”TO JEST ZA MAŁE NA CHIP WSZCZEPIONY POD SKÓRĘ” – CO U LUDZI ODKRYWA SKANER BLUETOOTH ?

Być może zastanawiasz się, jak możemy udowodnić, że w zastrzyku rzeczywiście znajdują się mikroczipy. Jest to dość proste i każdy może sam przeprowadzić niezbędny eksperyment. Niefortunna rzeczywistość jest taka, że każdy zaszczepiony emituje unikalny kod MAC (kontrola dostępu do mediów) lub kod Bluetooth.

Jeśli masz telefon z Androidem, wykonaj następujące czynności, aby to udowodnić. Pobierz skaner Bluetooth firmy Ethay Tam z Playstore. Link do Google Play – Bluetooth Scanner – Apps on Google Play Podczas gdy inne będą działać, tego użyłem wiele razy, aby to potwierdzić.

Po zainstalowaniu włącz Bluetooth i lokalizację, a prawdopodobnie pojawią się kody i nazwy. Pamiętaj, że każdy telefon z włączonym Bluetooth zostanie wykryty. Wyłącz Bluetooth, aby zobaczyć, czy zniknie, i sprawdź, które urządzenia się zbliżają.
Ponadto twój komputer może mieć kod, więc wyłącz go.

Kiedy to zrobisz, jeśli nikt nie jest zaszczepiony w twoim domu, żadne inne kody nie powinny się pojawić. Jednak przejdź do osób zaszczepionych i sprawdź, czy nie ma innego źródła, z którego kod mógłby pochodzić. Pamiętaj, że kod śledzi również, jak daleko znajduje się dana osoba.

Zobaczysz, że każdy, kto przyjął szczepionkę, ma swój unikalny numer – Znak Bestiii wszyscy wyglądają ogólnie tak samo:

Można to udowodnić ponad wszelką wątpliwość przy współpracy osoby zaszczepionej. Upewnij się, że nie mają na sobie żadnych innych urządzeń i sprawdź kod. Te skanery również wyświetlają odległość, więc jeśli ty lub zaszczepiona osoba się poruszycie, zobaczycie odpowiednią zmianę odległości, absolutnie potwierdzając, że kod jest emitowany z jakiegoś rodzaju mikroczipa znajdującego się teraz w ich wnętrzu.

Po raz kolejny weryfikatorzy desperacko publikowali artykuł po artykule, stwierdzając, że jest to niemożliwe, ponieważ „chipy komputerowe są za duże” lub „po prostu widzisz kod z pralki” , ale każdy, kto chce rozważyć możliwość, że te artykuły ukrywają prawdę, sami mogą się przekonać, kto tu kłamie, po prostu wykonując ten eksperyment. W końcu na tym kiedyś polegała „nauka” – na samodzielnym przeprowadzaniu eksperymentów w celu potwierdzenia obserwacji lub hipotez, zanim zmieniło się to jedynie w „zaufanie nauce, której każemy ci ufać i ignorowanie wszystkiego innego”.

Zabawna anegdota – Świadek 2 i ja zatrudnialiśmy kogoś do przypadkowej pracy, a ona zapytała, czy są zaszczepieni. „Tak”, odpowiedzieli, tak jak prawdopodobnie zrobili to w przypadku wszystkich innych.
„Nie, nie jesteś”, powiedziała, „Nie masz kodu”. Zaskoczona osoba potwierdziła, że w rzeczywistości nie została zaszczepiona, po prostu powiedziała ludziom, że mają unikać niewygodnych pytań lub napięć politycznych. W rzeczywistości opłacili kogoś za jedną z tych fałszywych kart szczepionek. To anegdota, ale jeśli sam przetestujesz ludzi pod kątem tego kodu, przekonasz się, że mówię prawdę.

Potwierdzają to zeznania lekarza , lekarza z tytułem doktora biologii molekularnej, dr Luisa Miguela De Benito, który przeprowadził eksperyment dotyczący tych kodów Bluetooth lub adresów MAC.

Na początek odizolował swoje biuro od przypadkowych sygnałów i upewnił się, że nie odbiera żadnych kodów z urządzeń takich jak drukarki czy telefony komórkowe. Następnie, kiedy przychodzili do niego pacjenci, pytał ich, czy byli zaszczepieni na Covid i sprawdzał ich kod. Jeśli odpowiedzieli, że emitowali i emitują kod, poprosił ich o wyłączenie telefonów komórkowych i upewnił się, że kod pozostał.

Wyniki tego eksperymentu były takie, że 100% osób niezaszczepionych na Covid nie miało kodu, ale 86% osób, które były, miało kod. Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem tego, jak widać z powyższej anegdoty, jest to, że 14% osób kłamało na temat szczepień, podczas gdy w rzeczywistości ich nie było, ze względu na wysoki poziom społecznej presji związanej z tymi zastrzykami.

Wyjaśnia ponadto, że możliwe jest uzyskanie wielu unikalnych kodów z jednej partii szczepionki ze względu na interakcje z kodem genetycznym pacjenta, DNA lub czymś w rodzaju genu HLA. Przeprowadził ten eksperyment na 137 osobach, z których 112 zgłosiło, że zostały zaszczepione, a 25 stwierdziło, że nie. Jego wnioski są następujące:

Spośród 137 ankietowanych pacjentów 112 stwierdziło, że zostało zaszczepionych, a 25 stwierdziło, że nie zostało zaszczepionych. Żaden z pacjentów, który powiedział, że nie był szczepiony, nie zarejestrował na moim telefonie komórkowym żadnego urządzenia dostępnego do połączenia Bluetooth, upewniając się, że telefon komórkowy jest odłączony, jeśli taki posiadał.

U 96 pacjentów ze 112, którzy powiedzieli, że zostali zaszczepieni, a 96 ze 112 wyłączyło swoje urządzenia elektroniczne, jeśli je nosili, na ekranie mojego telefonu komórkowego pozostał kod MAC, który już zanotowałem w moich notatkach obok do historii medycznej pacjenta.