KULISY POWSTANIA TECHNIK KONTROLI UMYSŁU – ”MONARCH”

Programowanie Monarch jest metodą kontroli umysłu używaną przez niezliczone organizacje dla ukrytych celów. Jest to kontynuacja projektu MK-ULTRA – projektu kontroli umysłu zaprojektowanym przez CIA, testowanym na żołnierzach i ludności cywilnej. Metody kontroli są zaskakująco sadystyczne (głównym celem jest dokonanie urazu/wywołanie traumy u ofiary), a spodziewane rezultaty tego przedsięwzięcia są przerażające: stworzenie w pełni kontrolowanego niewolnika, którego można „włączyć” w każdej chwili, by użyć go jako narzędzia do osiągnięcia swego celu. Podczas gdy mass media milczą na ten temat, ponad 2 miliony ludzi przeszło przez koszmar tego programu. Artykuł skupia się na korzeniach, kilku metodach i symbolach programu Moarch.

Programowanie Monarch jest techniką kontroli umysłu łączącą w sobie elementy przestępstw o zabarwieniu rytualnym/satanistycznym (z ang. SRA – Satanic Ritual Abuse) i osobowości mnogiej (z ang. MPD – Multiple Personality Disorder). Wykorzystuje kombinację psychologii, neurochirurgii i rytuałów okultystycznych do stworzenia wewnątrz ofiary alter ego, które może być „włączone” i zaprogramowane przez tresera. Takie bezwolne marionetki wykorzystywane są przez kilka organizacji powiązanych z elitami w dziedzinach przemysłu zbrojeniowego, niewolnictwa seksualnego/prostytucji, przemysłu rozrywkowego.

Na przestrzeni minionych lat zachowało się kilka raportów opisujących rytuały i praktyki przypominające kontrolę umysłu. Jedno z najwcześniejszych pism odnośnie użycia okultyzmu do kontroli umysłów można znaleźć w egipskiej Księdze Zmarłych. Jest to kompilacja rytuałów, obecnie studiowana przez tajne stowarzyszenia, które opisują metody tortur i zastraszeń (wywoływanie traumy), wykorzystanie eliksirów (narkotyki) i rzucania zaklęć (hipnoza), skutkujące kompletnym ubezwłasnowolnieniem ofiary. Inne przypadki przypisywane do czarnej magii, czarnoksięstwa i opętań demonicznych (gdzie ofiara jest kontrolowana przez siłę z zewnątrz) są protoplastą projektu Monarch.

W ciągu XX wieku ten rodzaj kontroli stał się nauką w nowoczesnym znaczeniu tego słowa, gdzie tysiące osobników zostało poddanych systematycznym obserwacjom, testom i dokumentacji.

Jednym z pierwszych systematycznych studiów na temat kontroli umysłu wywoływanej traumą zostały zapoczątkowane przez Joseph’a Megele, nazistowskiego lekarza pracującego w obozach koncentracyjnych. Początkowo zyskał sławę jako jeden z lekarzy SS, którzy nadzorowali selekcji więźniów przybywających do obozów, określając kto ma zostać zabity, a kto ma stać się przymusowym robotnikiem. Jednakże jest on znany z wykonywania makabrycznych eksperymentów na więźniach, włączając dzieci, dla których znany był jak „Anioł Śmierci”.

Mengele okrył się złą sławą za swoje podłe eksperymenty na ludziach więzionych w obozach koncentracyjnych, zwłaszcza na bliźniętach. Część jego pracy, o której rzadko się wspomina, dotyczy kontroli umysłów. Większość jego badań w tej dziedzinie zostało skonfiskowane przez siły aliantów i są one ściśle tajne po dziś dzień.

DR. GREEN (Dr. Joseph Mengele): Najbardziej znaczącym programistą, któremu można by nadać tytuł ojca Programowania Monarch był Joseph Mengele, ex-doktor pracujący w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Tysiące niewolników Monarch w USA należało do doktora Green, który był ich głównym programistą.

Dr. Joseph Mengele zyskał rozgłos dzięki temu, że był głównym projektantem projektu Monarch i późniejszego projektu CIA – MK ULTRA. Mengele wraz z ok. 5,000 wysoko postawionymi rangą nazistami został w sekrecie przeniesiony do USA w trakcie pokłosia drugiej Wojny Światowej. Operacja nosiła kryptonim Paperclip („spinacz”). Naziści kontynuowali swoje badania dotyczące kontroli umysłu i techniki rakietowej w tajnych podziemnych bazach wojskowych. Jedyną rzeczą, o której wtedy nam powiedziano, to praca nad technikami rakietowymi z udziałem takich gwiazd jak były nazista Warner Von Braun.

