CO NAPĘDZAŁO I KTO PILOTOWAŁ LATAJĄCE VIMANY ?

Według starożytnej historii Indii – jednej z najbardziej obszernych na naszej planecie – ich starożytne święte teksty zwane ” Wedami ” mówią o niesamowitych latających statkach, które odwiedziły naszą planetę ponad 6000 lat temu.

Na przestrzeni dziejów wiele wspólnych mitów i legend wspomina o niesamowitych maszynach latających i o tym, jak starożytni ludzie pokonywali wielkie odległości w powietrzu: latające dywany starożytnej Arabii, koło Ezechiela i zdolność Salomona do podróżowania z jednego miejsca do drugiego oraz magiczne rydwany lub “vimany” wspomniane w starożytnych tekstach indyjskich i chińskich.

Zgodnie z historią starożytnych Indii – jedną z najbardziej obszernych na naszej planecie – ich starożytne święte teksty zwane “Wedami” mówią o niesamowitych latających statkach, które odwiedziły naszą planetę ponad 6000 lat temu.

Chociaż jest wielu, którzy sprzeciwiają się istnieniu Viman, miliony ludzi na całym świecie są przekonani, że tysiące lat temu starożytną ludzkość odwiedziły niesamowite latające maszyny, pilotowane przez “bogów”.

Z pomocą Vimany starożytni astronauci z łatwością odwiedzali różne miejsca na naszej planecie, rozprzestrzeniając wiedzę i bogactwo wśród starożytnych, prymitywnych cywilizacji. Odniesienie do starożytnej Vimany można znaleźć w Mahabharacie, która jest jednym z dwóch głównych eposów sanskryckich starożytnych Indii:

“Na życzenie Ramy wspaniały rydwan wzniósł się z ogromnym hukiem do góry chmur. W innym fragmencie czytamy: Bhima leciał ze swoją Vimaną na ogromnym promieniu, który był tak błyszczący jak słońce i robił hałas jak grzmot burzy.

W starożytnej Vymanka-Shastra (nauka o aeronautyce) znajduje się opis Vimany: “Aparat, który może poruszać się dzięki własnej sile, z miejsca na miejsce lub z Ziemi na Ziemię”. Dr Raghavan zauważa: “Objawienia tekstu stają się jeszcze bardziej zdumiewające. Opisanych jest trzydzieści jeden części, z których składa się maszyna, w tym lustro fotografujące pod spodem.

“Tekst wylicza również 16 rodzajów metalu, które są potrzebne do skonstruowania latającego pojazdu: `Metale odpowiednie, wyliczono dokładnie 16 rodzajów`. Ale tylko trzy z nich są nam dziś znane. Reszta pozostaje nieprzetłumaczalna”.

Innym autorytetem, który zgadza się z interpretacjami dr Raghavana jest dr A.V. Krishna Murty, profesor aeronautyki w Indyjskim Instytucie Nauki w Bangalore.“To prawda” – mówi dr Krishna Murty – “że starożytne indyjskie Wedy i inne teksty odnoszą się do aeronautyki, statków kosmicznych, maszyn latających, starożytnych astronautów.

Badanie tekstów sanskryckich przekonało mnie, że starożytne Indie rzeczywiście znały sekret budowania maszyn latających i że maszyny te były wzorowane na statkach kosmicznych pochodzących z innych planet.”

Co napędzało te starożytne Vimany?

Vaimānika Śāstra, wczesnodwudziestowieczny sanskrycki tekst o technologii lotniczej i kosmicznej, twierdzi, że vimany wspomniane w starożytnych sanskryckich eposach były zaawansowanymi aerodynamicznymi pojazdami latającymi, podobnymi do rakiet zdolnych do lotów międzyplanetarnych, co zostało poparte teorią starożytnych kosmitów.

Ujawnione w 1952 roku przez G. R. Josye, teksty zawierają 3000 klatek shlokas w 8 rozdziałach, które Shastry twierdził, że zostały mu psychicznie dostarczone przez starożytnego hinduskiego mędrca Bharadvaja. Napęd Vimanów według Kanjilal (1985) jest napędzany przez ” silniki wirowe Merkurego”, koncepcja podobna do napędu elektrycznego.

Jednakże wielu ludzi argumentuje, że starożytne statki Vimana miały do dyspozycji znacznie większe, bardziej dostępne i “darmowe” źródło energii.

Warto wspomnieć, że kilka lat temu chińscy badacze odkryli w Lhasie, w Tybecie, starożytne sanskryckie dokumenty, pochodzące sprzed tysięcy lat. Starożytne teksty zostały wysłane do Uniwersytetu w Chandigarh w celu przetłumaczenia. Wyniki były szokujące. Według dr Ruth Reyna przetłumaczone teksty są rzekomo “planami” budowy międzygwiezdnych statków kosmicznych.

Według przetłumaczonych dokumentów, system napędowy zaprojektowany dla statków kosmicznych opierał się na technologii antygrawitacyjnej i bazował na systemie analogicznym do “laghima”, nieznanej mocy ego, która istnieje w fizjologicznym makijażu człowieka, “siły odśrodkowej wystarczająco silnej, aby przeciwdziałać wszelkiemu przyciąganiu grawitacyjnemu”.

Co ciekawe, według Hinduskich Joginów, tajemnicza siła “laghima” jest tym, co pozwala ludziom lewitować.

Dr Reyna wyjaśnił, że “na pokładzie tych maszyn, które nazywano ‘Astrami’, ich konstruktorzy mogli wysłać oddział ludzi na dowolną planetę. Manuskrypty nie wspominają jednak o tym, w jaki sposób osiągnięto komunikację międzyplanetarną, ale wspominają o podróży z Ziemi na Księżyc, choć nie jest jasne, czy podróż ta była tylko planowana, czy faktycznie zrealizowana.”

