Zazwyczaj usterka to problem, błąd lub czkawka w prawidłowym porządku rzeczy. Ale co się dzieje, gdy żyjesz w głęboko chorym społeczeństwie? Co się dzieje, gdy „porządek rzeczy” jest niezdrowy? Co się dzieje, gdy maszyneria kultury jest przestarzała i niedostosowana? Co ważniejsze, co się dzieje, gdy się przeciwko niej buntujesz?
Stajesz się zdrową usterką. Co więcej, stajesz się niezbędną przeszkodą, istotną przeszkodą, która może przekształcić niezdrową kulturę w zdrowszą. Oto kilka strategii na najwyższym poziomie, które pozwolą ci stać się niezbędną usterką w Matriksie…
Sztukmistrz jest mieczem o dwóch ostrzach. On tnie siebie nawet jak on tnie świat. Najpierw tnie swoje ego, ale wiedząc, że jest światem, a świat jest nim, tnie również świat. Walczy z Pewnością, aby utrzymać Ciekawość na czele ludzkiej kondycji.
Twój wewnętrzny sztukmistrz rozumie, że lekarstwem na pewność jest ciekawość. Lekarstwem na zatwardziałe przekonania jest elastyczna myśl. Lekarstwem na powagę jest zabawa. I tak, bawi się przestarzałymi konstrukcjami chorej kultury, która go otacza, jak dziecko bawi się zabawkami. Rozbija je o siebie i w ten sposób ujawnia ich nieodłączne zepsucie.
Wykorzystanie swojego wewnętrznego sztukmistrza da ci odwagę, której będziesz potrzebował, aby wyjść poza dobro i zło, poza przestarzałe pojęcia „prawdy” i poza kulturowe tryby słuszności i niesłuszności. Popchnie cię w stronę zabawnego, niepoważnego i szczerego oderwania. Nauczy cię latać w kierunku zaktualizowanej improwizacji, podczas gdy reszta świata pełznie przez przestarzałą tradycję.
Staniesz się potężnym Trójokim Krukiem, najbardziej kwintesencyjnym archetypem sztukmistrza. Siedząc wysoko, widzisz swoim trzecim okiem wzajemne powiązania wszystkich rzeczy. Widzisz, że Nieskończona Gra rozgrywa się sama. Widzisz jak jesteś integralnym katalizatorem postępującej ewolucji gatunku. Z roztopioną odwagą i merkantylnym zacięciem, lecisz prosto do Matrixa. Jesteś usterką, której nigdy nie było wiadomo, że jest potrzebna.
Zabawnie zaburzaj „porządek” rzeczy:
Sztuka życia wymaga najbardziej delikatnej równowagi między porządkiem i nieporządkiem, kontrolą i bezbronnością. Czasami jedynym sposobem na odkrycie wyższego porządku jest zasianie odrobiny nieporządku w obecnym porządku. Zabawnie zakłócając porządek rzeczy, odkryjesz leżący u ich podstaw nieład. Odkryjesz prawdę pomimo powierzchownej pieśni i tańca polityki, sztucznego dymu i luster religii oraz nieszczerych kreskówek w mózgu kulturowych uwarunkowań.
Zakłóć ustalony porządek, aby zapobiec oślepianiu innych przez tyranię. Kultywuj agencję zmiany. Rzuć wyzwanie „zwykłemu życiu” poprzez nadzwyczajne czyny, a następnie przywrócenie go na zdrowszych podstawach. Jeśli, jak powiedział Herman Hesse, „jak wszędzie indziej na świecie, niepisane prawo pokonało pisane”, to zrozumiałe jest, że używamy niepisanego prawa, aby konsekwentnie kwestionować pisane prawa obecnego „porządku”.
Użyj niepisanych uniwersalnych praw, aby wstrząsnąć osiadłym systemem. Obudź duszę społeczeństwa udającego, że śpi. Pobudzaj zmęczoną i nudną rutynę codziennej harówki oraz pełne niepokoju dążenie do zwycięstwa w wyścigu szczurów. Wytrwale zdzieraj przestarzałe warstwy kulturowych uwarunkowań, aby odsłonić Pustynię Prawdziwości.
Kiedy kamień węgielny zostanie odsłonięty, możesz użyć go jako osełki do wyostrzenia siebie samego na kamień filozoficzny, który ma moc „cięcia” świata. Pamiętaj: Aby uwolnić świat, musisz najpierw być w stanie uwolnić siebie.
