W połowie XIX wieku pod podłogą katedry brytyjskiej znaleziono bardzo oryginalne dzieło mistrzów kartografów średniowiecza. Na kawałku skóry cielęcej rozciągniętej na solidnej dębowej ramie narysowano szczegółową mapę świata, taką jaką wyobrażali sobie Europejczycy żyjący w XIII wieku. Na cześć katedry znalezisko nazwano Mapą z Hereford.
Koktajl tradycji i legend
Mapa natychmiast zainteresowała historyków i naukowców. Po starannej renowacji znaleziono na niej ponad pięćset niesamowitych ilustracji. Istniejące obiekty geograficzne, wydarzenia biblijne, egzotyczne rośliny, zwierzęta, śmieszne humanoidalne stworzenia i sceny ze starożytnej mitologii zostały jednocześnie przedstawione na skórzanym płótnie.
Żywe ilustracje w kolorowych farbach odzwierciedlały średniowieczny światopogląd. Mapa nie była przeznaczona do orientacji w terenie ani nawigacji, ale była raczej mieszanką wiedzy i legend.
Kontynenty i miasta
Najmniej pytań wywołała część geograficzna znaleziska. Wschód znajduje się na początku dokumentu, ponieważ ta orientacja reprezentowała wschód słońca i drugie przyjście Chrystusa. Jerozolima (pępek Ziemi) położona jest w samym centrum, co jest cechą charakterystyczną średniowiecznego mapowania Europy.
Wśród obrazów kontynentów widać Afrykę, Azję i Europę. Na mapie zaznaczono ponad czterysta miast, w których obok stolic znajduje się również miejsce narodzin relikwii – Hereford, kilka mórz (Czerwone, Martwe, Adriatyk) oraz rzeki (Nil, Eufrat, Tygrys, Ganges).
Na mapie znajduje się nawet niewielka część współczesnej Rosji i Ukrainy – Morze Azowskie, Don i Dniepr, gdzie według średniowiecznych uczonych znajdowało się złote runo.
Biblia, historia, starożytność
Badacze odkryli osiem klasycznych legend na mapie Hereford, a opowieści o poszukiwaniu złotego runa, labiryncie Minotaura i wyczynach Herkulesa sąsiadują z obrazem obozu Aleksandra Wielkiego i innymi prawdziwymi wydarzeniami historycznymi.
Ponadto relikwia zawiera liczne sceny z Biblii. Oprócz Jezusa, który zajmuje honorowe miejsce na górze mapy, przedstawia podróż sprawiedliwych do nieba i grzeszników do piekła, symbolicznie przedstawioną w postaci rozwartej paszczy bestii.
Raj, jak sądził średniowieczny kartograf, znajduje się na terenie współczesnej Japonii. Podczas II wojny światowej fakt ten był szeroko opisywany w japońskich podręcznikach szkolnych.
Nieznane zwierzęta
Największym zainteresowaniem niedoświadczonego widza jest niewątpliwie różnorodna fauna przedstawiona na mapie. Wśród dziwacznych, ale rozpoznawalnych słoni i wielbłądów, średniowieczny artysta przedstawił takie tajemnicze zwierzęta, jak jednorożec i bazyliszek.
Ilustracje egzotycznych kosmitów są nie mniej zabawne. Prawdopodobnie zniekształcone ustne opowieści podróżników o odległych krajach i panującej tam dzikiej, nieznanejprzyrodzie zainspirowały twórcę mapy do zobrazowania niesamowitych stworzeń.
Na mapie można zobaczyć takie „rasy” jak blemmie – wojownicze humanoidy bez głów, ale z twarzami na piersiach oraz monokle – małe ludziki z jedną bardzo dużą nogą, pod którymi chowały się przed gorącym słońcem.
Kontynent afrykański na mapie Hereford zamieszkują troglodyty. Trzy z tych stworzeń ukrywają się w jaskiniach, a jeden jedzie na pewnej rogatej bestii.
Przez ponad 700 lat dziesiątki tysięcy odwiedzających widziało mapę Hereford, z czasem obrazy straciły swoją jasność i wyrazistość, ale ekspertom udało się uratować pamięć o tak cennym eksponacie. W 2013 roku, przy wsparciu Fundacji Mappa Mundi, powstała interaktywna wersja 3D starożytnego manuskryptu, która nie tylko przekazuje ogólny widok mapy, ale także daje sensowne wyjaśnienia każdego z jej elementów.
Chociaż mapa przedstawia fikcyjny świat, badacze nie tracą nadziei, że rzuci ona światło na sekrety ludzkości, a może nawet doprowadzić do nieoczekiwanych odkryć w botanice i biologii. Ponadto relikwia ma niewątpliwe znaczenie historyczne i jest dziś największą średniowieczną mapą pod względem wielkości.