PROJEKT ”STARGATE” I PROJEKT ”8200” TAJNE STACJE KOSMICZNE I PODZIEMNE ANTYCZNE BAZY.

Niektórzy twierdzą, że w ramach projektu ”8200” dowiedzieli się o istnieniu co najmniej czterech pozaziemskich baz rozsianych po całym świecie, które są podłączone do tajemniczej stacji kosmicznej, do której dane są stale przekazywane z Ziemi. Projekt był częścią tajnego projektu Gwiezdne Wrota, który był realizowany w latach 70. i 90. przez CIA we współpracy z Armią USA.

W latach 1972-1990 amerykańskie tajne służby CIA wraz z partnerami DIA i INSCOM opracowały tajne projekty Sun Streak, Grillflame, a później także Stargate. Pierwotnie projekty te były planowane w celu wykrycia i odparcia zagrożeń z innych państw, takich jak Związek Radziecki – ale ich treść szybko rozwinęła się w zupełnie innych kierunkach. Pod koniec lat 60-tych CIA uświadomiła sobie, że przywódcy radzieccy używają psychotroniki i zdalnego widzenia do celów szpiegowskich.

Już w latach 20-tych XX wieku Leningradzki Uniwersytet Państwowy pracował z członkami rosyjskiego wojska nad możliwością wysyłania telepatycznych wiadomości do załóg łodzi podwodnych – wyniki były rejestrowane i przekonujące.

W latach 70. w ZSRR istniało już trzydzieści ośrodków zajmujących się działalnością paranormalną, w tym parapsychologią. Nauka radziecka wierzyła w coś, co nazywała bioenergetyką, a mianowicie w wiarę, że wszystkie żywe istoty oddają energię. Byli przekonani, że mogą wykorzystać tę energię do czytania myśli i poruszania rzeczy siłą woli. W przeciwieństwie do swoich radzieckich kolegów, amerykańscy naukowcy nie wierzyli tak naprawdę w bioenergię i na początku nie widzieli sensu w prowadzeniu badań w tej dziedzinie. Obecnie CIA i armia amerykańska również prowadzą wspólne badania w tej dziedzinie – z naciskiem na technologię zdalnego widzenia.

Projekt Stargate szybko przejął najważniejszą rolę w badaniach teledetekcyjnych, na przykład, aby umożliwić psychologiczne spojrzenie na obiekty lub wydarzenia historyczne. Projekt Stargate został ukończony dopiero w 1998 r., Ale Kongres USA zaprzestał świadczenia usług finansowych w 1995 r. Początkowo w projekcie uczestniczyło 22 uczestników a w końcowej fazie było i tylko trzech.

Jednym z nich był Pat Price. Price był pierwotnie funkcjonariuszem policji – z raportów wynika, że ​​wykorzystał swoje myśli do zidentyfikowania sowieckich samolotów, które były jeszcze w fazie rozwoju. Kolejnym uczestnikiem był Joseph McMoneagle, elitarny psychik z projektu Grillflame, który twierdził, że jest psychikiem od młodości. Powiedział, że może zobaczyć sceny z przeszłości, jak i z przyszłości, w tym irański kryzys z zakładnikami.

Później McMoneagle był nawet najważniejszym członkiem Projektu 8200, który powstał w 1982 roku i przez długi czas był tajemnicą – nikt nie zdawał się dokładnie wiedzieć, co było badane, dopiero później okazało się, że chodziło o eksplorację tajnych podziemnych obiektów ras pozaziemskich. W 1973 roku, dwa lata przed śmiercią, Pat Price opublikował informacje o tajnych bazach UFO, Price nie podał żadnych dalszych szczegółów. Jedyną notatką było: „Możesz być zainteresowany tymi bazami UFO”. 

Price powiedział, że lokalizacja tych baz może mieć ogromne znaczenie. Mówi się, że jedna z tych lokalizacji znajduje się pod 4216-metrową górą Hayes w amerykańskim stanie Alaska. Inne to Monte Perdido o wysokości 3355 metrów w Pirenejach, góra Zeil o wysokości 1531 metrów na Australijskim Terytorium Północnym i góra Inyangani o wysokości 2592 metrów w Zimbabwe.

Przez siedem lat nic się nie wydarzyło, aż do 1980 roku, kiedy to parapsycholog Harold E. Puthoff, który wraz z Tomem DeLonge’em założył w 2010 roku firmę Tot he Stars, dostał w swoje ręce akta, w wyniku czego wkrótce potem powstał projekt 8200, pod kierunkiem Skip Atwater z Armia USA. Uczestnicy znajdowali się w stanie czuwania w ramach tzw.

technologii Extended Remote Viewing i koncentrowali się na celach wskazanych przez Pata Price’a. Joseph McMoneagle odniósł wielki sukces, ponieważ wkrótce miał i był w stanie potwierdzić istnienie obiektów we wspomnianych miejscach w swoim umyśle. McMoneagle opisał to, co mógł zobaczyć i poczuć – ale przede wszystkim dziwne energie i moce emanujące z tych miejsc.

