Książka „Satanisme et vampirisme: le livre noir” politologa Paula Arièsa, z której pochodzą poniższe fragmenty, powstała na podstawie umowy z francuskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Została uwzględniona w materiałach, które przedstawił Parlamentarnej Komisji Śledczej ds. Sek, a także na seminariach w Krajowej Szkole Prokuratorów, Krajowym Centrum Szkolenia Policji i Krajowej Szkole Zdrowia Publicznego. Paul Ariès jest również autorem między innymi uznanego „Le Retour du Diable”.
„Satanisme et vampirisme: le livre noir” Paula Arièsa próbuje odpowiedzieć na pytania: Dlaczego rozwinął się satanizm? Czy istnieje kultura satanistyczna?
Cytaty:
Teksty piosenek są równie diaboliczne i pokazują, dlaczego niektórzy uważają rocka za konia trojańskiego satanizmu.
Led Zepellin:
„tak dla Szatana, nie bój się Szatana”
„Chciałbym, aby Pan modlił się na kolanach przed szatanem”
„Muszę żyć z szatanem”
Pocałunek:
„Szatanie, oto twój Bóg”
„Zostałem wychowany przez demona, przygotowałem się, by panować jak on. Wzywam ciemność, by mnie zadowoliła, i rozkazuję ci uklęknąć przed Bogiem piorunów, Bogiem skały (błyskawicy).”
Zespół Deicide wykonuje kanoniczną inwokację:
„In nomine Satani! Ave Lucifer! Hoathale Satan! Zabij chrześcijan, zabij chrześcijan. To wy jesteście tymi, którzy nami gardzą… Chciałbym zobaczyć waszą śmierć. Armie ciemności niszczą ogniem ich świątynie i kościoły. Wszystkiego najlepszego Antychryście (i kończy kiełkiem dla Chrystusa)” Chorągiewka „Tybet” Davida Michaela
Czarny Sabat:
„Jezu, Ty jesteś zły, przyjmij to znamię Antychrysta w 666”
AC/DC ( oznaczające antychrysta)
„Zabijam dzieci, uwielbiam patrzeć jak umierają… Doprowadzam matki do płaczu, miażdżę je pod moim samochodem, chcę słyszeć ich krzyki”.
„Jesteś młody, ale umrzesz, nie wezmę nikogo do niewoli. Zaprowadzę cię do piekła, zadzwonię w dzwony piekielne”.
„Revolution 9” Beatlesów postrzegano jako satanistyczną ewangelię. The Rolling Stones napiszą „Sympathy for the Devil”. A David Bowie przekaże swoją sympatię dla Beast 666.
Złośliwy rock lat 70. i 80.
W latach 70. i 80. XX wieku wyraźnie dało się zauważyć wzrost popularności motywów satanistycznych, szczególnie w gatunku black metal.
Led Zeppelin, Black Sabbath, AC/DC, Black Widow, Ozzy Osbourne, Judas Priest, Iron Maiden. Te zespoły uosabiały mroczniejszą stronę rocka lat 90.
Zespół NIN i frontman zespołu Deicide znani są ze swoich uderzających wizerunków, takich jak tatuaż przedstawiający odwrócony krucyfiks na czole.
Marilyn Manson jest od lat 90. XX wieku jedną z najbardziej rozpoznawalnych grup kojarzonych z tematyką satanistyczną.
Skandynawski Black Metal narodził się w Norwegii. Gitarzysta Øystein Aarseth w 1984 roku założył grupę Mayhem, co oznacza chaos. Przyjął pseudonim Destructor, a później Euronymous (Książę Umarłych) po przejściu na satanizm. Związał się z Jonem Kristiansenem, założycielem magazynu Slayer, który skupiał się na black metalu i satanizmie.
Mayhem osiągnął bezprecedensowy sukces aż do samobójstwa wokalisty, znanego jako Dead, w 1991 roku. Euronymous kontynuował solo, aż do współpracy z Vargiem Vikernesem z powstającej grupy Burzum (termin z Władcy Pierścieni Tolkiena). Razem pracowali, aż Vikernes podpalił kościół 6/5/92, wywołując serię antychrześcijańskich podpaleń w całej Norwegii.
