Watykan, zwany stolicą apostolską, jest formą portu, do którego przybywają powracający do życia fizycznego niewolnicy, wplątani w wieczne koło – karmy negatywnej. Zmuszani do wojen, prowadzenia międzyrasowych rzeźni oraz religijnego i politycznego podziału tezy i antytezy niewolnicy i najemnicy, pracujący dla fetyszy, otrzymywanych od swoich panów, porzucają prawo naturalne, na rzecz prawa stanowionego.
Czy, są dowody, na tego typu oskarżenia ? Nazwa Watykanu, czyli stolicy apostolskiej, pochodzi od rzymskiego bóstwa Vagitanus – Vaticanus.
Vagitanus – Vaticanus.
Vagitanus (także Vaticanus), to w mitologii rzymskiej, bóstwo opiekujące się pierwszym krzykiem dziecka po narodzinach. Watykan, kontroluje negatywną karmę niewolników, najemników i panów, za pomocą ideologii państw, kast i karmicznego czasu (odejść i powrotów).
Słowo vagitanus, pochodzi od słowa vagina, co oznacza pochwa. Watykan, jest umiejscowiony na wzgórzu (wzgórek łonowy) dedykowanym kultowi na cześć Boga płaczących (zawodzących, wyjących zwierząt) dzieci. Wagitanus, został opisany w starożytnych księgach, jako ten, który dał podwaliny ludzkiej mowy. Płacz dziecka, odnosi się do przywołania lub oznajmienia swego nadejścia – powrotu.
Oto jest nagi, na nagiej ziemi … ( kobiety rodziły kiedy na ziemi – matce ziemi … ) Hierarchia, czyli boscy funkcjonariusze, stworzyli Watykan w celu kontroli populacji ludzkiej i odnajdywaniu tych, którzy rządzili, rządzą i będą rządzić, kastowym piekłem.
Boscy funkcjonariusze, to m.in. szamani i filozofowie, którzy stworzyli współczesną ideologie Watykanu. Mowa tu, o takich szamanach i mistykach jak : Aulus Gellius, Augustyn z Hippony, czy nauczyciel duchowy Gelliusa i Augustyna, szaman zwany – Marcus Varro.
Wagitanus vel Waticanus, nasi także pierwotne imię lechickie – Ajusz. Zanim na skale powstał Watykan, na początku drogi na wzgórze, stał ołtarz, na cześć szamana Ajusza, który stworzył ideologie pierwszego słowa – czyli ideologi będącej natchnieniem od Boga.
To natchnienie, nazwane zostało : pierwszym krzykiem, czyli Waticanus lub Wagitanus. Najpierw powstaje pierwszy krzyk, więc wzgórze zostało nazwane pierwszym krzykiem po wyjściu z waginy – Watykanem. Niemowlęta, w czasie narodzin wydają dźwięk – imitujący pierwszą sylabę słowa Vaticanus, czyli słowa określającego pierwszy krzyk.
Pomimo, że wzgórze nosiło imię Boga Vagitusa, nazwana je Vaticanus, ponieważ nowy – ideologiczny bóg, wydał tu swój pierwszy okrzyk. Granovius, tłumaczy zmianę nazewnictwa, ordynarnością wyrażenia Vagitus (wulgarność klasycznej łaciny). Augustyn, wspomina Vagitanus / Vaticanus trzykrotnie w Księdze 4, zatytułowanej – Miasto Boga.
Imiona bogów, mają swe funkcje ukryte w swych nazwach, dlatego też nazwa Watykanu, pochodzi od Boga Vaticanusa, który jest bogiem pierwszego ludzkiego okrzyku – vagitubus. ” W Watykanie, można dostrzec wiele obrazów, rzeźb, płaskorzeźb … prezentujących dzieci, z otwartymi ustami (vagitu) oraz mnóstwo rzeźb bóstw, związanych z porodem …
W starożytnych religiach, w tym w religii starożytnego Rzymu, uważano że bóstwa troszczą się o każdy aspekt poczęcia – ciąże, poród i rozwój dziecka. Niektóre bóstwa, pełniły wyspecjalizowaną funkcje, dzięki czemu w późniejszych okresach, przełożyło się to na formy kontroli państwa nad dzieckiem, będącym formą kapitału danego kraju.
Kontrola promuje lub wpływa na unikanie określonych działań kształtowanego przez państwa najemnika i niewolnika. Kontrola działań, nazywana była : boskością chwili. Jest, to eleganckie sformułowanie, na nieeleganckie działanie ideologów szamańskich.
Wspomina o tym rozległa literatura w języku greckim i łacińskim, do której dostęp posiadają tylko nieliczni, wytrwali adepci wiedzy prawdziwej – odpornej na podziały rodzące się ze specyfiki działania trzeciej siły. Kontrolę nad matką i dzieckiem, opisuje na ten przykład grecki ciemiężcą – ginekolog Soranus z Efezu.
