„Śmiercionośne środki farmaceutyczne i przestępczość zorganizowana” dr Petera Goetzschego to lektura obowiązkowa, która doprowadziła do jego zawodowego prześladowania. Ma ona teraz większe znaczenie historyczne niż kiedykolwiek wcześniej, ponieważ znajdujemy się w samym środku największego jak dotąd ludobójstwa Big Pharma.
Jest wielu odważnych sygnalistów, którzy podnieśli alarm o skrajnej korupcji systemu medycznego. Książka dr Petera Goetzsche, członka-założyciela Cochrane Collaboration, została opublikowana w 2013 roku. Oczywiście ta szczera postawa doprowadziła do prześladowań zawodowych:
Zawieszenie praktyki klinicznej opartej na dowodach wywołuje nowe kontrowersje. Petycja popierająca byłego członka zarządu Cochrane, Petera Gøtzschego, otrzymała tysiące podpisów.
docteurdu16.blogspot.com.Profesor Peter C. Gøtzsche
Teraz, 11 lat później, firmy farmaceutyczne nadal promują swoje śmiercionośne „leki” i „szczepionki”. Chciałbym przytoczyć kilka cytatów z tej ważnej książki, którą gorąco polecam ze względu na historyczną perspektywę korupcji Big Pharma. Środki i metody przestępczego zachowania nie zmieniły się na przestrzeni dziesięcioleci, a przestępstwa są powtarzalne. Książka ta opisuje nie tylko przestępstwa big pharmy, ale także oszustwa w literaturze naukowej, fałszywe badania, korupcję systemu ustawicznego kształcenia medycznego, organizację medyczną i korupcję lekarzy, obsceniczne zawyżanie raportów o korzyściach i zaprzeczanie szkodom. Ta książka ma teraz większe znaczenie historyczne niż kiedykolwiek, ponieważ znajdujemy się w największym jak dotąd ludobójstwie Big Pharma.
Oto kilka wybranych fragmentów książki. Jeśli nadal wierzysz w big pharmę, alopatyczny system opieki zdrowotnej, uczciwość lekarzy, honor recenzowanych badań, ta książka opisuje zimne fakty, które obalają tę romantyczną ideologię i pokazują, że big pharma i system opieki zdrowotnej to nic innego jak zorganizowane syndykaty przestępcze, dążące do zysku za wszelką cenę i bez sumienia, krzywdzące i zabijające miliony. Cały system opiera się na oszustwach, przekupstwie, kłamstwach i krzywdzie.
Bohaterowie powieści Aldousa Huxleya z 1932 roku „Nowy wspaniały świat” mogą codziennie zażywać tabletki Soma, aby zyskać kontrolę nad swoim życiem i odganiać niepokojące myśli. W Stanach Zjednoczonych reklamy telewizyjne zachęcają społeczeństwo do robienia dokładnie tego samego. Przedstawiają nieszczęśliwe postacie, które odzyskują kontrolę i wydają się szczęśliwe, gdy tylko zażyją pigułkę. Wyszliśmy już poza najśmielsze wyobrażenia Huxleya, a zażywanie narkotyków wciąż rośnie. Na przykład w Danii używamy tak wielu narkotyków, że każdy obywatel, zarówno chory, jak i zdrowy, może być leczony 1,4 dziennej dawki leku dla dorosłych każdego dnia, od kołyski aż po grób.
Głównym powodem, dla którego przyjmujemy tak wiele leków, jest to, że firmy farmaceutyczne nie sprzedają leków, ale kłamstwa na ich temat. Jawne kłamstwa, które – we wszystkich badanych przeze mnie przypadkach – były kontynuowane po tym, jak udowodniono, że są błędne.
W przedmowie Richarda Smitha czytamy: Goetzsche cytuje byłego wiceprezesa Pfizera, który powiedział:
To przerażające, jak wiele jest podobieństw między tą branżą a mafią. Mafia zarabia nieprzyzwoite sumy pieniędzy, podobnie jak ta branża. Skutkami ubocznymi przestępczości zorganizowanej są morderstwa i śmierć, a skutki uboczne są takie same w tej branży. Mafia przekupuje polityków i innych ludzi, podobnie jak przemysł farmaceutyczny….
Przemysł farmaceutyczny zabija wielu ludzi, o wiele więcej niż mafia.
