WPŁYW SZYSZYNKI NA PROCESY DUCHOWE I REINKARNACJĘ.

Jednym z najbardziej niewiarygodnych faktów na temat DMT jest to, że jest wytwarzane przez nasze szyszynki. Szyszynka, jest jedynym niesparowanym organem w mózgu, znajduje się w geometrycznym środku głowy między brwiami. Ten mistyczny punkt, skupiony na medytacji, symbolizowany przez hinduskie „bindi”, jest tym, co Descartes nazywał „siedzibą duszy”. Jest również znane jako „trzecie oko”, ponieważ potrafi wyczuć światło, niektóre ptaki, płazy i gady, ma nawet soczewkę, rogówkę i siatkówkę. Dlaczego więc ten najsilniejszy psychodelik na świecie zawierający śmierć-odrodzenie powstaje w naszych szyszynkach? Jaka jest jego dokładna funkcja?

Zjawiskiem ściśle związanym z DMT jest OBE (Out of Body Experience – Doświadczenia Poza Cielesne) lub NDE (Near-Death Experience – Doświadczenia Bliskie Śmierci). NDE jest zasadniczo ostatecznym OBE występującym w momencie fizycznej śmierci. W całej historii ludzie, którzy umierali, a później zostali zreanimowani, opisują tę samą historię świadomości, opuszczającej swoje fizyczne ciało, wchodzącej w królestwo miłości i światła, spotykające anielskie istoty i obserwujące, jak całe ich życie przewija się przed ich oczami. Nieznaczne różnice istnieją w różnych relacjach NDE, ale te bledną obok niesamowitych uniwersalnych podobieństw.

Jednym z fundamentalnych wierzeń wielu światowych religii, takich jak Hinduizm, Buddyzm, Dżinizm, Sikhizm, Taoizm, Szintoizm i Zoroastrianizm, jest idea reinkarnacji. Od Orfitów, Pitagorejczyków i Platonów do Esseńczyków, Faryzeuszy i Karaimów; od Kahunów Polinezyjskich i Brazylijskich Umbandas do Jamajskich Rastafarian i Amerykańskich Indian; Galowie, Druidzi,  Celtowie, Gnostycy, a nawet pierwsi Chrześcijanie wierzyli w reinkarnację. Wielkie umysły, takie jak Platon, Sokrates, Spinoza, Leibnitz, Wolter, Hume, Schopenhauer, Goethe, Emerson, Whitman, Napoleon, Franklin, Tagore i Ghandi, wierzyli, że nasza świadomość, nasze dusze, potrafią przetrwać śmierć cielesną i kontynuują dalej.

„Koncepcja reinkarnacji jest szeroko rozpowszechniona w kulturach świata. Przez całe starożytne Egipskie, Greckie, Judaistyczne i wczesno-Chrześcijańskie tradycje; Buddyzm; wiele szkół Hinduizmu; Japoński Shintoizm; i Chiński Taoizm, to jest mniej „wiara” a bardziej „fakt” oparty na bezpośrednich doświadczeniach i obserwacjach. „ -Ervin Laszlo i Jude Currivan,” Cosmos „

Juliusz Cezar pisał o Celtach, że „byli nieustraszonymi wojownikami, ponieważ chcieli zaszczepić to jako jedną z ich głównych zasad, że dusze nie umierają, ale przechodzą po śmierci z jednego ciała do drugiego”. Starsi Eskimosi mają tradycję wyboru świeżo poślubionej pary, aby pozwoliła im reinkarnować  na swoje dzieci. Jeśli okazują się być dobrzy i honorowi,  to rodzina wyraża zgodę, a starsi Eskimosi popełniają samobójstwo, wierząc, że ich dusza wejdzie w noworodka rodziny. Muzeum Brytyjskie ma pokwitowania i inne dokumenty prawne wskazujące, że w rzeczywistości była to powszechna praktyka dla Druidów, aby pożyczać pieniądze i obiecywać ich spłatę w przyszłym życiu!

Orygenes, św. Augustyn, św. Grzegorz, św. Franciszek z Asyżu i wielu innych Chrześcijańskich uczonych pisało o duszach powracających na ziemię i reinkarnujących. Na przykład Orygenes napisał, że „można wykazać, że bezcielesna i rozsądna istota ma życie samo w sobie, niezależnie od ciała … to jest ponad wszelką wątpliwością że ciała mają tylko drugorzędne znaczenie i pojawiają się od czasu do czasu, aby spotkać zmienne warunki rozsądnych stworzeń. Ci, którzy potrzebują ciał, są przyodziani w nie i przeciwnie, gdy upadłe dusze wznoszą się do lepszych rzeczy, to ich ciała zostają ponownie unicestwione. Znikają na zawsze i pojawiają się ponownie.”

