UTRACONA WIEDZA – ŁUKI TRIUMFALNE JAKO PORTALE TELEPORTACYJNE.

Współczesna ludzkość nawet nie wyobraża sobie, jak wielka cywilizacja była na naszej planecie przed katastrofą. Portale są cichymi świadkami.
Bezsensowne ogromne konstrukcje na tle nowoczesnych budynków w milczeniu wpatrują się w zgiełk naszego życia, czekając, aż ludzie obudzą się z ciężkiego snu lub czas obróci ich w pył.

Wstęp

Istnieją historyczne podejrzenia, że łuki wzniesiono wcale nie na cześć i nie na pamiątkę ważnych wydarzeń, ale bezpośrednio w celu przesiedlenia. Oznacza to, że te łuki były teleportami, bramami, przez które ludzie przechodzili na bezpieczne terytoria.

Hipotezę o możliwości teleportacji, wynikającej ze znaczenia słów, wysunął autor poniższego artykułu .

„Długo zanim pojawiły się znane urządzenia nawigacyjne, a termin „nawigacja” pojawił się w nowoczesnej interpretacji. … Jeszcze śmielszym i jeszcze bardziej fantastycznym wyjaśnieniem terminu „gatit nav” jest teleportacja. Te. przenieś się z punktu A do punktu B, przeskakując nad płaszczyzną astralną. W których odległości fizyczne nie istnieją, ponieważ działają zupełnie inne prawa. Nasi przodkowie również nazywali tę metodę poruszania się „ciosem” lub „łatwym dostępem”.

„Napisane przez PORTA CELI – cel i port. Jeśli czytasz tylko po rosyjsku, otrzymujesz portal do określonego celu. Wyznaczasz mu cel, on zabierze Cię tam, gdzie trzeba.”

Na tym zdjęciu obraz portu jest dość arbitralny, tylko zamknięte drzwi, ale są duplikaty tego obrazu, gdzie port ma dość rozpoznawalne formy.

Opis łuków triumfalnych

Zobaczmy, co oficjalna historia mówi o łukach triumfalnych za pośrednictwem Wikipedii.

Łuk Triumfalny to zabytek architektury, monumentalna konstrukcja, która jest architektonicznie zaprojektowanym łukiem. Łuk to element architektoniczny, zakrzywione zachodzenie na siebie przelotowego lub ślepego otworu w ścianie lub rozpiętość między dwoma podporami (kolumny, przyczółki mostowe).”

Źródło

Materiał, z którego wykonany jest łuk, mówi o czasie jego wykonania. Najstarsze były te wykonane z dużych kamieni i części wyrzeźbionych z litej skały lub odlewu. Były to elementy operacyjne w urządzeniu portalu.

Cegła – wykonana w epoce cegły, tj. kiedy nagle pojawiło się dużo gliny. Cegła to materiał porowaty, który przenosi mniej wibracji w porównaniu z mediami odlewanymi i stałymi. Dodatkowo spoiwo ma własne częstotliwości drgań inne niż cegła, które będą przeszkadzać – zmiażdżyć pole wibracyjne. Są to przeróbki imitujące starożytne budowle, które mają zastąpić ich wizerunek w naszej percepcji. Otóż ​​drewno czy sklejka, pokryte gliną i tynkiem, to ozdoby, które tworzą modę na starożytność.

Przez łuk można było dostać się do niebiańskiego świata. Inne nazwy używane dla tego świata: nieziemski, subtelny, równoległy, informacyjny, inne wymiary – istniejące na innych częstotliwościach. Aby uzyskać jakieś wskazówki na ten temat, nie należy zaniedbywać żadnych skutków aktywności umysłowej ludzkości.

Małe boczne łuki przeznaczone były dla zwykłych ludzi – pieszych, a centralne dla żywych bogów, których od zwykłych śmiertelników odróżniało posiadanie niektórych środków transportu. Dlatego rozpiętość łuku została wykonana bardzo wysoko, aby technika mogła przejść.

Cechy projektów

Cóż, teraz możesz przejść do szczegółowego zbadania istniejących łuków triumfalnych.
Dla nas zrobił to już autor Historii Pi w filmie „ Mistyczna tajemnica Łuku Triumfalnego ”.

