Jak mówi popularna mądrość, nie ma nic nowego pod księżycem, a wszystko, co nowe, jest dobrze zapomnianym starym. A teraz, zgodnie z tą wspaniałą zasadą, teoretycy spiskowi odkopali książkę opublikowaną w 1965 roku, która szczegółowo opowiada o przesunięciu biegunów, jego przyczynach i czasie następnego.
Autorem książki jest Thomas Chan, nosi ona tytuł „Prawdziwa historia Adama i Ewy”.
Jak mówi autor wideo, książka, opublikowana w 1965 roku, została wycofana ze sprzedaży i utajniona przez CIA i dopiero niedawno CIA opublikowała ją na swojej stronie internetowej z odtajnionymi dokumentami.
Opublikowano tylko 50 stron książki, a około 150 kolejnych pozostało główną tajemnicą państwową Ameryki, w której świat za kulisami porównuje swoje mroczne plany.
Historia, oczywiście, okazała się interesująca i zaskakująca, ale w rzeczywistości wszystko jest nieco inne, ponieważ wywraca współczesną geologię do góry nogami i pozwala nam zrozumieć, kiedy bieguny się przesuną i dlaczego.
Thomas Chan (Chan to jego pseudonim) był inżynierem w McDonnell Douglas, który pracował nad antygrawitacją, polami magnetycznymi i systemami naprowadzania pocisków. Naturalnie, taka osoba otrzymała wysoki poziom poświadczenia bezpieczeństwa od CIA, a jego mała książka również została utajniona.
Dr Chan bardzo lubił szybko notować pomysły, które przychodziły mu do głowy, rysując bazgroły w dowolnym miejscu, w tym na lodówce. Narysował również coś na marginesie jednej z kopii swojego dzieła, więc ludzie w czerni przejęli tę książkę i umieścili ją w sejfie, aby nikt inny nie mógł zobaczyć bazgrołów wielkiego inżyniera.
Pozostałe egzemplarze książki są swobodnie dostępne w każdej wystarczająco dużej bibliotece i tam jest napisane, co następuje.
Tajna książka CIA z 1965 roku przewiduje współczesną zmianę biegunów
Mówi ona, że opowieści geologów o tym, że płaszcz jest płynny, są urojeniami słabo myślących ludzi, którzy niewiele rozumieją z sił elektrycznych. Dr Chan, jako tajny inżynier w McDonnell Douglas, który pracował nad tymi polami i antygrawitacją, rozumiał znacznie więcej na ten temat. Według niego Ziemia w środku jest dość twarda, tylko jądro jest płynne.
Tę twardość zapewnia specjalna struktura pól magnetycznych i elektrycznych, które można zaaranżować w eksperymencie – zamieniają płaszcz w jeden wielki kryształ. A gdyby płaszcz był płynny, to litosfera obracałaby się na płaszczu, jak na łożysku.
Jednak raz na 500 lub nawet 5000 lat struktura pól magnetycznych rdzenia jest zakłócana. I jeśli podczas normalnej pracy pola te odgrywają rolę wzmocnienia, to w niektórych miejscach to wzmocnienie zanika. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku najbardziej zewnętrznej warstwy płaszcza, która znajduje się najdalej od rdzenia i jego pól.
W tym wspaniałym momencie, gdy pola magnetyczne zostają zakłócone, a płaszcz bezpośrednio pod litosferą staje się płynny, jak magma wypływająca z wulkanu, litosfera traci połączenie z główną masą planety i zaczyna się po niej ślizgać pod wpływem sił odśrodkowych.
Dzieje się tak, ponieważ na planecie nigdy nie ma równowagi masy: po każdym przesunięciu litosfery woda zaczyna zamarzać na nowych biegunach, a przesunięcie skorupy wydaje się rozwiązywać ten problem równowagi. Nowe bieguny zbliżają się do równika, lód tam topnieje i na jakiś czas równowaga zostaje przywrócona.
Nie ma takiej teorii w oficjalnej geologii, ale wydaje nam się, że Chan rozumiał znacznie więcej o elektryczności niż wielu współczesnych. Najprawdopodobniej wszystko jest tak, jak pisze Chan – i tak jest.