Mordercy, dręczyciele i oprawcy byli trzymani z dala od światła dziennego, zajęcie pracą w podziemiach Stanów Zjednoczonych, które stopniowo zmieniły się w dom dla tysięcy amerykańskich dzieci (ok. miliona rocznie), które zostały uprowadzone z ulic, by trafić do żelaznych klatek z prętami ustawionymi od podłogi do sufitu. Wszystko w ramach „treningu”. Dzieci te wykorzystywano później do udoskonalania technik kontroli umysłu zapoczątkowanych przez Mengele. Niektóre z wyselekcjonowanych dzieci (a raczej te, które przeżyły „trening”) stawały się bezwolnymi marionetkami, wykorzystywanymi do różnych zadań począwszy od prostytucji na zamachach skończywszy. Znaczna część dzieci, które zostały uznane za zbyteczne, celowo była mordowana na oczach i przez dzieci, żeby wywołać uraz psychiczny i traumę u pozostałych „adeptów”.

Prace Mengele posłużyły jako podstawowe źródło dla tajnego projektu badawczego CIA o kryptonimie MK-ULTRA.

Najczęściej publikowane eksperymentu prowadzone podczas projektu MK-ULTRA mówią o podawaniu LSD nieświadomym ludziom, pracownikom rządowym, wojskowym, lekarzom, ludziom chorym psychicznie i ludności cywilnej w celu zbadania ich reakcji.

Projekt MK-ULTRA trwał od 1950 roku do późnych lat sześćdziesiątych, używając obywateli Stanów Zjednoczonych i Kanady jako obiektów badawczych. Opublikowane dowody wskazują na to, że projekt MK-ULTRA wykorzystywał wiele metod manipulowania stanem psychicznym jednostki oraz zmieniania funkcji mózgu, wliczając w to podawanie narkotyków i innych chemikaliów nieświadomym ludziom, deprywację sensoryczną, izolację oraz przemoc fizyczną i psychiczną.

Jednakże zakres działania projektu MK-ULTRA nie jest ograniczony. Eksperymenty wykorzystujące użycie brutalnych elektrowstrząsów, tortury psychiczne i fizyczne oraz obelgi były systematycznie stosowane na wielu badanych, w tym także dzieci.

Choć przyznano, że celem tego projektu było stworzenie nowych metod tortur i przesłuchiwania wrogów kraju, niektórzy historycy twierdzą, że MK-ULTRA mierzyło w stworzenie „Manchurian Candidates” (po genezę tego określenia polecam sięgnąć do książki lub filmu o tym samym tytule. Link do filmu tutaj), ludzi zaprogramowanych do wykonywania różnych zadań, włączając w to zamachy i tajne misje.

Najbardziej obciążające oświadczenie dokonane przez urzędnika rządowego na możliwość istnienia Monarch zostało ekstrahowane przez Antona Chaitnika, publicystę The New Federalist. Kiedy były dyrektor CIA został zapytany przez Chaitnkia wprost „Co z projektem Monarch?” odpowiedział niejasno i nerwowo „Zakończyliśmy to miedzy 1960 a 1970 rokiem.”

Istnienie projektu MK-ULTRA wyszło na jaw po zaangażowaniu się kilku komisji w latach siedemdziesiątych. Jedną z tych komisji była komisja Rockefellera, powołana w roku 1975. Mimo tego, iż CIA twierdziło, że zaprzestało eksperymentów po interwencji komisji, kilku informatorów głosiło, że dalszy rozwój projektu został przeniesiony do podziemi, a projekt Monarch został sklasyfikowany jako następca projektu MK-ULTRA.

PROGRAMOWAIE MONARCH

Chociaż nigdy oficjalnie nie potwierdzono istnienia programowania Monarch, wybitni badacze udokumentowali regularne testowanie wywoływania traumy u ludzi, celem którego była kontrola umysłu. Niektóre ocalałe osoby zdołały cofnąć efekty programowania przy pomocy specjalistów dzięki czemu mogli ujawnić przerażające szczegóły dotyczące przebytej „próby”. Niewolnicy stworzeni za pomocą programowania Monarch wykorzystywani są głównie przez organizacje, które potrzebują naiwniaków do wykonania specyficznego zadania, naiwniaków, którzy nie zadają pytań, nie pamiętają co zrobili i – jeśli zostaną wykryci – popełnią samobójstwo. Są idealnymi kozłami ofiarnymi przy głośnych morderstwach (patrz: Sirhan Sirhan), prostytucji, niewolnictwa i prywatnym przemyśle filmowym. Są również idealnymi marionetkami używanymi w przemyśle rozrywkowym.