Dwa lata po wypowiedziach McMoneagle’a, w pobliżu Mount Hayes miał miejsce incydent samolotu Japan Air Lines Flight 1628 nad amerykańskim stanem Alaska. Liczni badacze UFO wkrótce uznali, że nie jest to przypadek i od tamtej pory wierzyli, że sekretna baza UFO może faktycznie znajdować się pod Mount Hayes.

Stacja kosmiczna jest bardzo zaawansowana technologicznie, i jest bardzo stara.

Kiedy Joseph McMoneagle skoncentrował się na Górze Zeil, odczuł niepokój. McMoneagle widzi, że na górze Zeil jest bardzo mało aktywności, wewnątrz masywu widzi małą elektrownię, być może elektrownię jądrową. McMoneagle widzi także centrum dowodzenia, które przypomina mu miejsca, w których był w przeszłości.

McMoneagle uważa, że obiekty badane przez niego i innych pracowników są połączone ze specjalnym miejscem w przestrzeni kosmicznej, rodzajem czarnej skrzynki, do której przesyłane są wszystkie informacje z Ziemi – być może stacji kosmicznej o bardzo zaawansowanej technologii, gdzie zbieranie, odbiór, przesyłanie i przekazywanie danych jest powierzchowne. Koncepcja dowodzenia i kontroli. 

McMoneagle założył, że stacja może być stałą platformą orbitalną, w pełni zautomatyzowaną i bez załogi. Jednak czas powoduje problemy McMoneagle’a w tym kontekście: uważa on, że ta stacja może być bardzo stara, ale wciąż nowoczesna.

Stała stacja, która nie obraca się wokół Ziemi, którą można zamocować gdzieś w przestrzeni, która obraca się synchronicznie z ziemią. McMoneagle powiedział dosłownie: „To tak, jakby ta platforma była przymocowana do ziemi sznurkiem – nie porusza się i jest daleko”. W 2009 roku Skip Atwater wyjaśnił, że Joseph McMoneagle nie był jedynym, który widział ten obiekt, że inni uczestnicy widzieli również bazy pod czterema opisanymi górami.

Według Atwater, wyniki były prawie identyczne. Dane McMoneagle i innych uczestników potwierdziły w ten sposób dane Pat Price, że faktycznie istnieją takie podziemne systemy, ale czy istnieje również możliwość, że te cztery systemy są podłączone do stacji kosmicznej bez możliwości zobaczenia ich przez astronomów?

Innym ważnym pytaniem w tym kontekście jest to, ile baz tego typu faktycznie znajduje się na ziemi? W końcu są teraz oświadczenia demaskatorów stwierdzające, że na Antarktydzie istnieje co najmniej jeden duży obiekt. Dlaczego żaden z uczestników ich nie widział? W kontekście tego projektu interesujące byłoby zlokalizowanie wszystkich tego typu instalacji na ziemi, a nie tylko skupienie się na czterech wyżej wymienionych.

Czym tak naprawdę jest księżyc: planetą czy stacją kosmiczną?

Czy stacja kosmiczna może być naprawdę księżycem? W przeszłości wielokrotnie powtarzano, że księżyc mógł służyć jako tajna stacja kosmiczna przez tysiące lat. Badacze twierdzą nawet, że Księżyc jest w rzeczywistości sztucznie stworzonym i przede wszystkim pustym obiektem, dla którego nie ma logicznego wytłumaczenia. Czy to może być ta gigantyczna stacja kosmiczna, która była planowana jako planeta i została wniesiona do ziemskiej atmosfery tysiące lat temu? Konspiraci twierdzą, że księżyc jest rodzajem centrum kontroli dla Anunnaki, skąd kontrolują losy Ziemi. Joseph McMoneagle powiedział, że ma wrażenie, że stacja była podłączona do ziemi jak sznur. 

Księżyc obraca się na swojej orbicie w sposób kołowy, a nie eliptyczny, jak ma to miejsce w przypadku innych satelitów, i zawsze pokazuje tę samą stronę i chociaż słońce i księżyc są ciałami niebieskimi o różnych rozmiarach i znajdują się w nierównej odległości od ziemi, wydają się nam równie duże. Staje się to szczególnie wyraźne podczas zaćmienia Słońca, ponieważ księżyc zakrywa słońca z milimetrową precyzją. W opinii wielu badaczy sprawia to wrażenie, że była bardzo sprytnie skoordynowana.

Czy te okresowe zaćmienia Słońca zostały zaplanowane z dużym wyprzedzeniem w celu zaopatrzenia Ziemi w niebezpieczną energię? Raz po raz zdarzają się katastrofy i wybuchy przemocy nie tylko podczas pełni księżyca, ale także podczas zaćmień Słońca, w których naukowcy widzą bezpośredni związek. Amerykański neurobiolog Mark Filippi powiedział kiedyś:

“Częstotliwość, która emanuje z księżyca wpływa na częstotliwość umysłu i wpływa na kontrolę naszych emocji, uczuć i pragnień, a te z kolei wpływają na myślenie i zachowanie każdej osoby”.

Projekt 8200 został przerwany wraz z Projektem Gwiezdne Wrota, ponieważ według oficjalnych źródeł nie miał on już sensu. W przeszłości w CIA i Pentagonie istniało wiele podobnych projektów zdalnego widzenia, w tym Project Looking Glass.