
<p>To było już wiele lat temu, może około 25, dokładnie nie pamiętam. Czytałem raporty grupy ufologicznej, <a href="https://www.youtube.com/c/PROJEKTNPN/videos" target="_blank" rel="noreferrer noopener">możliwe że NPN</a>, ale pewności nie mam. Pojechali na luźno zbadać jakiś teren częstego objawiania się UFO. Był to teren leśny, z tego co pamiętam. </p>



<p>Gdy się zbliżali do tego nawiedzonego miejsca, zaczęli odczuwać dziwne stany. W pewnym momencie doznali silnego impulsu, lub wręcz kontaktu z duchami, ew. UFO inteligencją, przekazano im by dalej nie szli, że nie będzie to dla nich dobre. Grupa się zatrzymała i po naradzie stwierdzili, że czują silny niepokój. Rozpoczęli powrót do samochodów.</p>



<p>Takich relacji wśród ufologów, lub grup zajmujących się tego typu zjawiskami jest ogromna ilość. Większość opowiada o duchowych (telepatycznych) kontaktach z tymi inteligencjami ! Nikt się temu w tym środowisku nie dziwi ! Dlaczego o tym tu piszemy ? Ponieważ wspomniany przykład ludzi doświadczających UFO jest zjawiskiem duchowym. Nie można tego inaczej określić. Możemy podać jakieś synonimy, ale i tak zawsze sprowadza się to do doświadczenia psyche – wewnętrznego – inaczej kontaktu z istotami duchowymi. </p>



<p>Jeśli tak jest, i jeśli tego typu zdarzenia, a jak wspomnieliśmy, w tym środowisku jest to częste, to nie powinno nikogo dziwić, że chrześcijanie twierdzą często coś o kontakcie z Duchem Świętym, albo kontaktach ze świętymi, z aniołami Boga YHWH, czy z demonami, lub innymi bytami pozaświatowymi. Wspominamy o tym bo jeśli jesteście państwo chrześcijanami, to z pewnością doświadczacie jakichś rzeczy związanych z chrześcijańską duchowością, albo generalnie ze zjawiskami ponad zmysłowymi. Piszemy to na podstawie własnych doświadczeń. Duch Święty, albo istoty anielskie mogą chrześcijanom coś ujawniać, kierować nami, wskazywać pewne rozwiązania.</p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-large"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2022/04/UnseenRealm-1184x666-1-1024x576.png" alt="" class="wp-image-17429"/></figure></div>



<p>Pamiętam jak kilka lat temu słuchałem serii audycji z udziałem polskich ufologów, prawdopodobnie można je jeszcze odsłuchać na <a href="https://www.paranormalium.pl/" target="_blank" rel="noreferrer noopener">paranormalium.pl</a> – w czasie audycji zadzwonił do studia jeden ze słuchaczy, zaczął opisywać swoje doświadczenie UFO kontaktu, była to bardzo dziwne. UFO przesłało, albo przesyłało mu jakieś informacje, lub nawiązywało łączność z jego psychiką, lub duszą, poprzez zdjęcie, lub zdjęcia jakie widział na ekranie monitora. </p>



<p>Nie był to kontakt na żywo, w czasie wzięcia czy czegoś takiego. Rozmówcy, a byli to znani polscy ufolodzy, nie mieli zamiaru wnikać głębiej w to zdarzenie, w ogóle nie chcieli podjąć rozmowy w tym temacie. (Warto jeszcze wspomnieć, że istoty UFO, duchowe byty rozumiane jako tzw. „kosmici” potrafią wychodzić prosto ze ścian…! Może mieć to związek ze sztuką budowlaną – geometryczną [plus okultyzm danych projektantów, kończących wyższe szkoły, będące z reguły w rękach masonerii]).</p>



<p>Po wielu latach nagle dotarło do mnie, że to co opisywał ten pan nie jest wcale czymś dziwnym ! Osobiście uważam, że istnieje coś takiego jak chrześcijański duchowy kontakt poprzez święte wizerunki, obrazy czy figurki. Opisów tego typu katolickich zdarzeń są tysiące, napisano o tym książki, dlatego kontakt poprzez zdjęcia z istotami duchowymi UFO jest dla mnie czymś zrozumiałym, czymś wręcz naturalnym </p>



<p>Przypomnijmy co o tym pisze w Księga Wyjścia 20, 4-5: „<em>…Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko ani tego, co jest na ziemi nisko ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz im oddawał pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja, Pan Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym</em>„.</p>



<p>Naszym zdaniem, a twierdzimy tak na podstawie własnych przeżyć, jak i chrześcijańskiej duchowości którą się zajmujemy: <strong>obecne UFO istoty to te same byty opisywane przez starożytnych</strong> ! Dzisiejsza UFOlogia to nic innego jak pewien rodzaj pradawnej religii misteriów, jedynie ubranej w nowe formy wyrazu, słownictwa i ukrywanej przez globalne (pato) elity, czy bardziej zaawnasowanych fanów „starożytnych kosmitów” religii innowymiarowych inteligencji ! </p>



