
<p>W artykule zostanie przedstawiona analiza mapy przedstawiającej wiele obszarów lądowych jako zalanych, zwłaszcza w odniesieniu do nisko położonych obszarów Syberii i Europy Wschodniej. ;Jak rozumiem, istnieje tylko jeden egzemplarz tej karty. ;To znaczy tylko jedna osoba przedstawiła takie położenie geograficzne kontynentu euroazjatyckiego. ;Mapa nazywa się „Mapa podróży Argonautów Świata Pierwotnego według Timajosa Platona, Hekataeusa, Apoloniusza i Onomakryta, przewidziana dla historii Grecji”.</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_51994"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/0-carta.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/0-carta-750x487.jpg" alt="Mapa 1770" class="wp-image-51994" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Mapa nawigacyjna prymitywnego świata, Delisle de Sales, 1770. ;<a href="https://www.geographicus.com/P/AntiqueMap/PrimitivWorldNavigation-sales-1770" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło</a></figcaption></figure>



<p>Choć świat ten nazywany jest prymitywnym, sądząc po nazwach występujących na mapie, możemy stwierdzić, że przedstawia on prawdziwy obraz skutków katastrofy, która miała miejsce mniej więcej w XV-XVI wieku. Po czym rozpoczęła się znana „epoka renesansu”. </p>



<p>Niektórzy badacze przypisują tę katastrofę XVII w., ja jednak trzymam się wersji z XV-XVI w., gdyż w przeciwnym razie wiele faktów nie układałoby się w jasny obraz ciągu wydarzeń. Co zapewne odbyło się bez zerwania rzeczywistości i późniejszego sklejenia przestrzeni. Na mapie przedstawiono szlaki żeglugowe oparte na opisach ze źródeł starożytnych lub, co całkiem prawdopodobne, nie tak starożytnych.</p>



<p>Mapa ta została sporządzona przez francuskiego filozofa, historyka i pisarza naukowego Delisle de Sales w 1770 r. na potrzeby tomu „Historia starożytna” jego książki „Historia ludzkości”. ;Jak wynika z opisu Delisle de Salles, nie był on ani marzycielem, ani wynalazcą, ale zajmował się badaniami NAUKOWYMI. ;Został jednak oskarżony o działalność heretycką, uwięziony, a jego dzieła zostały zniszczone:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„Jean-Baptiste-Claude Delisle de Sales (1741–1816) był francuskim filozofem, historykiem i oskarżonym o działalność heretycką pod koniec XVIII wieku. Sales jest najbardziej znany z publikacji wielotomowego dzieła Filozofia natury: traktat o moralnej naturze człowieka. <strong>Praca ta między innymi podała w wątpliwość biblijną teorię mówiącą, że Ziemia została stworzona w 4004 roku p.n.e. </strong></p>



<p><strong>Zamiast tego Sahl przedstawił teorię opartą na obserwacjach astronomicznych, że Ziemia liczy 140 000 lat. </strong>Za jego rewolucyjne idee Kościół katolicki uznał go za heretyka. Jego publikacje były następnie cenzurowane i w większości niszczone. W rezultacie wszystkie jego dzieła są dziś niezwykle rzadkie. Sales był także bliskim przyjacielem Voltaire&#8217;a, który odwiedził go w więzieniu w 1777 roku, przekazując mu 500 funtów na pokrycie jego uwolnienia. Nie jest spokrewniony z bardziej znaną rodziną kartografów De L&#8217;Isle. <a href="https://www.geographicus.com/P/AntiqueMap/PrimitivWorldNavigation-sales-1770" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło </a></p>
</blockquote>



<p>Z opisu tej karty (to samo źródło):</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„O iLe Afryka, Europa Zachodnia i Arabia są rozpoznawalne, o tyle współczesna Rosja, Azja i subkontynent indyjski są oddzielone od siebie szerokimi kanałami oceanicznymi. Zachodnie poszukiwania nie dotarły jeszcze do północno-wschodniego wybrzeża Azji, dlatego pokazano rzekomą zaokrągloną linię brzegową. Scytia jest przedstawiana jako odrębny kontynent sama w sobie, podczas gdy środkowe Włochy, zwane grecką nazwą Tirrenia, są odrębną wyspą. </p>



<p>Wyspa Nowa Ziemia jest tutaj oznaczona jako wyspa Tazata (lub Tasata, jej pierwotna nazwa pochodzi od rzeki Taz). W Afryce. Góry Atlas, a także teoretyczne jeziora u źródeł Nilu. Sri Lankę lub Cejlon można rozpoznać po rzymskiej nazwie Tapobrana. Wymieniono nazwy kilku starożytnych dużych i średnich miast, w tym Ekbatana, Babilon, Berenice i inne”.</p>
</blockquote>