Jednakże jeden z wielkich eposów indyjskich, Ramajana, zawiera bardzo szczegółową opowieść o podróży na Księżyc w Vimanie (lub “Astrze”), a w rzeczywistości opisuje bitwę na Księżycu z “Asvinem” (lub sterowcem atlantydzkim). Indyjscy naukowcy byli bardzo powściągliwi co do wartości tych dokumentów, ale stali się mniej powściągliwi, gdy Chińczycy ogłosili, że pewne części informacji są badane w celu włączenia ich do ich programu kosmicznego.

Ale czy rzeczywiście możemy “odtworzyć” starożytną technologię? Cóż… zależy od tego, co uważasz za możliwe. Co ciekawe, w sanskryckiej Samarangana Sutradhara, jest napisane:“Silne i trwałe musi być ciało Vimany, jak wielki latający ptak z lekkiego materiału. Wewnątrz musi być umieszczony silnik rtęciowy z żelaznym aparatem grzewczym pod spodem.

Za pomocą mocy ukrytej w rtęci, która wprawia w ruch napędzający ją wir, człowiek siedzący wewnątrz może przebyć wielką odległość na niebie. Ruchy Vimany są takie, że może ona pionowo wznosić się, pionowo opadać, poruszać się ukośnie do przodu i do tyłu. Z pomocą tych maszyn istoty ludzkie mogą latać w powietrzu, a istoty niebiańskie mogą zejść na ziemię.”

Prawo Babilończyków, Hakatha jednoznacznie stwierdza:

Przywilej operowania maszyną latającą jest wielki. Wiedza o lataniu jest jednym z naszych najdawniejszych dziedzictw. To dar od ‘tych z wysoka’. Otrzymaliśmy ją od nich jako środek do uratowania wielu istnień ludzkich.”“Pushpaka Vimana była gigantycznym ‘samolotem’ wielkości dużego miasta całkowicie zdolnym pomieścić nieograniczoną liczbę ludzi

Trzy latające miasta zostały stworzone dla Demonów i były przez nie używane… Jedno znajdowało się na stacjonarnej orbicie na niebie, drugie poruszało się po niebie, a jedno było stale stacjonujące na ziemi. Były one zadokowane jak nowoczesne statki kosmiczne na niebie… i na stałej szerokości/długości geograficznej.

“Strzała Śiwy oczywiście odnosiła się do płonącego pocisku wystrzelonego z satelity specjalnie zbudowanego do tego celu… Ślady niegdyś prosperującej cywilizacji zniszczonej w bitwach migoczą w tych legendach…”

prof. D.K. Kanjilala z Matsyapurana

Wykorzystanie naturalnej energii Ziemi

Ale czy jest możliwe, że starożytne Vimany zostały zbudowane tak, aby miały dostęp do naturalnej energii planety? Co jeśli tysiące lat temu, starożytne maszyny latające wykorzystywały naturalną energię Ziemi do ładowania i przeładowywania? Czy to możliwe, że starożytne pomniki, takie jak piramidy, były w rzeczywistości gigantycznymi przekaźnikami energii, które zasilały starożytne Vimany?

Co ciekawe, kamień jak metal może być naładowany i jest w stanie przenosić ładunki elektryczne. Co jeśli starożytne miejsca na Ziemi zostały specjalnie umieszczone na tak zwanych wirach magnetycznych lub elektrycznych ?

Co jeśli istnieje o wiele większe znaczenie dla niezliczonej ilości starożytnych indyjskich piramid, monolitów, megalitycznych posągów, steli, obelisków i totemów, i co jeśli wszystkie te struktury, nie tylko ze starożytnych Indii, ale różnych cywilizacji na całym świecie, miały specjalny naukowy cel: przekazywanie ogromnych ilości energii.

Wielu badaczy twierdzi, że skomplikowane starożytne prace kamieniarskie przypisywane Inkom, Egipcjanom, wschodnim Indiom, Majom i innym starożytnym cywilizacjom miały konkretny cel, a nie tylko estetyczny charakter. Warto wspomnieć, że wielu uważa Wielką Piramidę w Gizie za jeden z najlepszych przykładów starożytnych maszyn energetycznych. Była to elektrownia na wzór Tesli stworzona tysiące lat temu.

Była to ogromna starożytna struktura, która była w stanie wykorzystać naturalne właściwości Ziemi w celu stworzenia lub wyprodukowania dużej ilości energii.

Uważa się, że energia ta była wykorzystywana przez starożytnych Egipcjan i inne kultury, takie jak starożytni Majowie i inne kultury na całym świecie przez tysiąclecia. Teoria ta została jednak stanowczo odrzucona przez badaczy głównego nurtu.

Jeśli spojrzymy na historię starożytnych cywilizacji z innej perspektywy, to przekonamy się, że pradawne kultury na całym świecie były w rzeczywistości niezwykle wyrafinowane i korzystały z zaawansowanych technologii tysiące lat przed tym, jak nauka głównego nurtu “wymyśliła je na nowo”.

Te zaawansowane technologie były obecne w starożytnym Egipcie, starożytnym Sumerze, oraz w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. Elektryczność, elektrochemia, technologia elektromagnetyczna, metalurgia, zaawansowana inżynieria, w tym hydrogeologia, chemia, fizyka i zaawansowane formy matematyki i astronomii były używane tysiące lat temu w bardzo szerokim zakresie.

Źródło : https://www.soulask.com/