”VITAMINGATE” – KTO I DLACZEGO WYMYŚLIŁ WITAMINY ?

Prawie nikt nie wie, co to jest, ale każdy jest pewien, że witaminy są niezbędne do przeżycia. Czy tak jest? A może witaminy to tylko kolejna produkt wprowadzony przez firmy farmaceutyczne? Na przykład brak witaminy C (kwasu askorbinowego) prowadzi do upośledzonej syntezy kolagenu i szkorbutu. Prawie każdy o tym wie. Ale co dokładnie robi witamina C i inne witaminy?

Co to są witaminy?

Witaminy (z łac. Vita – „życie” i amina) to grupa niskocząsteczkowych związków organicznych o stosunkowo prostej budowie i różnym charakterze chemicznym. Jest to grupa substancji organicznych, połączonych chemicznie, niezbędne dla każdego organizmu heterotroficznego jako integralna część pożywienia. Organizmy autotroficzne również potrzebują witamin, pozyskując je na drodze syntezy lub ze środowiska. Tak więc witaminy są częścią pożywki dla wzrostu i rozwoju organizmów. Większość witamin to koenzymy lub prekursory.

Witaminy pełnią funkcję katalityczną jako część aktywnych centrów różnych enzymów, a także mogą uczestniczyć w regulacji humoralnej jako egzogenne prohormony i hormony. Pomimo wyjątkowego znaczenia witamin w metabolizmie, nie są one źródłem energii dla organizmu (nie mają kalorii) ani nie są składnikami strukturalnymi tkanek.

Historia witamin

Termin „witaminy” został wprowadzony na początku XX wieku. Jednocześnie szerokie zainteresowanie budzą badania nad rolą witamin w życiu człowieka. Dlaczego konieczne było wprowadzenie w umysłach ludzi idei zapotrzebowania na witaminy? Bo wtedy pojawiła się taka potrzeba .

W 1747 roku szkocki lekarz James Lindh podczas długiej podróży przeprowadził swego rodzaju eksperyment na chorych marynarzach. Wprowadzając do diety różne kwaśne pokarmy, odkrył zdolność owoców cytrusowych do zapobiegania szkorbutowi. W 1753 roku Lind opublikował Traktat o szkorbucie, w którym zaproponował użycie cytryn i limonki, aby zapobiec chorobie. Jednak poglądy te nie zostały od razu przyjęte.

Dopiero angielski żeglarz, odkrywca, kartograf i astronom James Cook udowodnił w praktyce rolę pokarmów roślinnych w zapobieganiu szkorbutowi, wprowadzając do diety statku kiszoną kapustę, brzeczkę słodową i rodzaj syropu cytrusowego. Dzięki temu nie stracono ani jednego marynarza z powodu szkorbutu – niesłychane osiągnięcie na tamte czasy. W 1795 roku cytryny i inne owoce cytrusowe stały się standardowym dodatkiem do diety brytyjskich żeglarzy.

Początki doktryny witamin leżą w badaniach rosyjskiego naukowca Nikołaja Iwanowicza Łunina. Myszy eksperymentalne karmił oddzielnie wszystkimi znanymi składnikami mleka krowiego: cukrem, białkami, tłuszczami, węglowodanami, solami.

W rezultacie – Myszy zdechły. We wrześniu 1880 roku, broniąc rozprawy doktorskiej, Lunin przekonywał, że aby zachować życie zwierzęcia, oprócz białek, tłuszczów, węglowodanów, soli i wody potrzebne są inne dodatkowe substancje. Przywiązując do nich wielką wagę, Łunin napisał:

Odkrycie tych substancji i zbadanie ich znaczenia w żywieniu byłoby bardzo interesującym studium.

Konkluzja Lunina została przyjęta z wrogością przez społeczność naukową, ponieważ inni naukowcy nie byli w stanie odtworzyć jego wyników. Jednym z powodów było to, że Lunin w swoich eksperymentach używał cukru trzcinowego, podczas gdy inni badacze używali cukru mlecznego – słabo rafinowanego i zawierającego pewną ilość witaminy B.

Zacznijmy od tego, że DLACZEGO w ogóle trzeba było karmić myszy osobno składnikami mleka? Jaki jest sens tego działania? Nawet jeśli założymy, że istnieje taka głupia mysz, która będzie szukała składników odżywczych osobno, to prawdopodobne będzie to mysz z patologią rozwojową. W swoim naturalnym środowisku mysz nie karmi się w ten sposób. I oczywiście karmienie zwierzęcia lub osoby TYLKO tłuszczami lub tylko solami lub tylko węglowodanami nieuchronnie prowadzi do komplikacji w organizmie.

Przemysł spożywczy

Kiedy produkcja żywności zaczęła nabierać skali przemysłowej, naturalna łatwo psująca się żywność stała się nieopłacalna. Istniała potrzeba długoterminowego przechowywania surowców i produktu końcowego. W tym samym czasie zaczęło się masowe stosowanie syntetycznych konserwantów.

Konserwanty to substancje hamujące rozwój mikroorganizmów w produkcie. Konserwanty przedłużały żywotność żywności, ale były szkodliwe dla ludzi ze względu na trudność ich usunięcia z organizmu.

Konserwanty żywności a zdrowie – Głównym problemem jest określenie bezpiecznego stężenia konserwantów. Niedostateczna ilość konserwantów nie zapewnia przechowywania przez określony czas, a ich nadmiar może być niedopuszczalny ze względu na pogorszenie jakości zabezpieczanego produktów lub ze względów ekonomicznych. Oczywiście stosowanie konserwantów w żywności i przemyśle farmaceutycznym nie jest w stanie w pełni zrekompensować niskiej jakości surowców lub naruszeń zasad higieny przemysłowej.

