
<p>Niniejszy artykuł otwiera cykl publikacji obejmujący autorską wizję tematu „Przesunięcie biegunów” na przykładzie efektu Dżanibekowa. ;Autor pozwala sobie przyczynić się do ujawnienia tematu i zaprosić czytelników serwisu do zapoznania się</p>



<ul class="wp-block-list">
<li>z jakimi fizycznymi przyczynami powstaje zjawisko</li>



<li>ze sposobem określania położenia poprzedniego bieguna geograficznego</li>



<li>z autorską rekonstrukcją katastrofy planetarnej</li>
</ul>



<p>i inne ciekawe znaleziska&#8230; Miłej lektury!</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-эффект-джанибекова">Efekt Dżanibekowa</h4>



<p>Podczas swojego piątego lotu statkiem kosmicznym Sojuz T-13 i stacją orbitalną Salut-7 (6 czerwca &#8211; 26 września 1985 r.) Władimir Dżanibekow zwrócił uwagę na pozornie niewytłumaczalny z punktu widzenia współczesnej mechaniki i aerodynamiki efekt, przejawiający się w zachowanie się najpowszechniejszego orzecha, a dokładniej orzecha „z uszkami” (baranki), który mocował metalowe taśmy mocujące torby do pakowania rzeczy podczas transportu towarów w kosmos.</p>



<p>Wyładowując kolejny statek transportowy, Vladimir Dzhanibekov postukał palcem w jedno ucho „baranka”. ;Zwykle odlatywał, a astronauta spokojnie go łapał i chował do kieszeni. ;Ale tym razem Władimir Aleksandrowicz nie złapał orzecha, który ku jego wielkiemu zaskoczeniu, przelatując około 40 centymetrów, nagle obrócił się wokół własnej osi, po czym poleciał dalej, wciąż się obracając. ;Po przelocie kolejnych 40 centymetrów ponownie się przewróciła. ;Astronaucie wydawało się to tak dziwne, że przekręcił „baranka” z powrotem i ponownie uderzył go palcem. ;Wynik był taki sam!</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Perevorot-plastilinovogo-sharika.gif"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Perevorot-plastilinovogo-sharika.gif" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-354983" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>


<p>Niezwykle zaintrygowany tak dziwnym zachowaniem „baranka”, Vladimir Dzhanibekov powtórzył eksperyment z innym „barankiem”. ;W locie również przewrócił się jednak po nieco większym dystansie (43 centymetry). ;W podobny sposób zachowywała się kula z plasteliny wystrzelona przez astronautę. ;On także, po przebyciu pewnej odległości, obrócił się wokół własnej osi.</p>



<p>Odkryty efekt, zwany „efektem Dżanibekowa”, zaczęto dokładnie badać i okazało się, że badane obiekty, obracając się w stanie nieważkości, wykonywały obrót o 180 stopni („salto”) w ściśle określonych odstępach czasu.</p>



<p>W tym samym czasie środek masy tych ciał nadal poruszał się jednostajnie i prostoliniowo, w pełnej zgodzie z pierwszym prawem Newtona. ;A kierunek obrotu, „skręt”, po „salcie” pozostał taki sam (tak jak powinien być zgodnie z prawem zachowania momentu pędu). ;Okazało się, że względem świata zewnętrznego ciało zachowuje obrót wokół tej samej osi (i w tym samym kierunku), w którym obracało się przed saltem, ale „bieguny” zamieniły się miejscami!</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/barashkovaya-gajka.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/barashkovaya-gajka.jpg" alt="śruba" class="wp-image-21889"/></a></figure></div>


<p>Widać to wyraźnie na przykładzie „orzecha Dzhanibekova” (zwykłego orzecha skrzydełkowego).</p>



<p>Jeśli spojrzysz OD ŚRODKA MASOWEGO, to „uszy” nakrętki najpierw obracają się w jednym kierunku, a po „upadku” w drugim.</p>



<p>Jeśli spojrzeć z POZYCJI ZEWNĘTRZNEGO OBSERWATORA, to obrót ciała, jako całego obiektu, pozostaje cały czas taki sam – oś obrotu i kierunek obrotu pozostają niezmienione.</p>



<p>A oto co ciekawe: dla wyimaginowanego obserwatora na powierzchni obiektu nastąpi coś w rodzaju całkowitego ODWRÓCENIA! ;Warunkowa „półkula północna” stanie się „południową”, a „południowa” &#8211; „północna”!</p>