Reinkarnacja była powszechnym przekonaniem wśród wczesnych Chrześcijan, ale na Drugiej Radzie Konstantynopola w 553 r., Cesarz Justynian potępił i zakazał wiary lub nauczania reinkarnacji stwierdzając: „Jeśli ktokolwiek stwierdzi że potwierdza wcześniejsze-istnienie dusz i poddaje się potwornej doktrynie, która z tego wynika, niech będzie wyklęty!” Od tego czasu wiara w reinkarnację nadal dominowała w zachodniej metafizycznej myśli do tego stopnia, że XIX-wieczny Niemiecki filozof Arthur Schopenhauer kiedyś zażartował „był Azjatą, który zapytał mnie o definicję Europy Powinienem był udzielić mu odpowiedzi: to ta część świata, nawiedzana przez niewiarygodne złudzenie, że człowiek został stworzony z niczego, oraz że jego obecne narodzenie jest jego pierwszym wejściem w życie.”

Jest wielu lekarzy, naukowców i badaczy, którzy poświęcili swoją życiową pracę tajemnicy reinkarnacji. Jedną z takich osób był dr Ian Stevenson, profesor psychiatrii na Uniwersytecie w Wirginii, który spędził ponad 40 lat badając i gromadząc dowody na reinkarnację. Skrupulatnie udokumentował i zweryfikował ponad trzy tysiące przypadków dzieci pamiętających i potwierdzających wiedzę z poprzednich wcieleń. Tak wiele dzieci z całego świata jest w stanie pamiętać tak wiele o swoich poprzednich życiach, że wielokrotnie lokalizowały byłych przyjaciół, krewnych, wsie, domy i posiadłości wyłącznie na podstawie swoich zeznań. Na przykład jedna trzyletnia dziewczynka była w stanie przypomnieć sobie tak wiele z jej poprzedniego życia, że dr Stevenson był w stanie znaleźć jej starą rodzinę i zabrać ją do jej starego domu.

Kiedy rodzice dziewczynki przejeżdżali przez jej stare miasto, była w stanie dać im wskazówki odnośnie drogi. Po przybyciu do jej starego domu natychmiast rozpoznała swojego byłego brata i nazwała go po jego ulubionym imieniu. Następnie przystąpiła do prawidłowego określenia imion i związku z każdą z obecnych osób, w tym jej byłego męża i synów. Choć brzmi to niewiarygodnie, ta historia nie jest wyjątkowa. Istnieją setki wiarygodnych badań przeszłego-życia, a sam dr. Stevenson opublikował 6 tomów z ponad 3000 takich przypadków. On mówi, że prawdziwe spontaniczne przeszłe-życie jest tak powszechne wśród dzieci, że liczba przypadków uważanych za wartych zbadania, znacznie przekracza zdolności jego personelu do tego.

W innym przypadku dr Stevensona, dwu i pół letni chłopiec był w stanie przypomnieć sobie bardzo specyficzne wspomnienia i szczegóły dotyczące jego „innego życia”. Zaczął regularnie opowiadać rodzicom o tym, jak go postrzelono i wrzucono do rzeki. Mówił że w swoim innym życiu, był właścicielem sklepu z urządzeniami elektrycznymi. Miał żonę i dwoje dzieci, których nazywał po ich imionach i nieustannie mówił, że tęskni za domem i chciałby zobaczyć swoją rodzinę. Rodzice chłopca nie traktowali go poważnie przez jakiś czas, aż pewnego dnia spakował ubranie i groził, że odejdzie, jeśli odmówi się go zabrania do rodziny.

Zdecydowali, że nadszedł czas, aby zaspokoić życzenia syna, rodzice poszli za jego wskazówkami i zabrali go do jego starej wioski z poprzedniego życia. Zobaczywszy swoją byłą żonę chłopiec wykrzyczał jej imię i pobiegł do niej. Rozmawiali godzinami, gdy chłopiec opowiadał o kilku specyficznych wspomnieniach i zdarzeniach, znanych tylko przez zdziwioną wdową i jej zmarłego męża. Dokładnie opisał lokalizację złota, które zakopał za swoim domem i zmiany, które zostały wprowadzone w domu od jego śmierci. Był także w stanie od razu wskazać swoich byłych synów z placu zabaw pełnego dzieci z sąsiedztwa i zawołać je po ich imionach.

