”KATASTROFA TITANICA” I NAJWIĘKSZY SPISEK W DZIEJACH ŚWIATA

Zatonięcie Titanica nie było zwykłym przypadkiem, ale skalkulowanym posunięciem zaaranżowanym przez jednego z najpotężniejszych i najbardziej bezwzględnych finansistów w historii – JP Morgan. Było to szczegółowo zaplanowane wydarzenie, mające na celu wyeliminowanie kluczowych przeciwników Rezerwy Federalnej. Zapnij pasy, bo prawda jest o wiele mroczniejsza, niż kiedykolwiek sobie wyobrażałeś.

W 1889 roku Morgan Robertson napisał „Wreck of the Titan” – książkę, która w przerażający sposób przepowiadała zatonięcie luksusowego liniowca po zderzeniu z górą lodową, co spowodowało masowe ofiary śmiertelne. Nie było to proroctwo, ale plan katastrofy, który później niemal dokładnie odzwierciedlił katastrofa Titanica.

Oto zimne i twarde fakty:

FAKT: JP Morgan sfinansował i zbudował Titanica. Nie był tylko zaangażowany; był mózgiem stojącym za tą pływającą pułapką śmierci.

FAKT: JP Morgan miał być w tej skazanej na zagładę podróży, ale tajemniczo odwołano go w ostatniej chwili. Wiedział dokładnie, co się wydarzy i upewnił się, że będzie daleko, kiedy to się stanie.

FAKT: Milton Hershey, bliski przyjaciel Morgana, również odwołał swoją podróż w ostatniej chwili i przeżył, aby stworzyć imperium Hershey. To nie były zbiegi okoliczności; były częścią planu.

FAKT: Titanic nie miał czerwonych flar alarmowych, tylko białe flary sygnalizujące, że wszystko jest w porządku. Zapewniło to, że żadna akcja ratunkowa nie nadejdzie na czas, maksymalizując liczbę ofiar śmiertelnych.

FAKT: Titanic był wyposażony w niespotykaną dotąd zdolność elektromagnetycznego uszczelniania pokładów, zatrzymując pasażerów pod pokładem jak szczury. To była pływająca trumna, zaprojektowana z myślą o masowej śmierci.

FAKT: Kapitan Edward Smith, weteran i bardzo szanowany kapitan, nagle zapomniał o wszystkich standardowych środkach ostrożności. Jego zachowanie było zmanipulowane, wymuszone, a może nawet był dobrowolnym uczestnikiem tego złowrogiego spisku.

FAKT: Morgan Robertson, autor niesamowicie przepowiadającej książki, został otruty na śmierć zaledwie kilka lat po zatonięciu Titanica. Uciszanie człowieka, który może wiedzieć za dużo, to klasyczny ruch.

FAKT: Rezerwa Federalna została utworzona już w następnym roku. Czas jest zbyt precyzyjny, aby go zignorować. Gdy opozycja została wygodnie wymazana, Morgan i jego kohorty mogli iść naprzód bez przeszkód.

Zatonięcie Titanica nie było tylko katastrofą morską; było to zabójstwo polityczne na wielką skalę. Wśród ofiar znaleźli się John Jacob Astor IV, Benjamin Guggenheim i Isa Strauss – jedni z najbogatszych i najbardziej wpływowych ludzi swoich czasów, wszyscy zaciekle przeciwni Rezerwie Federalnej. Astor, najbogatszy człowiek na pokładzie i przyjaciel Nikoli Tesli, stanowił potężną przeszkodę w planach Morgana. Jego śmierć nie była wypadkiem, ale celowym uderzeniem.

Weźmy pod uwagę książkę „Wrak Tytana”. Podobieństwa między Tytanem i Titaniciem są nieprzypadkowe:

Rozmiar i pojemność: Tytan miał 800 stóp długości; Titanic miał 882 stopy i 9 cali. Tytan wyparł 75 000 ton; Titanic 63 000 ton. Obydwa okrzyknięto niezatapialnymi cudami inżynierii.

Łodzie ratunkowe: Titan miał 24 łodzie ratunkowe, zdecydowanie za mało jak na 3000-osobową pojemność. Titanic miał tylko 20 łodzi ratunkowych dla ponad 2200 pasażerów. Ten celowy niedobór zapewniał maksymalną liczbę ofiar.

Prędkość i zderzenie: Titan płynął z prędkością 25 węzłów; Titanic z prędkością 22½ węzłów. Oba statki uderzyły w górę lodową prawą burtą na północnym Atlantyku, 400 mil od Nowej Fundlandii, w kwietniu. Szczegóły te są zbyt dokładne, aby mogły być jedynie fikcją.

Zatonięcie: Titan wywrócił się przed zatonięciem; ponad połowa pasażerów zginęła. Titanic, reklamowany jako niezatapialny, stracił ponad połowę pasażerów. Metodyczne zatonięcie odzwierciedlało fikcyjną historię z przerażającą dokładnością.

Ściśle tajne! Uzależnienie elity od adrenochromu i poświęcenie dzieciństwa dla nieśmiertelności w wyniku handlu dziećmi

JP Morgan wykorzystał tę katastrofę, aby pozbyć się najpotężniejszych przeciwników Rezerwy Federalnej. Śmierć Astora, Guggenheima i Straussa była strategiczną eliminacją, torującą drogę dla finansowego imperium Morgana. Czas zatonięcia Titanica i późniejszego powstania Rezerwy Federalnej jest zbyt wygodny, aby go zignorować.

Chodziło o zatopienie opozycji, o zatopienie ostatnich bastionów niezależności finansowej. Titanic był narzędziem władzy, bronią Morgana, która pozwalała mu na przekształcenie świata finansów według jego upodobań.

Katastrofa Titanica widziana w tym obiektywie ukazuje przerażającą prawdę: był to zamierzony akt masowego morderstwa w celu osiągnięcia korzyści finansowych. JP Morgan zaaranżował jedną z największych tragedii morskich w historii nie tylko z powodu chciwości, ale z wykalkulowanej potrzeby wyeliminowania konkurencji i ustanowienia niekwestionowanej kontroli finansowej.

Titanic zatonął, zabierając ze sobą życie tych, którzy stanęli na drodze nowego porządku finansowego. Prawdziwa historia Titanica to historia bezwzględnej ambicji, morderstw z zimną krwią i nieugaszonego pragnienia władzy.