W skrywanych zakątkach władzy i wpływów, gdzie prawda jest mniej latarnią morską, a bardziej ofiarą, fasada demokracji rozpada się pod ciężarem manipulacji i oszustwa. Narracja podawana masom, mikstura warzona w kotłach CIA i karmiona łyżkami przez współwinne media głównego nurtu, jest niczym innym jak psychologicznym oblężeniem przeciwko krytycznemu myśleniu i dążeniu do prawdy.
Zabójstwo prezydenta Johna F. Kennedy’ego oraz jego brata Roberta i Martina Luthera Kinga Jr. to nie tylko przypisy w historii, ale rażące przykłady tego, jak głębokie korzenie korupcji i żądzy władzy sięgają w rządzie USA. Nie były to działania samotnych szaleńców, ale wynik skrupulatnego planowania, jasny komunikat rządu cieni, że nikt nie jest poza ich zasięgiem, świadectwo ich bezwzględnego trzymania się władzy.
Termin „teoria spiskowa” został użyty jako broń, będąc znakiem towarowym CIA, mającym na celu rozbrojenie i ośmieszenie każdego, kto odważy się spojrzeć poza zasłonę dymną. Tu nie chodzi o kapelusze z folii aluminiowej czy bezpodstawne spekulacje; chodzi o łączenie punktów, które są celowo zasłaniane przez rządzących. Media głównego nurtu, niegdyś zaufany filar demokracji, przerodziły się w nic innego jak rzecznika tych makiawelicznych schematów, rozpowszechniającego kłamstwa i półprawdy, aby utrzymać status quo.
Saga o 11 września, dniu, który na zawsze pozostanie w niesławie, jest pełna niespójności i pytań bez odpowiedzi. Nawet sugerowanie, że nie był to atak terrorystyczny, oznacza pogardę i etykietowanie go jako skrajnego wariata. Jednak zawalenie się wież w stylu rozbiórki krzyczy o wewnętrznej pracy, operacji pod fałszywą flagą mającą na celu usprawiedliwienie wojen i podważanie wolności, a wszystko to podczas gdy prawdziwi sprawcy patrzą z cienia, z czystymi rękami przed oczami opinii publicznej.
Wybory w 2020 r., będące kpiną z procesu demokratycznego, ujawniły, do jakiego stopnia system jest sfałszowany. Prezydentura Bidena, świadectwo siły manipulacji i kontroli mediów, obnaża farsę wolnych i uczciwych wyborów. To wyraźne przypomnienie, że rządzący dołożą wszelkich starań, aby utrzymać swą władzę, a demokracja do cholery.
Pandemia Covida, bezprecedensowy kryzys światowy, została wykorzystana do dalszego umacniania siły przemysłu farmaceutycznego i jego rządowych sojuszników. Blokady, nakaz noszenia maseczek i paszporty szczepionkowe w mniejszym stopniu dotyczyły zdrowia publicznego, a bardziej kontroli, co stanowiło test mający na celu sprawdzenie, jak daleko można ograniczyć wolności pod pozorem bezpieczeństwa. Szczepionki, pośpieszne i owiane tajemnicą, stały się symbolami tej manipulacji, a kwestie ich bezpieczeństwa i skuteczności odrzucone w pośpiechu, aby narzucić obowiązek przestrzegania przepisów.
Zmiany klimatyczne, kolejne narzędzie w arsenale strachu, wykorzystywane są do usprawiedliwiania drakońskich środków podważających suwerenność narodową i przekazujących bogactwo elitom. Narracja pozbawiona jakiejkolwiek naukowej debaty czy sprzeciwu jest przedstawiana jako niekwestionowana prawda, wygodna przykrywka dla polityk, które w innym przypadku byłyby nie do obrony.
Media, niegdyś stróże demokracji, stały się jej katami, machiną propagandową, która sieje kłamstwa i odwraca uwagę. Prawda, gatunek rzadki i zagrożony w tym krajobrazie, spotyka się z wrogością i cenzurą. Niezależne głosy, czyli te nieliczne, które ośmielają się kwestionować narrację, są wyciszane, marginalizowane lub oczerniane, a ich ostrzeżenia na pustyni są w dużej mierze ignorowane.
To okrzyk bojowy przeciwko architektom oszustwa, wezwanie do broni dla tych, którzy cenią prawdę ponad wygodę, jasność ponad zaciemnienie. Stawka nie może być wyższa, gdyż na włosku wisi sama istota wolności i demokracji. Walka o prawdę nie jest przeznaczona dla osób o słabym sercu, ale jest to najszlachetniejsza i najważniejsza bitwa naszych czasów.
Ciemność kłamstw i manipulacji może trwać tylko wtedy, gdy nie rzucamy na nie światła prawdy. Czas samozadowolenia minął. Nadszedł czas, aby wstać, zadać pytania i zażądać przejrzystości i odpowiedzialności.