Problemem, z którym wciąż zmagają się badania historyczne, jest to, że nasza historia nie tylko ma pewne luki, ale co gorsza, że wiele rzeczy po prostu do siebie nie pasuje, że niektóre wydarzenia nawet się dublują, ponieważ często odzwierciedlają inne epoki.
Publicysta i krytyk chronologii Heribert Illig twierdził w 1991 r., że do systemu datowania Anno Domini dodano z mocą wsteczną tysiącletni rok fantomowy. Illig proponuje na przykład skrócenie historii starożytnego Egiptu o dwa tysiące lat. Zgodnie z tym, budowa piramidy Cheopsa przypada na pierwsze przedchrześcijańskie tysiąclecie, podobnie jak kultura megalityczna.
Skróciłoby to odstępy między okresem paleolitu a malowidłami jaskiniowymi do tysiąclecia. W przypadku średniowiecza Illig stawia tezę, że 297 lat historiografii w okresie od września 614 do sierpnia 911 nie miało miejsca. Illig nazywa ten okres wymyślonym średniowieczem, okresem fantomowym.
Książki krytykujące chronologię:
„Gregory’s calendar reform 1582: Caesar, Nicaea and two papal white lies” Heriberta Illiga, „Fictitious history: Our calendar is falsified. Wir leben im Jahr 1702” Uwe Toppera, „Die Fälschung der deutschen Geschichte Teil 1” Wilhelma Kammeiera.
Wielu innych autorów, takich jak Anatoli Fomenko, również naukowo kwestionuje historię Scaligarian. Jego teza jest taka, że datowanie kalendarza chrześcijańskiego w XVI wieku było w dużej mierze błędne. W rezultacie historia ostatnich dwóch tysięcy lat musi zostać skrócona. Teoria Fomenko opiera się na obliczeniach astronomicznych i pośrednich metodach statystycznych.
Konsultant ds. zdrowia i badacz historii Raik Garve doszedł do wniosku, że głównymi punktami historycznych fałszerstw są sztuczne rozciąganie osi chronologicznej, wymyślanie fantomowych dynastii i władców, fałszowanie dokumentów i ponowne datowanie, fałszywe datowanie starożytnych zabytków i budynków, a także ukrywanie poważnych katastrof i resetów, za pomocą których wdrożono system myśli i władzy.
Coraz więcej dowodów wskazuje na to, że znajdujemy się u progu czwartego resetu, który zdaniem Światowego Forum Ekonomicznego będzie miał miejsce w erze po koronawirusie. Co będzie tym razem, kolejna, jeszcze gorsza pandemia choroby X, która rzuci całą ludzkość na kolana, czy fałszywy atak obcych, jak twierdzi wielu?
Faktem jest, że światowi kontrolerzy pracowali nad dużym wydarzeniem, aby odbudować Ziemię po raz kolejny, czwarty, jak pisze Garve. Według Garvesa pierwszy reset miał miejsce w 1348 r. n.e. z powodu epidemii dżumy w Europie. Drugi reset nastąpił w erze nowożytnej między XVII a XVIII wiekiem z powodu globalnej katastrofy, prawdopodobnie lawiny błotnej, po której wkrótce nastąpiła wojna światowa około XVIII wieku.
Wreszcie, między drugim a trzecim resetem, nastąpiła industrializacja wraz z kontrolowanym uwolnieniem pewnych technologii. Następnie nastąpił imperializm i ponowne zaludnienie zniszczonych obszarów. Trzeci reset miał miejsce po pierwszej i drugiej wojnie światowej. Warto zauważyć, że na początku XIX wieku zbudowano wiele azylów, w których zniknęli ci współcześni, którzy nie byli w stanie poradzić sobie z daleko idącymi zmianami lub gwałtownie sprzeciwiali się instrukcjom nowych władców.
Wrogowie Nowego Porządku Świata byli dosłownie ścigani. Była to otwarta bitwa między samozwańczymi władcami a wolnymi duchami tamtych czasów. Początkowo były to formalne więzienia, które później przekształcono w przytułki dla obłąkanych, a raczej ośrodki reedukacyjne. Uwięzienie ruchu oporu miało najwyższy priorytet.
Jeśli spojrzymy w tym momencie na teraźniejszość, pojawia się przerażające déjà vu. Na początku pandemii koronawirusa utworzono liczne tak zwane obozy koronowe, które mogą służyć zupełnie innym celom, a mianowicie reedukacji i zapomnieniu ludzkości ze starego świata, która walczy z Nowym Porządkiem Świata z wyciągniętymi rękami.
Czy po tym resecie znów znikną stare zapisy, czy powstanie nowa historia dla pokolenia po Koronie i jakie informacje ze starego świata będzie można w niej znaleźć?
Reset około 1800 r. n.e. przyniósł nowoczesne społeczeństwo i industrializację. Czwarty reset z pewnością zapoczątkuje transhumanizm i całkowitą cyfryzację, tyle jest już pewne. Wiele osób w Internecie twierdzi obecnie, że czwarta rewolucja, nazwijmy ją rewolucją cyfrową, będzie miała swój początek w nowoczesnym społeczeństwie i industrializacji. Ludzie nie mieli takiej możliwości na początku rewolucji przemysłowej. Zostali zaskoczeni przez wydarzenia. Zostali postawieni przed faktem dokonanym, którego nie mogli już zmienić, a jeśli próbowali, trafiali do przytułków.
„Tartaria i Błotny Potop” jest rzeczywiście teorią XXI wieku, ponieważ istnieje prawie wyłącznie w Internecie – jeśli nie całkowicie. Podczas gdy niektóre części narracji sięgają wieków wstecz – i o tym porozmawiamy – cała sprawa sięga zaledwie 2018 roku jako pojedyncze skonsolidowane twierdzenie.
W sierpniu 2018 r. na YouTube pojawiły się pierwsze filmy o lawinie błotnej, a wiemy o tym dzięki narzędziom takim jak Google Trends. Jest to narzędzie, które pozwala zobaczyć popularność niektórych wyszukiwanych haseł w Google w czasie. Jeśli wyszukujemy „mudflow”, „mudflow theory” lub „tartaria”, dowiadujemy się, że internet miał zasadniczo zerowe zainteresowanie tymi rzeczami do około grudnia 2018 roku. Od tego czasu zainteresowanie tymi tematami wśród internautów wzrosło.
Badając pochodzenie teorii, nie natrafiamy na historyka, demaskatora lub krytyka alternatywnej chronologii, takiego jak Uwe Topper lub Wilhelm Kammeier, ale na użytkownika YouTube, Philippa Druzhinina, który publikuje filmy o błotnym przepływie od sierpnia 2018 r. Początkowo nie było dużego zainteresowania jego filmami; miały bardzo niską oglądalność. To znaczy do grudnia 2018 r. / stycznia 2019 r. – w tym samym czasie, gdy Google Trends poinformował, że internet zaczął zwracać na nie uwagę. W tym momencie Druzhinin odnotował ogromny wzrost liczby wyświetleń.
ŻADEN renomowany krytyk alternatywnej chornologii ani badacz starożytności NIGDY nie napisał traktatu na temat teorii Tartarii / Starego Świata, który można znaleźć w księgarniach.