KLAN ROTHSCHILD I WIELKI RESET CZYLI JAK POWSTAŁO OKREŚLENIE ”TEORIA SPISKOWA”

Pomysł, że istnieje program globalnego rządu „zorganizowany” wśród elit finansowych i politycznych świata, od dawna nazywany jest „teorią spiskową”. I niestety, nawet jeśli uda ci się przekonać ludzi, aby spojrzeli i zaakceptowali dowody na to, że instytucje bankowe i niektórzy politycy współpracują ze sobą dla własnych celów, wielu ludzi NADAL nie będzie rozważać poglądu, że ostatecznym celem tych podżegaczy władzy jest jedno światowe imperium.

Ludzie powiedzą, że establishment jest napędzany wyłącznie chciwością, a ich stowarzyszenia są kruche i oparte wyłącznie na indywidualnym interesie. Powiedzą, że wydarzenia kryzysowe i zmiany trendów społecznych i politycznych są przypadkowe, a nie są produktem celowej inżynierii. Powiedzą, że elity nigdy nie będą w stanie współpracować, ponieważ są zbyt narcystyczni i tym podobne, i tak dalej.

Wszystkie te argumenty są mechanizmem radzenia sobie z dowodami, których opinia publiczna nie mogłaby obalić w inny sposób. Kiedy fakty staną się konkretne, a władza otwarcie przyzna się do swoich planów, niektórzy ludzie powrócą do zdezorientowanego zaprzeczenia. Nie chcą wierzyć, że zorganizowane zło na taką skalę może być prawdziwe. Gdyby tak było, to wszystko, co myśleli, że wiedzą o świecie, mogłoby być błędne.

Przez wiele lat o agendzie globalnego zarządzania szeptano tylko w kręgach elit, ale od czasu do czasu któryś z jej „przedstawicieli” mówił o tym publicznie. Być może z arogancji, a może dlatego, że czuli, że nadszedł czas, aby ułatwić ludności zaakceptowanie takiej możliwości. Ilekroć o tym wspominali, nazywali to „Nowym Porządkiem Świata” („New World Order”) .

Światowi przywódcy, od George’a HW Busha po Baracka Obamę, Joe Bidena, Gordona Browna, Tony’ego Blaira i nie tylko, wygłaszali przemówienia mówiące o „Nowym Porządku Świata”. Pieniądze i elity polityczne, takie jak George Soros i Henry Kissinger, wspominały o NWO nieprzerwanie przez lata. Jeden z najbardziej odkrywczych cytatów w porządku obrad pochodzi od zastępcy sekretarza stanu administracji Clintona, Strobe Talbota, który stwierdził w magazynie Time, że:

„W następnym stuleciu narody, jakie znamy, będą przestarzałe; Wszystkie państwa uznają jedną, globalną władzę… Suwerenność narodowa wcale nie była tak świetnym pomysłem. (…) Wolny świat utworzył wielostronne instytucje finansowe, które zależą od gotowości państw członkowskich do rezygnacji z pewnego stopnia suwerenności.

Międzynarodowy Fundusz Walutowy może praktycznie dyktować politykę fiskalną, nawet uwzględniając wysokość podatków, jakie rząd powinien nakładać na swoich obywateli. Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu reguluje, ile cła kraj może pobierać od importu. Organizacje te mogą być postrzegane jako protoministerstwa handlu, finansów i rozwoju dla zjednoczonego świata.”

Aby jeszcze lepiej zrozumieć, jak działa ten program, przytaczam cytat z globalisty i członka Rady Stosunków Zagranicznych Richarda Gardnera w artykule w Foreign Affairs Magazine z 1974 roku zatytułowanym: „Twarda droga do porządku światowego”:

„Krótko mówiąc, dom porządku świata będzie musiał być budowany od dołu do góry, a nie od góry do dołu. Będzie to wyglądało jak wielkie buczące, buzujące zamieszanie, by użyć słynnego opisu rzeczywistości Williama Jamesa, i ostatecznie będzie to koniec suwerenności narodowej, niszczonej kawałek po kawałku. Dzięki takiemu podejściu osiągniemy znacznie więcej niż po przez staromodny frontalny atak.”

W ciągu ostatnich lat, w obliczu rozległych globalnych wydarzeń kryzysowych, o których mówili globaliści establishmentu „nowego porządku świata”, pojawiły się, prawie bez fanfar lub wzmianki w mediach głównego nurtu, początki globalnego rządu o nazwie: „Rada na rzecz Inkluzywnego Kapitalizmu”.

Jak już zauważaliśmy w poprzednich artykułach, elity w WEF (Światowe Forum Ekonomiczne) były zbyt podekscytowane tak zwaną „pandemią covid”, myśląc, że mają idealny kryzys, aby wdrożyć liczne globalistyczne polityki w postaci „Wielkiego Resetu”. Jak się okazało, covid nie był tak śmiertelny, jak początkowo przewidywano podczas „Wydarzenia 201”, a społeczeństwo nie było tak uległe, jak się spodziewali. WEF wypuścił kota z worka zbyt wcześnie.

Idziemy więc naprzód, z kryzysem za kryzysem, jak upadające kostki domina, aż dojdziemy do jednego wydarzenia, które ich zdaniem doprowadzi masy do zaakceptowania zarządzania światem. I chociaż w WEF regularnie uczestniczą globaliści najwyższego szczebla, to są oni bardziej think-tankiem wysokiego szczebla, Rada Inkluzywnego Kapitalizmu wydaje się być raczej implementacją niż teorią.

Założycielem grupy jest Lynn Forester de Rothschild, członek niesławnej dynastii Rothschildów, która od pokoleń jest finansowo zaangażowana w wpływanie na rządy. Innymi słowy, celem „inkluzywnego kapitalizmu” jest nakłonienie mas do zaakceptowania przemianowanej wersji komunizmu. Obietnicą będzie, że nie będziesz już musiał martwić się o swoją ekonomiczną przyszłość, ale ceną będzie twoja wolność.

Rząd korporacji i elit pieniężnych dla korporacji i elit pieniężnych. Taki „system” omija wszelką reprezentację polityczną, wszystkie mechanizmy kontroli i równowagi oraz cały udział wyborców. To konglomeraty i ich partnerzy podejmują decyzje za nasze społeczeństwo jednostronnie i w sposób scentralizowany. A ponieważ wielki biznes działa tak, jakby był oddzielony od rządu, a nie partnerem rządu, może twierdzić, że może robić, co mu się podoba.

Jednak korporacje i globaliści coraz częściej pokazują swoje prawdziwe oblicze i zachowują się tak, jakby to oni powinni rządzić, społeczeństwo musi pociągnąć ich do odpowiedzialności, jakby byli częścią rządu. A jeśli okaże się, że są autorytarni i skorumpowani, muszą zostać obaleni jak każda inna dyktatura polityczna.