W niektórych punktach Zachodniej Wirginii wznoszą się kopce będące kluczem do zrozumienia prawdziwej historii Gigantów, rządzących ongiś Ameryką. Kopce kultury Missisipiańskiej znajdziemy nie tylko w zachodniej Wirginii ale również w Charleston, Wheeling i Moundsville…
Oczy tego wymarłego gatunku Gigantów, którego kości wypełniają kopce w całej Ameryce, patrzą na Niagare, tak jak teraz robimy to my.
Abraham Lincoln, 1848 rok.
W 1883 roku, instytut Smithsonian wysyłał zespół archeologów na kopiec w Charleston. Zakrojone na szeroką skalę badania prowadzone były przez pułkownika Morrisa z w/w instytutu. Wykopaliska skupiły się na przebadaniu ponad 50 kopców w, których znaleziono liczne szkielety i artefakty.
Raport z wykopalisk wyraźnie wskazuje, że zespół odkrył wielu gigantów, których szkielety miały średnio 7’6 ” (~ 231 cm) wysokości i ozdobione były ciężkimi, miedzianymi bransoletkami nałożonymi na przeguby rąk.
Na ramienionach tych gigantów spoczywały trzy duże ozdobne płytki z miki. W innym kopcu, znaleziono dziesięć szkieletów normalnej wielkości otaczających kolejny gigantyczny szkielet, a także podziemia wypełnione miedzią i miką oraz różnymi ozdobami, przedmiotami religijnymi, łukami i metalowymi grotami.
Następnie, na głębokości dziewięciu metrów, odnaleziono inny gigantyczny szkielet otoczony resztkami trumny. W raporcie zauważono, że ten gigant miał wydłużoną czaszkę, innymi słowy, ten szkielet podobny był do tych znalezionych w Ameryce Południowej, Rumunii czy Egipcie.
Kolejne wykopaliska archeologiczne w innych częściach kraju, m.in. w Wheeling, pozwoliły odnaleźć kolejne szkielety gigantów, a także znaleziono niezwykłe czaszki osób o niskich czołach.
To odkrycie pokryło się w czasie z odkryciem wielkiej piramidalnej świątyni. Podobną gigantyczną świątynie znaleziono również w Marshall County na szczycie Mount Carbon.
W dolinie rzeki Cheat znaleziono 1774 osady, które stanowiły ” Miasto Gigantów „, w osadach tych znajdowały się liczne mogił skrywające gigantyczne szkielety, których wysokość przekraczała 245 cm.
Gigantyczna Królowa i Biały Gigant.
Niezwykłe ludzkie szczątki były znajdowane na terenie całego stanu Nowy Jork i New England, ich wiek określa się na conajmniej 9000 lat pne.
W raporcie z Syracuse Herald w 1983 roku, antropolodzy z Buffalo Museum of Science, zaprezentowali 1400 artefaktów wykopanych z kopca o nazwie Phoenix Hill.
W raporcie historycznym „History Livingston County, New York”, wydanym w 1824 roku, poinformowano, że w 1811 roku, na Mount Morris, odkryto wiele dziwnych artefaktów, ozdób, metalowych części, rur i wyrobów rękodzielnictwa ,które spoczywały obok pozostałości olbrzymiego szkieletu. Odkrywcą tego grobu był Adam Holslander.
W 1871 roku, raport specjalny gazety Cayuga NY informuje, że w zawalonym kopcu nad brzegiem Grand River odnaleziono 200 szkieletów. Szkielety te były zachowane w idealnym stanie. „Mężczyźni byli gigantycznego wzrostu, niektóre ze szkieletów miały ponad 280 centymetrów wysokości.”
Raport zauważa też, że zaginione w odmętach czasu miasto znaleziono na farmie w Dunville NY. Pod stertą dwóch ton węgla i różnych narzędzi, odnaleziono ślady dawnej kuźni.
Dalsze wykopaliska ujawniły tomahawki, koraliki i kilka fajek, niektóre wykonane były z grawerowanych psich czaszek. Odkopano także „czaszki, ogromnych rozmiarów i wszelkich kształtów, niektóre z nich są dwa razy większe od czaszek współczesnych ludzi.”
Oprócz ludzkich szkieletów znalezionych w Nowym Jorku, odkryto również artefakt nazwany „The Cardiff Giant” (Gigant z Cardiff), jest nim alabasterowa 3 metrowa statua nagiego człowieka, pokryta hieroglifami.
en.m.wikipedia.org/wiki/Cardiff_Giant
Posąg ten wywołał sensację na całym świecie i był wystawiany w Nowym Jorku. Pomimo ,że artefakt ten został nazwany fałszywką ,w Nowo Yorskich gazetach, naukowcy z Harvardu stwierdzili ,że badania przeprowadzone na oryginalnej statule potwierdzają jej autentyczność.
Perły Królowej.
Odkrycia w stanie Ohio, przyniosły odsłonięcie 8 i 10 metrowych szkieletów ale ,to nie to znalezisko wprowadziło naukowców w zdumienie.