Zorganizowali konferencje prasowe, twierdząc, że wiedzą o sprawcach, ale nie podając tożsamości, twierdząc, że mają powiązania z satanistyczną organizacją terrorystyczną. Euronymous został później zamordowany, a Vikernes został skazany na 21 lat więzienia za zabójstwo swojego byłego sojusznika, zadając mu 23 rany kłute.
Blood Axis, projekt muzyczny, został założony przez Michaela Moynihana, znanego również ze swoich powiązań z Kościołem Szatana i jako autora książki „Lords of Chaos”, cenionej wśród wyznawców satanizmu.
Nauki Thelemy, Kościoła Scjentologicznego i Muzyki Rockowej
Aleister Crowley miał znaczący wpływ na współczesną kulturę masową, szczególnie w przemyśle muzycznym. W 1967 roku Beatlesi wydali album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band , zawierający kolaż coverów wpływowych postaci, w tym Crowleya. Jimmy Page, gitarzysta Led Zeppelin, był głęboko zainspirowany ideami Crowleya. Album The Rolling Stones Their Satanic Majesties Request również został zainspirowany Crowleyem. Ponadto wokalista Deep Purple, Ian Gillan, wydał piosenkę zatytułowaną „The Abbey of Thelema”. Wielu znanych muzyków rockowych podziwiało tego okultystę, co odzwierciedlało jego szeroki wpływ.
L. Ron Hubbard, założyciel scjentologii, rzekomo związał się z Aleisterem Crowleyem i jego kręgiem okultystów podczas misji wojskowej. Jednak profesor Hugh Urban zauważa, że scjentolodzy nie przedstawili dowodów na to twierdzenie, chociaż udział Hubbarda w rytuałach okultystycznych nie jest negowany.
W swoim artykule „The Occult Roots of Scientology?: L. Ron Hubbard, Aleister Crowley, and the Origins of a Controversial New Religion” Urban pisze, że Crowley był sceptyczny co do działalności Hubbarda jako księdza crowleyowskiego. Mimo to Hubbard włączył nauki Crowleya do doktryny i terminologii scjentologicznej. Badacze wskazują również na podobieństwo między krzyżem „Zakonu Złotego Brzasku”, którego członkiem był Crowley, a krzyżem Kościoła scjentologicznego.
Marilyn Manson, bliski przyjaciel artysty Gottfrieda Helnweina, jest również podejrzewany o powiązania z Kościołem Scjentologicznym. Chociaż Manson nigdy się do tego nie przyznał, jego album z 2020 r. „We Are Chaos” zawiera krzyż przypominający krzyż scjentologiczny. Manson wykazał fascynację Jackiem Parsonsem, uczniem Crowleya i partnerem Hubbarda w praktykach magicznych.
Wyznawcy współczesnych nauk gnostycznych i okultystycznych nie są jedynie teoretykami ani bywalcami literackich salonów gnostycznych; ich celem jest zmiana, a raczej zniszczenie świata, i świadomie realizują ten cel. Marilyn Manson w jednym ze swoich wywiadów twierdził, że na jego koncertach jest więcej duchowości niż w kościołach.
W rzeczywistości najbardziej masowe nabożeństwa religijne odbywają się obecnie w salach koncertowych i na stadionach, gromadząc dziesiątki tysięcy nastolatków i młodych ludzi. Tam prorocy mistycznego anarchizmu, gnostycyzmu i satanizmu wprowadzają dzieci w czarną metafizykę.
Oczywiste jest, że bez zgody wyższych władz takie przekształcenia byłyby niemożliwe.
Informacje o L. Ronie Hubbardzie zostały rozpowszechnione 5 października 1969 r. przez gazetę Sunday Times w artykule Alexandra Mitchella. Ponieważ nie istniały żadne dowody, gazeta opublikowała obalenie tego twierdzenia.
Scjentolodzy uważają, że L. Ron Hubbard rozbił amerykańską grupę czarnej magii w 1948 roku, gdy służył w policji w Los Angeles.