<p><em> ;</em>O wspomnianej tu rzece Taz:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„ ;<strong>Taz</strong> ;(Nen. Tasu&#8217;yava) to rzeka w Rosji, przepływająca w zachodniej Syberii, przez terytorium Jamalo-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego. ;Pochodzi z Sibirskich Uwał. ;Wpada do Zatoki Tazowskiej Morza Karskiego kilkoma odnogami. ;Płynie wśród bagien wzdłuż północno-wschodniej części Niziny Zachodniosyberyjskiej. ;<a href="https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D0%B7_(%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B0)" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło</a></p>
</blockquote>



<p>Mój dodatek do opisu:</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/01.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/01-750x344.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-51995" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p><strong>Skandynawia</strong> jest również pokazana jako odrębna wyspa. A na nim jest napisane: „Rzekoma <strong>Atlantyda</strong> według Rudbecka”. Na lewo od niej znajduje się mała wyspa, na której widnieje napis: „ Przypuszczalna <strong>Atlantyda</strong> Bayleya ”. Na południu znajduje się linia „rzekomego koła podbiegunowego”. Linia przerywana, otaczająca Skandynawię od północy, pokazuje ścieżkę według historycznego Timaeusa. </p>



<p>Na pozostałych odcinkach mapy, także linią przerywaną, pokazane są szlaki według Onomakryta, Apoloniusza (przez ramię morskie oddzielające Europę od Półwyspu Bałkańskiego) Anglia oznaczona jest „ <strong>Kasiterides</strong> według Strabona”. Kaseteridae lub „Wyspy Cynowe”. Oprócz Strabona wspominali o nich także Herodot, Diodorus Siculus, Ptolemeusz, Dionizjusz Perigetes i Pomponiusz Mela. Na Oceanie Atlantyckim, naprzeciwko Europy, pokazano małą wyspę zwaną <strong>Hyperboreą</strong> . Przeciwnie, bardziej zwyczajowo uważamy, że Hyperborea jest położona na dalekiej północy, a Atlantyda za położoną naprzeciw Europy na Oceanie Atlantyckim.</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/02.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/02.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-51996" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p>Na dużej północnej wyspie, zaznaczonej na zielono, widnieją napisy „ ;<strong>Cymeryjczycy</strong> ;” i „ ;<strong>Scytowie</strong> ;”. ;Poziomo, mniej więcej wzdłuż linii koła podbiegunowego &#8211; góry Riphean (a raczej Riphean &#8211; od słowa „rafy”). ;A powyżej znajduje się ich napis: „ ;<strong>Pierwsi ludzie naszego świata</strong> ;”, jeśli dobrze przetłumaczyłem.</p>



<p>W komentarzach sugerowano mi, że napis „Peuple privé du jour” oznacza „ludzi pozbawionych światła, pozbawionych światła, żyjących w półmroku”. ;Wyjaśnia to fakt, że terytorium to znajduje się za kołem podbiegunowym, gdzie zimą jest mało światła, ale latem &#8211; dokładnie odwrotnie. ;Ale z jakiegoś powodu starożytne źródła milczą na ten temat. ;Jakby to zjawisko obserwowano tylko zimą? ;Albo najprawdopodobniej dysponowali jedynie zimowymi opisami tych miejsc.</p>



<p><strong>Serelingres</strong> ;– jeśli rozwiniesz „ser el ingres”, to okaże się – „to są ingres”. ;Ingria lub Ingria jest obecnie położona znacznie dalej na zachód i wcześniej była uważana za terytorium Szwecji. ;Choć niektóre źródła podają, że przed Szwedami na tych terenach mieszkali Rosjanie:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p><strong>„Po upadku Nowogrodu</strong> jako niezależnego podmiotu carowie moskiewscy podjęli działania mające na celu kolonizację terenów podległych temu republikańskiemu miastu. To samo zrobili Szwedzi, zwłaszcza po traktacie stolbowskim, kiedy <strong>wszystkie ziemie dorzecza Newy i Izory zostały oficjalnie włączone do szwedzkiej prowincji Ingria lub Ingermanland</strong> . Na mocy tego traktatu rosyjska szlachta, mnisi i inni poddani cara na odstąpionych terytoriach mogli je opuścić w ciągu dwóch tygodni, jeśli chcieli. </p>



<p>Wszyscy Rosjanie, którzy pozostali po tym krótkim czasie, wpadli pod szwedzką koronę. Jednak wielu z nich jeszcze długo potem uciekało do Moskwy, na co Szwedzi narzekali. W październiku 1649 r. car Aleksy Michajłowicz, ojciec Piotra Wielkiego, zobowiązał się zapłacić Szwecji za zbiegłych Rosjan i obiecał, że nie będzie ich więcej przyjmować. Jest oczywiste, że przyczyną tej ucieczki była niechęć religijna, ponieważ Szwecja nie zaprzestała prozelityzmu, chociaż porzuciła wyprawy krzyżowe i zaangażowała się w protestantyzm”.</p>
</blockquote>