<p>Istnieją pewne podobieństwa między ruchem „orzecha Dżanibekowa” a ruchem planety Ziemia. ;I rodzi się pytanie: „A co, jeśli nie tylko orzech, ale także nasza planeta zrobi salto?” ;Może raz na 20 tysięcy lat, może częściej&#8230;</p>



<p>I jakże nie przypomnieć sobie ;<em>hipotezy o katastrofalnym przesunięciu biegunów Ziemi</em> ;, sformułowanej jeszcze w połowie XX wieku przez Hugh Browna i popartej pracami naukowymi Charlesa Hapgooda („The Earth&#8217;s Shifting Crust”, 1958 i „Path bieguna”, 1970) i ​​Immanuela Velikovsky’ego („Zderzenie światów”, 1950)?</p>



<p>Badacze ci badali ślady dawnych katastrof i starali się odpowiedzieć na pytanie „Dlaczego wystąpiły one na tak dużą skalę i miały takie konsekwencje, jakby Ziemia się przewróciła, zmieniła bieguny geograficzne?”</p>



<p>Niestety, nie udało im się przedstawić przekonujących powodów „wstrząsów na Ziemi”. ;Nakreślając hipotezę, zasugerowali, że przyczyną „upadku” jest nierównomierny wzrost „czapy” lodowej na biegunach planety. ;Społeczność naukowa uznała to wyjaśnienie za niepoważne i uznała teorię za marginalną.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Sledy-potopa-YArdangi-malenkij-razmer.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Sledy-potopa-YArdangi-malenkij-razmer.jpg" alt="powódź" class="wp-image-21893"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Ślady planetarnej katastrofy &#8211; powodzi</figcaption></figure></div>


<p>Jednak „efekt Dżanibekowa” wymusił nowe podejście do tej teorii. Naukowcy nie mogą już wykluczyć, że ta sama siła fizyczna, która wprawia w ruch orzech, może również obrócić naszą planetę&#8230; A ślady minionych katastrof planetarnych dobitnie świadczą o skali tego zjawiska.</p>



<p>Teraz, mój czytelniku, naszym zadaniem jest zająć się fizyką rewolucji.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-китайский-волчок">Chiński bączek</h4>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/kitajskij-volchok.gif"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/kitajskij-volchok.gif" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-354989" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>


<p>Chiński blat (top Thomsona) to zabawka w kształcie ściętej kuli, w środku której znajduje się oś plastra. ;Jeśli ten bączek zostanie mocno zakręcony, ustawiając go na płaskiej powierzchni, wówczas można zaobserwować efekt, który wydaje się naruszać prawa fizyki. ;Przy przyspieszaniu blat, wbrew wszelkim oczekiwaniom, przewraca się na bok i obraca się dalej, aż znajdzie się na osi, na której będzie się dalej obracał.</p>



<p>Poniżej znajduje się fotografia, na której fizycy obserwują oczywiste naruszenie praw mechaniki klasycznej. ;Odwracając się, góra wykonuje pracę polegającą na podniesieniu środka ciężkości.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Perevorot-volchka-i-tsentr-mass-2.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Perevorot-volchka-i-tsentr-mass-2.jpg" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-22395" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>

<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Fiziki-rassmatrivayut-volchok.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Fiziki-rassmatrivayut-volchok.jpg" alt="naukowcy, bączek" class="wp-image-21883"/></a></figure></div>


<p>„Jaki jest fizyczny powód takiego zachowania szczytu?” ;&#8211; to pytanie interesowało nawet najbardziej czcigodnych naukowców XX wieku.</p>



<p>Wszelkie próby uzasadnienia matematycznego w oparciu o prawa mechaniki klasycznej nie były wystarczająco przekonujące. ;Konieczne było wyjaśnienie ruchu blatu za pomocą różnych dodatkowych założeń dotyczących efektu tarcia.</p>



<p>Wszystko okazuje się jednak prostsze &#8211; góra przewraca się pod wpływem tych samych sił, co „orzech Dżanibekowa”. ;Tarcie nie powoduje wstrząsów! ;Może jedynie spowolnić obrót, stopniowo pobierając energię z góry.</p>