W rzeczywistości setki tysięcy ludzi umiera każdego roku z powodu leków na receptę. Wielu uzna to za niemal nieuniknione, ponieważ leki są stosowane w leczeniu chorób, które same zabijają. Ale kontrargumentem jest to, że korzyści płynące z leków są wyolbrzymiane, często z powodu rażących zniekształceń dowodów stojących za lekami, „przestępstwa”, które można bezpiecznie przypisać przemysłowi.
Dr Goetzsche mówi o sloganie „bezpieczny i skuteczny”, najbardziej mylącym twierdzeniu przemysłu:
Przestępczość zorganizowana, model biznesowy Big Pharma.
Firmy farmaceutyczne nigdy nie mówią o korzyściach i szkodliwości swoich leków, ale o ich skuteczności i bezpieczeństwie. Słowa tworzą to, co opisują, a preferowana semantyka jest uwodzicielska. Sprawia to, że pacjent myśli, że przyjmowanie leków może być dla niego dobre tylko dlatego, że są one skuteczne i bezpieczne. Innym powodem, dla którego pacjenci i lekarze są ogólnie przekonani, że ich leki są skuteczne i bezpieczne, jest to, że wierzą, że zostały one dokładnie przetestowane przez przemysł farmaceutyczny i dokładnie sprawdzone przez agencje regulujące leki przy użyciu wysokich standardów, zanim zostały dopuszczone do obrotu.
Wyjaśnia to historia firmy Pfizer:
Wewnętrzna ankieta przeprowadzona wśród pracowników firmy Pfizer w 2001 r., która nie jest publicznie dostępna, wykazała, że około 30% nie zgodziło się ze stwierdzeniem „Kierownictwo wyższego szczebla wykazuje się uczciwym i etycznym zachowaniem”.
W 2012 r. firma Pfizer zgodziła się zapłacić 60 milionów dolarów w ramach ugody z amerykańskim federalnym dochodzeniem w sprawie łapówkarstwa zagranicznego. Pfizer został oskarżony nie tylko o przekupywanie lekarzy, ale także administratorów szpitali i organów regulacyjnych ds. leków w kilku krajach w Europie i Azji. Śledczy stwierdzili, że jednostki Pfizera próbowały ukryć łapówkarstwo, wykazując płatności w dokumentacji księgowej jako uzasadnione wydatki, takie jak szkolenia, transport i rozrywka. Zgodnie z dokumentami sądowymi, firma przekazywała miesięczne płatności za coś, co określiła jako „usługi konsultingowe” lekarzowi w Chorwacji, który pomagał decydować, które leki rząd zarejestruje do sprzedaży i refundacji. Pfizer nie przyznał się ani nie zaprzeczył zarzutom, co jest standardową praktyką, gdy firmy farmaceutyczne rozstrzygają zarzuty oszustwa.
Hoffman La Roche i atak na witaminy i żywność
Wyższa kadra kierownicza Roche kierowała kartelem, który według wydziału antymonopolowego amerykańskiego Departamentu Sprawiedliwości był najbardziej rozpowszechnionym i szkodliwym przestępczym spiskiem antymonopolowym, jaki kiedykolwiek odkryto. Dyrektorzy niektórych z największych firm farmaceutycznych na świecie, głównie z Europy i Azji, spotykali się potajemnie w apartamentach hotelowych i na konferencjach. Pracując razem w koalicji, którą bezczelnie nazwali „Vitamins Inc.”, podzielili globalne rynki i starannie zaaranżowali podwyżki cen, oszukując przy tym niektóre z największych na świecie firm spożywczych. Sama firma Roche osiągnęła przychody w wysokości 3,3 miliarda dolarów w Stanach Zjednoczonych w trakcie trwania spisku, a w tym czasie spiskowcy stopniowo i umiejętnie podnosili ceny surowych witamin, aby nie zwracać na siebie uwagi; manipulowali również procesem przetargowym.
Roche wypchnął Valium (diazepam), aby stał się najlepiej sprzedającym się lekiem na świecie, chociaż wiele wskazań do jego stosowania było wysoce wątpliwych, a cena hurtowa była 25 razy wyższa od ceny złota. Na początku lat 70-tych Roche został ukarany grzywną przez urzędników antymonopolowych w Europie za angażowanie się w zachowania antykonkurencyjne w sprzedaży Valium i innego najlepiej sprzedającego się leku uspokajającego, Librium (chlordiazepoksydu).
Minęło 27 lat od opublikowania pierwszego raportu na temat uzależnienia, zanim organy regulacyjne w pełni uznały, że leki uspokajające są równie silnie uzależniające jak heroina i inne narkotyki.