W książce dr Chana z 1965 roku jest rzeczywiście 50 stron – CIA w tym względzie mówi tylko prawdę, ale nie całą prawdę. W 1993 roku, w swoich schyłkowych latach, dr Chan postanowił napisać kontynuację książki.
A wraz z kontynuacją pojawiły się same tajemnice – agenci coś stamtąd zabrali, bo inżynier za dużo opowiadał o swojej pracy w McDonnell Douglas, o antygrawitacji i kosmitach, którzy korzystają z tej technologii. Coś jednak pozostało w zaktualizowanej książce.
Jak pisze dr Chan w 1993 roku!, wszystko poszło nie tak z polami magnetycznymi planety, a bieguny magnetyczne poruszają się z prędkością około 10 kilometrów na rok, podczas gdy obecnie prędkość ta wynosi około 50 kilometrów na rok.
Według inżyniera, dziesięć kilometrów rocznie nie zakończy sprawy – ruch biegunów znacznie przyspieszy. W pewnym momencie system magnetyczny planety osłabnie tak bardzo, że cienka warstwa płaszcza powierzchniowego bezpośrednio pod litosferą stanie się płynna na kilkadziesiąt godzin – straci swoje pola wzmacniające, a następnie litosfera się przesunie.
W 1993 roku dr Chan założył, że pola magnetyczne osłabną na tyle, że zmiana nastąpi około 2000 roku. Mylił się co do tego. Ale czym jest 20 lat w kategoriach geologicznych? To są mikrosekundy. Nie mylił się co do głównej rzeczy – że wzmocnienie pola płaszcza osłabnie. A teraz przesunięcie litosfery może nastąpić każdego dnia – wystarczy jeden dobry rozbłysk słoneczny, aby wykończyć ziemski system magnetyczny.
Dlaczego „oni” musieli zredagować te informacje?
Ponieważ nie powinniśmy znać naszej prawdziwej historii. Nie musimy znać rzeczywistości czegokolwiek, ponieważ dałoby nam to władzę. Nie musimy wiedzieć, że żyjemy w plazmowym wszechświecie, o czym Thomas również mówi w swojej książce. Po tym, jak książka została odtajniona przez CIA, wszystkie jej najważniejsze części zostały usunięte.
The Story of Adam and Eve mówi o teoriach „straconego czasu” i „fałszowania historii” i sugeruje, że przed nami istniało wiele zaawansowanych technologicznie starożytnych cywilizacji.
„Istnieją przytłaczające dowody na to, że jesteśmy szóstą zaawansowaną cywilizacją istniejącą na tej ziemi, niszczoną za każdym razem przez katastrofę”.
Kiedy tak się dzieje, płaszcz, który utrzymuje naszą ziemię w jej obecnej pozycji, zamienia się w galaretkę, powodując ruch ziemi o 90 stopni, podczas gdy woda na lądzie pozostaje na swoim miejscu. To tak, jakby wrzucić przedmiot do szklanki z wodą, a następnie obracać szklanką w kółko: woda pozostaje na miejscu, podczas gdy świat porusza się wokół niej. Tak więc świat, jaki znamy, zostaje wymazany w ciągu kilku dni, zanurzony w oceanie na 40 dni (jest to opisane w Opowieści o Gilgameszu lub Noe i Arce), aż bieguny zakończą swoją zmianę, po czym biegun północny stanie się biegunem południowym i odwrotnie.
Wierzymy, że reszta historii, która została zredagowana, dotyczy ocalałych zmuszonych do życia w jaskiniach i uciekania się do kanibalizmu, aby przetrwać. To dlatego Aztekowie i Indianie z Ameryki Północnej opowiadają historie o białym człowieku, który ich odwiedził, dał im nasiona do uprawy i nauczył ich, jak zbierać plony. Wierzymy również, że ci, którzy mają władzę, wiedzą o tym i chcą zachować to w tajemnicy, wiedząc doskonale, że w przeciwnym razie mogą mieć masowe niepokoje i nie będą w stanie utrzymać swojego „zwierzaka” w posłuszeństwie.