Mogę tylko powiedzieć, że teraz wierzę w rytualne nadużycia, że są rozpowszechniane na szeroką skalę, regularne i dobrze zorganizowane na podstawie ezoterycznych informacji, które publikowane są nigdzie. Nie znajdziemy ich w żadnej książce ani talk-show dostępnym w tym kraju ani w żadnym innym pastwie.

Ludzie pytają: „Jaki jest tego cel?”. Domyślam się, że celem jest stworzenie armii bezwolnych marionetek, dziesiątek tysięcy psychicznych robotów, które parać się będą prostytucją, produkcją filmów, szmuglowaniem narkotyków, międzynarodowym handlem broni, innymi lukratywnymi zajęciami; będą wykonywać ich wolę lub wolę megalomanów u szczytu wiary, że stworzyli satanistyczny porządek, który zawładnie światem.

Programiści Monarch wywołują w obiektach badawczych poważną traumę poprzez użycie elektrowstrząsów, tortur, znęcania się oraz trików psychologicznych, aby zmusić ich do stopniowego oddalenia się od rzeczywistości – naturalnej reakcji dla ludzi wystawionych na ból nie do zniesienia. Umiejętność obiektu badawczego do oderwania się od rzeczywistości jest niezbędna. Najłatwiej zmusić do tego dzieci z patologicznych rodzin. Dysocjacja pozwala „treserom” na stworzenie niespotykanych osobowości w umyśle badanego. Każda z nich jest później programowana i do woli wyzwalana.

Tego typu programowanie można zdefiniować jako systematyczne stosowanie tortur, które blokuje zdolności ofiary do świadomego przetwarzania informacji (utrata świadomości poprzez ból, strach, narkotyki, iluzję, deprywację sensoryczną, niedobór tlenu, zimno, ciepło, stymulacja mózgu, doświadczenie śmierci), następnie zaszczepia się sugestię i/lub pożądane wzorce zachowawcze po to, by zaimplementować myśli, dyrektywy i percepcję w nieświadomym umyśle . Najczęściej u takiej osoby uruchamiają się naturalne mechanizmy obronne, które dysocjują pierwotną osobowość do nowej, stworzonej przez programistów tak, żeby czuła i myślała wedle woli oprawców. Celem ofiary jest wykonywanie bez udziału świadomości wytycznych postawionych przez programistę, często łamiąc własne zasady moralne.

Implementacja programu kontrolującego umysł zależna jest od umiejętności obiektu badawczego do odrealnienia się, co pozwala na tworzenie nowych osobowości, aby „wstrzymywać” oraz „ukrywać” programowanie. Dzieci, które same w sobie przejawiają skłonności do uciekania od świata realnego, mają priorytet jako kandydaci do badań.

Kontrola umysłu Monarch jest tajnie używana do różnych celów przez wielorakie grupy i organizacje. Według Fritza Springmeiera, te grupy nazywane są „The Network” (z angielskiego „sieć) i stanowią one rdzeń Nowego Porządku Świat.

HISTORIA NAZWY

Nazwa dla tego programowania pochodzi od nazwy motyla – Monarch Butterfly (pol: Monarch, danaid) – insekta, który rozpoczyna swoje życie jako robak (symbolizujący niewykorzystany potencjał), po pewnym okresie przebywania w kokonie (programowanie) zamienia się w pięknego motyla (niewolnik Monarch). Niektóre cechy charakterystyczne dla motyla Monarch mają również zastosowanie w kontroli umysłu.

Kiedy człowiek przechodzi traumę wywołaną silnymi elektrowstrząsami, pojawia się uczucie pustki w głowie. Takiej osobie może się wydawać, że unosi się na skrzydłach niczym motyl. Istnieje również symboliczne znaczenie metamorfozy tego owada: od gąsienicy do kokonu (uśpienia, aktywności) do motyla (nowego stworzenia), który wraca do punktu wyjścia. Taki wzorzec migracji sprawia, że gatunek ten jest wyjątkowy.

