Postać Renfielda z „Draculi” Brama Stokera dodała jeszcze większego znaczenia krwi, mówiąc, że: „krew jest życiem”. Pomysł ten nie jest nowy, na przykład królowie Majów próbowali uzyskać dobrą wolę bogów, składając ofiary krwi. W całej historii istniało wystarczająco dużo plemion, które praktykowały rytualną hematofagię (spożywanie krwi jako źródło pożywienia) i kanibalizm (jedzenie innych ludzi). Dalej były już tradycje, które nadały kształt obrazom pewnych mitologicznych istot, takich jak wilkołak, wendigo lub wampir.
Poza kanibalizmem wiadomo, że liczne rytuały implikowały spożywanie krwi, ale w historii istniały również rytuały, które obejmowały praktykę nekrofagii. W niektórych plemionach, gdy krewny zmarł, potomkowie musieli skonsumować jego martwe ciało w całości. Ten rytuał mógł trwać całymi dniami. Pomimo tego aspektu potomkowie pochłaniali wszystko, aby wziąć w siebie wiedzę i moc zmarłego krewnego, tak aby duchowe energie przodków nie zostały utracone.
Z kolei inny dziwny rytuał jest nadal praktykowany w niektórych obszarach Indii. Otóż pewnego dnia w roku ci, którzy mają zmarłych krewnych pochowanych na cmentarzu, udają się rano do świątyni, gdzie wdychają dym powstały w wyniku spalenia specjalnej mieszaniny roślin i substancji.
Po osiągnięciu stanu ekstazy kapłan prowadzi tych, którzy przyszli do świątyni na cmentarz. Tam ludzie odkopują swoich zmarłych krewnych rękami, aby gryźć i żuć kawałki zwłok. Wyjaśnienie tego rytuału polega na założeniu, że każdy kęs szybciej przybliży duszę zmarłego do wiecznego spokoju.
Należy również pamiętać i o tym, że na świecie istnieje wiele legend, które mówią o nadprzyrodzonych istotach żywiących się ludzką krwią i ciałem. Mitologia grecka i rzymska wspomina o istotach o imionach: Lamia, Strixes i Empusae, które spożywały krew, aby przeżyć. Jednakowoż Strix i Lamia preferowały świeżą krew dzieci i noworodków. Ponadto Grecy wspominali również w swoich legendach o pewnych kobiecych istotach, które przybywały podczas snu danej osoby, aby wyssać jej krew.
Natomiast Profesor Basil Johnston przedstawił prezentację wendigo, opisując to „coś” w następujący sposób: „Wendigo było wychudzone, a jego wysuszona skóra mocno naciągnęła się na kości. Z kośćmi wypychającymi się na skórę, cerą popielato-szarą śmierci i oczami wepchniętymi głęboko w oczodoły, wendigo wyglądało jak wychudzony szkielet niedawno wyjęty z grobu. Jego usta były poszarpane i zakrwawione. Wendigo był nieczysty i cierpiący na ropienie ciała, wydzielał dziwny i niesamowity zapach rozkładu, śmierci i zepsucia”.
Wendigo zaliczane jest do najbardziej przerażających istot. Jest to duch kanibala, który może wywołać stan opętania. Po tym opętaniu jednostka przyjmuje fizyczną postać, zaspokajając kanibalejskie tendencje istoty. Uważa się, że ci, którzy praktykują kanibalizm, mogą być znacznie łatwiej opętani przez wendigo, a ci, którzy zabijają człowieka i pochłaniają jego serce, mogą z kolei stać się wendigo.
Niektórzy rosyjscy koczownicy mieli zwyczaj picia krwi pierwszego wroga poległego w bitwie, a Mongołowie czasami żywili się krwią koni, aby przeżyć. Nawet miejscowi z Karaibów byli adeptami kanibalizmu, żywiącymi się ludzkimi narządami i mięsem. Dziś kanibalizm jest nadal spotykany w populacji Korowai z Nowej Gwinei i Melanezji (oficjalnie).
Ale nawet historie dla dzieci nie są wolne od odniesień do kanibalizmu, najbardziej znanym przykładem jest „Jaś i Małgosia”. Drodzy Czytelnicy, nawet stare rosyjskie mity mówiły o istocie znanej jako „Baba Jaga”. Pojawiała się ona w postaci starszej kobiety, która kradła dzieci, aby żywić się ich ciałem.
W ten sposób można powiedzieć, że hematofagia, kanibalizm i nekrofagia zostały na stałe włączone do mitów świata od czasów starożytnych, dając w ten sposób początek licznym legendom i fantastycznym istotom, które pozostają znane i nadal potężne we współczesnym świecie, w którym żyjemy. Należy jednak zauważyć, że wspólnym elementem dla powyższych istot, legend i form zachowania jest przede wszystkim krew.
Z pewnością nie jest to przypadek, zważywszy na fakt, że Biblia zabrania spożywania krwi. Z punktu widzenia czysto fizycznego krew daje życie, krew jest nośnikiem życia. Sądzę, że z punktu widzenia duchowego i mistycznego krew także posiada „nadprzyrodzone” właściwości. Śmiem sądzić, że z wielu owych właściwości nawet sobie nie zdajemy sprawy. Stąd Biblijne ostrzeżenie dla człowieka, ostrzeżenie będące przestrogą.
Są jednak ludzie oraz tajne organizacje, które zostały zwiedzione przez pewne byty duchowe, które z kolei ujawniły im owe „właściwości krwi”, stąd tak duży popyt na spożywanie krwi wśród tak zwanych elit świata. Należy jednak konkludować, że ci ludzie zostali zwiedzeni, albowiem otrzymali informacje i odczuli oni realne korzyści ze spożywania krwi, ALE to tylko jedna strona medalu, albowiem ta mroczna, która niesie destrukcyjne konsekwencje dopiero z czasem się ujawnia.