Do najważniejszych znalezisk, można zaliczyć tabliczki z Cincinnati zdobione hieroglifami oraz tkaniny, które przypominają te z Asyrii i Babilonu. Czaszki zbadane przez lekarza w Cincinnati, dowodzą, że wykonywano na nich skomplikowane chirurgiczne operacje mózgu.
Znaleziono również dowody istnienia w tamtych czasach zaawansowanej metalurgii, co stwierdzono po wyposażeniu kuźni i znaleziskach takich jak żużel, żelazo i specjalistyczne piły.
W kopcu w Chillicothe, odkryto natomiast metalowego perforowanego ptaka i rzeźbione figurki. W tym samym kopcu w Chillicothe odkryto dziesiątki szkieletów w maskach z miedzi, oraz , na głębokości 14 stóp „masywny szkielet zamknięty w miedzianej zbroi.”
Jeszcze bardziej zdumiewającego, odkrycia dokonano obok domu w West Hickory, gdzie ekshumowano „ogromny skorodowany żelazny hełm.”
W 1889 roku w południowym Ohio, odkryto pochowanego giganta wraz z kośćmi gigantycznej pantery oraz muszle i korale pochodzące z Oceanu Atlantyckiego .
Niesamowite, jest to wszystko co odkryto w Newark w stanie Ohio (1860 rok). Jak podano na stronie internetowej Ohio State University, znaleziono tam kilka naciętych i grawerowanych dziwnym pismem i hieroglifami kamieni.
„Święte Kamienie z Newark,” (en.m.wikipedia.org/wiki/Newark_Holy_Stones) są skondensowaną wersją Dekalogu i mają być dowodem na zasiedlenie Ameryki przez semitów (zaginione plemię).
Również w Newark, wykopano szkielet 2,7 metrowej Królowej pochowanej w bogato zdobionej biżuterii wykonanej z miedzi i pereł.
Kolejnego giganta znaleziono w Centralia, jego szkielet zamknięty był w miedzianej zbroi, a usta jego wypełnione były perłami ogromnych rozmiarów.
Ponadto w Bainbridge w stanie Ohio, odkryto cztery ciała zawinięte w pokryte perłami szaty. W jednym z kopców znaleziono także 500 tysięcy słodkowodnych pereł ,które otaczały dwóch gigantów w miedzianych kaskach.
W Cartersville, zespół badaczy z Smithsonian znalazł grobowiec ze „szkieletem giganta (220cm)”. Ten szkielet miał długie do pasa czarne jak smoła włosy.
Wokół tego olbrzyma, naukowcy odkryli w dzbanach jego organy, co świadczy o przygotowaniu ciała do mumifikacji. Na kamieniach sklepienia grobowca odkryto bogato zdobione inskrypcje.
Miedziane hełmy gigantów.
W stanie Indiana dokonano szeregu interesujących odkryć naukowych sprzecznych z dzisiejszym stanem wiedzy. Odnaleziono tam łącznie osiem idealnie okrągłych grobów z gigantami ubranymi w miedziane zbroje.
W 1888 roku, na terenie Logan Grey, grupa wojskowa prowadzona przez A.M Jonesa przeprowadziła ćwiczenia wojskowe na małej wyspie Eagle Lake, w stanie Indiana. Pod płaskim kamieniem, odkryli oni dziurę, która doprowadziła ich do wejścia do dwudziesto pięcio-metrowej jaskini mającej, piętnaście metrów szerokości i osiem metrów głębokości. Wewnątrz był szkielet olbrzyma pochowanego obok strumienia, który doprowadził ich z kolei do świętego basenu.
W 1889 roku, w pobliżu Kewanna, pod stojącym na szczycie kopca kamieniem znaleziono szkielet giganta. W Whitlock w stanie Indiana, kolejny gigant został znaleziony pod kamieniem na szczycie kopca w pozycji siedzącej.
Jedno z największych odkryć w historii odnotowano w „History of Jennings County – Indiana”, w 1885 roku. Napisano tam, że w 1881 roku na szczycie lokalnego kopca odkopano 3 metrowego giganta, którego głowa przyozdobiona była resztkami jasnych włosów.
W 1912 roku odkopano ogromne szczęki z podwójnymi rzędami zębów (podwójne uzębienie). Podwójne uzębienie to unikalna cecha niektórych gigantów, odkrytych również w innych częściach świata.
Utracone Królestwo rudowłosych, niebieskookich Indianin.
W Mandan, Dakota Północna, francuscy badacze w 1738 roku, odkryli plemię o blond i rudych włosach oraz niebieskich oczach. Plemię było źródłem intensywnych spekulacji co do jego europejskich korzeni.
W 1796 roku odwiedził Mandan walijski badacz John Evans, który miał nadzieję na znalezienie dowodów, że ich język zawiera walijskie słowa. Evans przybył do St Louis i, został zatrudniony przez władze hiszpańskie aby poprowadzić wyprawę naukową brzegami rzeki Missouri.
Evans spędził zimę 1796/97 w Mandan, ale nie znalazł dowodów na walijskie pochodzenia języka używanego przez Indian.
