ANUNNAKI – Rodzina królewska rozpoczęła naradę w związku z buntem, jaki podnieśli ich podwładni. Wydobycie kruszców na ziemi jest zagrożone. Na naradzie próbowano ustalić, co dalej. Mieli różne pomysły, lecz były one odrzucane. Aż w pewnym momencie wstaje Enki i wyjawia swój tajny projekt badań. Na afrykańskich stepach spotkał istoty, które chodziły wyprostowane i używały rąk.
Prowadził nad nimi badania i eksperymenty. Zbierał (tworzył bazę danych życia ziemskiego) dane genetyczne o tych istotach i o Anunnakach, a także tworzył różne mieszańce genetyczne znane z mitologii. Na co reszta zebranych zareagowała zdziwieniem. Na koniec powiedział, że jest w stanie stworzyć istotę, która będzie w stanie zastąpić Anunnaków w pracy na ziemi.
Mimo wszelkim prawom kosmosu zabraniającym ingerencji w rozwijające się życie na napotykanych planetach postanowili udoskonalić istniejące tu istoty. Rada Królów postanawia przyśpieszyć ewolucję na ziemi i stworzyć prymitywną istotę nadającą się do pracy. Mijały lata, następne pokolenia pracujących Anunnaków, dopytywały o stan prac nad nową istotą, ale efekty za każdym razem nie odpowiadały ich oczekiwaniom.
Nie wiedzieli jak długo potrwa ten proces. Te istoty w początkowej fazie hodowli byli zwierzętami i tak się zachowywały. Ziemskie istoty nie potrafiły mówić i były pokryte włosami. Pierwsze hybrydy nie rozmnażały się. Enki i Ninhursag dalej pracowali nad tym projektem. Lata mijały usiane niepowodzeniami. Wreszcie doszło do zapłodnienia inwitro, lecz bez sukcesu.
Procesy podlegały dalszym modyfikacjom. Ostatecznie to Nirhursag stała się matką i urodziła zdrowe dziecko. Nowe stworzenie nazwano Lulu. Inne Nubiranki zaczęły rodzić nowe Lulu, Lecz nie była ich wystarczająca ilość. Więc Nubiranki rodziły też i dziewczynki. Mimo to, ze związków nowych istot nie rodziły się dzieci. Był tu jakiś błąd genetyczny. Enki zabiera te pierwsze istoty z Edin do Afryki. I tam poprawia ten błąd dodając im jakąś część siebie. Przeprowadzono też tam pewien eksperyment.
Postanowili zabić jednego z Anunnaki po to żeby jego duch ożywił nowe stworzenie. Rezultat był zaskoczeniem dla nich samych. Wreszcie istota ta spełniała ich oczekiwania. Lecz posiadała taką samą duszę, jaką oni posiadali. Była też nad wyraz inteligentna. Były różne projekty kilku ras, a osobniki niespełniające ich oczekiwań wypuszczali lub zabijali. Ostatecznie utworzyli osobnika-człowieka z cząstką Bożą (duszą stworzoną przez Boga).
Chodzi o osobniki podlegające prawom reinkarnacji. Już nie zwierzęta, lecz ludzie z duszą stworzoną przez Boga a nie zwierzęciem. Tą nową rasę naukowcy nazywają homo sapiens sapiens, czyli człowiek myślący. Ten proces został opisany szczegółowo w księgach, w opisie stworzenia człowieka oraz w innych księgach i legendach, lecz jest tam tylko cząstka prawdy. Tu też zaczyna się opowieść o Adamach i Ewach, pierwszych i docelowych istotach stworzonych przez kosmitów, całkiem innych niż podobne do nich małpy stepowe.
Co do długości życia, to przewyższali nasze wyobrażenie o ich życiu. Tu przytoczę dla porównania, opis długości życia kosmitów i ludzi w tych czasach, zapożyczony z Internetu. Twórcy człowieka; „Pochodząca z III wieku p.n.e. Lista Berossusa, chaldejskiego kapłana boga Marduka, czas między stworzeniem świata a Potopem (okres 432 tysięcy lat) wypełnia rządami tylko dziesięciu królów.
Sumeryjska Lista Królów
Z około 2 000 p.n.e. Opisuje z kolei ośmiu władców o boskim pochodzeniu, którzy przez 241 tysięcy 200 lat panowali nad pięcioma miastami Sumeru. Rządy te trwały aż do wielkiego Potopu. I tak oto:
- Alulim z Eridu – 28 800 lat
- Alalgar z Eridu – 36 000 lat
- En-men-lu-ana z Bad-Tibira – 43 200 lat
- En-men-gal-ana z Bad-Tibira – 28 800 lat
- Dumuzid z Bad-Tibira – 36 000 lat
- En-sipad-zid-ana z Larsa – 28 800 lat
- En-men-dur-ana z Imbiru – 21 000 lat
- Ubara-Tutu z Szuruppag – 18 600 lat.
Długość ich życia jest da nas zagadką. Ci, którzy przybyli tu z Nibiru żyli dziesięciokrotnie dłużej. Ludzie; „Piąty rozdział Księgi Rodzaju zawiera drzewo genealogiczne przedpotopowych Setytów, tj. potomków Seta – trzeciego syna Adama i Ewy. Adam, (który żył 930 lat), Set (912 lat), Enosz (905), Kenan (910), Mahaleleel (895), Jered (962), Henoch (365)? Zabrany został z ziemi, Matuzalem (969), Lamek (777) i Noe (950).
Jak widać, wszelkie rekordy pobił Matuzalem (syn Henocha, ojciec Lameka i dziadek Noego), który umarł w wieku 969 lat i żył najdłużej ze wszystkich postaci wymienionych w Biblii”. Ludzie w tych czasach dojrzałość osiągali w wieku między 50 a 70 lat, tak długo dochodzili do dojrzałości Ludzie żyli w tych czasach ok 1000 lat i uważani byli za śmiertelników przez swoich stwórców, którzy żyli niewspółmiernie dłużej.
Długowieczność Anunaków była owiana tajemnicą, posiadali technologię pozwalającą im utrzymać ciała w dobrym stanie przez tysiące lat. Enki i Enlil przystąpili do planu szkolenia ludzkości do zadań, jakie im oni przydzielili, rolnictwa i pasterstwa, oraz pracy w kopalniach.
Członkowie rodziny królewskiej zaczęli tworzyć świątynie, w których ludzie oddawali im należną cześć. Anunaki nie musieli już pracować, stali się bogami w oczach ludzi. Zaczął się dynamiczny rozwój Cywilizacji na ziemi. Anunaki stają się rasą rządzącą a ludzie przeznaczeni zostali do pracy fizycznej.
Tak dochodzi do ironii losu, gdzie jedni aniołowie wymuszają na innych aniołach tu w kosmosie oddawanie sobie czci, jako bogom. Zapomnieli, że w niebie wszyscy byli równi. Przez te manipulacje tu w kosmosie jedni i drudzy zapominają o Bogu w Niebie w imię własnych interesów.
Tworzą sobie własne wyobrażenia o bogu oraz je realizują, lecz jest to tylko iluzja niemająca pokrycia w prawdzie. Takie zachowania doprowadzają do nieprawdziwego obrazu Boga Stwórcy mieszkającego w Niebiosach. Ileż razy mówicie na Boga, dla czego na to zło pozwala.
A On przecież nie ma nic wspólnego ze światem, w którym my żyjemy.