Dr Goetzsche przygląda się oskarżeniom o oszustwa z udziałem dużych firm farmaceutycznych:
Pfizer zgodził się zapłacić 2,3 miliarda dolarów w 2009 roku
Była to wówczas największa ugoda w sprawie oszustw zdrowotnych w historii amerykańskiego Departamentu Sprawiedliwości. Spółka zależna firmy przyznała się do niewłaściwego etykietowania leków „z zamiarem oszukania lub wprowadzenia w błąd”, a firma została uznana za nielegalnie promującą cztery leki: Bextra (valdecoxib, lek na zapalenie stawów, wycofany z rynku w 2005 roku), Geodon (ziprasidone, lek przeciwpsychotyczny), Zyvox (linezolid, antybiotyk) i Lyrica (pregabalina, lek na padaczkę).
Ugoda o wartości 1 miliarda dolarów została nałożona w celu rozwiązania zarzutów, że Pfizer płacił łapówki i oferował hojną gościnność świadczeniodawcom opieki zdrowotnej, aby zachęcić ich do przepisywania czterech leków, a sześciu sygnalistów otrzymało 102 miliony dolarów. Pfizer podpisał umowę o uczciwości korporacyjnej z amerykańskim Departamentem Zdrowia i Opieki Społecznej, co oznacza, że dobre zachowanie jest wymagane przez następne 5 lat.
Firma Glaxo Smith Kline zapłaciła 3 miliardy dolarów w 2011 roku.
Jest to największa ugoda w sprawie oszustw medycznych w historii Stanów Zjednoczonych. Firma Glaxo Smith Kline przyznała się do nielegalnego wprowadzania do obrotu kilku leków do niedozwolonego użytku, w tym Wellbutrin (bupropion, lek przeciwdepresyjny), Paxil (paroksetyna, lek przeciwdepresyjny), Advair (flutikazon + salmeterol, lek na astmę), Avandia (rosiglitazon, lek na cukrzycę) i Lamictal (lamotrygina, lek na padaczkę).
Departament Sprawiedliwości oskarżył byłego wiceprezesa Glaxo i głównego prawnika rok wcześniej o składanie fałszywych zeznań i utrudnianie federalnego śledztwa w sprawie nielegalnego marketingu Wellbutrinu w celu utraty wagi. W akcie oskarżenia zarzucono wiceprezesowi okłamywanie FDA, zaprzeczanie, że lekarze, którzy przemawiali na imprezach firmowych, promowali Wellbutrin do zastosowań niezatwierdzonych przez agencję i ukrywanie obciążających dokumentów.
Roche przekonuje rządy do gromadzenia zapasów Tamiflu
Roche dopuścił się czegoś, co wydaje mi się największą kradzieżą w historii, ale nikt jeszcze nie podał firmy do sądu. W ramach przygotowań do łagodnej epidemii grypy w 2009 r. rządy Europy i Stanów Zjednoczonych wydały miliardy euro i dolarów na zakup Tamiflu (oseltamiwiru). Roche nie opublikował większości swoich danych z badań klinicznych i odmówił udostępnienia ich niezależnym badaczom z Cochrane. Opierając się na niepublikowanych badaniach, Roche twierdzi, że Tamiflu zmniejsza liczbę przyjęć do szpitala o 61%, wtórne powikłania o 67% i infekcje dolnych dróg oddechowych wymagające antybiotyków o 55%. Co ciekawe, firma przekonała Europejską Agencję Leków (EMA) do zatwierdzenia leku w celu zapobiegania powikłaniom grypy, a streszczenie charakterystyki produktu agencji wskazało, że powikłania dolnych dróg oddechowych zostały zmniejszone z 12,7% do 8,6% (P = 0,001).
Natomiast FDA wysłała do Roche list ostrzegawczy, aby powstrzymać firmę przed twierdzeniem, że Tamiflu zmniejsza nasilenie i częstość występowania wtórnych infekcji, i zażądała od Roche wydrukowania zastrzeżenia na etykietach: „Nie wykazano pozytywnego wpływu Tamiflu na potencjalne konsekwencje (takie jak hospitalizacje, śmiertelność lub wpływ ekonomiczny) grypy sezonowej, ptasiej lub pandemicznej”.