<p>Cytat pochodzi z książki Aleksieja Smirnowa „ ;<a href="https://coollib.com/b/265094/read#t7" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Nieudany car rosyjski Karol Filip, czyli szwedzka intryga czasu kłopotów</a> ;”. ;Więcej na ten temat przeczytasz w artykule „ ;<a href="https://www.tart-aria.info/nevozmozhnyj-sankt-peterburg-glazami-evropejca-chast-1/">Niemożliwy Petersburg oczami Europejczyka, część 1</a> ;” . ;Wydaje się, że różnica między Szwedami i Rosjanami w tamtych czasach była bardziej religijna niż etniczna. ;Ale de Sales nie umieścił ich tam, gdzie są teraz. ;Lub jest prawdopodobne, że kiedyś było kilku Ingriów. ;Nawiązuje do nieistniejącej nazwy „Anglia” i podobnej istniejącej nazwy „Anglia” (w języku angielskim). ;Uważa się, że rdzeń „ing” jest często spotykany w języku słowiańskim i oznacza ruch. ;Na przykład „gang” („iść” po angielsku)?</p>



<p>Również Cymeryjczycy, według oficjalnej wersji, mieszkali znacznie dalej na południe od tych miejsc. ;Obecnie uważa się, że była to konwencjonalna nazwa ludów „prescytyjskich” z północnego regionu Morza Czarnego z epoki żelaza (1000 r. p.n.e.). ;Ale teraz wiemy już, że Scytowie żyli nie tylko w północnym regionie Morza Czarnego; Scytia zajmowała wcześniej terytorium większe niż obecna Rosja. ;Cóż, oczywiście nie było to tysiące lat temu. ;<a href="https://www.tart-aria.info/tartarija-jenciklopedicheskaja/">O Scytii, którą wówczas przemianowano na Tartarię</a> ;, pisałem ;szczegółowo w serii artykułów z 8 części „ ;<a href="https://www.tart-aria.info/tartarija-jeto-skifija-chast-1/">Tataria to Scytia</a> ;”.</p>



<p>Nad tą dużą wyspą znajduje się mała wyspa Tazata, obecnie nazywana Novaya Zemlya.</p>



<p>Na samym dole tej wyspy znajduje się napis „Macroriens” lub „Macrobiens”. W 11. tomie Wspomnień Królewskiego Instytutu Francji odkryłem, że Etiopczyków nazywano wcześniej makrobinami. Ale znowu, współcześni Etiopczycy również mieszkają daleko od tego miejsca. Z Afryką związana jest jedynie nazwą „ <strong>Pierwsi Ludzie Naszego Świata</strong> ”. </p>



<p>Obecnie uważa się, że życie powstało w Afryce. A haplogrupa „A” jest najstarsza. Etiopczycy właśnie tacy są. Te. oba te miejsca uważane są za początki współczesnej cywilizacji. Nawiasem mówiąc, pochodzenie Etiopczyków nie jest w pełni poznane. Nie należą ani do rasy kaukaskiej, ani do rasy murzyńskiej, chociaż mają cechy obu. Ale nie znaleziono również form przejściowych między Murzynami a ludźmi rasy kaukaskiej. Zagadka genetyczna&#8230; Tutaj przypominam sobie psalmową mapę świata, o której pisałem w artykule „ <a href="https://www.tart-aria.info/tartarija-jeto-skifija-chast-5/">Tatar to Scytia, część 5.</a> ” Fragment stamtąd:</p>


<div class="wp-block-image">
<figure class="aligncenter" id="attachment_51997"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-Fslides2F1-Psalter.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-Fslides2F1-Psalter.jpg" alt="Karta Psalmu" class="wp-image-51997" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Mapa świata Psałterza, ok. ;1260. (Psalmowa mapa świata) Fragment ;<a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bb/Psalter_World_Map%2C_c.1265.jpg" target="_blank" rel="noreferrer noopener">źródłowy</a></figcaption></figure></div>


<p>Opis potworów pokazanych na mapie:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„W I wieku naszej ery Pliniusz Starszy w swojej Historii naturalnej opisał, że w Afryce żyło wiele wspaniałych plemion, w tym „Nigro, którego król ma tylko jedno oko”, „Sinamolgi, którzy mają głowy jak pies” oraz „Artabatita”, którzy wędrują jak czworonożne dzikie zwierzęta”. ;<strong>Te zmutowane rasy widnieją na mapach Afryki od ponad 1000 lat, chociaż nikt ich nigdy nie widział</strong> ;. ;<a href="http://www.slate.com/articles/health_and_science/science/2011/09/a-history-of-map-monsters.html?via=gdpr-consent" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło</a></p>
</blockquote>