<p>Na orbicie Ziemi i na jej powierzchni prawa fizyczne są takie same. ;Jedyną różnicą jest to, że zauważalna siła przyciągania działa również na powierzchnię Ziemi. ;Nie da się długo wisieć w powietrzu&#8230; Dlatego top Thomsona nie mógł pokazać tego, co pokazał &#8222;orzech Dzhanibekova&#8221; &#8211; obrócił się tylko raz czy dwa, po czym stracił siłę obrotu i stanął. ;Ale to właśnie ta zabawka zmusiła naukowców do szukania przyczyn ich dziwnego ruchu. ;A kiedy odkryto „efekt Dżanibekowa”, przypomnieli sobie o chińskim bączku i zobaczyli, że te zjawiska są bardzo podobne.</p>



<p>Weźmy model chińskiego bączka i spróbujmy znaleźć wyjaśnienie „efektu Dżanibekowa”.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/p8Yd2sHCsOc.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/p8Yd2sHCsOc.jpg" alt="górny środek płaszczyzny masy" class="wp-image-22381"/></a></figure></div>


<p>Żółta kropka to środek masy.</p>



<p>Czerwona linia to oś obrotu blatu.</p>



<p>Niebieska linia oznacza płaszczyznę prostopadłą do osi obrotu blatu i przechodzącą przez środek masy. ;Ta płaszczyzna dzieli górę na dwie połowy &#8211; kulistą (dolną) i ściętą (górną).</p>



<p>Nazwijmy tę płaszczyznę &#8211; PCM (płaszczyzna środka masy).</p>



<p>Jasnoniebieskie kółka są symbolicznym oznaczeniem energii kinetycznej obrotu. ;Górne koło to energia skumulowanego momentu bezwładności tej połowy blatu, która znajduje się nad PCM. ;Dolny okrąg to energia tej połowy, która znajduje się poniżej MCP. ;Autor przeprowadził zgrubną ocenę ilościową różnicy energii kinetycznej górnej i dolnej połówki topu Thomsona (w wersji plastikowej zabawki) – okazało się, że wynosi ona około 3%.</p>



<p>Dlaczego są różne? ;Wynika to z faktu, że odpowiednio kształt obu połówek jest inny, a momenty bezwładności będą różne. ;Bierzemy pod uwagę, że materiał zabawki jest jednorodny, więc moment bezwładności zależy tylko od kształtu przedmiotu i kierunku osi obrotu.</p>



<p>Co zatem widzimy na powyższym diagramie?</p>



<p>Widzimy pewną asymetrię energii względem środka masy. ;Energetyczny „hantle” z „odważnikami” o różnej mocy na końcach (jasnoniebieskie kółka na schemacie) oczywiście stworzy pewien NIERÓWNOWAGI.</p>



<p>Ale natura nie toleruje dysharmonii! ;Asymetria „hantle” w jednym kierunku wzdłuż osi obrotu po obrocie jest kompensowana przez asymetrię w drugim kierunku wzdłuż tej samej osi. ;Oznacza to, że równowaga jest osiągana przez okresową zmianę stanu w czasie &#8211; obracające się ciało umieszcza potężniejszy „ciężar” energii „hantle” albo po jednej, albo po drugiej stronie środka masy.</p>



<p>Taki efekt występuje tylko dla tych obracających się ciał, które mają różnicę między momentami bezwładności dwóch części – warunkowo „górnej” i „dolnej”, oddzielonych płaszczyzną przechodzącą przez środek masy i prostopadłą do osi obrotu.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Korobka-i-eff-Dzhanibekova.gif"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Korobka-i-eff-Dzhanibekova.gif" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-354994" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>


<p>Jak pokazują eksperymenty na orbicie Ziemi, nawet zwykłe pudełko z rzeczami może stać się przedmiotem demonstracji efektu.</p>



<p><em>Odkrywszy, że aparat matematyczny z dziedziny mechaniki kwantowej (przeznaczony do opisu zjawisk mikrokosmosu, zachowania się cząstek elementarnych) dobrze nadaje się do opisu „efektu Dżanibekowa”, naukowcy wymyślili nawet specjalną nazwę dla nagłych zmian w makrokosmosie – „procesy pseudokwantowe”.</em></p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-периодичность-переворотов">Częstotliwość zamachów stanu</h4>