„Kiedy montowałem film o Moskiewskim Łuku Triumfalnym, zauważyłem, że najsłynniejsze łuki triumfalne mają podobny kształt, a co najważniejsze są ozdobione niemal identycznymi kompozycjami rzeźbiarskimi, jakby wszystkie TA zostały zbudowane według tego samego projektu . Jeśli wierzysz historii, TA został zbudowany na cześć różnych wydarzeń, ale z jakiegoś powodu elementy projektu są takie same ”.

Moscow łuk to remake, ale wykonany zgodnie ze wszystkimi kanonami łuków triumfalnych. Kopia bramy została zbudowana w latach 1966-1968.

Na wszystkich łukach nad wejściem autor zaznacza postacie kobiet ze skrzydłami i mężczyzny przed ślimakiem. OI nazywa te kobiety Geniuszami Chwały. Na końcu filmu autor podsumowuje:

„Historycy powiedzą, że to tylko symbolika, Rzymianie wpadli na pomysł budowy łuków triumfalnych i cały świat się za nimi powtarza. Ale nie wierzę w to. Myślę, że to są jakieś portale, a może są to pomniki cywilizacji, która wygrała główną bitwę.”

Typowe łuki zostały zainstalowane w różnych krajach Europy, Azji, Afryki i Ameryki. W toku badań rozróżnimy realne konstrukcje, które kiedyś funkcjonowały z pomników wzniesionych ku pamięci ważnych wydarzeń, i odwrotnie, portale, które przez renowację zamieniły się w zabytek dekoracyjny.
Oto linki do listy rzymskich i post- rzymskich TA. W rzeczywistości jest ich znacznie więcej, w prawie każdym starożytnym mieście.

Po szerokim przeglądzie można wyróżnić następujące parametry:

• Materiał, z którego wykonany jest łuk.
• Liczba łuków 1, 2, 3, 4.
• Obecność całych kolumn, liczba, projekt.
• Obecność pokoju nad łukiem.
• Parametry łuku: wysokość, szerokość, głębokość.
• Obecność sufitu kasetonowego, kształt komórek, liczba w górę iw dół.
• Obecność latających kobiet i mężczyzny na fali zwornika.
• Obecność rydwanu na dachu i liczba koni.
• Inne funkcje.

Liczba łuków

Większość łuków ma jedno przęsło , prawdopodobnie budowa takich konstrukcji była bardzo pracochłonnym i kosztownym procesem.

Brama z trzema łukami , jak wspomniano powyżej, zazwyczaj posiada łuk środkowy na całej wysokości konstrukcji, przeznaczony dla technologii oraz dwa mniejsze po bokach dla pieszych. Na przykład Łuk Triumfalny na Place Carrousel w Paryżu, patrz zdjęcie tytułowe.
Ale są łuki, w których wszystkie przęsła mają tę samą dużą wysokość. Na uwagę zasługuje na przykład brama Port de Mars w Reims we Francji.

Budowa łuku sięga III wieku naszej ery. Materiał, z którego wykonany jest łuk oraz jego obecny stan wskazują, że jest to prawdziwy artefakt.

Dla przejazdu pojazdów w trzech rzędach można było zaprojektować trzy łuki o niemal tej samej wysokości. Latająca i wojskowa technologia była odpowiedzialna za boga stwórcę Marsa. Zbieżność przeznaczenia konstrukcji z nazwą na cześć Marsa, sprzyja jej wierności. Taki port (portal) mógł znajdować się tylko w biurze Marsa.
Nawiasem mówiąc, to prawdziwa nazwa łuków triumfalnych – port, miejsce przylotu i odlotu. A słowo od niego wywodzące się to portal.

„Portal” (angielski portal z łac. porta „brama”):
Portal jest głównym wejściem dużej struktury architektonicznej.
Portal (sceny) to element architektoniczny, który graniczy ze sceną i oddziela ją od widowni.
Portal tunelowy – odcinek tunelu przy wyjściu z niego.
Portal to metalowa konstrukcja nośna w kształcie litery U, składająca się z 2 bocznych lub 4 słupów (nog) połączonych parami i górnej belki lub ramy …
Portal to szczelina w czasoprzestrzeni, pochodzenia sztucznego lub naturalnego, która pozwala materii błyskawicznie przemieszczać się między dwoma punktami w przestrzeni lub czasie (tzw. „portal czasu”). Ponadto w wielu utworach z gatunku fantasy portal jest sztucznie stworzonym przejściem, „korytarzem” lub „oknem” z jednego miejsca do drugiego (lub nawet z jednego świata do drugiego), zwykle tworzonym przez maga w celu przenoszenia postaci.”