” Położne nie mogą być zanadto przesądne odbierając towar z portu karmy … Z powodu wielkiej śmiertelności noworodków (30-40%), każde, ręce do pracy, są potrzebne naszej ideologii … ”
Rytuał ponownego przejścia.
Rytuał przejścia lub ponownego przejścia, odnoszący się do narodzin i śmierci, miał kilka równoległych aspektów. Narodziny dziecka w jednym wymiarze, śmierć człowieka w tym samym lub innym wymiarze, łączyła się niekiedy ze śmiercią rodzica w połogu i narodzin tegoż rodzica w tej samej chwili, w innym lub tym samym wymiarze …
Aspekt życia i śmierci, jest równorzędny i oba te kulty, istniały i istnieją obok siebie, od początku zrozumienia istoty użytecznej karmy negatywnej, z której hierarchia czerpie wieczysty zysk … Tego typu ideologie, przyspieszały pozorne zmiany ustrojowe, na ten przykład :
Kiedy przy połogu zmarła Julia, córka Juliusza Cezara i żona Pompejusza, jej niemowlę zmarło kilka dni później, zrywając rodzinne więzi między ojcem a mężem i przyspieszając Cezarską Wojnę Domową, która zakończyła epokę Rzymskiej Republiki.
Niektóre praktyki rytualne, można scharakteryzować jako lękowe przesądy, ale religijna aura otaczająca poród, odzwierciedla wartość, umieszczoną w rodzinnej tradycji (mos maiorum), która łamała ludzką tożsamość i wiarę w wewnętrzną mądrość, wolnej jednostki . Dzieci, jako towar ideologiczny, tworzący rynek ekonomiczny, były umieszczane na tych samych monetach, co Juno Lucina, czyli bogini porodu.
Te same obrazy gościły w sztuczne pogrzebowej, bowiem sarkofagi, przewidywały powrót za pomocą złej karmy, do piekła, życia fizycznego … Co ciekawe, tylko użyteczne osoby, a więc dzieci po 10 roku życia, otrzymywały pełen pogrzeb rytualny (Parentalia). Dzieci poniżej pierwszego tygodnia życia, nie były odnotowywane w rejestrze niewolników i dlatego też nie przysługiwały im formalne obrzędy.
Narodziny.
Gdy dziecko pojawi się już w świetle dnia, w drugim tygodniu jego życia, rozpoczynano wprowadzanie w jego nowe życie – wiele rytuałów. Przyjaciółki matki składają jej gratulacje, a następnie …
Trzy bóstwa – Intercidona, Pilumnus i Deverra – zostały przywołane, by odepchnąć Silvanusa, dzikiego leśnego boga drzew, w tym celu: trzej mężczyźni zabezpieczali domowników w domu, nowo narodzonego dziecka.
Owi mężczyźni, każdej nocy, uderzali w próg (limen – liminalność) toporem, a następnie młotkiem i zamiatali powstałe w ten sposób odpryski drewna. Następnie na etruskim lustrze malowano scenę w której Uni (Juno) karmi dorosłego już Hervego (Herkulesa), aby ten osiągnął nieśmiertelność karmy negatywnej.
W atrium domu ustawiono łóżko dla Juno i stół dla Herkulesa. W mitologicznej tradycji helleńskiej Juno próbowała zapobiec narodzinom Herkulesa, co wynikało z niewierności Jowisza. Dorosły Harve, zyskał swoją boską naturę i nieśmiertelność, poprzez picie mleka Uni vel Juno, za sprawą negatywnej karmy, którą został obarczony za taki niemoralny – czyn. Dzień oczyszczenia, wyplenia w dziecku, ostatnie wspomnienia z poprzedniego wcielenia, ponieważ tegoż dnia, dziecko otrzymuje nowe imię (praenomen).
Dzieje się to 8 dnia życia dziewczynki i 9 dnia życia chłopca (pępowina odpada 7 dnia – ostatni akt połączenia z matką i portem docelowym – najpierw niewolnik, jest rośliną, stając się później zwierzęciem hodowlanym), dzieje się tak, ponieważ samica wcześniej dorasta i osiąga dojrzałość płciową i doskonałość cielesną.
Własne imię, to własny los – był to dzień uczty – rozdzielenia rodziców od dziecka przechodzącego na własność państwa … Tylko dzieci elit, nie stawały się własnością państwa, bowiem same państwem były i posiadały własnych niewolników. W dobrze sytuowanych gospodarstwach domowych dzieci były pod opieką pokojówek. Oczekuje się, że matka nadzorująca nad personelem przedszkolnym, będzie czuwać nad jakością opieki, edukacji i dobrego samopoczucia dzieci.
Wszystkie tajemnice, są przedstawione waszym oczom, jako zdekonstruowane alegorie, które autorytety tłumacza wam w niewłaściwy sposób, aby niewolnik nie posiadał wiedzy pana.
Przewaga dzięki wiedzy, pogłębiana jest poprzez strach, podział i manipulacje, dążąca do wytworzenia społecznej ignorancji i uśrednienia poziomu umysłowego niewolników.