
<p>W nigdy wcześniej nieupubliczniony, nagranym na taśmie zeznaniu z 1993 r., asystentka Alberta Einsteina w 1947 r. zdumiewająco przyznał, że ona i profesor zostali przywiezieni do Roswell w stanie Nowy Meksyk pod kierownictwem rządu i zbadali szczątki oraz ciała wydobyte z katastrofy pozaziemskiego pojazdu .</p>



<p>Na stare lata swojego życia poczuła wobec historii obowiązek ujawnienia prawdy. ;Postąpiła w ten sposób, pozwalając sobie na zarejestrowanie i opisanie podróży, którą ona i Einstein odbyli w lipcu 1947 roku, aby zbadać statek i załogę z innego świata. ;Einstein był oczywiście najbardziej znanym fizykiem teoretycznym XX wieku, który zrewolucjonizował naukę na poziomie astronomicznym i mikrokosmicznym.</p>



<p>Shirley Wright miała dwa doktoraty &#8211; jeden z chemii, a drugi z nauk fizycznych. ;Prowadziła dobre życie i produktywne życie. ;Z jej nekrologu, który ukazał się w ;Miami Herald ;w lipcu 2015 r., dowiadujemy się ;, że była edukatorką i nauczycielką w college&#8217;u, członkinią Sióstr Dominikanek, filantropem urodzonym ze środków i uczennicą Alberta Einsteina.</p>



<p>Jej historia Roswell została pierwotnie opowiedziana przez Leonarda Stringfielda, nieżyjącego już badacza UFO, we wpisach w jego prywatnie opublikowanej serii monografii z początku lat 90. „Status Report – UFO Crash Retrievals”. ;Dał asystentowi Einsteina pseudonim „Edith Simpson”, aby chronić jej imię i prywatność rodziny. ;</p>



<p>Ale Stringfield wspomniał w swojej książce nazwisko badaczki z Florydy, która spotkała się z dr Wright, aby przeprowadzić z nią wywiad, kobietą o imieniu Sheila Franklin. ;Franklin działał w stanowej organizacji Mutual UFO Network (MUFON). ;Stringfield i Franklin współpracowali, aby udokumentować to, co kobieta miała do powiedzenia.</p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-large is-resized"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2021/10/iddia-einstein-roswell-ufo-kazasi-uzerinde-calisti-5-uzaylinin-cesedini-inceledi-bDBT-1024x576.webp" alt="" class="wp-image-15372" width="654" height="367"/></figure></div>



<p>Franklin i Wright mieli wspólnego przyjaciela. ;To dzięki temu połączeniu Franklin dowiedział się, że Wright wspomniał, że ona i Einstein odbyli podróż do Roswell. ;Przyjaciel zaaranżował spotkanie Franklina i Wrighta. ;Franklin nagrał zeznanie Wrighta z Roswell, kiedy obaj umawiali się na spotkanie w Miami w listopadzie 1993 roku.</p>



<p>Miano nadzieję, że Sheila Franklin, o której Stringfield wspomniał jako przeprowadzająca wywiad z asystentem Einsteina, wciąż żyje. ;A jeśli tak, mam nadzieję, że uda się ją zlokalizować. ;Po skorzystaniu z kilku internetowych katalogów i po wielu połączeniach, Franklin została zlokalizowana. ;Początkowo nieco sceptycznie podchodziła do rozmowy.</p>



<p>Wyjaśniła, że ​​nie tylko ma notatki z rozmowy z asystentem Einsteina, <a href="https://www.ufoexplorations.com/">ale też nagrania na taśmach.</a> ;Co więcej, była gotowa spróbować znaleźć prawie trzydziestoletnie taśmy z wywiadami i wysłać je do mnie, aby świat mógł je usłyszeć. ;Na szczęście, po wielkim wysiłku, Franklin znalazła i przesłała e-mailem plik jednego z tych wywiadów.</p>



<p>Wright wyjaśniła Franklinowi, że w 1947 roku została wybrana spośród wielu utalentowanych studentów do pracy dla profesora Einsteina latem 1947 roku. Przeszła szeroko zakrojoną kontrolę bezpieczeństwa i referencji, ponieważ jej praca stawiałaby ją w trudnej sytuacji. ;Einstein zawodowo lubił Wright i zabierał ją wszędzie. ;Wspomniała Einsteina jako ;„ciepłego, sympatycznego i przyjaznego dla wszystkich swoich uczniów”.</p>



