
<p>Niewielu z nas zastanawia się nad wrzącą, wirującą zawartością Ziemi, dopóki jakiś nagły ruch, trzęsienie ziemi lub erupcja wulkanu nie przywróci nam zmysłów. Geolodzy jednak nieco lepiej rozumieją dynamikę wnętrza Ziemi i właśnie odkryli, że stałe jądro wewnętrzne Ziemi, które normalnie obraca się wewnątrz stopionej, prawie pozbawionej tarcia powłoki zewnętrznej, wydaje się zwalniać do punktu zatrzymania.</p>



<p>Zanim ktokolwiek wpadnie w panikę i zacznie szukać kopii 20-letniego horroru sci-fi przewidującego takie wydarzenie w nadziei na zainspirowanie decyzji, nie jest to pierwszy zapis takiego zdarzenia. Nie jest to nawet pierwszy w najnowszej historii.</p>



<p>„Przedstawiamy zaskakujące obserwacje wskazujące na to, że wewnętrzne jądro prawie przestało się obracać w ostatniej dekadzie i być może doświadcza wielodekadowego odwrócenia chybotliwości, z kolejnym punktem zwrotnym na początku lat 70-tych” – geofizycy Yi Yang i Xiaodong Song z Pekinu. Uniwersytet Pekiński</p>



<p>O tym, że wewnętrzne jądro Ziemi obraca się względem znajdującego się nad nim płaszcza, wiemy dopiero od kilku dekad, co zostało potwierdzone w 1996 roku przez Songa i kolegę sejsmologa Paula Richardsa z Uniwersytetu Columbia. Przed ich pracą pomysł, że wewnętrzne jądro Ziemi obraca się oddzielnie od reszty planety, był niesprawdzoną teorią, przewidywaną przez niesprawdzony model ziemskiego pola magnetycznego. </p>



<p>Od tego czasu naukowcy zajmujący się Ziemią próbują ustalić – z odległości 5 100 kilometrów (lub 3 170 mil) – jak szybko lub wolno wiruje wewnętrzne jądro. Początkowo sądzono, że wewnętrzne jądro wykonuje pełny obrót co 400 lat pod wpływem momentu elektromagnetycznego i jest równoważone przez przyciąganie grawitacyjne. Jednak inni naukowcy wkrótce zasugerowali, że obraca się ono znacznie wolniej, potrzebując 1000 lat lub więcej na wykonanie jednego obrotu.</p>



<p>Prędkość tej rotacji i to, czy się zmienia, jest nadal przedmiotem debaty. Jednak wewnętrzne jądro kontynuuje swoją wesołą drogę, nieświadome gorącej debaty na górze.</p>



<p>Po ponownym zważeniu wszystkiego, Song powrócił do tej samej metody, którą on i Richards wykorzystali do stwierdzenia, że wewnętrzne jądro się obraca. W 1996 roku duet ten prześledził odczyty fal sejsmicznych z powtarzających się trzęsień ziemi, zwanych dubletami, które przechodziły przez wewnętrzne jądro od południowego Atlantyku do Alaski w latach 1967-1995. Gdyby jądro wewnętrzne nie poruszało się, fale uderzeniowe musiałyby podążać tą samą drogą. </p>



<p>Ale Song i Richards wykazali, że między latami 60. a 90. fale sejsmiczne przyspieszyły o ułamek sekundy. Teraz, w nowym badaniu wraz z Yangiem, Song ponownie przeanalizował te stare dane, porównując je z nowszymi wzorcami niemal identycznych fal sejsmicznych, które sugerują, że wewnętrzne jądro zwolniło, a nawet mogło się zmienić.</p>



<p>Odkryli, że od około 2009 roku ścieżki, które wcześniej wykazywały znaczącą zmienność czasową, pozostały praktycznie niezmienione, gdy fale sejsmiczne przechodziły przez rdzeń i wychodziły po drugiej stronie. Wszelkie różnice w czasie zniknęły.</p>



<p>„Ten globalnie spójny wzór sugeruje, że obrót wewnętrznego rdzenia został ostatnio zawieszony” – piszą Yang i Song.</p>



<p>Wydaje się również, że to niedawne wyłączenie wewnętrznego rdzenia jest spowodowane odwróceniem spinu, mówią Yang i Song, ponieważ solidna żelazna kula przesuwa się w drugą stronę jako część siedemdziesięcioletniego chybotania. Według ich obliczeń, niewielka nierównowaga sił elektromagnetycznych i grawitacyjnych wystarczyłaby, aby spowolnić, a następnie odwrócić obrót wewnętrznego jądra, jak zaobserwowano. </p>



<p>To jednak nie wszystko. Badacze zauważają, że 70-letni przełącznik pokrywa się z innymi okresowymi zmianami obserwowanymi na powierzchni Ziemi w długości dnia i polu magnetycznym, które mają okresowość od sześciu do siedmiu dekad. Dekadalne wzorce w obserwacjach klimatycznych, globalnej średniej temperaturze i wzroście poziomu morza również wydają się zbiegać w dziwny sposób.</p>



<p>Dla Yanga i Songa, to częste, powolne, subtelne chybotanie, które oscyluje tam i z powrotem co 60-70 lat, wydaje się wskazywać na „system rezonansowy w różnych warstwach Ziemi” – tak jakby cała planeta nuciła do tej samej szumiącej melodii.</p>



<p>Ponieważ uważa się, że wewnętrzne jądro Ziemi jest dynamicznie połączone z jej zewnętrznymi warstwami, połączone z zewnętrznym jądrem przez sprzężenie elektromagnetyczne i połączone z płaszczem przez siły grawitacyjne, badanie może również pomóc nam zrozumieć, jak procesy zachodzące w głębi naszej planety wpływają na jej powierzchnię. cienka skorupa, na której żyjemy, znajduje się na szczycie wrzącego wnętrza.</p>



<p>„Obserwacje te dostarczają dowodów na dynamiczną interakcję pomiędzy warstwami Ziemi, od najgłębszego wnętrza do powierzchni” – podsumowują Yang i Song.</p>

CO DZIEJE SIĘ WE WNĘTRZU ZIEMI ?