<p>Z danych empirycznych (eksperymentalnych) zebranych na orbicie wynika, że ​​głównym czynnikiem determinującym czas trwania okresu między „kolizjami” jest różnica między energiami kinetycznymi „górnej” i „dolnej” połówki obiektu. ;Im większa różnica energii, tym krótszy okres między przewrotami ciała.</p>



<p>Jeśli różnica w momencie bezwładności (który staje się skumulowaną energią po bączku) jest bardzo mała, to takie ciało będzie się obracało stabilnie przez bardzo długi czas. ;Ale taka stabilność nie będzie trwała wiecznie. ;Kiedyś nastąpi rewolucja.</p>



<p>Jeśli mówimy o planetach, w tym o planecie Ziemia, to śmiało możemy powiedzieć, że na pewno nie są to idealne sfery geometryczne składające się z idealnie jednorodnej materii. ;Oznacza to, że moment bezwładności warunkowych „górnych” lub „dolnych” połówek planety, nawet jeśli w setnych lub tysięcznych procentach, jest różny. ;I to w zupełności wystarczy, aby doprowadzić do obrotu planety wokół osi obrotu i zmiany biegunów.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-особенности-планеты-земля">Cechy planety Ziemia</h4>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/earth-geoid.gif"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/earth-geoid.gif" alt="geoida" class="wp-image-22036"/></a></figure></div>


<p>Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl w związku z powyższym, jest to, że kształt Ziemi jest wyraźnie daleki od idealnej kuli i jest geoidą. ;Aby bardziej kontrastowo pokazać różnice wzniesień na naszej planecie, opracowano animowany rysunek ze zwielokrotnioną skalą różnicy wzniesień (patrz poniżej).</p>



<p>W rzeczywistości rzeźba Ziemi jest znacznie gładsza, ale fakt, że kształt planety nie jest idealny, jest oczywisty.</p>



<p>W związku z tym powinniśmy spodziewać się, że niedoskonałość formy, a także niejednorodność wewnętrznej substancji planety (obecność wnęk, gęstych i porowatych warstw litosfery itp.) Nieuchronnie doprowadzi do tego, że „górna” a „niższe” części planety będą miały pewną różnicę w momencie bezwładności. ;A to oznacza, że ​​„obroty Ziemi”, jak nazwał je Immanuel Velikovsky, nie są wynalazkiem, ale bardzo realnym zjawiskiem fizycznym.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-вода-на-поверхности-планеты">Woda na powierzchni planety</h4>



<p>Teraz musimy wziąć pod uwagę jeden bardzo ważny czynnik, który odróżnia Ziemię od szczytu Thomsona i orzecha Dzhanibekova. ;Tym czynnikiem jest woda. ;Oceany zajmują około trzech czwartych powierzchni planety i zawierają tak dużo wody, że jeśli całość zostanie równomiernie rozłożona na powierzchni, otrzymamy warstwę o grubości ponad 2,7 km. ;Masa wody to 1/4000 masy planety, ale mimo tak pozornie nieznaczącego ułamka, woda odgrywa bardzo istotną rolę w tym, co dzieje się na planecie podczas rewolucji&#8230;</p>



<p>Wyobraźmy sobie, że nadszedł moment, w którym planeta wykona „salto”. ;Stała część planety zacznie poruszać się po trajektorii prowadzącej do zmiany biegunów. ;Co stanie się z wodą na powierzchni Ziemi? ;Woda nie ma silnego połączenia z powierzchnią, może płynąć tam, gdzie skierowana jest wypadkowa sił fizycznych. ;Dlatego, zgodnie ze znanymi prawami zachowania pędu i momentu pędu, będzie starał się utrzymać kierunek ruchu, który był realizowany przed „kolizją”.</p>



<p>Co to znaczy? ;A to oznacza, że ​​wszystkie oceany, wszystkie morza, wszystkie jeziora zaczną się poruszać. ;Woda zacznie się poruszać z przyspieszeniem względem stałej powierzchni&#8230;</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/TSunami-idyot-na-gorod.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/TSunami-idyot-na-gorod.jpg" alt="tsunami, powódź" class="wp-image-22099"/></a></figure></div>


<p>W każdym momencie procesu zmiany biegunów zbiorniki wodne, bez względu na to, gdzie się znajdują na kuli ziemskiej, prawie zawsze będą podlegać wpływowi dwóch składowych bezwładności:</p>