W lipcu 1797 roku, Evans napisał do dr Samuel Jonesa, „Tak więc po przemierzeniu całej długości Missurie i w związku z moimi licznymi kontaktami z Indianami , jestem w stanie z całą stanowczością poinformować Pana , że nie ma takich ludzi jak Indianie walijscy. ”
W 1804 roku, Lewis i Clark w Mandan spotkali Sacagawea, który później wspomagał ich jako zwiadowca i tłumacz. Później, w 1833 roku, zachodni artysta George Catlin, który był również przekonany o europejskich korzeniach owych Indian, mieszkał z tym plemieniem i malował ich życie i ceremonie religijne.
Chociaż tradycyjni archeolodzy odrzucili wątek dziedzictwa europejskiego tego tajemniczego plemienia, to badania genetyczne Haplogrupy X zrobione na jednym z ocalałych członków plemienia dowiodły, iż Indianie Ci przybyli jednak z Europy .
Sekretne jaskinie i sala Króla Gór.
Prowadząc szeroko zakrojone badania nad ukrytą historią gigantów w Ameryce, natknąłem się na książkę : „Aborygeni i Historia Tennessee,” dr Johna Haywooda, która została po raz pierwszy opublikowany w 1823 roku .
Haywood w wyczerpujący sposób łączy własne badania ze znaleziskami historycznymi dokonanymi w okolicach Tennessee. Jednym z jego niezwykłych odkryć było odkopanie wioski gigantów otoczonej murem. Na terenie wioski odnaleziono kamienne groty, masowe groby gigantów i cztery pionowo stojące kamienie, tworzące idealny kwadrat, w środku tego kwadratu pochowane było ciało 8 metrowego giganta .
Około dziesięciu mil od Sparty ,Haywood znalazł szkielet innego 8-metrowego giganta pochowanego pomiędzy 4 okrągłymi kamieniami. W grobie znaleziono także starożytne zabawki.
Być może jego najbardziej niesamowitym znaleziskiem były małe kopce, które zawierały szczątki małych postaci – ludzi o „księżycowych oczach „, którzy, być może byli Pigmejami, towarzyszącymi gigantom.
Mówi się, że owi Pigmeje pierwotnie przybyli z Północnej Karoliny, a legendy mówią, że byli złośliwy i lubowali się w nocnym trybie życia. Indianin z plemienia Cherokee lore opowiada, że jego przodkowie prowadzili wojnę z ludźmi zwanymi Moon-Eyed we wsi Murphy, na terenie Karoliny Północnej i Zachodniej w Tennessee.
Oprócz licznych gigantów i Pigmejów, Haywood odkryl róg myśliwski wykonany z kamienia, rzeźbione z kości Mastodonta trąbki oraz posągi z steatytów . W jaskini na południowym brzegu rzeki Cumberland, znaleziono sekretny pokój o powierzchni 25 stóp kwadratowych będący arcydziełem inżynierii, ponieważ zawierał wiele rzeźbionych skalnych półek z dobrze zachowanymi szkieletami gigantów o blond włosach.
Poza Spartą, w innym pochówku na szczycie pobliskiego wzgórza, znaleziono rzeźbione w kości słoniowej kulki, podczas gdy w innym miejscu odnaleziono monety przedstawiające wodospad z Ohio i Klaudiusza II Maksymina .
W 1794 roku odnotowano, że odkryto starożytne wyżarzane i hartowane narzędzia miedziane.
Znikające Miasta.
W świetle dokonanych odkryć musimy całkowicie zmienić swoje wyobrażenie na temat historii, archeologii, geologii i wielu innych dziedzin nauki i życia. Kłamstwa Darwina powinny być wymazane z podręczników historii jako szkodliwy bełkot szaleńca ,który pragnie ukryć prawdę przed światem w imię wyższych idei tajnych bractw.
Gigantyczne mumie pochodzące z 8000 roku pne, odnalezione w jaskini w Nevadzie owinięte były w wyrobu włókiennicze ,których jakość pozwoliła in przetrwać po dziś dzień…
Takich odkryć są tysiące.
Ale żadne z tych znalezisk nie będzie miało najmniejszego sensu dopóki nie przekroczymy granicy zakłamania, i nadal pozwolimy się oszukiwać w imię władzy elit. Istnieją dwa równoległe światy : prawdy dla elit i kłamstwa oraz obłudy dla niewolników.
Musimy wiedzieć, że gigantyczny wybuch wulkanu , gdzieś około 5000 roku pne, w zachodnich regionach Stanów Zjednoczonych (Kalifornia, Nevada , Arizona, Nowy Meksyk), doprowadził do zalania tych terenów wodami ogromnego jeziora o nazwie Lohanton, które było tak duże jak największe z Wielkich Jezior i znajdowało się na wysokości 5000 stóp.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Lake_Lahontan
W Lene Lenapi, Indianie na wschodnim wybrzeżu Ameryki, mówią, że początkowo mieszkali na Zachodzie, ale ich świat został zniszczony przez pożar i lawę. Ludzie ci zmuszeni byli przenieść się na drugą stronę rzeki Missisipi w poszukiwaniu pożywienia i schronienia.