<p>Jeśli chodzi o Biblię to jednym z kluczy prowadzącym do rozwikłanie terminu „UFO istoty” – jest mocna sugestia autora Apokalipsy, który w wersecie 9:11 przekazuje kroki, albo drogę jaką powinniśmy podążać, a metodą tą jest <strong>duchowa archeologia</strong> ! Święty Jan wyraźnie wskazuje na odpowiedniki nazw, gdy tak na prawdę chodzi zawsze o te same byty, o te same inteligencje, skrywające się pod różnorakimi kodami-znakami ! W Apokalipsie Jana 9:11 czytamy o tym tak: „<em>Mają nad sobą króla – anioła Czeluści; imię jego po hebrajsku: ABADDON, a w greckim języku ma imię APOLLYON</em>” Apokalipsy 9:11</p>



<p>W związku z tym chcieli byśmy państwu w tym momencie coś pokazać: skoro „<em>po hebrajsku: ABADDON, a w greckim języku ma imię APOLLYON” – </em>to kim jest, albo czym jest w Biblii „Zeus” ?! W mitologii greckiej „Zeus” jest najwyższym z bogów. <strong>Był szóstym dzieckiem Rei i Kronosa</strong>. Brat Hestii, Demeter, Hery (również jej mąż), Posejdona i Hadesa. </p>



<p>Władca nieba i ziemi, nazywany „ojcem bogów i ludzi”… Był „szóstym” dzieckiem ! A kim byli jego rodzice ? Reia była córką Uranosa (Nieba) i Gai (Ziemi), natomiast Kronos uchodził za syna Uranosa i Gai. Czasem mylony z Chronosem. I tu dochodzimy do istoty „Uranosa” i „Gai”. „Uranos” w mitologii greckiej to bóg i <strong>uosobienie nieba</strong>, a „Gaia” wyłoniła się z Chaosu. </p>



<p>Skoro doszliśmy to takich „dziwnych rzeczy, to musimy przedstawić poglądy znanego państwu biblisty Michaela Heisera. Michael S. Heiser jest redaktorem naukowym Logos Bible Software, czasopisma Bible Study Magazine i współredaktorem publikacji NIV, a także instruktorem obsługi programu Logos Bible. Uzyskał doktorat z Biblii hebrajskiej i języków semickich na University of Wisconsin–Madison. W 2007 r. od Towarzystwa Literatury Biblijnej (SBL) otrzymał tytuł Regional Scholar of Pacific Northwest. </p>



<p>W książce dr Michael Heiser przedstawia to, co Biblia mówi o niebiańskich istotach. Według niego powszechnie sądzi się, że wszystko, co trzeba wiedzieć o aniołach, zostało przekazane w tradycji chrześcijańskiej. Autor twierdzi jednak, że ta tradycja jest niekompletna i nie oddaje w pełni zawartego w Biblii obrazu aniołów. Heiser zwraca szczególną uwagę na tekst biblijny. </p>



<p>We wstępie zachęca, by w trakcie czytania książki nie kierować się opowieściami, spekulacjami czy mitami o aniołach, dlatego że jego badania są zakorzenione w terminologii biblijnej. Jest to książka o niebiańskim zastępie Boga i chociaż większość ludzi kojarzy to wyrażenie ze słowem „aniołowie”, jest to tylko jeden z wielu terminów, których Biblia używa dla istot nadprzyrodzonych. Heiser dokonuje analizy tych terminów. Bada je nie tylko w ich biblijnym kontekście, ale także w szerszym kontekście starożytnego Bliskiego Wschodu.</p>



<p>W pierwszym rozdziale autor ukazuje biblijną wizję istot niebiańskich związaną z terminologią Starego Testamentu. Analizuje terminy opisujące naturę, status i funkcję niebiańskiego zastępu Boga. Wskazuje, że w boskiej radzie istot niebiańskich istnieje dostrzegalna hierarchia. Staranne porównanie terminologii biblijnej z tekstami starożytnego Kanaanu, zwłaszcza Ugarit, oraz terminów „synowie Boży” i „anioł”, pozwala mu rozpoznać różne poziomy w radzie. </p>



<p>Przedstawia szeroką panoramę wyrażeń odnoszących się do aniołów w Starym Testamencie, takich jak: „niebiosa”, „gwiazdy”, „bogowie”; „zgromadzenie”, „rada”, „anioł”, „zastęp/zastępy”, „cherubin”, „serafin”, „sługa” i „posłaniec”. Heiser wyjaśnia sposoby, w jaki każdy z tych terminów został użyty w Starym Testamencie na określenie niebiańskiego zastępu Boga. Na tej podstawie wykazuje, że potoczna mowa o aniołach jest zbyt uproszczona i niepełna. </p>



<p>W drugim rozdziale książki Heiser zadaje pytania dotyczące natury i sposobu egzystowania członków zastępów niebieskich. Analizując teksty biblijne wyjaśnia, że są oni z natury istotami duchowymi stworzonymi przez Boga (Ps 90,2), które dominują w świecie duchowym, żyją w obecności Boga, służą Mu, uczestniczą w dyskusji w radzie Bożej (1 Krl 22,19-23), pomagają Bogu w rządzeniu światem (Pwt 32,8-9; Hi 1-2) oraz dają świadectwo Bożym dekretom, takim jak nadawanie praw (Hi 38,4-7).</p>



<p>Służą także ludziom, wyjaśniając boską aktywność (Rdz 19,1-22), oraz wychwalają Najwyższego Boga (Ps 29,1). Zastępy niebiańskie służą Bogu zarówno w sposób partycypacyjny, jak i podrzędny: Bóg łaskawie pozwala uczestniczyć aniołom w wypełnianiu Jego planu na ziemi, a jednocześnie pozostaje suwerenny.</p>



<p>W trzecim rozdziale Heiser opisuje funkcję „ważnych aniołów”, takich jak „anioł YHWH/Pana”, „dowódca armii Pana”, „niszczyciel – anioł Paschy” z Księgi Wyjścia oraz Gabriel, Michał i „Książę zastępów”. W Wj 23,20-22 znajdujemy tekst fundamentalny dla zrozumienie tożsamości anioła YHWH. Niektórzy bibliści uważają, że wyrażenie „anioł YHWH” jest zamienne z terminem YHWH.</p>



<p>Jest to potwierdzone w tekstach pozabiblijnych. W starożytnej kulturze Bliskiego Wschodu protokół dyplomatyczny wymagał, aby posłańcy króla lub bóstwa byli traktowani tak, jak reprezentowany przez nich król lub bóstwo. Jednak tekst biblijny wykracza poza tę mentalną substytucję. </p>



<p>Opowiadanie o drabinie Jakuba jest opisem jednego ze spotkań Jakuba z YHWH (Rdz 28,13); Joz 5,13-15 ukazuje postać „dowódcy armii Pana” z „wyciągniętym mieczem w ręku”; w 1 Krn 21,16 anioł YHWH jest ukazany także jako „niszczyciel”. Ten tekst pomaga zrozumieć funkcję innego tajemniczego anioła – anioła YHWH, który w Starym Testamencie przynosi zniszczenie i śmierć, jest sprawcą śmierci pierworodnych w Egipcie w przeddzień Paschy Izraelitów (Wj 12,13-23).</p>



<p>W księdze Daniela po raz pierwszy pojawia się użycie imion własnych aniołów Gabriel (Dn 8,16) i Michał (Dn 10,13-21) ; Wraz z nimi pojawia się także niezidentyfikowany „Książę zastępów”. Michał i Gabriel pomagają boskiemu „człowiekowi”, który przemawiał do Daniela w wizji (Dn 8,15-17, 10,13). Dn 8,11 sugeruje, że istnieje „książę” nad całym zastępem. </p>



<div class="wp-block-image"><figure class="aligncenter size-full"><img src="https://globalna.info/wp-content/uploads/2022/04/fallen-angel-alexandre-cabanel.jpg" alt="" class="wp-image-17430"/></figure></div>



<p>W czwartym rozdziale Heiser przechodzi do literatury okresu Drugiej Świątyni, czyli pism żydowskich powstałych w czasie od V w. przed Chr. do I w. po Chr. Ukazuje on wielki wpływ terminologii związanej z zastępem niebieskim, jaki literatura międzytestamentalna wywarła na autorów Nowego Testamentu.</p>



<p>W literaturze żydowskiej okresu Drugiej Świątyni pojęcie zastępu niebieskiego wiernego Bogu Izraela jest w dużej mierze zgodne z terminologią Starego Testamentu. Heiser zestawia w tabeli terminy określające zastępy niebieskie użyte w tekście mazoreckim z terminologią z Qumran oraz porównuje terminologię z tłumaczeniem LXX. Znacząca jednorodność terminologii, nawet w tłumaczeniu (LXX), pokazuje, że wielu pisarzy żydowskich okresu Drugiej Świątyni wprowadziło niewielkie różnice w tłumaczeniu terminologii tekstu masoreckiego. </p>



<p>Autor za przykład podaje użycie przez tłumaczów LXX wyrażenia „święci” w Pwt 33,2 i Hi 5,1 terminem „anioł”. Przekład ten nie jest zaskakujący, ponieważ użyta liczba mnoga w odniesieniu do „świętych” w obecności Boga sugeruje zastęp niebiański. W piątym rozdziale autor przedstawia żydowską angelologię okresu Drugiej Świątyni i widoczny rozwój wiary w anioły. Literatura przedstawia możliwości aniołów i ich postępowanie w służbie Najwyższemu.</p>