<p>Tego samego roku Wright towarzyszyła Einsteinowi na „konferencji kryzysowej” odbywającej się w bazie lotniczej armii południowo-zachodniej z udziałem wojskowych i innych naukowców. ;Przylecieli z Princeton do Chicago zwykłym samolotem, skąd kolejnym lotem udali się na małe lotnisko cywilne. ;Kiedy wylądowali, wojskowi zawieźli ich około 50-75 mil przez pustynię do bazy. ;<strong>Zabrano ich do silnie strzeżonego hangaru. ;To właśnie tam Wright i Einstein zdali sobie sprawę, że mają do czynienia z czymś nieziemskim.</strong></p>



<p>Opisała jak wyglądał statek umieszczony w hangarze. ;„ ;Był w kształcie dysku, jakby wklęsły. Jego rozmiar sięgał jednej czwartej podłogi hangaru”. ;Statek wydawał się w jakiś sposób uszkodzony z jednej strony. ;Powiedziała, że ​​niestety nie była w stanie podejść wystarczająco blisko, aby zobaczyć drobne szczegóły, ponieważ statek był otoczony przez strażników, fotografów i specjalistów, którzy go badali.</p>



<p>Wright powiedziała, że ;„korpus statku był tym, co dzisiaj nazwałbym raczej odblaskowym materiałem”. ;Dodała: ;„byli bardzo ciekawi, jakie były to materiały”.</p>



<p>Franklin zapytał Wrighta, co najbardziej interesuje Einsteina? ;Wright odpowiedział: ;„Napęd”. ;Dodała: ;„Albert wcale nie był zaniepokojony, widząc rzeczywiste dowody. Nie zapisałam w swoich notatkach jego wstępnych komentarzy, ale powiedział coś w taki sposób, że nie był zaskoczony, że przybyli na ziemię Jak powiedział,<strong> &#8221;kontakt powinien być korzystny dla obu naszych światów&#8221;.</strong></p>



<h3 class="has-text-align-center wp-block-heading">Wright i Einsteinowi pokazano coś więcej niż tylko statek.</h3>



<p>Również w hangarze bazy lotniczej znajdowały się istoty pozaziemskie. ;Powiedziała o nich: ;„Niektórym specjalistom pozwolono przyjrzeć się bliżej, w tym mojemu szefowi.<strong> Obcy mieli około półtora metra wzrostu, bez włosów, z dużymi głowami i ogromnymi ciemnymi oczami, a ich skóra była szara z lekkim zielonkawym odcieniem, ich ciała nie były odsłonięte, ubrane w obcisłe garnitury. Ale słyszałem, że nie mieli pępków ani genitaliów.</strong></p>



<p>Później, podczas ich pobytu ;ona i Einstein zostali eskortowani przez jeepy około 50 mil przez pustynię do samotnego, odizolowanego budynku ze strażnikami przy drzwiach. ;Zostali przywitani przez oficera w miejscu, gdzie umundurowany personel i personel medyczny zebrali się wokół wózka, na którym jedna z istot wiła się z bólu. ;</p>



<p>Wydawała niezwykłe dźwięki, ale nigdy nie „przmówiła”. ;Sama Wright była trzymana na dystans, ale opisała go jako szarawy dwunożny, być może nieco bardziej ludzki niż inne, które widziała wcześniej. ;Jego tors był groteskowo rozciągnięty. ;„To musiała być nowa sprawa, ale nic mi nie powiedziano i niedługo wszyscy zostaliśmy wyprowadzeni z pomieszczenia”. ; ; Wright powiedziała Franklinowi, że później dowiedziała się, że stworzenie przeżyło.</p>



<p>Wright mówi, że Einstein ;„który miał odpowiednie uprawnienia, złożył raport. ;Chociaż nie kazano jej podpisywać żadnych dokumentów, przypomniano jej o jej obietnicy, że nic nie powie. ;Franklin wspomina, że ​​Wright wspomniał, że podróż do Roswell zostanie odrzucona, że ​​nie będzie pisemnej dokumentacji z podróży i że wszelkie dowody na to, że kiedykolwiek miały miejsce, zostaną usunięte. ;Wright miała nieprzyjemne obawy.</p>



<p>Badając sprawę skontaktowano się z Archiwami Alberta Einsteina na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie i Einstein Papers Project w Caltech, aby sprawdzić, czy istnieją jakiekolwiek wskazówki dotyczące miejsca pobytu Einsteina w okresie od 7 do 20 lipca 1947 r. (okres po katastrofie). Szukano kalendarza lub harmonogramu, który potwierdził by jego działana w tamtym czasie? ;Chociaż szanse na taką dokumentację były bardzo małe&#8230;</p>



<p>Einstein Paper Project w Caltech, za pośrednictwem ich asystenta redaktora, początkowo sugerował, że lata od lat czterdziestych nie zostały jeszcze „zdigitalizowane”. ;Po tym twierdzono, że Einstein nie opuścił Princeton w lipcu tego roku. ;Nie wyjaśniono po prostu, co Einstein robił 75 lat temu, w kilka dni danego miesiąca w lecie, kiedy był wolny od grafiku roku akademickiego.</p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-full is-resized"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2021/10/CVP20ddVEAASOwy.png" alt="" class="wp-image-15373" width="615" height="457"/></figure></div>



