Procesy przemysłowe , które obejmują chlor i węglowodory spontanicznie tworzą klasę chemicznych produktów ubocznych zwanych dioksynami . Najbardziej toksycznym produktem ubocznym – standardowym nośnikiem toksyczności dioksyn – jest 2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-p-dioksyna (TCDD).
Katastrofa dioksynowa we wschodniej Palestynie w stanie Ohio rzuciła światło na jedną z najbardziej trwałych rakotwórczych toksyn w naszym środowisku i zaopatrzeniu w żywność. Więcej osób pyta: Czym są dioksyny? Skąd oni pochodzą? Które pokarmy zawierają najwyższe poziomy ?
Dioksyny powoli przenikają do środowiska i żywności od dziesięcioleci
Dioksyny pochodzą głównie z bielenia masy celulozowej i papieru, z produkcji herbicydów i pestycydów, z produkcji tworzyw sztucznych z polichlorku winylu (PVC) oraz ze spalania odpadów, pożarów domów i śmieci. Na przykład celowe spalenie 1,1 miliona funtów chlorku winylu (związku chloru) we wschodniej Palestynie w stanie Ohio uwolniło katastrofalną ilość dioksyn do środowiska.
Nie ma bezpiecznego poziomu narażenia na dioksyny , ale te chemikalia powoli przenikają do środowiska i żywności od dziesięcioleci. Raport EPA z 1994 r. stwierdził, że poziom dioksyn w ogólnej populacji USA jest „na poziomie lub zbliżonym do poziomu związanego z niekorzystnymi skutkami zdrowotnymi”.
Dioksyny powodują immunosupresję
Dioksyny są jedną z głównych substancji chemicznych odpowiedzialnych za immunosupresję u ludzi. Stwarzają w organizmie warunki do nawracających chorób, problemów hormonalnych, raka i innych chorób . Toksyczność dioksyn była od dawna szanowana; te chemikalia były kiedyś głównym trującym składnikiem używanym w Agent Orange.
Zanieczyszczenie dioksynami doprowadziło do całkowitej ewakuacji Seveso we Włoszech i było powodem, dla którego Times Beach w stanie Missouri stało się miastem duchów. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) umieściła TCDD w kategorii czynników rakotwórczych Grupy 1, co oznacza, że jest znanym czynnikiem rakotwórczym dla ludzi. W rzeczywistości literatura naukowa klasyfikuje TCDD jako mutagen , zdolny do uszkodzenia DNA i wpływania na DNA nienaświetlonych potomków.
Żywność o najwyższym poziomie dioksyn to mleko, wołowina i ryby hodowlane
Dioksyny są rozpuszczalne w tłuszczach i dlatego mogą z łatwością przedostać się w górę łańcucha pokarmowego. Większość narażenia na dioksyny pochodzi z mięsa i produktów mlecznych . Prawie jedna czwarta całkowitego spożycia dioksyn (23%) pochodzi z mleka i produktów mlecznych. Inne najlepsze źródła to wołowina, wieprzowina, drób, ryby i jaja. Hodowlane ryby słodkowodne gromadzą dużą dawkę dioksyn. U matek karmiących piersią dioksyny ostatecznie przenikają do mleka matki, narażając rozwijające się niemowlę.
Hodowla na wolnym wybiegu wprowadza dioksyny do żywności
Dioksyny i PCB dostają się do łańcucha pokarmowego drogą pokarmową. Kiedy zwierzęta hodowlane z wolnego wybiegu połykają paszę objętościową, wodę, glebę, robaki i owady, nieuchronnie wchłaniają dioksyny ze środowiska . Mieszanki paszowe i dodatki paszowe również wprowadzają dioksyny do zwierząt, ale w mniejszym stopniu. Niemieckie badanie wykazało, że mieszanki paszowe były znacznie mniej zanieczyszczone dioksynami niż pasza objętościowa i soczysta.
Dieta wegańska najbardziej chroni przed ekspozycją na dioksyny
W badaniu z maja 2001 r. zbadano dioksyny w żywności i porównano diety. Najbezpieczniejsza okazała się dieta wegańska. „Kategorią o najniższym poziomie [dioksyn] była symulowana dieta wegańska…” – podsumowano badanie. „Stwierdzono również, że poziomy dioksyn we krwi u czystych wegan są bardzo niskie w porównaniu z populacją ogólną, co wskazuje na niższy udział tych pokarmów w obciążeniu organizmu ludzkim dioksynami”.
Ponadto dieta roślinna ma większe prawdopodobieństwo zablokowania toksycznego działania dioksyn w organizmie. Po przedostaniu się do organizmu dioksyny przekształcają receptor węglowodorów arylowych (AhR). Pozwala to dioksynom wiązać i zakłócać cykle komórkowe, zakłócając hormony i DNA.
Badania pokazują , że pigmenty w liściach zielonej herbaty, chlorofil (Camellia sinensis) i teaflawiny w czarnej herbacie hamują transformację receptora węglowodorów arylowych, chroniąc komórki przed toksycznym działaniem dioksyn. Ten ochronny efekt wypycha więcej dioksyn z organizmu, zanim większość z nich zostanie zmagazynowana w tkance tłuszczowej.