Wydaje się dość powszechne, że charakterystyczne cechy lub deformacje przenoszą się z jednego życia na drugie. Fizyczne obrażenia, takie jak rany postrzałowe chłopca, mają tendencję do przenoszenia się jako blizny lub znamiona. W innym przypadku chłopiec, który pamiętał, że został zamordowany przez rozcięcie w gardle, zachował długą czerwoną bliznę na swojej nowej szyi. Inny chłopiec miał znamię doskonale przypominające chirurgiczną bliznę ze śladami na wzór rany. Zdjęcia z autopsji jego poprzedniego ciała pokazały znamię dokładnie w tym samym miejscu / wzorze, co jego operacja poprzedniej osobowości.

Najbardziej niesamowite, dobrze-znane i dobrze-udokumentowane relacje reinkarnacji w czasach współczesnych pochodzą od młodej Hinduskiej dziewczyny, Shanti Devi, która w wieku czterech lat zaczęła często odwoływać się do incydentów i osób z jej poprzedniego życia. Twierdziła, że była z kasty Choban i mieszkała w Muttrze z mężem, handlarzem tkanin o imieniu Kedar Nath Chaubey.

Kiedy Shanti Devi dorastała to często wspominała o swoim poprzednim życiu, rodzinie i doświadczeniach. Jej wspomnienia były tak przejrzyste, że pamiętała nawet swój stary adres i mogła opisać szczegółowo swój stary dom. W wieku jedenastu lat postanowiła wysłać list do swojego byłego męża i zaszokować rodzinę, a Kedar Nath Chaubey odpisał stwierdzając empatycznie, że  Shanti Devi musi być jego żoną! Opierając się na wszystkich rzeczach, które napisała, które znała tylko jego zmarła partnerka, nie mógł wyjść ze zdziwienia tej zdumiewającej konkluzji.

Kedar ponownie się ożenił, ale był tak zaintrygowany, że udał się do Delhi, by spotkać się z Shanti. Kiedy przybył, natychmiast rozpoznała go z tłumu i spędzili razem kilka następnych dni, Kedar zadał kilka intymnych pytań, a Shanti konsekwentnie podawała prawidłowe i charakterystyczne odpowiedzi, przekonując Kedara, że może to być tylko jego zmarła żona. Doskonale opisała miasto Muttra, specyficzną świątynię, którą zawsze odwiedzała, ich wioskę, dom, a nawet lokalizację pieniędzy zakopanych pod ich podłogą.

Kedar powrócił do Muttry i wkrótce po tym, Shanti stała się męcząca i niecierpliwa, upierając się, że jest dorosłą zamężną kobietą i należy do męża. W końcu, po kilku napadach złości, jej niechętna rodzina i grupa piętnastu badaczy odbyła podróż do Muttry z Shanti. Po przybyciu była całkowicie obeznana z miastem i kierowała dokładnie kierowcą, jak dotrzeć do jej dawnej wsi i domu. Po drodze zobaczyła mężczyznę, którego rozpoznała jako swojego byłego teścia i zawołała do niego po imieniu. Jej dom został przemalowany na inny kolor, ale przed wejściem do niego znała każdy szczegół z jego wnętrza. Tego wieczoru podczas kolacji natychmiast zidentyfikowała swoją byłą matkę i ojca z grupy ponad 50 osób, nazywając ich po imieniu i podbiegając aby ich objąć.

Pod koniec jej wizyty zorganizowano wielkie plenerowe spotkanie dla publiczności w lokalnym liceum. Zebrało się ponad dziesięć tysięcy osób, z których wielu znało osobiście Shanti z jej poprzedniego wcielenia. Zebrani mieszkańcy byli tak głęboko zainteresowani i pod wrażeniem, że poprosili, aby została z nimi. Shanti także błagała rodziców, aby pozwolili jej zostać, ale bezskutecznie. Czuli, że byłoby lepiej, gdyby wróciła do Delhi i sprowadzili ją do domu dosłownie kopiącą i krzyczącą. Przez całą drogę do domu Shanti kłóciła się i nalegała, aby zostać w Muttrze. Wkrótce po powrocie do Delhi, stała się bardzo przygnębiona i zdystansowana, jej duch wydawał się zdruzgotany a przez resztę życia Shanti Devi nigdy nie wyszła za mąż, pozostając wierna straconej miłości Kedara.

