Czy w naszym układzie słonecznym istnieje mistyczne i tajemnicze, ukrywane przed nami ciało niebieskie?
Czarne słońce pojawia się w wielu mitach, legendach i wierzeniach na całym świecie.
Wielu ludzi uważa, że to właśnie RAHU – Czarne słońce jest odpowiedzialne za zaćmienia słońca i księżyca.
Rahu w hinduskim sanskrycie ( राहु ) jest jednym z dziewięciu głównych ciał astronomicznych – navagraha. W przeciwieństwie do pozostałych ośmiu Rahu jest istotą cienia, która powoduje zaćmienia i jest królem meteorów. Czarne słońce reprezentuje wstąpienie księżyca na precesyjną orbitę wokół Ziemi.
Rahu jest zwykle łączony z Ketu. Zgodnie z astrologią wedyjską Rahu i Ketu mają 18-letni cykl orbitalny i zawsze znajdują się 180 stopni względem siebie na orbicie. Zbiega się to z 18-letnim cyklem obrotowym księżycowych węzłów wstępujących i opadających na płaszczyźnie ekliptyki Ziemi.
Astronomicznie te dwa ciała niebieskie oznaczają punkty przecięcia ścieżek Słońca i Księżyca, gdy poruszają się one na sferze niebieskiej. Dlatego Rahu i Ketu są odpowiednio nazywane północnym i południowym węzłem księżycowym. Fakt, że zaćmienia występują, gdy słońce i księżyc znajdują się w jednym z tych punktów powoduje, że czarne słońce jest odpowiedzialne za spowodowanie zaćmień słońca i księżyca.
W wedyjskiej astrologii reprezentuje materializm, strach, niezadowolenie i zamieszanie. Rahu jest również związany z naukami okultystycznymi. Podobnie jak Ketu jest także wrogiem słońca i księżyca.
Jest ogólnie uważany za złowrogą planetę w astrologii.
Teoria heliocentryzmu twierdzi, że zaćmienia Księżyca są spowodowane przez cień kuli-ziemi zasłaniającej księżyc. Chodzi o to, słońce, ziemia i księżyc idealnie ustawiają się jak trzy kule bilardowe z rząd dzięki czemu światło słońca rzuca cień ziemi na księżyc.
Niestety to wyjaśnienie jest całkowicie nieprawdziwe z powodu faktu, że zaćmienia księżyca miały miejsce i nadal występują regularnie, gdy zarówno Słońce, jak i Księżyc są nadal widoczne razem nad horyzontem!
Aby światło słoneczne rzucało cień ziemi na księżyc, trzy ciała muszą być ustawione w linii syzygii ( wspólna nazwa nowiu i pełni w odniesieniu do księżyca oraz koniunkcji i opozycji w odniesieniu do planet). o 180 stopni.
Hipoteza Newtona wymaga by słońce, w przypadku zaćmienia księżyca, znajdowało się po przeciwnej stronie kulistej ziemi, aby rzucić swój cień na Księżyc. Jednak zaćmienia księżyca miały miejsce zarówno, gdy słońce i księżyc były nad horyzontem, wynika z tego, że nie może to być cień Ziemi, który przyćmiewa księżyc, i że teoria ta jest błędem.
To, że zaćmienie księżyca w ogóle jest cieniem, jest tylko przypuszczeniem – nie ma żadnego dowodu na to że powierzchnia księżyca jest zaciemniona przez ziemię. To zjawisko nigdy nie zostało udowodnione.
Nie udowodniono też, że ziemia porusza się po orbicie wokół Słońca,
Zgodnie z teorią kulistości ziemi zaćmienie księżyca ma miejsce, gdy słońce, ziemia i księżyc znajdują się w linii prostej: ale wiadomo, że od około piętnastego wieku miało miejsce ponad pięćdziesiąt zaćmień, podczas gdy zarówno słońce, jak i księżyc były widoczne nad horyzontem.
Już od czasów starożytnych istnieją zapisy zaćmień księżyca, podczas gdy słońce i księżyc są widoczne na niebie. Obserwatorium Królewskie w Greenwich zanotowało, że podczas zaćmień Księżyca 17 lipca 1590 r., 3 listopada 1648 r., 16 czerwca 1666 r. I 26 maja 1668 r. księżyc się wznosił, podczas gdy słońce wciąż znajdowało się nad horyzontem. Dlatego ziemia ani słońce nie może powodować zaćmie księżyca, za to zjawisko może być odpowiedzialne czarne słońce.
W Wietnamie ludzie wierzyli, że gigantyczna żaba pożera słońce, podczas gdy kultury Wikingów obwiniały wilka Fenris za zjedzenie słońca i spowodowanie zaćmienia. W starożytnych Chinach uważano, że niebiański smok je posiłek na słońcu. W rzeczywistości chińskie słowo zaćmienie, ‘’chih’’ lub ‘’shih’’ oznacza jeść.
Według starożytnej mitologii hinduskiej bóstwo Rahu zostaje ścięte przez bogów za picie ambrozji. Głowa Rahu odlatuje w niebo i połyka Słońce, powodując zaćmienie.
Indianie opowiadają historię niedźwiedzia, który rozpoczął walkę ze Słońcem i ugryzł je. Po ukąszeniu Słońca i rozwiązaniu konfliktu, niedźwiedź, zgodnie z historią, poszedł spotkać się z Księżycem i ugryźć Księżyc, powodując zaćmienie Księżyca. Ta historia mogła być sposobem na wyjaśnienie, dlaczego zaćmienie Słońca ma miejsce około dwóch tygodni przed lub po zaćmieniu Księżyca.
Przyczyną zaćmień słońca jest mroczna planeta, nieznana obecnie w świecie zachodnim, która ukrywa się w cieniu księżyca. Rahu jest stosunkowo blisko nas, w przybliżeniu w takiej samej odległości jak księżyc.
Zostaliśmy zaprogramowani tak aby wierzyć w struktury wszechświata, których nauczano nas od dzieciństwa, bardzo trudno jest zaakceptować taki fakt. Ale wystarczy tylko pomyśleć, by zobaczyć, że współczesna idea naukowa jest niezgodna z pradawnymi obserwacjami występującymi w wielu kulturach, a ponadczasowa wiedza wedyjska skrywa jeszcze więcej tajemnic.
