”Car-bomba” była bomba wodorową o długości 8 metrów, średnicy 2,1 metra i ważyła 27 ton. Była na tyle duża, że do jej zrzucenia wykorzystano specjalnie przystosowanego bombowca Tupolewa Tu-95W, z którego należało usunąć zbiorniki paliwa i drzwi komory bombowej, aby ją pomieścić na pokładzie.
Ponad 60 lat temu, Związek Radziecki zdetonował największą bombę atomową. RDS-220, znana jako Car-bomba, była bombą wodorową, która eksplodowała z siłą ponad 50 milionów ton trotylu. Do dziś jest to największa w historii świata eksplozja spowodowana przez człowieka. Rosja właśnie odtajniła nagranie z tego historycznego testu.
Film został opublikowany 20 sierpnia przez rosyjską Państwową Korporację Energii Atomowej Rosatom, aby upamiętnić 75. rocznicę powstania rosyjskiego przemysłu jądrowego. Car-bomba została zdetonowana 30 października 1961 roku przy Wyspie Północnej w archipelagu Nowej Ziemi na Oceanie Arktycznym.
Radziecka bomba została zrzucona na spadochronie, aby zwiększyć szansę przeżycia załogi samolotu. Mimo iż bombowiec oddalił się na odległość 115 kilometrów, fala uderzeniowa była tak potężna, że pilot z trudem odzyskał kontrolę nad maszyną. Kula ognia o szerokości 8 kilometrów nie dotknęła powierzchni ziemi, gdyż odbiła się od fali uderzeniowej. Wybuch bomby wodorowej był widoczny z odległości niemal 1000 kilometrów, a powstały grzyb atomowy miał wysokość około 67 kilometrów.
Radziecka Car-bomba była niezwykle potężna i niszczycielska, lecz niepraktyczna. Bombę można było dostarczyć jedynie z pomocą samolotu, ponieważ w tamtym czasie, Związek Radziecki nie dysponował odpowiednimi rakietami balistycznymi. Był to również jeden z ostatnich naziemnych testów jądrowych, a w 1963 roku, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek Radziecki podpisały traktat o częściowym zakazie prób, który zezwalał na przeprowadzanie podziemnych testów.