraju Ognistego Smoka. Jednak w końcu odnieśli całkowite zwycięstwo, po którym zaproponowali Dżungarom rozejm, który podpisano w Gwiezdnej Świątyni Światła 22 września 7521 lat temu. Zaś dzień ten nazwano Dniem Stworzenia Świata rozpoczynając od niego nowy cykl odmierzania lat.
40 tys lat temu Ariów odwiedził Piorun, który przyniósł nową wiedzę. Pozostawił proroctwa oraz ostrzeżenia o ludziach z Piekielnego Kręgu, którzy nie będą żyć w zgodnie z boskimi prawami. Ostrzegł, iż nadejdą czasy moralnej, etycznej i psychicznej degeneracji społecznej prowadzącej do samozagłady. Będzie to czas, gdy Bogowie Światłości nie będą mogli otwarcie przybyć na odsiecz mieszkańcom Ziemi. Gdy jednak nastanie Święty Rok Proklamowania Nowego Świata w Gwiezdnej Świątyni Światła 7521 roku (przełom 2012 i 2013 roku) wtedy nastanie królestwo Sprawiedliwości i Światła.
Jednak nie wszyscy otrzymają prawo wstępu do Gmachu Światłości, a jedynie ci, którzy żyli i postępowali zgodnie z prawami Inglii (świata przyczynowo-skutkowego) i Boga Swaroga.