Źródło

Nawet sama litera „P” ma kształt portalu. Może to już oznaczać pradawne pochodzenie Bramy lub Portu, czyli pismo zostało stworzone zgodnie z istniejącą formą.

W mieście Saint we Francji znajduje się podobna brama o podwójnym łuku – starożytny (początek naszej ery) rzymski łuk Germanika.

Wykonany z dużych bloków kamiennych. Nie zachował się wystrój łuku. Na górze widnieje napis wypisany łacińskimi literami, ale wiadomo, że został później nabazgrany.

Mówi się, że dwuprzęsłowy łuk pierwotnie znajdował się na starożytnym moście nad Charente, na końcu rzymskiej drogi między Lyonem a Sainte. W 1843 r. podczas budowy nowego mostu przesunięto go o piętnaście metrów i zainstalowano na nabrzeżu rzeki.

Warto zauważyć, że w XIX wieku odrestaurowano lub przebudowano wiele łuków. Trzeba pomyśleć, że po tym przestały być aktywnymi portalami.

Jeśli w starożytności łuk stał w kierunku innego miasta, to można przyjąć, że do obsługi ruchu w obu kierunkach jednocześnie potrzebne były dwa łuki.

Istnieje również unikalna konstrukcja łukowa – tetrapylon . Czterotorowy łuk, który w starożytności służył do monumentalnego projektowania skrzyżowań, placów, podejść do najważniejszych obiektów użyteczności publicznej miast i osiedli.

Możliwe, że takie łuki rzeczywiście służyły skrzyżowaniom, ale nie ziemskim, ale przestrzennym ścieżkom, jak stacje przesiadkowe z jednej linii na drugą. W tym miejscu pojawia się pomysł, aby portale obsługiwały kanały liniowe.

Najpiękniejszy tetrapylon – Łuk Septymiusza Sewera stoi we współczesnym mieście Homs, dawnym starożytnym Leptis Magna. Jest jedynym zachowanym starożytnym łukiem z rozdartym frontonem.

Wynika z niego, że wszystkie stare łuki, obnażone w kamienie, za życia miały na całej powierzchni, w tym na suficie, przepiękną sztukaterię. Nawiasem mówiąc, tutaj widać solidny fundament – stylobat i stereobath, na którym znajduje się łuk.

Rozważmy również Łuk Janusa o czterech twarzach w Rzymie , który jest niezwykły ze względu na swoją nazwę.   

Janus (od łacińskiego słowa ianua – „drzwi”) to dwulicowy bóg w starożytnej mitologii rzymskiej. Pierwotnie był bogiem-demiurgiem. Następnie ustąpił miejsca najwyższemu bóstwu Jowiszowi. Czczono go jako bóstwo wszystkich początków, drzwi, wejść i wyjść, dlatego otrzymał atrybuty stróża – klucze i laskę, aby odpędzać nieproszonych gości.
Powstał dla nas obraz Janusa, jako bóstwa nowego roku, spoglądającego jedną twarzą w przeszłość, a drugą w przyszłość. Pierwszy miesiąc kalendarza juliańskiego, styczeń, nosi imię tego boga.

Symbolika wystroju na łukach

Nad przęsłem łuku znajdują się anioły trzymające wieńce chwały nad samym środkiem. Na niektórych łukach anioły trzymają różne przedmioty, od trąb śpiewających chwałę i chorągwie po trudne do zidentyfikowania. Na przykład na TA Septymiusza Sewera i Łuku Konstantyna w Rzymie aniołowie trzymają słupy, na których coś podobnego do stracha na wróble z rzymskich ubrań, czyli puste ubrania. Czy to mogą być prototypy pustej zbroi na późniejszych łukach?

Jeśli łuki triumfowały, to obraz zdjętej zbroi lub zdobytej broni i zbroi może oznaczać koniec działań wojennych. Oficjalna historia tych aniołów nazywa się Geniuszami Chwały.