<ol class="wp-block-list">
<li> <em>Pierwsza składowa</em> jest bezpośrednio związana z ruchem planety po trajektorii „upadku”. Ziemia się poruszy, a <em>woda będzie próbowała pozostać w swoim pierwotnym położeniu</em> . Stanie się mniej więcej to samo, co w przypadku gwałtownego przesunięcia stojącego na stole talerza z wodą – woda wyleje się poza krawędź talerza.</li>



<li><em>Druga składowa</em> ;, wynika z faktu, że ;<em>położenie punktu powierzchniowego zmienia się</em> ;względem biegunów (dla obserwatora na powierzchni planety bieguny przesuwają się, „przesuwają”) i w efekcie szerokość geograficzna, na której znajduje się zmiany.</li>
</ol>



<p>Spójrz na zdjęcie poniżej. ;Pokazuje wielkość prędkości liniowych na różnych szerokościach geograficznych (dla jasności wybrano kilka punktów na powierzchni globu).</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/linejnaya-skorost-dvizheniya-na-raznyh-parallelyah.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/linejnaya-skorost-dvizheniya-na-raznyh-parallelyah-750x641.jpg" alt="prędkości liniowe" class="wp-image-22082"/></a></figure></div>


<p>Prędkości liniowe różnią się, ponieważ promień obrotu na różnych szerokościach geograficznych jest inny. ;Okazuje się, że jeśli punkt na powierzchni planety „przesuwa się” bliżej równika, to zwiększa swoją prędkość liniową, a jeśli oddala się od równika, maleje. ;Ale woda nie jest mocno związana z powierzchnią stałą! ;Zachowuje prędkość liniową, którą miała przed „upadkiem”!</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/proliv-Drejka-sledy-potoka.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/proliv-Drejka-sledy-potoka.jpg" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-22087" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>


<p>Dzięki różnicy prędkości liniowych wody i stałej powierzchni Ziemi (litosfery) uzyskuje się efekt tsunami. ;Masa wody oceanicznej porusza się względem powierzchni w niewiarygodnie silnym strumieniu. ;Zobacz, jaki wyraźny ślad pozostawiła przesunięcie biegunów w przeszłości. ;To jest Drake Passage, znajduje się między Ameryką Południową a Antarktydą. ;Przepływ robi wrażenie! ;Pozostałości istniejącego wcześniej przesmyku ciągnął przez dwa tysiące kilometrów.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Staraya-karta-mira-bez-proliva-Drejka-e1502546084584.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Staraya-karta-mira-bez-proliva-Drejka-e1502546084584-750x524.jpg" alt="mapa 16 cali" class="wp-image-22093"/></a></figure></div>


<p>Na starej mapie świata jest zupełnie jasne, że Przejścia Drake&#8217;a w 1531 r. jeszcze nie ma&#8230; Albo wciąż jest nieznane, a kartograf rysuje mapę według starych informacji.</p>



<p>Wartość składowych inercyjnych zależy od położenia interesującego nas punktu, a także od trajektorii &#8222;salta&#8221; oraz od tego w jakim etapie czasowym odwrócenia się znajdujemy. ;Po zakończeniu przewrotu wartość składowych bezwładności wyniesie zero, a ruch wody będzie stopniowo wygaszany z powodu lepkości cieczy, z powodu sił tarcia i grawitacji.</p>



<p>Należy powiedzieć, że na powierzchni globu podczas „przesunięcia biegunów” występują dwie strefy, w których obie składowe inercyjne będą minimalne. ;Można powiedzieć, że ;<em>te dwa miejsca są najbezpieczniejsze</em> ;pod względem zagrożenia falą powodziową. ;Ich osobliwością jest to, że nie będą miały sił bezwładności, które zmuszają wodę do poruszania się w dowolnym kierunku.</p>



<p>Niestety nie ma możliwości przewidzenia z góry lokalizacji tych stref. ;Jedyne, co można powiedzieć, to to, że centra tych stref znajdują się na przecięciu ziemskich równików &#8211; jednego, który był przed „upadkiem”, i drugiego, który stał się po nim.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-динамика-водного-потока-под-влиянием-инерционных-компонент">Dynamika przepływu wody pod wpływem składowych inercyjnych</h4>