<p>Kuźnia, a właściwie laboratorium tworzenia nowych ludzi? ;Wróćmy jednak do naszej mapy popowodziowej. ;Wydaje się, że Morze Czarne, Azowskie i Kaspijskie są położone na swoim miejscu, połączone jedynie szerokimi cieśninami, tworząc w ten sposób jeden zbiornik wodny. ;Kaukaz położony jest w tym samym miejscu – pomiędzy Morzem Czarnym i Kaspijskim, ale w połowie jest podzielony cieśniną lub rzeką. ;O czym pisałem już w artykule „ ;<a href="https://www.tart-aria.info/velikaya-kavkazskaya-stena-damba-goga-i-magoga-chast-1/">Wielki Mur Kaukaski – Tama Goga i Magoga, część 1</a> ;”, ale wtedy jeszcze nie wiedziałem o tej mapie. ;Takie było moje przypuszczenie, które teraz zostało potwierdzone.</p>



<p>Oto zdjęcie stamtąd:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_51998"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-kavkaz-i-yug-rossii-iz-kosmosa.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-kavkaz-i-yug-rossii-iz-kosmosa-750x750.jpg" alt="Kaukaz" class="wp-image-51998" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Kaukaz i południowa Rosja z kosmosu</figcaption></figure>



<p>Jeśli dodasz tutaj wodę, będzie ona wyglądać podobnie do tej na mapie de Sales. ;Następna część mapy:</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/04.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/04-750x324.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-51999" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p>Cała północna część Syberii, czyli Nizina Zachodniosyberyjska, jest pokazana jako zalana wodą.</p>



<p>Ta mapa wyraźnie pokazuje, jak to możliwe: to, co jest zabarwione na zielono, pojawia się pod wodą, gdy poziom wody podniesie się o kilka metrów:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_52000"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/05-russia-geograf-small.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/05-russia-geograf-small-750x469.jpg" alt="mapa Rosji" class="wp-image-52000" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Mapa geograficzna Rosji ;<a href="http://maps-of-world.ru/map-russia.htm" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło</a></figcaption></figure>



<p>Na pozostałym niezalanym terytorium Azji widnieje napis: „Płaskowyż Tartaria”. ;Obecnie płaskowyż ten nazywany jest „Płaskowyżem Środkowosyberyjskim”. ;Miasto w północnej części płaskowyżu to Babilon Atlantydy. ;Kolejny Babilon. ;A może wręcz przeciwnie, pierwszy Babilon opisany w Biblii?</p>



<p>Góry Imais, o których też pisałam już w cyklu artykułów „Tartaria to Scytia”. ;Scytia leżała po obu stronach tych gór, a jej części nazywano (chyba przez kartografów z Europy Zachodniej): „Po tej stronie gór” i „Po drugiej stronie gór”.</p>



<p>Poniżej napis: „Część Azji, zwana przez starożytnych Azją lub Bykiem lub Imais”. ;A także Kaukaz, co spowodowało spore zamieszanie w rozszyfrowaniu opisów starożytnych geografów. ;Stąd też wzięła się nazwa Turków i stwierdzenie, że ich ojczyzną jest Ałtaj, chociaż być może tak było, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Turcy = Turcy. ;Albo mamy do czynienia z inną grą liter, od zastąpienia którejś z nich radykalnie zmienia się znaczenie pojęcia, z którą spotkaliśmy się już nie raz: Kozacy-Kazachowie, Tatarzy-Tatarzy, Mogołowie-Mongołowie itp.</p>



<p>Dalsza część mapy:</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/06.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/06-750x323.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-52002" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p>Poniżej Tartary na mapie znajdują się Ganges Wewnętrzny i Zewnętrzny (Inde en deca du Gange). ;Okazuje się, że „Indie” oznacza „wewnętrzny”. ;Wejdź do środka lub wyjdź na zewnątrz. ;A Ganges jest ścieżką, którą podążają.</p>



<p>Indie są pokazane jako odrębna wyspa. ;Jest tam napisane: „Półwysep Indie ;<strong>zostaje wówczas oddzielony od kontynentu</strong> ;”. ;Jeśli spojrzysz na mapę, możesz nawet zobaczyć, gdzie nastąpiło to rozłączenie &#8211; znowu wzdłuż zielonej linii:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_52003"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/07.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/07-750x424.jpg" alt="Indie" class="wp-image-52003" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Himalaje i północne Indie widziane z kosmosu</figcaption></figure>



<p>Na tym samym fragmencie mapy de Sallesa widzimy na Morzu Egipskim lub Indyjskim (obecnie Morze Arabskie) kolejne „Caseterides”, czyli „Wyspy Cynowe”, według starożytnych geografów. ;To są starożytni geografowie! ;Uwielbiali mylić ludzi bliźniaczymi nazwami geograficznymi. ;Jakby zabrakło im wyobraźni na imiona? ;5 Babilonów, 12 Aleksandrii (to tylko miasta, a mniejszych osad jest niezliczona ilość), 4 Samary, 3 pary Iberii i Albanii (o których pisałem w artykule „Etruskowie, Celtowie i Galowie to jeden naród” i to, ;<a href="https://www.tart-aria.info/jetruski-kelty-i-gally-odin-narod/">oczywiście</a> ;nie jest to pełna lista.</p>