<p>Terminologia definiuje aniołów jako „świętych”, „mężczyzn”, którzy są „zastępem nieba” i żołnierzami Najwyższego, członkami jego boskiej rady (Apokalipsa Sofoniasza – tekst A). Aniołowie są tymi, którzy strzegą ludzi i interpretują sny w 1 Hen 39,5. Niektórych aniołów ukazuje się jako „drugie oblicza YHWH” (1 QM 9,15-16; 1 Hen 20,5; Apokalipsa Mojżesza 40). Pisma z Qumran opisują aniołów jako „świętych”, którzy są w obecności Boga (147 razy). </p>



<p>W Regule Zrzeszenia (1QS 3,13-4,26) w „Traktacie o Dwóch Duchach” ukazana została walka pomiędzy „aniołem światłości” a „aniołem ciemności”. W Pierwszej Księdze Henocha autor określa anioły jako istoty nieśmiertelne (1 Hen 15,6-7). Analizując chronologicznie teksty Drugiej Świątyni i pisma Nowego Testamentu, Heiser pokazuje, w jaki sposób utracono różnorodność terminologii. W szóstym rozdziale autor skupia się na tym, co Nowy Testament mówi o aniołach. Termin „anioł” jest w nim zarezerwowany prawie zawsze dla wysłanników Boga. Tymi, którym służą jest zarówno Bóg, jak i ludzie. Aniołowie służą Bogu w niebie uwielbiając Go, są obecni przy uchwalaniu Bożych dekretów.</p>



<p>Zróżnicowane słownictwo żydowskiej literatury Starego Testamentu i okresu Drugiej Świątyni jest w dużej mierze powiązane z terminem angelos. Autor wyjaśnia, dlaczego wielu chrześcijan nie zna terminologii starotestamentowej i dlaczego używany jest termin „anioły”, aby opisać wszystkie stworzenia w królestwie Boga. Rola aniołów obejmuje różne zadania: są Bożymi wysłańcami na czas sądu Bożego nad niewierzącymi (Mt 13,24-30); komunikują wolę Bożą (Łk 1,26-56) i ogłaszają zmartwychwstanie Jezusa (Łk 24,23); chwalą i wielbią Boga w niebie (Łk 2,13). </p>



<p>Po zmartwychwstaniu i późniejszym wniebowstąpieniu Chrystus stał się „o wiele większy od aniołów”, i „odziedziczył dostojniejsze od nich imię” (Hbr 1, 4), „aniołowie, władze i moce są mu poddane” (1 Pt 3,22). W siódmym rozdziale autor prezentuje niektóre tematy związane z angelologią Nowego Testamentu: próbuje odpowiedzieć na pytania, kim są „aniołowie siedmiu Kościołów” w Ap 1-3 i czy „upadli aniołowie” mogą zostać odkupieni.</p>



<p>W ósmym rozdziale autor opisuje błędne wyobrażenia na temat aniołów i wyjaśnia, dlaczego ten temat jest nadal ważny i istotny dla współczesnych chrześcijan. Rozdział „Mity i pytania odnoszące się do aniołów” zawiera odpowiedzi na pytania przesłane Heiserowi przez czytelników jego poprzednich książek. Dotyczą one aspektu zewnętrznego aniołów, problemu ich płci czy ich wpływu na życie świata. </p>



<p>Książka Angels: What the Bible Really Says About God’s Heavenly Host jest napisana językiem przystępnym dla każdego, kto chciałby pogłębić swoją wiedzę na temat aniołów w Biblii oraz w literaturze międzytestamentalnej. Książka ukazuje, że w Biblii opisanych jest wiele istot duchowych, które pełnią konkretne funkcje w służbie Bogu i człowiekowi. </p>



<p>Autor odwołuje się do biblijnych i pozabiblijnych tekstów, aby ukazać swoim czytelnikom to, co zostało powiedziane na temat <strong>niebiańskich zastępów</strong>. Książka Heisera może stanowić ciekawą pozycję zarówno dla laika, jak i dla specjalisty. </p>



<p>Chociaż wiele tematów zostało już poruszonych przez autora w <strong>The Unseen Realm</strong> (z odniesieniami w przypisach), to jednak prezentowana pozycja wprowadza wiele nowych kwestii. Będzie miała ona swoją kontynuację w kolejnej publikacji Heisera, traktującej o innej kategorii istot duchowych – demonach.</p>

JAK WYGLĄDAŁY ISTOTY ANIELSKIE – BIBLIJNYE KODY MISTYCZNEJ ARCHEOLOGII
