
<p>Pomysł, że piramidy i Sfinks na płaskowyżu w Gizie były kiedyś zanurzone pod dużą ilością wody, niepokoi ekspertów, którzy kwestionowali tę możliwość przez dziesięciolecia. Naukowcy argumentowali z przekonującymi dowodami, że cały krajobraz w Gizie, w tym piramidy i Sfinks , wykazuje oznaki erozji czystej wody.</p>



<div id="attachment_633" class="wp-block-image"><figure class="aligncenter"><img src="https://curiosmos.com/wp-content/uploads/2018/10/Ancient-Sphinx-2.jpeg" alt="Rzadkie, starożytne zdjęcie Sfinksa, zanim został całkowicie wykopany. " class="wp-image-633"/><figcaption>Rzadkie, starożytne zdjęcie Sfinksa, zanim został całkowicie wykopany.</figcaption></figure></div>



<p>To doprowadziło kilku uczonych do przekonania, że ​​starożytna nekropolia była kiedyś zanurzona w morzu. <strong>Ale gdzie są przekonujące dowody?</strong></p>



<p>Oprócz śladów erozji wodnej wyraźnie widocznych na Sfinksie i innych częściach płaskowyżu, czy jest coś jeszcze, co mogłoby dowodzić, że krajobraz był zanurzony pod wodą ? Archeolog Sherif El Morsi, który od ponad dwudziestu lat intensywnie pracował na płaskowyżu Gizy, i jego kolega Antoine Gigal, odkryli <em>dziwną skamielinę</em> na płaskowyżu Gizy.</p>



<p><strong>Potwierdza teorie, że Piramida, a także Sfinks, były kiedyś zanurzone pod wodą.</strong></p>



<p>Ale Gigal i El Morsi nie byli pierwszymi, którzy zaproponowali lub zbadali zanurzenie płaskowyżu Gizy.</p>



<p>Dr Robert M. Schoch był jednym z pierwszych ekspertów, którzy odnieśli się do pomysłu, że starożytne struktury płaskowyżu są znacznie starsze niż to, co sugerują uczeni głównego nurtu i że cały region był kiedyś zanurzony pod wodą. We wczesnych latach 90-tych dr Schoch zaproponował, że Wielki Sfinks w Gizie był strukturą starszą o tysiące lat, niż uznają to obecnie archeolodzy, i że powstał między 5000 a 9000 pne.</p>



<p>Teoria ta opierała się na wzorcach erozji wody odkrytych w zabytkach Gizy i otaczającym krajobrazie. El Morsi i jego koledzy próbowali udowodnić tę teorię, przeszukując płaskowyż Gizy w poszukiwaniu wskazówek, które mogą ujawnić prawdziwą naturę pomników.</p>



<p>A ich poszukiwania odpowiedzi ostatecznie zakończyły się odkryciem, które wielu sugeruje, jest ostatecznym dowodem na zanurzony płaskowyż Gizy. Podczas jednego z badań tego obszaru, a badacze analizujący i dokumentujący ślady erozji pomników w Gizie, odkryli skamieniałość.</p>



<div id="attachment_4257" class="wp-block-image"><figure class="aligncenter"><img src="https://curiosmos.com/wp-content/uploads/2019/03/Fossil.jpg" alt="Skamieniałość odkryta na płaskowyżu Gizy. El Morsi i Gigal piszą: „Widzimy wyraźnie nieskazitelny stan i drobne szczegóły perforacji egzoszkieletu, co oznacza, że ​​to morskie stworzenie musiało skamieniać od niedawna”. Źródło zdjęcia: Gigal Research." class="wp-image-4257"/><figcaption>Skamieniałość została odkryta na płaskowyżu Gizy. ;El Morsi i Gigal piszą: „Widzimy wyraźnie nieskazitelny stan i drobne szczegóły perforacji egzoszkieletu, co oznacza, że ​​to morskie stworzenie musiało skamieniać od niedawna”. ;Źródło zdjęcia: Gigal Research.</figcaption></figure></div>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow"><p>„Podczas jednej z dokumentacji starożytnego wybrzeża prawie potknąłem się o blok drugiego poziomu świątyni” &#8211; wyjaśnił El Morsi w artykule opublikowanym na stronie internetowej Gigal Research.</p></blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow"><p>„Ku mojemu zdziwieniu wybrzuszenie na górnej powierzchni bloku o, które prawie się potknąłem, było w rzeczywistości egzoszkieletem skamieniałości czegoś, co wydaje się być jeżowcem (jeżowcem), które są stworzeniami morskimi żyjącymi w stosunkowo płytkich wodach. ”</p></blockquote>