<p>Wracając do Europy:</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-m.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-m-750x348.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-52015" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p>Widzimy tutaj, że Półwysep Bałkański jest również oddzielony szeroką cieśniną od reszty Europy. ;Napisano na nim: „ ;<strong>Odnoga morska do Dunaju</strong> ;”, a wzdłuż niej liniami przerywanymi zaznaczono trasę żeglarzy według Apoloniusza z Rodos. ;Na mapie nie ma jeszcze nazwy „Grecja”, jedynie Tracja, Macedonia, Samotraka i miasta: Hellespont, Ateny (? &#8211; wcale nie tam, gdzie jest teraz) i Iolkos. ;Zamiast Półwyspu Peloponeskiego &#8211; archipelag Peloponez. ;Wyspy Sycylia, Kreta i Cypr są również pokazane jako wyspy, tak jak są teraz. ;Ale Włochy to także wyspa, oznaczona tutaj jako „Firenia”. ;Albo Florencja? ;A obok tej wyspy znajduje się dość duża wyspa zwana „ ;<strong>Wyspą Atlantydy</strong> ;”, a na niej widnieją napisy: Korsyka, Sardynia, które są teraz oddzielnymi wyspami, ale znacznie mniejszymi rozmiarami. ;Tak wygląda okolica dzisiaj:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_52016"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-m1.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/03-m1-750x425.jpg" alt="Morze Śródziemne" class="wp-image-52016" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Morze Śródziemne z kosmosu</figcaption></figure>



<p>Zdjęcie to pokazuje również, jaką linią Włochy mogły zostać oddzielone od kontynentu. ;Ogólnie rzecz biorąc, we wszystkich trzech przypadkach: w Alpach, na Kaukazie i w Himalajach mamy podobny obraz &#8211; strome południowe zbocza przylegają do wąskiego, jeśli nie wąwozu, ale głębokiej doliny oddzielającej góry od reszty terytorium po południowej stronie. ;Rodzaj ogromnego muru twierdzy z szeroką fosą wzdłuż niej. ;Swoją drogą, na Krymie góry odrywają się również od strony południowej, dzieląc w ten sposób klimat Krymu na dwie części: ciepłą, wilgotną i łagodną w południowej części (południowe wybrzeże) oraz suchą, kontynentalną w pozostałej części Krymu :</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„Góry pełnią rolę ;<strong>bariery, opóźniając napływ zimnego, kontynentalnego i arktycznego powietrza</strong> ;, a morze, będąc potężnym regulatorem ciepła, łagodzi klimat pasa przybrzeżnego”. ;<a href="https://geographyofrussia.com/klimat-kryma/" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło ;</a></p>
</blockquote>



<p>Ostatnia sekcja mapy Delide de Sales:</p>



<figure class="wp-block-image"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/08a.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/08a-750x348.jpg" alt="mapa powodziowa" class="wp-image-52018" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a></figure>



<p>W pobliżu grupy wysp w pobliżu zachodniego wybrzeża Afryki napisano: „Według Tournesorta rzekomo Atlantyda”. ;Dalej w tym samym wierszu, na zachodnim wybrzeżu Arabii, napisano: „Rzekoma Atlantyda według Bayera”.</p>



<p>Góry Atlas położone są w północnej Afryce. ;Nadal tam są. ;A w tych górach żyją Berberowie i z jakiegoś powodu Amazonki. ;Amazonki to dawniej imię ;<a href="https://www.tart-aria.info/amazonki-zheny-slavjanskih-voinov/">żon słowiańskich wojowników</a> ;. ;Z obecnie dostępnych źródeł (w szczególności Strabona) wynika, że ​​Amazonki znajdowały się na terenie Sarmacji, nad rzeką Tanais (obecnie Don). ;Fra Mauro umieszcza Amazonkę w środkowym biegu Wołgi. ;Ale przyzwyczaiłem się już do tego, że kraje w starożytności podwoiły się i potroiły, położone w różnych częściach świata. ;Oprócz tych, które wymieniłem powyżej, najbardziej znanym przykładem są Indie. ;W językach zachodnioeuropejskich słowa „Indianie” i „Indianie” są nadal pisane w ten sam sposób.</p>