METODY DZIAŁAŃ

Programiści zwykli nazywać swoje ofiary „niewolnikami”, Ci natomiast zwracają się do swoich oprawców „mistrz” lub „bóg”. Około 75% ofiar to kobiety ze względu na zwiększoną odporność na ból i mają tendencję do dysocjacji bardziej niż mężczyźni. Programiści Monarch stosują segmentację psychiki swojej ofiary tworząc wiele różnych alter ego używając traumy do wywołania dysocjacji. Lista ta przestawia tylko część stosowanych tortur:

• Więzienie w pudłach, klatkach, trumnach itp. grzebanie żywcem (najczęściej z uwzględnieniem otworu na tlen)
  krępowanie linami, łańcuchami, kajdankami itp.
  Podtapianie

• Wystawianie na ekstremalne ciepło bądź zimno, włącznie z zanurzaniem w lodowatej wodzie i żrącymi chemikaliami
  Obdzieranie ze skóry (tylko górne części ciała jeśli ofiara ma zostać przy życiu)

• Zaburzanie funkcji błędnika
  Oślepianie intensywnym światłem
  Elektrowstrząsy

• Zmuszanie do przyjmowania uwłaczających płynów i treści (krew, fekalia, uryna, ludzkie mięso itp.)
  Zawieszanie w bolesnych pozycjach na wiele godzin
  Głodzenie

• Ściskanie przy użyciu narzędzi i maszyn
  Podawanie narkotyków do wywoływania iluzji, amnezji, dezorientacji. Często poprzez iniekcję

• Deprywacja sensoryczna
  Deprywacja snu
  Iniekcja związków chemicznych celem wywołania choroby lub niewyobrażalnego bólu. Wykorzystuje się również leki do chemioterapii
  Rozciąganie lub wybijanie kończyn

• Przetrzymywanie ofiary w miejscu wypełnionym wężami, pająkami, szczurami lub innymi zwierzętami w celu wywołania strachu i obrzydzenia.

• Doświadczenie śmierci. Najczęściej podduszanie lub podtapianie, po którym następuje natychmiastowa reanimacja.

• Zmuszanie do uczestnictwa w znęcaniu się, torturowaniu lub składaniu ofiar ludzkich/zwierzęcych. Najczęściej przy użyciu noża.
  Zmuszanie do uczestnictwa w niewolnictwie.

• Przymuszanie do bycia w ciąży. Płód jest później wykorzystywany do rytuałów lub dziecko zabierane jest jako przyszłą ofiara rytuału bądź niewolnik.

• Duchowe znęcanie by sprawić, żeby ofiara poczuła się opętana, prześladowana i zastraszana wewnętrznie przez duchy lub demony.
  Nadużywanie iluzji, by przekonać ofiary o tym, że Bóg jest zły. Na przykład wmawianie dziewczynce, że to właśnie Bóg sprawił, że znęcano się nad nią.

• Szkody lub groźby wobec rodziny, przyjaciół, ukochanych osób, zwierząt i innych ofiar, żeby wymusić współpracę.
  Wykorzystywanie iluzji i wirtualnej rzeczywistości, by spowodować dezorientację i nierzeczywiste objawienia.

Podstawą sukcesu projektu Monarch jest możliwość stworzenia odrębnych alter ego, które nie znają się nawzajem i mogą być „włączane” w dowolnym momencie. Zapora amnezji, która budowana jest na bazie traumy, chroni „tresera” przed rozpoznaniem i zapobiega wykryciu działania systemu przez alter ego, które obecnie sprawuje władze nad ciałem. Aura tajemniczości umożliwia członkom kultu pracę nad innymi osobami nie martwiąc się o wykrycie. Przodujące alter ego może być cudownym chrześcijaninem, natomiast inne, głęboko zakorzenione, może być najohydniejszym satanistą – efekt dr. Jekyl i Mr. Hyde. Ludzie Ci starają się za wszelką cenę utrzymać w tajemnicy ich agencje wywiadowcze i ludzi, którzy zajmują się programowaniem swoich ofiar.

Wskaźnik sukcesu tego typu programowania jest niebywale wysokie, ale gdy się nie powiedzie, niepowodzenia usuwane są przez śmierć zaprogramowanej osoby. Każde znęcanie się i tortury służą określonemu celowi. Większość eksperymentów i badań było poświęconych temu co można zrobić, a co nie z ludzkim ciałem. Sporządzano nawet wykresy przedstawiające ile może znieść człowiek o określonej wadze i wieku bez utraty życia.