Drummond Rennie, redaktor JAMA, który w swoim ogłoszeniu na pierwszą konferencję „peer review” stwierdził:
„Wydaje się, że nie ma badania zbyt fragmentarycznego, nie ma hipotezy zbyt trywialnej, nie ma cytatu literaturowego zbyt stronniczego lub zbyt służącego sobie, nie ma projektu zbyt zniekształconego, nie ma metodologii zbyt tandetnej, nie ma prezentacji wyników zbyt niedokładnych, zbyt niejasnych i zbyt sprzecznych, nie ma analizy zbyt służącej sobie, nie ma argumentu zbyt okrągłego, nie ma wniosku zbyt nieistotnego lub zbyt nieuzasadnionego, a gramatyka i składnia nie są zbyt obraźliwe, aby artykuł mógł zostać wydrukowany”.
Książka zawiera listę grzywien dla innych dużych firm farmaceutycznych za oszustwa.
Johnson & Johnson został ukarany grzywną w wysokości ponad 1,1 miliarda dolarów w 2012 roku.
Ława przysięgłych stwierdziła, że firma i jej spółka zależna Janssen bagatelizowały i ukrywały ryzyko związane z lekiem przeciwpsychotycznym Risperdal (risperidon). Sędzia stwierdził prawie 240 000 naruszeń prawa Arkansas dotyczącego oszustw Medicaid.
Firma Merck zapłaciła 670 milionów dolarów za oszustwa Medicaid w 2007 roku
Firma Merck nie dokonała odpowiednich zwrotów na rzecz Medicaid i innych rządowych programów zdrowotnych, a także płaciła łapówki lekarzom i szpitalom, aby skłonić ich do przepisywania różnych leków.
Firma Eli Lilly zapłaciła ponad 1,4 mld USD za nielegalny marketing w 2009 r.
Firma Eli Lilly zawarła ugodę z Departamentem Sprawiedliwości w związku z szeroko zakrojonym programem marketingowym off-label dla swojego najlepiej sprzedającego się leku przeciwpsychotycznego, Zyprexa (olanzapina).
Abbott zapłacił 1,5 mld USD za oszustwa Medicaid w 2012 r.
Firma Abbott uregulowała zarzuty dotyczące oszustw Medicaid w związku z nielegalnym marketingiem leku na padaczkę Depakote (walproinian);
Oto kilka innych cytatów z książki.
Przemysł farmaceutyczny jest wyjątkowy pod tym względem, że potrafi sprawić, że wyzysk wydaje się szlachetnym celem.
-Były dyrektor medyczny firmy Squibb podczas przesłuchania w Senacie USA.
_______________________________________________________________
Mamy lekarzy z całego świata, którzy przyjeżdżają do Australii na opłaconą wycieczkę/podróż pierwszą klasą i mówią nam, jak dobry jest dany lek. Jeśli przeczytasz drobny druk na ulotce firmy farmaceutycznej, przekonasz się, że większość referencji jest „zarchiwizowana” lub została zaprezentowana na nocnej sesji Konferencji Kardiologów w Darfurze. Jako dyrektor medyczny firmy farmaceutycznej nauczyłem się, jak publikować artykuły w czasopismach z obiecującą publikacją, jeśli kupimy 2000 przedruków po 10 USD za sztukę.
_______________________________________________________________
Bezużyteczną drewnianą łyżką (używaną jako ironiczna nagroda), jaką do tej pory widziałem, jest erlotynib do leczenia raka trzustki. Zarówno FDA, jak i EMA zatwierdziły go, mimo że przedłuża życie tylko o 10 dni, jest toksyczny i będzie kosztował prawie 500 000 USD za 1 rok życia (10 dni dla każdego z 36 pacjentów, którzy nie są nawet mili).
_______________________________________________________________
Gdyby Amerykanie wiedzieli o niektórych rzeczach, które dzieją się w FDA, nigdy nie wzięliby niczego poza aspiryną Bayer. -Len Lutwalk, naukowiec z FDA
_______________________________________________________________
To naprawdę przerażające, że ankieta wykazała, że 70% naukowców z FDA nie jest pewnych, czy produkty zatwierdzone przez FDA są bezpieczne. 66% nie ufa monitorowaniu bezpieczeństwa leków wprowadzanych na rynek przez FDA. Obywatele są podobnego zdania. W ankiecie publicznej 76% respondentów było zaniepokojonych faktem, że FDA nie informuje skutecznie o kwestiach bezpieczeństwa.