<p>Poniżej gór Atlas znajduje się jezioro Hesperus, w pobliżu którego napisano: „kiedy (na wypadek) woda zaleje stopę pana Atlasa”. ;Na prawo od niego znajduje się kolejne jezioro zwane Trytonem, a obok niego latarnia morska Hesperydy. ;Teraz nie ma już tam jezior, nie ma też latarni morskiej. ;Ale miasto pozostało. ;Teraz nazywa się to nie Berenice, ale Benghazi. ;Zamiast Sahary jest napisane „ ;<strong>Złośliwe Tropiki</strong> ;”. ;Jeśli udało mi się poprawnie przetłumaczyć słowo „rak”. ;Komentarze sugerowały mi, że w tym przypadku mają na myśli „ ;<a href="https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B5%D0%B2%D0%B5%D1%80%D0%BD%D1%8B%D0%B9_%D1%82%D1%80%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D0%BA" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Zwrotnik Raka</a> ;”. ;Dzięki za wskazówkę! ;Ale coś wyraźnie stało się z północną Afryką. ;Kiedyś wyglądała tak:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_52005"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/09-Af.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/09-Af-750x322.jpg" alt="mapa Afryki" class="wp-image-52005" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Carte de L&#8217;Afrique selon les auteurs anciens wzbogacony de remarques historiques, fragment (Mapa Afryki według autorów starożytnych, wzbogacona notatkami historycznymi) ;<a href="https://archive.org/details/gri_33125008616647/page/n5" target="_blank" rel="noreferrer noopener">Źródło</a></figcaption></figure>



<p>Zwróć uwagę na liczbę rzek. ;Oraz obecny stan tego regionu:</p>



<figure class="wp-block-image" id="attachment_52006"><a href="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/10-afrika-t.jpg"><img src="https://www.tart-aria.info/wp-content/uploads/2019/05/i_mar_a/10-afrika-t-750x412.jpg" alt="Afryka" class="wp-image-52006" title="Świat po powodzi średniowiecznej - Tatary, powódź, Witsen, Scytowie, stare mapy"/></a><figcaption class="wp-element-caption">Afryka Północna i Arabia z kosmosu</figcaption></figure>



<p>Wygląda to tak, jakby miliony ton piasku wysypały się z góry ogromnym pasem, pokrywającym zarówno rzeki, jak i jeziora oraz całą roślinność nie tylko w Afryce, ale także w Arabii i Azji Południowej. ;Nicolaas Witsen w swojej książce „Tataria północna i wschodnia” podaje niezwykłe katastroficzne opisy tych miejsc, odwołując się do relacji naocznych świadków, którzy przesłali mu swoje wiadomości:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„Konsul Generalny w Trypolisie, w Barbarii, poinformował mnie listownie, że obszar zwany Ogela, który leży 7 dni drogi od Derny, czyli w połowie drogi między Trypolisem a Aleksandrią, jest całkowicie skamieniały <strong>. Zatem ludzie, zwierzęta, drzewa i trawa – wszystko to wciąż można zobaczyć w skamieniałej formie. </strong> To samo mówili mi inni ludzie, którzy przez długi czas mieszkali w Algierii. Kiedy wielbłądy muszą stąpać miękkimi stopami po takim kamieniu, zakładają skórzane buty z gwoździami, aby nie zranić stóp o kamienną trawę. Takiego skamieniałego człowieka przywieziono stamtąd do Wenecji i tam można go zobaczyć.</p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„SzanownyPanie,Konsul francuski udając się stąd do Benghasy po konie, w międzyczasie wysłał swojego wicekonsula w rejon Ogelou, zamienionego w kamień, co wydawało nam się niewiarygodne, ale teraz nie ma już żadnego wątpliwości, gdyż przywiózł stamtąd duże kawałki palmy daktylowej i drzewa oliwnego, ważące ponad 200 funtów, a wyglądające, jakby od ich wycięcia nie minął rok. Wśród tych rarytasów znajduje się kawałek drewna figowego, w którym nadal wyraźnie widać mleko, czyli leggebe <strong>. Wokół tego miejsca wzdłuż drogi rosną drzewa , wszystkie z kamienia, którego kawałki trzeba było łamać młotkami</strong> . <strong>Domy i ludzie są bardzo gęsto pokryte piaskiem, dotarcie do nich było możliwe jedynie dużym kosztem i trudem. </strong>Mam od nich kilka sztuk, które chciałbym wysłać Waszej Szanownej I tak dalej.</p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>Tym samym pozostaję waszym wielce szanowanym władcą,waszym pokornym sługą NNTrypolis,20 czerwca 1691 r.”.</p>



<p>Obszar nowej Ogeli, który graniczy ze starą Ogelą, jest zobowiązany do oddania hołdu władzom Trypolisu. Jest żyzny i zaludniony, zajmuje kilka dni podróży. <strong>Skamieniałe drzewa w opuszczonym Ogelu leżą w całych alejkach, wszystkie w jedną stronę, jakby powalone silnym wiatrem, ukryte są pod warstwą piasku. </strong> Czasami jednak otwierają się, gdy wiatr rozwiewa piasek. Nie ma tam żadnych zwierząt, z wyjątkiem kilku bardzo paskudnych węży. <strong>Są skamieniałe drzewa figowe, na których wciąż widać owoce i mleko, jakby były żywe. </strong>Drewno, owoce i drzewa całkowicie zachowały swój naturalny kolor. Obszar starej, skamieniałej i nowej Ogeli jest płaski i leży około siedmiu dni drogi od morza.</p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>Wspomniany były konsul państwowy w Trypolisie po przybyciu tutaj opowiedział mi o tym szerzej, po dowiedzeniu się od naocznych świadków. ;Powiedział mi też, że ; ;<strong>na pustyni, w głębi lądu, za Trypolisem, często można znaleźć skamieniałe przedmioty, na przykład różne owoce. ;</strong> ;Zobaczył skamieniały chleb, wciąż bardzo podobny do prawdziwego, na którym od dołu wciąż wyraźnie widać było czerń wydobywającą się z pieca.</p>