Na bramie Porte de Mars, pod gzymsem łuku, przedstawione są anioły, które po prostu trzymają wstążki z baldachimu. Są łuki ze wspólnym wizerunkiem aniołów i aniołów, jak w TA Septymiusza Sewera, ryc. czternaście.

A. Kadykchansky w artykule przybliża ideę, że tzw. aniołowie wykorzystywali pewne mechanizmy teleportacji do natychmiastowego przemieszczania się w przestrzeni.

„W rezultacie możemy narysować linię czasu, w postaci wniosku, że najprawdopodobniej wszystkie uskrzydlone posągi żeńskie zostały ogłoszone archaniołami, aniołami i boginiami po tym, jak pozbawieni nas wiedzy (lub sami je utraciliśmy) o ich prawdziwą wartość. Początkowo mogły być swego rodzaju wskaźnikami do generatorów lub koncentratorów dowolnych rodzajów energii lub środków komunikacji, a nawet urządzeń kontrolujących teleportację i otwarty dostęp do równoległych światów (wymiarów).”

Uzgadniając z kolegą, możemy stwierdzić, że skrzydlate kobiety na łukach to wskaźniki teleportacji. W każdym razie obecność latających stworzeń na łuku łączy go z lotem.

Kolejnym symbolem jest rydwan na samym dachu łuku. Uprząż ma od czterech do ośmiu koni przy różnych bramach.

• Po pierwsze, jest to symbol ruchu i środka transportu, czyli wskazanie, że łuk jest środkiem transportu.

• Po drugie, liczba koni może wskazywać na moc przejazdu, tak jak teraz moc silnika samochodu mierzy się w koniach mechanicznych.

• Po trzecie, orientacja koni wskazuje kierunek ruchu, wejścia i wyjścia z łuku.

I wreszcie najważniejszym symbolem jest fala na zworniku łuku, przed którą stoi postać mężczyzny. Fala niejako niesie przed sobą osobę. Jest to wyraźna wskazówka procesów wibracyjno – falowych, na podstawie których następuje ruch w przestrzeni.
Spójrz na „Rys. 2. Port celu 1”, na górze znajdują się dwie fale w przeciwfazie. Takie fale tworzą falę stojącą, której energię można wykorzystać do poruszania się.
Jeśli kolumna jest rzędu jońskiego, to jej głowica wykonana jest w formie zakręconej fali i ta część nazywa się „ wolutą ”. W nazwie wyraźnie słychać „fala schroniła się”, czyli woluta jest miejscem, w którym znajduje się fala.

„ Volute (od łac. Volutare – zwijać, skręcać) – zawijanie, spirala, motyw architektoniczny, który jest spiralnym zawijaniem z kółkiem („okiem”) w środku”.

Tak więc symbole na łukach wskazują, że mają one poruszać się w przestrzeni, a ich mechanizm działania opiera się na procesach falowych.

Urządzenie portalowe

Pierwsze założenie jest takie, że łuk ma bardziej złożoną konstrukcję, a pod fundamentem znajduje się dodatkowe urządzenie dopełniające zamkniętą strukturę kanału falowego. W obawie, że „poszukiwacze” zniszczą pozostałe łuki w poszukiwaniu cennego ekwipunku, przyjmę inną wersję. Produkty i niezbędne rzeczy dla pionierów zostały umieszczone pod łukiem i wysłane. 

A Pionierzy po prostu zabrali je ze swojego łuku. W rzeczywistości ta wersja lepiej pasuje do prezentu. Ale możliwe, że zadziałały oba pomysły. Wszystkie łuki mają wysoki cokół, w przybliżeniu (średnio) wysokości osoby.
Przy każdej nodze łuku znajdują się dwie kolumny na cokole. Tu zaczyna się różnorodność. Kolumny można przenosić daleko do przodu.

Kolumny mogą stać pod ścianą nogami.

Mogą być zintegrowane z nogą łuku, czyli mogą stanowić pilaster . patrz rys. 9. TA Germanica z podwójnym łukiem, Francja.

Różnica może wynikać z różnicy w jakości podłoża, na którym stoi łuk. Może to być skała, ziemia lub piasek. Jak dobrze fundament przewodzi drgania (dźwięk)? Pamiętaj o sali hipostylowej – egipskich kolumnadach. Na niewielkiej przestrzeni znajduje się wiele kolumn, z których każda jest źródłem wibracji. 

Oznacza to, że na luźnej glebie potrzeba kilku punktów podparcia – do zbierania wibracji.
Drugim pytaniem powinno być piękno łuku, jego spójność ze stylem czasu, krajem i upodobaniami budowniczego. Parametry te są wystarczająco elastyczne i można je łatwo zmienić na życzenie architekta.

W środku łuki są puste, co widać po zniszczonych budynkach. patrz rys. 17. Łuk Trajana w Maktaris. Wnęka zaczyna się od samego cokołu do sklepień łukowych.

Na Łuku Hadriana w Jarash widać, że łuk jest pusty w środku. Ta brama wyróżnia się również rzadkim, rozdartym frontonem.

Tak więc wibracja (dźwięk) unosi się wzdłuż pustych podpór łuku, jak stupa, tylko o przekroju kwadratowym, a kolumny w górnej pustej części łuku – strychu, rezonują i odbijają się od strop (dach) wewnątrz, opada na sklepienie łukowe. Co to jest sklepienie łukowe?

Wszystkie łuki mają strop kasetonowy. To nie jest podłoga wyłożona kafelkami. Sklepienie łukowe jest uformowane z wielu komórek, co widać na ryc. osiemnaście.

Taki jest prawdziwy cel sufitów kasetonowych: poprawiają akustykę pomieszczenia, czyli zwiększają wibracje. Po co poprawiać akustykę łuku? Właściwie pod łukami dźwięk jest zawsze głośniejszy z powodu odbicia od ścian i sufitu. Wie o tym każdy, kto musi wrócić do domu przez łukowatą bramę.

Komórki sufitu kasetonowego mogą być sześciokątne i połączone w „plaster miodu”, jak w łuku Glanum w Saint Rémy de Provence we Francji.

Najczęściej spotykane są kwadratowe komórki z głębokimi kolorami. Dlaczego kwiaty? Jakoś niepoważny.

Pogłębione w kilku krokach komórki są bardzo podobne do głośników, w centrum których znajduje się źródło dźwięku (wibracje) – kwiat. Należy zauważyć, że wszystkie kwiaty, jak widać na zdjęciu, są różne.

I tutaj trzeba przypomnieć figury Chladniego utworzone przez nagromadzenie małych cząstek (na przykład piasku) na powierzchni blachy stalowej poddanej wibracjom. Arkusz jest połączony z wibratorem pośrodku. Podczas wibracji na powierzchni blachy powstają fale stojące. W tym czasie piasek toczy się do miejsc linii węzłowych fali, w wyniku czego tworzy wzór. W zależności od różnej częstotliwości drgań powstają różne wzory. Wideo „ Postacie Chladniego w piasku ”.

Oprócz kwiatów łuki zdobią liczne rzeźby o powtarzających się kształtach, proste prostokątne lub okrągłe, kwiaty, liście lub całe rośliny. Wszystkie podlegają pewnemu rytmowi, tworzą określone pole wibracyjne, którego widmo częstotliwości tworzy kod portalowy, który jest odczytywany w taki sam sposób, jak odczytywany jest kod elektroniczny w postaci widma czarnych i białych linii w kasach sklepów.

Nam, ciemnym, nowocześnie wykształconym ludziom, trudno sobie nawet wyobrazić, jak mierzono zakres częstotliwości punktu wyjścia i celu i jak z nich tworzono kształt kolorów. Jakieś pomysły? Może film „ Geometria dźwięku. Język częstotliwości i form. Cymatyka. „

Tak więc wskazano wszystkie oczywiste szczegóły konstrukcji łuków której działanie opiera się na wibracji. Może coś wymknęło się z pola widzenia. Założymy jednak, że zadziałały i będziemy kontynuować tę wersję.

Zapłon

Jak uruchomiono łuk? Łuk nie mógł być cały czas w stanie aktywnym. Wprowadziłoby to znaczną ingerencję w przestrzeń, byłoby niebezpieczne dla innych i marnowało energię. Musiał być jakiś aktywator, jakiś wyzwalacz. Skoro portal działał na zasadzie wibracji, to ten mechanizm musiał być czymś w rodzaju kamertonu. „Sługa” wchodził do wnętrza łuku lub robił to z zewnątrz pod łukiem. 