Dr Joel Whitton, hipno-terapeuta regresji i autor Life Between Life (Życie Pomiędzy Życiem), udokumentował dziesiątki przypadków, w których pacjenci z powodzeniem przechodzili  do przeszłego życia albo do stanu pomiędzy życiami. Na przykład jednym z jego pacjentów był Kanadyjski psycholog, który miał kilka dziwactw: miał problem nie do przeskoczenia przez całe życie, irracjonalne obawy przed podróżami lotniczymi i złamaniem swoich nóg, obsesyjną fascynację torturami, a jako dziecko przez lata dziwnie rozmawiał z Brytyjski akcentem. Pod wpływem hipnozy dr Whitton cofnął go do poprzedniego życia i mężczyzna zaczął opowiadać o tym, czego doświadczył.

Był Brytyjskim pilotem II Wojny Światowej w misji nad Niemcami pod ciężkim ostrzałem. Strumień pocisków uderzył w jego samolot, a jeden z nich przebił się przez kadłub rozrywający nogę. Jego samolot roztrzaskał się na terytorium wroga i został schwytany, a następnie torturowany za informacje poprzez wyrywanie jego paznokci. Po przeżyciu tego doświadczenia i wyjściu z hipnozy pacjent był już w stanie wyzdrowieć ze swoich dziwactw i obsesji.

W 2005 roku FOX News doniósł o niesamowitej historii reinkarnacji 11-letniego Jamesa Leiningera. James zawsze był zafascynowany samolotami, rysował zawiłe rysunki pilotów myśliwskich i coraz częściej nawiedzały go koszmary gdzie tkwił w rozbitym samolocie. Powiedział rodzicom o powtarzających się wizjach, w których jego samolot Corsair zostaje zestrzelony przez Japończyków podczas II Wojny Światowej. Przypomniał sobie startowanie ze statku o nazwie Natoma i jego dawne imię, które brzmiało Jim Houston.

Rodzice wyśledzili weterana II Wojny Światowej, Leo Pinta, który służył w Natomie i pamiętał Jima Houston, który został rzeczywiście zestrzelony przez Japończyków w swoim samolocie Corsair. Później chłopiec został zabrany na ponowne spotkanie Amerykańskich weteranów Natoma i był w stanie poprawnie nazwać kilku z nich jak tylko wszedł. Potem zabrano go na spotkanie z siostrą Jima Houstona, Anną Houston, którą James zawsze nazywał „Anni”, a nie Anna, i nie była jego jedyną siostrą, miał też starszą siostrę o imieniu Ruth. Po spotkaniu Anni, James opowiadał o wielu rzeczach i wydarzeniach z dzieciństwa, które mogły znać tylko ona i jej brat. Po tym wszystkim opowiedzieli całą historię w doskonałej książce zatytułowanej Soul Survivor.

Wielu innych pacjentów Whittona przekazało niezwykle dokładne dane historyczne o czasach i miejscach, w których żyli, a niektórzy nawet zaczęli mówić dawno zaginionymi językami. Jeden człowiek, 37-letni behawiorysta, został przywrócony do dawnego życia, kiedy był Wikingiem i zaczął krzyczeć w języku nieznanym zarówno Whittonowi jak i sobie. Lingwistyczni eksperci później zidentyfikowali nagranie jako Old Norse. Później, po cofnięciu się do starożytnego Perskiego życia, ten sam człowiek zaczął pisać w języku nieznanym wcześniej obu. Ekspert w językach Bliskiego Wschodu zidentyfikował później opis jako Sassanid Pahlavi, wymarły język Mezopotamski, który rozkwitał pomiędzy 226 – 651 AD.

„Niektóre z najbardziej niezwykłych sytuacji powstają, gdy dzieci spontanicznie zaczynają mówić w obcym języku lub ‘mówić językami’, jak często się mówi o sytuacji i językach których nie mogliby się nauczyć w żadnym miejscu na Ziemi w ich obecnym życiu. Czasami są to bardzo starożytne języki i dialekty, które obecnie już od dawna są wymarłe, a zatem nie są już używane we współczesnym świecie, tylko znane historykom. W innych przypadkach dzieci mogły bardzo szczegółowo opisać swoje poprzednie domy i życia, w tym miasto lub obszar, w którym żyły w poprzednim życiu, dom, rodzinę, przyjaciół i często o wiele bardziej szczegółowe informacje.” -Adrian Cooper, “Our Ultimate Reality” (Nasza Ostateczna Rzeczywistość)

Dr Whitton i inni hipnotyzerzy odnotowali kilka przypadków, w których wizje pacjentów zostały następnie potwierdzone przez dalsze badania. Dr Peter Ramster wyprodukował w 1983 r. film dokumentalny, w którym wystąpili czterej jego pacjenci z Sydney. Te cztery kobiety nigdy nie opuściły Australii, ale wszystkie przedstawiły niezwykle szczegółowe opisy wydarzeń, ludzi i miejsc z całego świata doświadczonych podczas regresji z poprzedniego życia. Film dokumentalny doprowadził kobiety Dr. Ramstera do ludzi, krajów, miast, wiosek i konkretnych domów, które wyobrażali sobie w poprzednich wcieleniach.