Powszechnie uważa się, że wiele konserwantów jest szkodliwych ze względu na ich właściwości chamijące syntezę niektórych białek. stopień ich zaangażowania w choroby krwi lub raka nie jest w pełni ustalony ze względu na niewystarczające badania w tej dziedzinie. niektórzy dietetycy nie zalecają spożywania dużych ilości pokarmów, które zawierają sztuczne konserwanty.

Na przykład E200 – kwas sorbinowy (z łac. Sorbus – „jarzębina”) – kwas trans, trans-2,4-heksadienowy, bezbarwne kryształy, słabo rozpuszczalne w wodzie. Kwas sorbinowy jest naturalnym konserwantem. Po raz pierwszy został uzyskany przez A.V. Hoffmana w 1859 roku z soku z jarzębiny (Sorbus aucuparia). Jest stosowany jako dodatek do żywności, należy do grupy konserwantów, jest dopuszczony w Rosji i krajach europejskich.

Służy do konserwacji i zapobiegania pleśniom napojów bezalkoholowych, soków owocowych, piekarni, wyrobów cukierniczych (marmolady, dżemy, przetwory, kremy), a także kawioru ziarnistego, serów, wędlin półwędzonych oraz w produkcji mleka. Służy również do przetwarzania materiałów opakowaniowych do żywności.

W XIX – XX wieku chemiczne środki konserwujące pochodzenia naturalnego i syntetycznego były szeroko stosowane w przemyśle spożywczym, perfumeryjnym i kosmetycznym. Początkowo stosowano kwasy siarkowy, salicylowy, sorbinowy, benzoesowy i ich sole. Wraz z odkryciem antybiotyków przez pewien czas uważano je za obiecujące konserwanty, ale ze względu na dużą liczbę niepożądanych skutków ubocznych nie znalazły one szerokiego zastosowania. Obecnie, aby zoptymalizować pozytywne działanie konserwantów, dla każdej grupy produktów opracowano specjalne zbilansowane mieszanki konserwantów.

Wikipedia

Konserwanty przeniosły produkcję żywności na nowy poziom. Możliwe stało się znacznie dłuższe przechowywanie łatwo psującej się żywności, co z kolei doprowadziło do problemu – trudności z usunięciem konserwantów z organizmu człowieka.

Witaminy dosłownie uratowały ludzkość, ponieważ pomogło ludziom uzyskać naturalny metabolizm. Po odkryciu witaminy były promowane w artykułach i reklamach w McCall’s, Good Housekeeping i innych mediach. Marketerzy entuzjastycznie promowali olej rybny, źródło witaminy D, jako „słońce w butelkach”, a banany jako „naturalną żywność”. Chociaż banany to sztucznie uprawiane owoce. Marketerzy promowali drożdże jako źródło witamin z grupy B w oparciu o naukowo określoną wartość odżywczą, a nie smak czy wygląd.

W czasie II wojny światowej powstało zapotrzebowanie na żywność przetworzoną . Od czasu ich odkrycia, witaminy były promowane w artykułach i reklamach w McCall’s, Good Housekeeping i innych mediach.

Robert W. Yoder po raz pierwszy użył terminu vitamania w 1942 r., Aby promować suplementy diety zamiast przyjmowania witamin z zróżnicowanej diety. Ciągła troska o zdrowy styl życia doprowadziła do kompulsywnego stosowania suplementów, których korzystne działanie jest wątpliwe.

Więc co to są witaminy?

Witaminy to etykiety, to markery, które przyczepiają się do poszczególnych elementów i przyczyniają się do ich wydalania z organizmu. Witaminy można porównać do biletu, bez którego cukry, białka, tłuszcze, węglowodany i sole nie mogą przedostać się z organizmu do wyjścia. Pamiętajmy o eksperymencie z myszami. Co do zwykłych ludzi, potrzebujemy witamin, jeśli używamy konserwantów. Na przykład: chipsy uważane za „niezdrowe jedzenie”, ponieważ pozostają w organizmie znacznie dłużej niż barszcz od babci.

Jeśli więc jadłeś w McDonalds, wiedz, że ten pseudo pokarm zostanie w twoim układzie pokarmowym na długo. Jeśli jednak spożyjesz kompleks witamin, organizm szybciej opróżni się z hamburgera. Taki sam efekt daje dodanie do diety świeżych soków, ekologicznych owoców i warzyw. Większość ludzi widzi utratę wagi i poprawę samopoczucia po terapii sokami, nawet bez zmiany diety. Co się dzieje? Naturalny metabolizm, który wcześniej był utrudniony przez długotrwałe stosowanie konserwantów wraca do normy.

Konkluzja

Wysokiej jakości, zróżnicowane i co najważniejsze odpowiednie dla danej osoby odżywianie dostarcza organizmowi niezbędnych witamin. Brak konserwantów w diecie zwalnia go z przyjmowania dodatkowych suplementów diety i kompleksów witaminowych.

Jeśli jednak dieta składa się z niskiej jakości żywności pełnej konserwantów (którą trudno nazwać jedzeniem), fast foodów lub prościej „zwykłej żywności z marketu ” to prawdopodobnie dla większości ludzi niezbędna będzie suplementacja witaminami.

Wysokiej jakości żywność ekologiczna nie jest kaprysem, ale niezbędną koniecznością do prawidłowego funkcjonowania awatara (ciała) Homo Sapiens. Oczywiście każdy Awatar jest indywidualny i dla każdej osoby należy przemyśleć indywidualną dietę, która zaspokoi wszystkie jego biologiczne potrzeby.