Zadzwonił na alarm lub dzwonek. (Przydadzą się tu myśli o roli dzwonów na dzwonnicach, zwłaszcza tych z portalami na dole.) Ale takie włączenie nie było chronione przed obcymi ostrymi i głośnymi dźwiękami, które przypadkowo zbiegły się w częstotliwości. Być może mechanizm wyzwalający łuk był bardziej złożony i znajdował się wewnątrz korpusu łuku. Musiał być jakiś klucz do tego mechanizmu.

Na bramie Porte de Mars (ryc. 8) we Francji kolumna przedstawia dwóch skrzyżowanych kaduceuszów na wzór kluczy.

Łuk Marsa jest starożytny, a nie remake, co oznacza, że ​​działał i przedmioty przedstawione na jego płytach powinny być kojarzone z jego pracą. Kaduceusz to pręt spleciony z dwoma wężami i ma na końcu guzek. Węże wgryzły się w małą kulkę. Ten instrument nie jest jak pręt zdobiący status Merkurego, ale raczej jak rozrusznik – żelazna dźwignia do uruchamiania silnika pierwszych samochodów.

Nawiasem mówiąc, wyglądają też jak węże. Wąż na kaduceuszu może oznaczać falę, czyli wibracje – wibrację. Dwa węże pracujące w przeciwfazie tworzą falę stojącą. Guz na końcu może być indywidualnie ukształtowany, jak każdy klucz, tak aby pasował tylko do jednego zamka. Wydaje się, że kaduceusz był urządzeniami uruchamiającymi portal.

Górne części kluczy Apostoła Piotra również mają kształt dwóch przeciwstawnych fal i jednocześnie są rozmieszczone w różnych kierunkach względem siebie. Może to jest odpowiedź na pytanie, dlaczego były dwa klucze? Otwierały się przeciwległe kierunki łuku.

To kolejny element potwierdzający zachodzące w świątyni procesy falowe. To bardzo ciekawe, jak zostały zastosowane, jak tam działały? Może ktoś wszedł do świątyni, ale znalazł się w innej przestrzeni?

Po włączeniu portalu należało go aktywować, a tu mógł być sygnał dźwiękowy. Na przykład sygnałem do włączenia bramy może być proste „Otwórz Sezam!”

Jest jeden mały artefakt folklorystyczny. W połowie ubiegłego wieku uczono dzieci (i nas też), aby nie chodzić pod konstrukcjami o łukowatych kształtach. Czy był to tylko trening ostrożności, aby zapobiec katastrofie w przypadku zniszczenia konstrukcji takich jak słupy energetyczne, pale żelazne, wiatrochrony i inne? 

Ale na przykład na Dalekim Wschodzie dzieci nazywały takie konstrukcje „diabelskimi bramami” i gdyby trzeba było przez nie przejść, mówiły: „Nie mój dom – nie moja brama”.

Być może ta szczątkowa informacja zachowana w dziecięcym folklorze sugeruje, że kiedyś istniały bramy przejścia do innej przestrzeni i dzieciom surowo zabroniono przechodzić przez nie?

System portalowy

Co mamy w rezultacie? Łuk jest generatorem pola wibracyjnego i jednocześnie nośnikiem kodu o unikalnym widmie częstotliwości. Nastąpił przez nią natychmiastowy ruch w przestrzeni. Jak komunikowałeś się z innymi portalami?

Możliwe są następujące opcje:

1. Łuk jest wyjątkowy, z niego można przejść tylko do jednego określonego obszaru. Następnie na łuku wykonywany jest rysunek widma odległego danego terenu.

1. Łuk jest uniwersalny, z niego następuje przejście do jakiejś przestrzeni buforowej, w której dokonuje się wyboru miejsca docelowego.

1. Łuk jest uniwersalny w swoich możliwościach. Aktywując łuk, możesz ustawić miejsce docelowe. Docelowa lokalizacja. Jeśli nazwano je Target Port, to całkiem możliwe, że cel został ustawiony, gdy łuk został aktywowany.

1. Portale służyły liniom ruchu jak metro. 

W kolejnej części zobaczymy postaramy się potwierdzić lub obalić ideę, że łuki triumfalne są portalami do natychmiastowego przemieszczania się