<p><strong>Dowody skłoniły El Morsi i jego współpracowników do wysunięcia wniosku, że płaskowyż Giza został zalany w odległej przeszłości przez ogromne falę wody.</strong></p>



<p>W szczególności skupili się na miejscu świątyni Menkare, które, jak twierdzą, mogło być dawną laguną, kiedy poziom wody pokrywał całą Nekropolię, w tym Wielkiego Sfinksa, a także otaczające ją kompleksy świątynne.</p>



<p>Pomimo odkrycia wyjątkowej skamieliny nie wszyscy byli przekonani, że artefakt jest przekonującym dowodem na zalany płaskowyż Gizy.</p>



<div id="attachment_4255" class="wp-block-image"><figure class="aligncenter"><img src="https://curiosmos.com/wp-content/uploads/2019/03/Egypt-flooded-landscape.jpg" alt="Wioska i piramidy w czasie powodzi, około 1890 roku (domena publiczna)." class="wp-image-4255"/><figcaption>Wioska i piramidy w czasie powodzi, około 1890 r. Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons.</figcaption></figure></div>



<p>Sceptycy twierdzą, że echinoid znaleziony na wapieniu został odsłonięty przez erozję, a skamieniałe stworzenie było w rzeczywistości częścią pierwotnego wapienia, powstałego około 30 milionów lat temu.</p>



<p>Jednak El Morsi wyjaśnił, że stworzenie skamieniało w stosunkowo niedawnym czasie. Badacz wskazał, że stworzenie zostało znalezione grawitacyjnie na podłodze, w niemal idealnym stanie, zlokalizowane w strefie pływów laguny.</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow"><p>„Widzimy wyraźnie nieskazitelny stan i szczegóły perforacji egzoszkieletu; oznacza to, że stworzenie morskie musiało zostać skamieniałe całkiem niedawno ”</p></blockquote>



<p>Badacz zauważa, że ​​poza tym powódź na płaskowyżu była dość znaczna, osiągając szczyt do siedemdziesięciu pięciu metrów nad obecnym poziomem morza.</p>



<p><strong>To stworzyło linię brzegową, która najprawdopodobniej sięgała do zagrody Chefrena w pobliżu Wielkiego Sfinksa i świątyni Menkare&#8217;a.</strong></p>



<p><strong>Są to dowody, argumentuje El Morsi. Wystarczy spojrzeć na pomniki i otaczające je bloki, na których widać wyraźne ślady erozji wywołane falami pływowymi, co sugeruje, że w przeszłości istniała strefa międzypływowa o długości około dwóch metrów.</strong></p>



<p><strong>Sfinks i Wielka Piramida w Gizie również pokazują dowody poważnej powodzi. Według El Morsi, pierwsze 20 poziomów Wielkiej Piramidy w Gizie nosi ślady erozji spowodowanej głębokim nasyceniem wody.</strong></p>



<div id="attachment_4258" class="wp-block-image"><figure class="aligncenter"><img src="https://curiosmos.com/wp-content/uploads/2019/03/Giza-Plateau-water-erosion-marks.jpg" alt="Wżery Tafoni spowodowane nasyceniem wodą morską na pierwszym rzędzie wypolerowanych kamieni licowych Wielkiej Piramidy. Źródło zdjęcia: Gigal Research." class="wp-image-4258"/><figcaption>Wżery Tafoni spowodowane nasyceniem wodą morską na pierwszym rzędzie wypolerowanych kamieni licowych Wielkiej Piramidy. ;Źródło zdjęcia: Gigal Research.</figcaption></figure></div>



<p><strong>Ale jeśli poziom wody był tak wysoki, a płaskowyż w Gizie został zalany, jak dawno to miało miejsce?</strong></p>



<p>Zdaniem naukowców określenie dokładnego harmonogramu jest trudne, ponieważ w ciągu ostatnich 100 000 tysięcy lat poziom mórz w regionie wahał się o ponad 120 metrów.</p>



<p><strong>Naszym zdaniem jest to kolejny dowód na to że całkiem niedawno, <a href="https://globalna.info/2020/12/14/tartaria-dowody-na-swiatowy-potop-blotny-w-xix-wieku/">na przełomie XVIII i XIX miał miejsce wielki reset</a> i<a href="https://globalna.info/2020/09/20/tartaria-mudflood-wielki-potop-blotny-ktory-zniszczyl-tajemnicza-cywilizacje/"> potop błotny</a> który zalał większość kontynentów i wyniszczył na ziemi tajemnicze i nieznane cywilizacje.</strong></p>

GLOBALNY RESET W XIX WIEKU – CZY PIRAMIDY I SFINKS ZNAJDOWAŁY SIĘ WODĄ ?