Na przykład jedna z kobiet, Gwen McDonald, która początkowo była zagorzałym sceptykiem, podczas hipnozy wspominała życie w Somerset w Anglii. Kiedy po raz pierwszy została zabrana do Somerset, była w stanie w cudowny sposób zidentyfikować położenie kilku wiosek, dróg, punktów orientacyjnych i skierować je prosto do swojego dawnego domu. Udało jej się poprowadzić ekipę filmową do wielu miejsc znacznie dokładniej niż ich mapy. Znała także wiele lokalnych legend i linii rodzinnych, które zostały potwierdzone przez historyków Somerset. W rzeczywistości grupa miejscowych zaczęła odwiedzać ją co noc, aby wypytać o lokalną historię i nie było ani jednego pytania, na które Gwen nie byłaby w stanie odpowiedzieć.

W większości Azji reinkarnacja jest ogólnie akceptowanym faktem, a mechanizmem, który ją napędza, jest karma. Gautama Buddha powiedział: „Wszystko we Wszechświecie jest owocem Sprawiedliwego Prawa, Prawa Codziennego, Prawa Przyczyny i Skutku, Prawa Karmy.” Karma jest zasadniczo moralnym / duchowym odpowiednikiem fizycznego prawa, gdzie w każdym działaniu występuje równa i przeciwna reakcja. Co odchodzi to przychodzi, róbcie innym, co byście chcieli aby wam było robione, ponieważ albo w tym życiu, albo w następnym, równanie pozostanie zrównoważone.

„To karma sprawia, że reinkarnacja jest konieczna, aby rekompensacja mogła słusznie uczynić wyrównanie. Człowiek jest w wiecznym cierpieniu, a nieszczęście jest stałym powodem, który skłania go do przodu w kierunku bardziej doskonałego stanu. Karma jest prawem, a reinkarnacja jest sposobem, w jaki to prawo jest stosowane … Reinkarnacja i karma są jedynymi wytłumaczeniami tajemnicy życia, którą rozum może objąć. Te prawa nadają cel działaniu, czyli istnieniu. Te same prawa uwalniają człowieka od monotonii codziennej rutyny, dając mu perspektywę i moc widzenia poza horyzontem jego obecnego życia … Reinkarnacja i karma również oświetlają mroczną tajemnicę etyki i moralności. Te prawa dają powód do właściwego działania, ujawniając, że każde działanie jest ściśle związane z postępem jednostki. Nie postępujemy już właściwie z powodu pouczeń ze skryptów, ale dlatego, że nauczyliśmy się znaczenia dobra i zła, tak jak działają na nas poprzez prawo karmy. Rozwijamy się poprzez każdą myśl i działanie. Uczymy się nie na jedno życie, ale na wieczność. Każda sztuka i nauka, którą opanowujemy, stają się częścią nieśmiertelnej jaźni przepływającej poprzez wieki.” -Manly P. Hall, „Reinkarnacja: Cykl Konieczności”

„Jeżeli jedna osoba może udowodnić, że żyła wcześniej, to zmieni się cała koncepcja życia człowieka. Nie ogranicza go już wąski zakres jednej egzystencji. Nie potrzebuje już żyć tylko dla teraz. Uświadomienie sobie prawdy o reinkarnacji obdarza człowieka nie tylko realizacją jego nieśmiertelności, ale także pokrewieństwa z wiekami. On jest częścią wszystkiego, co było, jest, lub kiedykolwiek będzie.” – Manly P. Hall, “Reinkarnacja: Cykl Konieczności” (153-4)

Jakie inne wytłumaczenia można uzyskać dla tych doświadczeń reinkarnacji? Czy wszystkie te niewiarygodne historie mogą zostać nieuznane? Jak można wytłumaczyć tak przytłaczające dowody? Z tysiącami udokumentowanych i zweryfikowanych faktów reinkarnacji w aktach wydaje się, że najbardziej oczywistym i nieoczekiwanym wyjaśnieniem jest to, że reinkarnacja jest właściwie rzeczywistością.

Źródło: