DLACZEGO DO SEGREGACJI LUDZKOŚCI WYBRANO KODY QR ?
2 stycznia 2022
CO PRZEPOWIADA KALENDARZ SŁOWIŃSKO-ARYJSKI NA NADCHODZĄCĄ PRZYSZŁOŚĆ ?
4 stycznia 2022
Wyprawa do Mongolii dostarczyła światu prawdziwej sensacji. Basaan Zoritsalkhan – miejscowy odkrywca zorganizował badanie jaskiń w regionie Khubsugul. Faktem jest, że w tych rejonach często widuje się UFO, a istoty, które tylko częściowo przypominają ludzi, błąkały się wśród lokalnych mieszkańców.
W 2012 roku Basaan odwiedził już te rejony i zbadał jezioro Khuvsgul, największe słodkowodne jezioro w Mongolii. Był wówczas bezpośrednim uczestnikiem badania, podczas którego zaobserwował zanurzający się pod wodę i wyłaniający się spod niej dyskokształtny obiekt. Badania te nie dostarczyły jednak mocnych dowodów na to, by uznać zbiornik jeziora za bazę obcych. Zrozumiałe jest, że niezwykle trudno jest zbadać jezioro, którego głębokość wynosi ponad 260 metrów, a powierzchnia ponad 2700 km2.
Przypuszczalnie tak wyglądają istoty z Prikhubsugul.
W 2016 roku Basaan powrócił do tych regionów, aby zebrać informacje od lokalnych mieszkańców, gdzie jakieś nieznane istoty odwiedziły ludzkie osady. Opisywano je jako żółtawo-szare humanoidy ze spłaszczoną głową. Ich wzrost wynosił nieco ponad metr, twarze pozbawione były uwypuklonego nosa, a oczy przypominały te serpentynowe – pionowe wąskie źrenice na tle żółtej tęczówki oka.
Podobne szczegóły opisywało wielu naocznych świadków. Co więcej, opis ten był identyczny również w okolicznych wsiach. Najczęściej stwory kradły łachy i inne naczynia, nie wyrządzając krzywdy zwierzętom gospodarskim i ludziom.
W końcu, w 2018 roku, Basaan Zoritsalkhan zebrał grupę podobnie myślących ludzi i udał się do górskiego obszaru. Zgodnie z otrzymanymi informacjami, stworzenia ukrywały się w górach, prawdopodobnie w jaskiniach. Po zbadaniu lochów dokonali niesamowitego odkrycia!
Podczas schodzenia do jednego z włazów, czteroosobowa ekipa znalazła się w pomieszczeniu o podejrzanie gładkich ścianach, tworzących kopulastą salę. Następnie zapaleńcy zostali poprowadzeni korytarzem. Znajdował się on zaledwie półtora metra niżej i trudno było przejść wzdłuż niego z dużymi plecakami. Mimo to, przeciskając się przez nie, Basaan zauważył jakiś ruch przed sobą.
Za kilkoma głazami skryło się pewne stworzenie, wydające dźwięk przypominający pisk. Gdy skierowano latarki w tamtą stronę, nikogo nie znaleziono, za to w stronę badaczy wyleciało kilkadziesiąt nietoperzy. Prawdopodobnie mieszkaniec jaskini, uciekając przed członkami ekspedycji, spłoszył je. Jaskinie, w których ukrywają się humanoidy.
Schodząc głębiej, badacze zauważyli tendencję, że niektóre pomieszczenia mają gładkie ściany, w innych zaś były wnęki w ścianach, podobne do małych nisz. Nie były one na tyle duże, by pomieścić dorosłego człowieka. W końcu w jednym z nich znaleziono małe szkielety. Co zaskakujące, były one owinięte w jakiś szmaciany materiał, który najwyraźniej został skradziony okolicznym mieszkańcom.
Ponowne spotkanie z mieszkańcami lochów nie było możliwe, im dalej posuwali się badacze, tym korytarze między salami stawały się coraz węższe i niższe. W rezultacie musieli wrócić, ale teraz Basaan miał na rękach szczątki kości, które zostały zbadane.
Okazało się, że szkielet ma 26 różnic w stosunku do ludzkiego. Na przykład ilość krawędzi – było ich o 4 więcej niż u człowieka. Przy palcach były tylko dwa paliczki. Gałki oczne znajdowały się bardzo blisko siebie. Czaszka składała się z 40 kości, podczas gdy ludzka czaszka składała się tylko z 23. Było 8 zębów na górze i 8 na dole.
Analiza DNA wykazała, że szczątki nie były ludzkie. Szkielet został przekazany do Akademii Nauk. Basaan Zoritsalkhan chciał upublicznić swoje odkrycie, ale nagle naukowcy wydali oświadczenie: szkielet należy do ludzkiego dziecka.
Fragment czaszki tajemniczej istoty.
Historia ta jest niezwykle dziwna i widać wyraźnie, że naukowcy będą ukrywać wszelkie przejawy istnienia istot pozaziemskich, a także stworzenie teorii, które mają to negować. Biorąc pod uwagę wyniki badań w niezależnych laboratoriach, możemy stwierdzić, że Basaan popełnił ogromny błąd – oddał swoje znalezisko tym, którzy po prostu je zniszczyli lub bardzo skutecznie ukryli.
W 2022 roku Basaan Zoritsalkhan ma zamiar ponownie zejść do jaskiń regionu Khubsugul, aby zdobyć kolejne dowody na istnienie tych tajemniczych stworzeń.
