Niezidentyfikowane źródło przesłało w 2005 roku serię e-maili do grupy dyskusyjnej UFO kierowanej przez Victora Martineza, byłego pracownika rządu USA. System gwiezdny Zeta Reticuli – został ujawniony w tych e-mailach. Project Serpo to nazwa nadana oprogramowaniu.
Źródło określiło siebie jako byłego pracownika rządu, który twierdził, że brał udział w specjalnej inicjatywie.
Korzenie programu sięgają dwóch wypadków UFO w Nowym Meksyku w 1947 roku, w tym dobrze znanego incydentu w Roswell i innego w Coronie. Według niego jedna istota pozaziemska przeżyła wypadek i została zabrana do Narodowego Laboratorium Los Alamos. Pozostałych sześciu istot pozaziemskich, które zginęły, było przetrzymywanych w zamrażarce tego samego laboratorium.
Ocalały nawiązał kontakt z naukowcami i personelem wojskowym i podał im lokalizację swojej macierzystej planety, kontynuując współpracę aż do swojej śmierci w 1952 roku. Obcy przekazał informacje o obiektach odkrytych wewnątrz rozbitych UFO. Jednym z obiektów, z których mógł korzystać, był system sieciowy do kontaktowania się z jego macierzystą planetą. Kiedy obcy statek rozbił się w pobliżu Alamogordo w Nowym Meksyku w kwietniu 1964 r., zaplanowano odprawę.
Istoty pozaziemskie uczestniczyły w wymianie informacji wywiadowczych w języku angielskim po odzyskaniu szczątków swoich poległych towarzyszy, dzięki jednostce tłumaczącej kosmitów. W wyniku serii wydarzeń kosmici zgodzili się zabrać grupę ludzi z powrotem do ich świata w ramach programu wymiany w 1965 roku. Na dziesięcioletni pobyt na Serpo starannie wybrano dwunastu wojskowych.
Dziesięciu mężczyzn i dwie kobiety byli ekspertami w różnych dziedzinach, a ich misją było zebranie jak największej wiedzy o życiu, społeczeństwie i technologii obcej planety. Kiedy w końcu przybyli w 1978 roku, spóźnili się o trzy lata i brakowało czterech osób. Na obcym świecie zmarło dwóch mężczyzn. Jeden mężczyzna i jedna kobieta podjęli decyzję o pozostaniu. Statek obcych potrzebował zaledwie dziewięciu miesięcy, aby podróżować do Serpo, które znajduje się 37 lat świetlnych od Ziemi.
Odkryto, że Serpo jest planetą bliską naszej, ale mniejszą. Była to planeta, która krążyła wokół układu podwójnego gwiazd i miała atmosferę zbliżoną do ziemskiej. Z drugiej strony dwa słońca oznaczały, że poziomy promieniowania były większe i dwunastu ludzi musiało przez cały czas zachowywać środki ostrożności. Dwie z nich zmarły w wyniku powikłań. Słońce było nie do zniesienia, a ocalałym ludziom zajęło wiele lat przystosowanie się. Jedzenie było również problemem.
Załoga przywiozła wystarczającą ilość jedzenia na dwa i pół roku, ale w końcu musieli spożywać rodzime jedzenie Eben. Każdy, kto podróżował za granicę, wie, że spożywanie lokalnej żywności może mieć poważne konsekwencje żołądkowo-jelitowe, ale ludzka załoga w końcu się zmieniła. Kolejnym problemem była długość dnia na Serpo, która wynosiła 43 godziny ziemskie. Ponadto, ponieważ ich nocne niebo było słabo oświetlone przez mniejsze słońce, nigdy nie było całkowicie ciemno. Załoga otrzymała pełną swobodę zwiedzania obcego świata bez żadnych ograniczeń.
Obca planeta ma dziwną geologię, z kilkoma górami i bez oceanów. Istniało kilka form życia podobnego do roślin, ale znajdowano je tylko w regionach polarnych, gdzie temperatury były niższe. Istniały również różne rodzaje zwierząt, a Ebenowie wykorzystywali niektóre z większych do pracy i innych czynności, ale nigdy jako źródła pożywienia. Używali metod produkcyjnych do produkcji żywności, a mieli ich dużo.
Mieszkańcy Serpo mieszkali w wioskach zarządzanych przez duże miasto. Nie mieli rządu federalnego, ale radzili sobie bez niego. Ebenowie mieli przywódcę i armię, ale zespół Ziemi odkrył, że nigdy nie używali żadnej broni, a agresja prawie nie istniała. Nie mieli pojęcia o pieniądzach ani handlu. Ebens otrzymał produkty w oparciu o ich wymagania.
Populacja planety została oszacowana na około 650 000 ludzi. Według ludzkiej załogi Ebenowie byli zdyscyplinowani we wszystkich aspektach swojego życia, operując rutynami zależnymi od ruchów ich słońc. Ale dla Ebenów na Serpo nie było innych cywilizacji. Ich proces replikacji był podobny do naszego, tyle że znacznie mniej efektywny. W rezultacie ich dzieci stały się bardzo samotne. W rzeczywistości, jedyny problem ludzkiej załogi pojawił się, gdy próbowali sfotografować dzieci Ebena. Wojsko odeskortowało ich i ostrzegło, żeby więcej tego nie robili.
Pozostałych ośmiu członków ekspedycji zostało poddanych kwarantannie przez rok po powrocie na Ziemię. W tym okresie zostali przesłuchani, a całe konto rozrosło się do około 3000 wpisów. Od tego czasu wszyscy weterani wyprawy zmarli w wyniku powikłań popromiennych. Nie jest jasne, co stało się z dwiema osobami, które zdecydowały się pozostać na Serpo.