<p>Bartholinus opowiada, jak ; ;<strong>w okolicach Trypolisu w krótkim czasie jedno miasto zamieniło się w kamień,</strong> ;skąd przywieziono do Francji skamieniałe dziecko i gdzie, jak powiedział, zobaczył skamieniałe drzewo. ;Wspomniany pan niewątpliwie miał na myśli ten rejon Ogeli nazwą „skamieniałe miasto”. ;W roku 1691, 19 października, pisano z Paryża w sprawie petryfikacji nowych jezior:„Mówią, że w Afryce znaleźli miasto całkowicie zamienione w kamień, że stamtąd sprowadzili do króla mężczyzn i kobiety i że zamierzam sprowadzić stamtąd jeszcze trochę.” do dekoracji ogrodów w Wersalu ;<em>.</em></p>
</blockquote>



<p>Nagrania te powstały w XVII wieku. ;Nadal pozostały ślady katastrofy, ale ludzie nie pamiętali już samej katastrofy. ;A może cenzura działała dobrze? ;Ponieważ Witsen pisze:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„ <strong>Nie podejmuję się wyjaśniania przyczyny pojawienia się tych skamieniałości</strong> . Ale tak jak drzewo zanurzone w wodzie skamieniaje, ponieważ unoszące się w wodzie cząstki skalne wnikają do wnętrza drzewa, pozostają tam i otaczają drewniane części, tak być może deszcz lub tornado skalistej wody unoszące się z ziemi <strong>, przykrył tych ludzi i rzeczy, udusił, odrętwiał i skamieniał</strong> . Podobnie wraz z deszczem miliony szarańczy w Afryce wbiegają na pola i pożerają wszystko. Całe pola i obszary w Surinamie są pokryte gąsienicami. W Norwegii widzieli, jak podczas deszczu lub rosy niektóre myszy spadały i niszczyły pola, o czym piszą Vormius i Bartholinus.</p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p><strong>Możliwe jest również, że stało się to podczas huraganu lub burzy</strong> ;, podobnie jak ;<strong>wiele drzew znajduje się pod ziemią w okolicach Amsterdamu, przewróconych przez wiatr na bok, a następnie pokrytych piaskiem i ziemią. ;</strong>Być może ta ziemia zawierała substancję, która ulega petryfikacji (ponieważ petryfikacja czasami ma miejsce w okolicznych obszarach), która następnie zamieniła w kamień wszystkie te drzewa, a także ludzi i bydło, którzy byli na tej ziemi, ponieważ powiedziano mi, że znaleźli skamieniałe ludzie na kolanach, w pozycji jakby się modlili. ;Ponieważ jednak nie znaleziono wielu skamieniałych ludzi, prawdopodobne jest, że większość ludzi, gdy wiatr powalił drzewa, a żyzna ziemia została pokryta piaskiem i kamienistą glebą, uciekła do nowej żyznej Ogeli.</p>
</blockquote>



<p>Sądząc po opisie stanowisk, w których odnaleziono skamieniałe osoby, można stwierdzić, że skamieniałość z dużym prawdopodobieństwem nastąpiła natychmiastowo. Dziś takie historie są postrzegane jako science fiction. Ale 200-300 lat temu ludzie pisali o powodziach, katastrofach, gigantach, smokach, psich głowach i tym podobnych, bez cienia żartu czy żartu. </p>