_______________________________________________________________
Były naukowiec FDA, Ronald Kavanagh, wypowiedział się na temat przestępstw i mafijnych metod stosowanych w agencji:
Kiedy pracowałem w FDA, recenzentom leków wyraźnie powiedziano, by nie zadawali pytań firmom farmaceutycznym i że naszym zadaniem było zatwierdzanie leków… Jeśli zadawaliśmy pytania, które mogłyby opóźnić lub uniemożliwić zatwierdzenie leku (co oczywiście było naszym zadaniem jako recenzentów leków), administracja udzielała nam nagany, przenosiła nas, organizowała tajne spotkania na nasz temat i gorzej. Oczywiście w takim środowisku ludzie będą się autocenzurować… Badania na ludziach są często zbyt krótkie, a liczba badanych w nich osób zbyt mała, aby odpowiednio scharakteryzować najbardziej niebezpieczne zagrożenia.
Dlatego nawet pojedynczy przypadek musi być traktowany poważnie… Często spotykałem firmy, które wysyłały pewne dane do jednego miejsca, inne dane do innego miejsca, a informacje dotyczące bezpieczeństwa do jeszcze innego miejsca, więc nie można było tego wszystkiego połączyć, a następnie przyjść na spotkanie, aby uzyskać ugodę i zaproponować, że problem bezpieczeństwa jest nieistotny… Jeśli recenzenci mówią rzeczy, które nie podobają się firmom, będą narzekać na recenzenta lub zadzwonią do najwyższego kierownictwa i sprawią, że recenzent zostanie usunięty lub unieważniony. Pewnego razu firma powiedziała mi nawet, że zamierza wezwać kierownictwo wyższego szczebla do usunięcia wyraźnego wymogu podpisu, którego nie chciała spełnić, co później zobaczyłem. Innym razem firma wyraźnie stwierdziła na spotkaniu, że „zapłaciła za zatwierdzenie”…
Innym razem polecono mi, abym nie przeglądał pewnych sekcji zgłoszenia, ale niezmiennie tam właśnie znajdowały się kwestie bezpieczeństwa… Reakcją FDA na większość spodziewanych zagrożeń jest zaprzeczanie im i czekanie, aż pojawią się niepodważalne dowody po wprowadzeniu na rynek, a następnie po prostu dodanie osłabionego ostrzeżenia na etykiecie… Kiedy podnoszone są potencjalne kwestie bezpieczeństwa, refren, który wielokrotnie słyszałem od kierownictwa wyższego szczebla, brzmiał: „Gdzie są trupy na ulicy?”. Co według mnie oznaczało, że robimy coś tylko wtedy, gdy prasa to nagłaśnia…..
Później odkryłem, że FDA miała wewnętrzne dokumenty, które zawierały takie same wnioski [jak] moja analiza, ale zostały one ukryte przed komitetem doradczym… Po tym, jak kierownictwo FDA dowiedziało się, że poszedłem do Kongresu w pewnych sprawach, odkryłem, że włamano się do mojego biura i manipulowano moim komputerem. Widziałem dziwne ruchy kursora na moim komputerze, gdy siedziałem przy biurku, czytając to, co podejrzewałem o szpiegostwo… Groźby mogą być jednak znacznie gorsze niż więzienie. Kierownik groził moim dzieciom, które właśnie skończyły 4 i 7 lat, a na dużym spotkaniu pracowników nazwał mnie „sabotażystą”.
Opierając się na innych rzeczach, które się wydarzyły i zostały powiedziane, obawiałem się, że mogę zostać zabity za rozmowę z Kongresem i śledczymi… Znalazłem dowody na wykorzystywanie informacji poufnych w obrocie akcjami firm farmaceutycznych, które odzwierciedlały wiedzę, którą prawdopodobnie znałoby tylko kierownictwo FDA. Wierzę, że mam również dokumentację fałszowania dokumentów, oszustw, krzywoprzysięstwa i powszechnego wymuszania, w tym manipulowania świadkami i odwetu na świadkach… W rzeczywistości, częściowo dzięki ustawie Prescription Drug User Fee Act [w której firmy farmaceutyczne płacą za przyspieszone przeglądy], Thalidomide nie mógłby dziś zostać zawieszony.
Podsumowanie:
Przeczytaj tę książkę. W miarę pojawiania się nowych psycho-operacji, takich jak ospa małpia, ptasia grypa czy inne fałszywe wiadomości, pamiętaj, że cała branża jest mafią gangsterów, którzy kupili media, środowisko akademickie, polityków, stowarzyszenia medyczne, uniwersytety, administratorów szpitali i lekarzy, na przykład w jednym celu: własnego zysku. Gorąco polecam również książkę „The Truth About Drug Companies: How They Deceive Us and What to Do About It” autorstwa dr Marcii Angell, byłej redaktorki New England Journal of Medicine.