Światowe dziedzictwo historyczne obfituje w niezliczone, fascynujące tajemnice. Jedną z nich jest związek św. Bernarda z Clairvaux, jednego z najważniejszych twórców reformy monastycznej w średniowieczu, z zakonem templariuszy – rycerzami o nieprzeciętnym oddaniu dla sprawy chrześcijaństwa. Istnieje teoria, która mówi o wsparciu, jakie św. Bernard miał udzielić Hugues’owi de Payens, rycerzowi i archeologowi, który miał znaleźć coś niezwykle ważnego w trakcie swoich badań.
Uznany za jednego z najważniejszych religijnych inspiratorów wypraw krzyżowych, św. Bernard z Clairvaux, zasłynął jako twórca statutu templariuszy podczas synodu w Troyes. Powszechnie znany ze swoich pism religijnych i kazań, odegrał kluczową rolę w promowaniu reformy kościoła. Przede wszystkim, słynął jako gorący zwolennik krucjat i aktywnie zachęcał katolickie elity do udziału w tych wyprawach.
Hugues de Payens, z kolei, francuski rycerz i archeolog, po powrocie z pierwszej krucjaty, spędził kilka lat w Jerozolimie, gdzie przeprowadzał liczne badania archeologiczne. Po powrocie do Europy, stał się jednym z założycieli templariuszy. Prowadząc badania archeologiczne w Ziemi Świętej, miał dokonać znaleziska tak ważnego, że zyskał potężne oficjalne wsparcie dla swojego zakonu. Jednak, jak do tej pory, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co to mogło być.
Teoria mówi, że nie była to Arka Przymierza, ponieważ informacje o takim odkryciu na pewno by się rozeszły. Przypuszcza się, że templariusze mogli natknąć się na dokumenty zawierające klucz do tajemniczych dogmatów judaizmu i starożytnego Egiptu, a może nawet na plany Świątyni Salomona.
Współcześni badacze są zgodni, że templariusze prawdopodobnie nie odkryli niczego nadnaturalnego ani zbyt tajemniczego. Najprawdopodobniej natrafili na starożytne artefakty i dokumenty, które pozwoliły im na rozwijanie wiedzy i umiejętności w różnych dziedzinach, takich jak medycyna, architektura czy finanse.
Być może swoją wiedzę wykorzystywali do tworzenia tajemniczych obrzędów i rytuałów, które pomagały w umacnianiu ich autorytetu i przyciąganiu nowych członków do zakonu. Niemniej jednak, wszystkie te teorie to tylko przypuszczenia, jako że nie posiadamy dokładnych informacji o tym, co templariusze faktycznie znaleźli podczas swoich badań archeologicznych.
Mimo upływu wieków, tajemnice zakonu templariuszy wciąż fascynują i inspirują do dalszych badań. Bez wątpienia, historie o tajemniczych odkryciach i związkach ze św. Bernardem z Clairvaux, tylko pogłębiają zainteresowanie tym niezwykłym zakonem. Wszak każda nieodkryta tajemnica to zaproszenie do dalszych poszukiwań.