<p>Poniższy rysunek jest schematycznym przedstawieniem ruchu akwenu pod wpływem przesunięcia biegunów. ;Na pierwszym zdjęciu po lewej stronie widzimy dzienny obrót Ziemi (zielona strzałka), warunkowe jezioro (niebieskie kółko &#8211; woda, pomarańczowe kółko &#8211; brzegi). ;Dwa zielone trójkąty reprezentują dwa satelity geostacjonarne. ;Ponieważ ruch litosfery nie wpływa na ich położenie, użyjemy ich jako punktów orientacyjnych do oszacowania odległości i kierunków ruchu.</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/dinamika-inercion-component.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/dinamika-inercion-component-750x290.jpg" alt="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow" class="wp-image-22261" title="Zmiana bieguna. Część 1. Fizyka procesu Konstantin Zacharow"/></a></figure></div>


<p>Różowe strzałki pokazują kierunek ruchu bieguna południowego (skierowany wzdłuż ścieżki przesunięcia). ;Brzegi jeziora poruszają się (względem osi obrotu planety) razem z litosferą, a woda pod wpływem sił bezwładności najpierw próbuje utrzymać swoje położenie i porusza się po trajektorii ścinającej, a następnie pod wpływem sił bezwładności wpływ drugiej składowej inercyjnej, stopniowo kieruje swój ruch w kierunku wirowania planety.</p>



<p>Jest to najbardziej widoczne, jeśli porównamy położenie na diagramie niebieskiego koła (akwen) i zielonych trójkątów (satelity geostacjonarne).</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Sledy-katastrof-Severnaya-Evraziya-napravl-potoka-1.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/balanseeker/Sledy-katastrof-Severnaya-Evraziya-napravl-potoka-1-750x577.jpg" alt="ślady przesunięcia biegunów" class="wp-image-22305"/></a></figure></div>


<p>Poniżej na mapie widoczne są ślady przepływu wodno-błotnego, którego kierunek ulega stopniowemu odwróceniu pod wpływem drugiej składowej inercyjnej.</p>



<p>Na tej mapie są też ślady innych strumieni. ;Przyjrzymy się im w kolejnych częściach serii.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-демпфирующий-эффект-океанов">Tłumiący efekt oceanów</h4>



<p>Trzeba powiedzieć, że masy wody w oceanach nie tylko niosą zniszczenie w wyniku katastrofalnych przepływów tsunami. ;Ale są przyczyną innego efektu &#8211; efektu tłumienia, który spowalnia obrót planety.</p>



<p>Gdyby nasza planeta miała tylko ląd, a nie miała oceanów, to zmiana biegunów odbywałaby się tak samo, jak w „orzechu Dżanibekowa” i chińskim bączku – bieguny zamieniłyby się miejscami.</p>



<p>Kiedy jednak podczas przewracania woda zaczyna poruszać się po powierzchni, wprowadza to zmianę składowej energetycznej obrotu, czyli rozkładu momentu bezwładności. ;Chociaż masa wód powierzchniowych stanowi zaledwie 1/4000 masy planety, jej moment bezwładności wynosi około 1/500 całkowitego momentu bezwładności planety.</p>



<p>To wystarczy, aby ugasić energię odwrócenia, zanim bieguny obrócą się o 180 stopni. ;W rezultacie planeta Ziemia doświadcza ;<em>przesunięcia</em> ;biegunów , zamiast całkowitego odwrócenia, „ ;<em>odwrócenia</em> ;biegunów”.</p>



<h4 class="wp-block-heading has-text-align-center" id="h-атмосферные-явления-при-сдвиге-полюсов">Zjawiska atmosferyczne podczas zmiany biegunów</h4>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Molnii.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2017/08/Molnii.jpg" alt="burza, piorun" class="wp-image-22358"/></a></figure></div>


<p>Głównym efektem „salta” planety, który objawia się w atmosferze, jest potężna elektryfikacja, wzrost elektryczności statycznej, wzrost różnicy potencjałów elektrycznych między warstwami atmosfery i powierzchni planety .</p>



<p>Ponadto z głębin planety wydobywa się wiele różnych gazów, w tym odgazowanie wodoru, które jest znacznie wzmocnione przez stres litosfery. ;Wodór w warunkach wyładowań elektrycznych intensywnie oddziałuje z tlenem atmosferycznym, woda powstaje w objętościach wielokrotnie przekraczających normę klimatyczną.</p>

ZMIANA BIEGUNÓW – JAK WYGLĄDAŁ ”PLANETARNY RESET” ZIEMI