Bądź osobą przekraczającą granice:
Odkryj granice kultury. Przekształć je w horyzonty. Testuj je. Przesuwaj je. Czasem narysuj linię, ale czasem ją wymaż. Rzuć wyzwanie tym granicom, aby spłaszczyć pudełka, odwrócić stoły, odwrócić scenariusze, przesunąć koperty i rozciągnąć strefy komfortu. Najlepszym sposobem na zmianę kultury jest jej tworzenie.
A najlepszym sposobem na jej stworzenie jest stanie się mostem między światami. Jako most między światami, jesteś kwintesencją błędu. Jesteś istotnym składnikiem ludzkiej wyobraźni, twórcą psot i chaosu, manifestem odnowy i odrodzenia. Kiedy wypełniasz lukę pomiędzy tym, co święte i banalne, pomiędzy dzikością i udomowieniem oraz pomiędzy Naturą i ludzką duszą, tworzysz świętą przestrzeń, w której ludzka ewolucja może rozwijać się w zdrowy sposób.
Pokonaj przepaść, aby przełamać niezdrowe mity. Zrób most, aby stworzyć nowe, zdrowsze mity, które mają otwarte granice i nie są skupione na sobie. Pomostem przez lukę, aby wskazać wady społeczeństwa kreskówkowego. Most luki, aby się zbuntować i ujawnić równe pole gry, gdzie inni mogą się zbuntować, tak samo jak oni. Pomost luki, aby zakwestionować prawa władzy. Pomostem do nauczenia świata, jak kwestionować i nie akceptować rzeczy na ślepo. Co najważniejsze, wypełniasz lukę między światami, aby nauczyć innych, jak sami mogą przekraczać granice.
Bądź ekscentryczny; bądź anomalny; bądź dziwny:
„Dziwactwo jest tylko efektem ubocznym bycia niesamowitym.” ~Bill Murray
Bądź ekscentryczny. Bądź niekonwencjonalny. Bądź usterką! Ćwicz umiejętność ogarniania paradoksu i utrzymywania napięcia między przeciwieństwami. Naucz się żyć z niepewnością. Naucz się, jak czuć się komfortowo z byciem niewygodnym. Przekształć kulturowe uwarunkowania. Wyobraź sobie na nowo samą wyobraźnię. Co najważniejsze: wymyślić na nowo Boga.
To jest najważniejsze zadanie usterki. Usterka jest pierwotnym znakiem zapytania rzuconym w zaściankową „Maszynę Odpowiedzi”, która stała się nieokrzesana przez upływ czasu. Usterka jest istotnym przewrotem, polem minowym zasadzonym w polu umysłu. Usterka jest pierwotnym przypomnieniem, aby nigdy nie rezygnować z ciekawości na rzecz pewności; aby nigdy nie rezygnować z Umysłu Początkującego na rzecz Kompleksu Mistrza i aby nigdy nie rezygnować z Poszukiwania Prawdy na rzecz tak zwanej „Prawdy”.
Poszukiwanie Prawdy musi być zawsze otwarte, abyśmy nie stracili zdolności do poruszania się po niepewnym wszechświecie. Bez otwartości jesteśmy bez-pełnego zatrzymania. Stąd potrzeba ekscentryka, dziwaka, awanturnika, dysydenta, rozbieżności. Tracimy te istotne aspekty ludzkiej kondycji na własne ryzyko. Kto inny miałby odwagę rzucić wyzwanie Potęgom, które są? Kto inny miałby odwagę śmiać się w twarz diabłu? Kto inny miałby tyle odwagi, by uderzyć w twarz Boga?
Pod koniec dnia, wszechświat jest twoim placem zabaw i nadszedł czas na przerwę. Przestań być tak cholernie poważny przez cały czas. Życie jest zbyt krótkotrwałe. Pobaw się trochę. Weź głęboki oddech. Bądź dziwny. Bądź niesamowity. Pozwól sobie na luz. Odpuść sobie potrzebę bycia zawsze pod kontrolą. Oddziel się, aby poczuć jak wszystko jest połączone z wszystkim innym.
Bądź usterką, aby uhonorować nieodłączny paradoks ludzkiej kondycji. Potem śmiej się – z siebie, z wszechświata, z głęboko chorego społeczeństwa. Ponieważ poszukiwanie prawdy jest niczym innym jak śmiechem, a usterka jest po prostu przypomnieniem, aby śmiech wyprzedzał powagę, a humor pychę.