<p>Oceniam to na podstawie książek, które przeglądałem od XVII do XIX wieku, różnych autorów, nie fikcji, ale nauki i dokumentu: historycznego, geograficznego, encyklopedycznego. I tak niemiecki encyklopedysta Peter Simon Pallas (1741-1811), który spędził 6 lat w Rosji, w tym na Syberii, badał tamtejszą florę i faunę, przede wszystkim z punktu widzenia jej korzyści dla produkcji i zysku, a także przydatnych skamieniałości, starych opuszczonych kopalnie, kopalnie i huty podaje następujący opis:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„W wyniku wykopalisk w poszukiwaniu minerałów, w pobliżu potoku Kolchedanka, 20 wiorst od kuźni, na głębokości kilku stóp <em>(1 toise = około 2 m &#8211; moja uwaga)</em> pod dnem Isetu, w gliniastej czarno-bujnej w glebie, a nad warstwą białej gliny znaleziono wiele kawałków rozproszonego drewna, prawie zamienionego w węgiel i obficie zmieszanego z pirytem siarkowym. </p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>To drewno łatwo pęka; jego fragmenty wyglądają jak spalony węgiel; ma silne musowanie w powietrzu jak skorupa witriolu. Mówią, że podczas <strong>wykopalisk odkryto dachy domów, które kiedyś istniały w tych miejscach</strong> . Kości słonia znaleziono w dwóch różnych częściach tego obszaru, około pięćdziesięciu mil na wschód od Kamenskiej oraz we wsi Tamakulskaya, nad brzegiem Iset. Jednym z takich miejsc jest szeroki bagnisty rów zwany Vinokurena lub Vinokurka. To trochę mniej niż Tamakulskaya. Rów ten wcina się w strumień Atuch, który nieco dalej wpada do Suvarish. Ten ostatni wpada do Isetu, poniżej klasztoru Dolmatov. Rolnicy z okolicy odkryli w tym rowie wiele dobrze <strong>zachowanych kości i kłów słoni</strong> .</p>
</blockquote>



<p></p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>&#8230;.W dolnej części stromego brzegu rowu, który jest suchy, kilka stóp nad wykopami, widzimy niebieską glinę, piaszczystą i twardą, w której znajdziemy kawałki drewna zamienione w węgle, pocięte żyłami z pirytu, z kośćmi słoni, zgniłymi i poczerniałymi na zewnątrz. ;Godne uwagi jest to, że istnieją również zęby rekinów o najróżniejszych kształtach i rozmiarach, mające niebieskawo-czarny kolor. ;Podobne zęby i kości znaleziono w rowie, który na wiosnę służy jako kanał prowadzący do Atuch. ;<strong>Jest oczywiste, że warstwy, w których znaleziono kości, znajdowały się na dnie gliniastego morza i że pokrywające je górne warstwy mogły zostać utworzone przez ziemię wyniesioną z gór: potwierdza to ich mikowa natura. ;</strong>»</p>
</blockquote>



<p>Gliniaste morze lub duża brudna kałuża &#8211; woda zmieszana z ziemią. ;Pałac został opisany w XVIII wieku. ;Mamuty nazywa słoniami, ale z jego opisu wynika, że ​​leżały one w ziemi nie przez miliony, a nawet tysiące lat, ale może tylko kilkadziesiąt, gdyż drewniane dachy zniszczonych domów odnajdywano w tych samych warstwach ziemi, co kości mamuta nie zdążyły jeszcze całkowicie się rozłożyć. ;Co więcej, zarówno kości, jak i kawałki drewna nie znajdowały się w wiecznej zmarzlinie, ale w ziemi, pod wodą. ;Przyczynę katastrofy widzi w obrocie Ziemi. ;Nicolaas Witsen opisując skutki katastrofy w Holandii pisze, że jej przyczyn można się jedynie domyślać:</p>



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
<p>„Są tam też małe muszle, nieco podobne do muszli św. Jakuba, ale bardziej krzywe i z wypukłym żebrowanym garbem, białawym. ;Wszystkie z nich nie są już tutaj spotykane, ale są powszechne w Indiach Wschodnich i Zachodnich. ;<strong>Można się tylko domyślać, w jaki sposób to życie morskie i słonie dostały się tak głęboko pod ziemię podczas potopu lub innej powodzi, wstrząsów ziemi lub wzrostu jej warstw. ;</strong> ;Należy zaznaczyć, że gdyby te zwierzęta utonęły, prawdopodobnie zeszłyby na dno i wtedy nie dopłynęłyby tak daleko.”</p>
</blockquote>



<p>Te. ;w Holandii znaleźli to, co zwykle można znaleźć w Indiach Wschodnich (współczesne Indie) i Indiach Zachodnich (Karaiby i Bahamy). ;Co ciekawe, lata życia Delisle de Sales (1741–1816) praktycznie pokrywają się z latami życia Petera Simona Pallasa (1741–1811). ;Dokładnie 100 lat wcześniej od nich urodził się Nicolaas Witsen: 1641-1717. ;Kolejna zbieżność matrixa? ;A może dlatego, że wiele osób pisało wówczas w oparciu o świeże ślady? ;W następnym artykule dokonam analizy książki niemieckiego lekarza i pisarza medycznego Justusa Heckera, żyjącego już na początku XIX wieku (1795-1850), która opisuje wydarzenia, które mogły doprowadzić do takich zmian geograficznych . ;Ale te wydarzenia są datowane w jego książce na XIV wiek naszej ery. ;Co moim zdaniem jest bliższe prawdy.</p>

TAJEMNICE TARTARII – JAK WYGLĄDAŁ ŚWIAT PO ŚREDNIOWIECZNYM POTOPIE ?