<p>Frank Edwards był wczesnym pionierem radiowym i autorem kilku książek o UFO, w tym klasycznego „ ;UFO: Poważny biznes” ;. ;Był znanym nazwiskiem w całej Ameryce w latach 50. i 60. XX wieku. ;W wykładzie wygłoszonym dla audytorium w Detroit, MI w 1956 roku, Edwards utrzymywał, że zaledwie cztery lata wcześniej, w 1952 roku, Albert Einstein wysłał pilną wiadomość do ówczesnego prezydenta Harry&#8217;ego Trumana. ;Biorąc pod uwagę zjawisko UFO, Einstein ostrzegł, że polityka Trumana „zestrzeliwania” UFO nad DC była nierozsądna. ;</p>



<h3 class="has-text-align-center wp-block-heading">CO EINSTEIN MÓWIŁ O OBCYCH?</h3>



<p>Wiadomo, że Einstein zajmował się tematem inteligentnych istot pozaziemskich tylko cztery razy.</p>



<p>W jednym ze stwierdzeń powiedział, że ludzie „ ;coś ;widzą ;”, ale on „nie chce wiedzieć więcej”; ;utrzymywał, że ma jedynie pobieżną wiedzę o zjawiskach; ;a nawet odmówił komentarza na temat rzekomej katastrofy w Roswell:</p>



<ul class="wp-block-list"><li>Już w 1920 Einstein podejrzewał, że inteligentne życie pozaziemskie jest prawdziwe i możliwy jest kontakt. ;Intrygującym punktem ze stycznia 1920 r. był artykuł w London ;Daily Mail, ;którego korespondent zapytał przyszłego laureata Nagrody Nobla</li></ul>



<p>Kolejny dziennikarz radiowy Guglielmo Marconi niedawno opowiedział w tej samej gazecie o tajemniczych sygnałach, które, jak przypuszczał, mogły pochodzić z Marsa. ;<strong>Co myślał o tym Einstein? ;„Istnieją wszelkie powody, by sądzić, że Mars i inne planety są zamieszkane” ;– odpowiedział profesor. ;„Dlaczego Ziemia miałaby być jedyną planetą podtrzymującą ludzkie życie?</strong> </p>



<ul class="wp-block-list"><li>W 1952 roku doniesiono, że Einstein napisał do ewangelisty Louisa Gardnera w odpowiedzi na pytanie Gardnera dotyczące UFO: ;„Ci ludzie ;coś ;widzieli, nie wiem i nie jestem ciekawy”. ;Bardziej interesujące w cytacie Einsteina jest to, czego się nie mówi. ;Chociaż Einstein przyznaje, że zjawisko jest prawdziwe („Ci ludzie ;coś ;widzieli ;”, podkreśla Einstein), mówi, że nie chce wiedzieć, co ludzie widzą. ;Jest to oczywiście nieszczere ze strony Einsteina. ;Od kiedy nauka unika zachęcania do znajdowania rozwiązań zagadek? ;Jego odpowiedź była wyraźnie „unikiem”.</li></ul>



<ul class="wp-block-list"><li>Również w 1952 roku, w liście datowanym na 12 listopada, Einstein udziela krótkiej odpowiedzi nieżyjącemu, kontrowersyjnemu autorowi UFO, Albertowi K. Benderowi. ;Bender zapytał, co Einstein sądzi o zjawisku obcych. ;Einstein odpisał: ;<strong>„Szanowny Panie: Nie mając doświadczenia i jedynie powierzchowną wiedzę na ten temat, żałuję, że nie mogę spełnić pańskiej prośby. Z poważaniem, Albert Einstein”</strong></li></ul>



<ul class="wp-block-list"><li>W dzienniku ;Irish Times z ;9 lipca 1947 r. pojawił się ;następujący komunikat: „Departament Wojny Stanów Zjednoczonych oświadczył wczoraj wieczorem, że nie ma wieści o „latającym talerzu” z Nowego Meksyku i konsultuje się z Roswell. Profesor Einstein powiedział korespondentowi UP, że miał ;: absolutnie żadnego komentarza” ;.</li></ul>



<p>Myślę, że teraz wiemy, dlaczego wielki Profesor postanowił nic nie mówić o tym wydarzeniu: był tam i przysiągł, że nigdy nikomu o tym nie powie.</p>

CZY ALBERT EINSTEIN BADAŁ WRAK UFO W TAJNEJ BAZIE ROSWELL ?