Ze względu na ciężki uraz wywołany wstrząsami elektrycznymi, znęcanie się i tortury, umysł odrywa się od rdzenia, dzieląc się na kilka alternatywnych osobowości. Dawniej takie przypadki znane były jako Osobowość Mnoga, obecnie mówi się o nich Osobowość Dysocjacyjna i jest podstawą projektu Monarch. Dalsze dostrajanie umysłu ofiar przeprowadzane jest poprzez hipnozę, naprzemienne doznawanie bólu i przyjemności, jedzenie, wodę, sen, deprywację sensoryczną, wraz z niektórymi lekami, które zmieniają funkcje mózgu.

Dysocjację osiąga się poprzez wywoływanie traumy u ofiary (regularne znęcanie się i przeprowadzanie przerażających rytuałów). Gdy rdzeń mózgu zacznie się rozszczepiać, można zacząć programowanie używając do tego muzyki, filmów (głównie Disneya), bajek. Ta wizualna i słuchowa pomoc wzmacnia proces programowania za pomocą obrazów, symboli, znaczeń i pojęć. Do stworzonego alter ego można uzyskać dostęp dzięki „triggerom” zaprogramowanych przez „tresera”.

Niektóre z najpowszechniejszych obrazów, które pojawiają się w umyśle kontrolowanego to drzewa, kabalistyczne Drzewo Życia, znaki nieskończoności, starożytne symbole i litery, pajęcze sieci, lustra, tłukące się szkło, maski, zamki, labirynty, demony, motyle, tarcze zegarowe, zegarki i roboty. Wszystkie te symbole są nagminnie umieszczane w popularnych filmach z bardzo prostej przyczyny: żeby znieczulić większość populacji na podprogową i neurolingwistyczną manipulację i zaimplementować konkretne „triggery” i klucze programowania w bardzo wrażliwych dzieciach. Niektóre filmy używane przy programowaniu Monarch to Czarnoksiężnik z Krainy Oz, Pinokio, Śpiąca Królewna.

Film Czarnoksiężnik z Krainy Oz używany jest przez treserów Monarch do programowania swoich niewolników. Symbolika i znaczenie tego filmu stają się „triggerami”, dzięki którym „treser” ma bardzo łatwy dostęp do umysłu ofiary. W kulturze popularnej ukryte odniesienia do programowania Monarch wykorzystują analogię do Czarnoksiężnika i Alicji w krainie czarów.

W każdym przypadku ofierze podaje się konkretną interpretację filmu, żeby zwiększyć skuteczność programowania. Przykładowo: ofiara oglądająca Czarnoksiężnika z krainy ozzostaje pouczona, że „gdzieś ponad tęczą” jest „szczęśliwe miejsce”, do którego ofiara musi iść, aby uciec od bólu, którego teraz doświadcza. Używając tego filmu programiści zachęcają swoje ofiary, żeby poszły „ponad tęczę” i dysocjowały, umożliwiając programistom efektywne odłączenie umysłu od ciała.

Jak już wcześniej wspomniano, hipnotyzerom łatwiej jest hipnotyzować dzieci, o ile jest przeszkolony jak to robić. Jedną z efektywnych metod jest powiedzenie do dziecka „wyobraź sobie, że oglądasz swój ulubiony program telewizyjny”. Właśnie dlatego filmy Disneya i inne są tak ważne dla programistów. Filmy te są idealnym narzędziem, aby sprawić, że dziecięcy umysł zacznie dysocjować w odpowiednim kierunku. Programiści wykorzystywali filmy już od pierwszego dnia pracy nad projektem, by nauczyć dzieci hipnotycznego scenariusza.

Dla dziecka ważne jest, by hipnotyzer także uczestniczył w sesji. Jeśli programista pozwala dziecku zbudować własne wyobrażenia, hipnotyczna sugestia musi być odpowiednio silna. Zamiast mówić dziecku jaki jest kolor psa, hipnotyzer może poprosić dziecko, by samo wskazało kolor. W tym momencie książki i filmy pokazywane dzieciom sterują ich umysłem we właściwym kierunku. Jeśli hipnotyzer mówi do dziecka, musi podjąć wszelkie środki ostrożności, by nie zmieniać tonu głosu i płynnie przechodzić z jednego etapu do drugiego. Większość filmów Disneya wykorzystuje się do programowania, niektóre z nich zostały specjalnie stworzone do kontrolowania umysłu.

