
<p>Typ olbrzyma charakteryzujący się podwójnym rzędem zębów. Tego typu szczątki olbrzymów były zwykle znajdowane na w pobliżu starożytnych kompleksów kopców, które historycy uwazają jako kopce rdzennych Amerykanów a Indianie mowią, ze jak weszli w te tereny to kopce już tam były. Niektóre kopce, takie jak McKees Rock w Pittsburghu, zostały wykopane przez cywilów, więc istnieją zapisy dotyczące tych gigantycznych szkieletów.</p>



<p>Gazety z XIX wieku pełne były relacji takich jak te o robotnikach odkrywających gigantyczne szkielety. Giganci cieszyli się dużym zainteresowaniem ogółu społeczeństwa w XIX wieku. To nie przypadek, że jednym z pierwszych aktów nowo utworzonego Smithsonian Institution było wysyłanie ekspedycji w celu zlokalizowania, wykopania i skatalogowania kopców . Nawet w ich własnych raportach były szczegółowe opisy gigantycznych pochówków i czaszek zawierających wiele rzędów zębów. </p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow"><p>&#8222;..Zęby wielu czaszek tego kopca były bez wyjątku w doskonałym stanie zachowania, zeszklone szkliwo tych organów było w stanie wytrzymać ekspozycję przez wieki… Ani jednego zęba próchnicowego nie znaleziono wśród setek w kopcu. Wiele było całych w żuchwie, całość zwarta i mocno osadzona. U niektórych zaobserwowano drugi zestaw, podczas gdy jedna szczęka miała wyraźne ślady trzeciego zestawu, jądro zęba widoczne pod szyjką zęba bardzo starej szczęki…Kontynuując moje badania i wykopując dalej w kierunku południowo-wschodniej ściany kopca, natknąłem się na największą kamienną siekierę. </p></blockquote>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-large is-resized"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2021/11/256162965_121798040289578_5465047958485008137_n-1024x539.jpg" alt="" class="wp-image-15807" width="671" height="353"/></figure></div>



<p>Nie widziałem żeby kiedykolwiek znaleziono taką w tej części kraju. W pobliżu znajdowała się największa i najdoskonalsza czaszka kopca, nie zmiażdżona przez nacisk ziemi, kompletna w swej formie, całkiem sucha, bez piasku w zagłębieniu… przylegała do tego prawie ćwiartka czerwonej ochry i całkiem taką samą ilość tego, co wydawało się być sproszkowanym węglem drzewnym, jak materiały farby wojennej. </p>



<p>Spodziewając się idealnego okazu w tej czaszce, byłem skazany na rozczarowanie, bo po wyjęciu jej z ziemi i ustawieniu tak, abym mógł oglądać bezcielesną twarz tego gigantycznego dzikusa, w ciągu dwóch godzin rozsypała się na kawałki , z wyjątkiem małych porcji. </p>



<p>Według pomiarów kości tego szkieletu jego wysokość musiała wynosić całkiem siedem stóp(210cm)&#8230;&#8221;Gigantyczne szkielety nie ograniczały się jednak do Kultury Kopca. Na wyspach niedaleko Kalifornii, zwłaszcza Catalina, liczni archeolodzy-amatorzy odkryli setki gigantycznych szczątków plemienia, którego członkowie mieli od 7 do 9 stóp wzrostu(210-280 cm).</p>



<p>Pod koniec lat pięćdziesiątych, podczas budowy drogi w dolinie Eufratu w południowo-wschodniej Turcji, odsłonięto wiele grobowców zawierających szczątki gigantów. W tych miejscach kości ud zmierzono na 120 cm. Joe Taylor, dyrektor Muzeum Skamieniałości Mt Blanco, otrzymał zlecenie wyrzeźbienia ludzkiej kości udowej.</p>



<p>Ten olbrzym miał około 4-6 m wzrostu (po prawej). Prawdopodobnie był to szkielet osoby sprzed potopu, czas gigantycznych organizmów, kiedy wiemy, że ludzie żyli przez kilka stuleci. Nawet po potopie w Księdze Rodzaju 6:4 powiedziano: „W tamtych czasach na ziemi byli giganci”. W Liczb 13:28-33 izraelscy szpiedzy zbadali ziemię Kanaan w ramach przygotowań do inwazji. Zgłosili rasę gigantów, która sprawiła, że ​​poczuli się jak zwykłe koniki polne.</p>



<p>Pod koniec lat pięćdziesiątych, podczas budowy drogi w dolinie Eufratu w południowo-wschodniej Turcji, odsłonięto wiele grobowców zawierających szczątki gigantów. W tych miejscach kości ud zmierzono na 120 cm. Joe Taylor, dyrektor Muzeum Skamieniałości Mt Blanco, otrzymał zlecenie wyrzeźbienia ludzkiej kości udowej.</p>



<p>Ten olbrzym miał około 4-6 m wzrostu (po prawej). Prawdopodobnie był to szkielet osoby sprzed potopu, czas gigantycznych organizmów, kiedy wiemy, że ludzie żyli przez kilka stuleci. Nawet po potopie w Księdze Rodzaju 6:4 powiedziano: „W tamtych czasach na ziemi byli giganci”. W Liczb 13:28-33 izraelscy szpiedzy zbadali ziemię Kanaan w ramach przygotowań do inwazji. Zgłosili rasę gigantów, która sprawiła, że ​​poczuli się jak zwykłe koniki polne.</p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-full is-resized"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2021/11/253538755_119342123868503_1427410710531712639_n.jpg" alt="" class="wp-image-15803" width="643" height="404"/></figure></div>



<p>Doniesienia o gigantach i wielkich szkieletach są częścią historiografii obu Ameryk. Wiele indiańskich plemion z Ameryki Północnej wspomina o gigantycznych ludziach, którzy żyli i przemierzali kiedyś tereny zamieszkałe przez ich przodków. W ciągu 200 lat w Ameryce zebrano około 1000 opisów dotyczących szkieletów ludzi mierzących około 2,3 m i więcej.</p>



<p>Szkielety często odnajdywano w komorach grobowych, kamiennych kryptach, jaskiniach, starożytnych polach walk i ogromnych kopcach położonych na rozległych terytorium rozciągającym się od wybrzeża do wybrzeża. Istnieją oficjalne zapisy mówiące, że agenci Biura Etnologii zbadali ponad 2000 kopców. Wśród znalezionych w nich przedmiotów były perły w dużej liczbie, a niektóre z nich były bardzo dużych rozmiarów.</p>



<p>W XVI wieku hiszpańscy podróżnicy penetrujący wybrzeża Ameryk opisywali widywanych przez siebie żywych gigantów. Trzech kapitanów hiszpańskich statków, a także sir Francis Drake, kapitan John Smith i wielu innych podróżników donosiło o ponad przeciętnych wysokich rdzennych mieszkańcach, których spotkali podczas swoich wypraw.</p>



<p>W roku 1519 r. hiszpański odkrywca Alonso Alvarez de Pineda sporządził mapę linii brzegowej Gulf Coast, nanosząc na nią rzeki, zatoki, punkty orientacyjne i miejsca nadające się na porty. Niedaleko miejsca, w którym rzeka Mississippi wpada do Zatoki Meksykańskiej, ,,odkrył duże miasto, a po obu stronach jej brzegów, w odległości sześciu mil w górę jej biegu, około czterdziestu tubylczych wiosek&#8221;. </p>



<p>Pineda opisał plemiona osiadłe w pobliżu rzeki Mississippi jako ,,rasę gigantów o wzroście od dziesięciu do jedenastu dłoni i rasę pigmejów o wzroście około pięciu &#8211; sześciu dłoni&#8221;. Dłoń jako jednostka miary oznacza wymiar od 7 do 10 cali (17,8 &#8211; 25,4 cm), co oznacza, że giganci mierzyli nawet do 2,5 m.</p>



<p>W roku 1523 r. hiszpańska flota odkryła, zdominowała i objęła rządy na Karaibach, za sprawą historyka Petera Martyra, który współpracował z Radą do spraw Indii, zaczęły krążyć dziwne opowieści. Ciekawą relację przekazał tubylec, który nawrócił się na chrześcijaństwo i został zabrany do Hiszpanii.</p>



<p>Wieść niosła, że tubylcy byli biali, a ich król i królowa gigantami, których kości, gdy byli małymi dziećmi były rozmiękczane maścią z dziwnych ziół, potem ugniatane i rozciągane jak wosk przez osoby wtajemniczone w tą sztukę co sprawiało, że biedne ofiary ich magii były na wpół żywe, dopóki po wielokrotnym powtarzaniu tych zabiegów nie osiągnęły wreszcie swojego wielkiego rozmiaru.</p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-full"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2021/11/253985554_119345903868125_4945204738145256893_n.png" alt="" class="wp-image-15804"/></figure></div>



<p>Hiszpański odkrywca Lucas Vazquez de Aylion odwiedził wiele indiańskich plemion. O jednym plemieniu napisał: Tubylcy mieli białą skórę (…) ich włosy są brązowe i zwisają im do pięt. Rządzi nimi gigantycznych rozmiarów król o imieniu Datha, którego żona jest tak samo wielka jak on. Mają pięcioro dzieci. Zamiast na koniach król jest noszony na barkach silnych młodych mężczyzn, którzy biegną z nim w różne miejsca, które pragnie odwiedzić.</p>



<p>Sir Francis Drake wspomina w swoich pamiętnikach, że nawiązał kontakt z gigantami w Patagonii w 1578 r., a latem 1579 r. widział gigantów na północ od San Francisco.</p>



<p>W roku 1602 r. Hiszpanie ,,odkryli&#8221; Wyspy Santa Barbara. Na początku XX wieku znaleziono na nich ponad 3000 szkieletów. Niektóre z nich miały rozmiar do 2,7 m. Donoszono tam również często o odnalezieniu tajemniczych czaszek, które zawierały podwójne rzędy zębów.</p>



<p>Setki relacji z ekshumacji szkieletów na terenie USA informowały o ich pewnych bardzo nietypowych cechach anatomicznych. Były to między innymi wielkogłowe wydłużone czaszki, olbrzymie szczęki, w których mogła by się zmieścić twarz normalnego człowieka i podwójne rzędy zębów. Znaleziska takie datowano na okres między 3362 a 8000 lat temu.</p>



<p>Pochodzenie północnoamerykańskich gigantów jest owiane tajemnicą. Istnieją dziesiątki tysięcy ustnych przekazów, których czci się ich niczym bogów, a czasami przedstawia jako groźnych ludożerczych wojowników. Jedno jest pewne obecnie istnieje wiele dowodów, aby badacze mogli zająć się wyjaśnieniem ich zagadki.</p>

NEFILIM TO NIE MIT – LOKALIZACJE GIGANTÓW ODNALEZIONE W AMERYCE