POZIOMY PROGRAMOWANIA

Poziomy programowania Monarch identyfikują się z „funkcją” niewolnika i zostały nazwane od fal mózgowych wykrywanych przez elektroencefalograf.

Rodzaje fal mózgowych. BETA – rozbudzony umysł, normalna poziom świadomości. ALFA – zrelaksowany, spokojny, przejrzysty umysł. THETA – głęboka relaksacja i medytacja. Pojawienie się obrazów umysłowych, imaginacja. DELTA – głęboki świadomy sen.

Uważane za „ogólne” lub regularne programowanie. ALPHA jest bazową osobowością kontrolowaną. Charakteryzuje się wyraźnym zachowaniem pamięci, a także zwiększoną siłą fizyczną i wyostrzonym wzrokiem. Programowanie Alpha jest realizowane poprzez celowy podział osobowości ofiary, który w istocie powoduje podział między lewą i prawą półkulą mózgu, jednak pozwala zaprogramowanej osobie na powiązanie obu półkul poprzez pobudzanie szlaku nerwowego.

BETA określa „seksualne” programowanie. Te programowanie eliminuje wszelkie opory moralne i stymuluje prymitywne instynkty pozbawione zahamowań. Ujawnia się tutaj „kocie” alter ego. Znane jako Programowanie Kociaków, najwidoczniejsze jest u wszelkich żeńskich gwiazd show biznesu, modelek, aktorek i piosenkarek, które zostały poddane temu programowi.

DELTA znane jest jako programowanie „morderców” i oryginalnie zostało stworzone, by trenować jednostki specjalne (Delta Force, First Earth Battalion, Mosad itp.) do zadań specjalnych/tajnych. Oczywisty jest tutaj optymalizacja pracy nadnerczy i kontrola agresji. Takie osoby pozbawia się strachu i są one systematyczne w wykonywaniu zlecanych zadań. Na tym poziomie programowania implementowane jest samozniszczenie lub samobójstwo.

THETA uważane jest za programowanie „psychiczne”. Bloodliners (osoby z wielopokoleniowych rodzin satanistycznych) zostały sklasyfikowane jako osoby o zwiększonej skłonności do zdolności telepatycznych niz inni, nie Bloodliners. Ze względu na oczywiste ograniczenia, opracowano i wprowadzono różne elektroniczne systemy kontroli umysłu czyli biomechaniczne urządzenia telemetryczne (implanty), wiązki laserowe typu directed-energy, fale elektromagnetyczne i mikrofalowe. Tego typu urządzenia używane są w parze z zaawansowanymi komputerami i satelitarnymi systemami szpiegowskimi.

KONKLUZJA

Trudno jest pozostać obiektywnym, kiedy opisuje się wszystkie okropieństwa wyrządzone przez projekt Monarch: ekstremalna przemoc, znęcanie się, tortury psychiczne i sadystyczne gry zadawane ofiar przez „wybitnych naukowców” i wysokiej rangi oficerowie, którzy przyznają, że istnieje ciemna strona tego projektu. Mimo wszystkich odkryć, dokumentów, informatorów większość populacji ignoruje, odrzuca lub omija szerokim łukiem tę sprawę.

Od 1947 roku ponad 2 miliony Amerykanów było lub nadal jest kontrolowanych, a CIA w 1970 roku podało opinii publicznej informacje o swoim projekcie kontroli umysłu. Filmy takie jak The Manchurian Candidate dokładnie wskazują ten problem, przedstawiając wszelkie techniki elektrowstrząsów, „triggerów” i wszczepiania mikroczipów. Niektóre osoby publiczne, które oglądamy na ekranie naszego telewizora to „niewolnicy”. Sławni ludzi tacy jak Candy Jones, Celia Imrie i Sirhan Sirhan opowiedzieli o swoich doświadczeniach z tymi eksperymentami… mimo to opinia publiczna twierdzi, że nic takiego nie miało miejsca.

Badania i fundusze zainwestowane w projekt Monarch nie tylko dotyczą poszczególnych ofiar. Większość szlifowanych przez wiele lat technik znalazło użycie w mass mediach. Media głównonurtowe, telewizja, muzyka, informacje, reklamy. Wszystko to wykorzystuje najbardziej zaawansowane techniki i dane dotyczące ludzkiego zachowania. Wiele z tych technik wywodzi się z projektu Moarch.

Źródło: