TARTARIA – PRZEDRESETOWA ZAAWANSOWANA CYWILIZACJA XIX WIEKU.

Tartaria (pierwotnie wymawiana jako „Tataria” bez pierwszego „r”) to nazwa imperium przedmongolskiego, które powstało w północnej Azji, zanim objęło całą półkulę północną. Wielka Tartaria była największym imperium w swoim czasie i nadal byłaby gdyby nie została zniszczona. Imperium tatarskie rozkwitło dzięki zaawansowanej technologii, darmowej energii i wspaniałej architektury.

Tartaria to także miejsce, z którego pochodzi greckie słowo „Tartarus”.

Określenie zagubionych dusz spędzających wieczność w podziemiach Tartaru wynika z pochówku Imperium Tatarskiego i zniszczenia go podczas powodzi błotnej. Świat Tatarów to dosłownie świat pod naszym światem.

Tatarzy (lub Tatarzy) byli ludem tubylczym (prawdopodobnie założonym przez synów Noego), tworzącym znane na całym świecie imperium tatarskie. Tatarzy byli wysokimi ludźmi, mierzącymi średnio od 2,5 do 3 metrów wzrostu. Przy naszej obecnej średniej wysokości wzrostu uznawano by ich za gigantów. Każda poprzedzająca cywilizacja miała średni wzrost wyższy niż cywilizacje następujące po niej, a każda następna cywilizacja miała średnio niższy wzrost niż cywilizacje poprzedzające ją. Po każdym resecie średni wzrost ludzi w kolejnej cywilizacji jest mniejszy.

Cywilizacje w obecnym wieku astrologicznym (Erze Ryb) mają niższy wzrost niż cywilizacje, które istniały w poprzedniej epoce astrologicznej (Erze Barana) i będą wyższe niż cywilizacje, które będą istnieć w następnym wieku astrologicznym (Wiek Wodnika).

Uważa się, że Tatarzy byli „Breatherianami”, istotami, które nie funkcjonują na systemie trawiennym i spalaniu kalorii z pożywienia, ale zamiast tego otrzymują energię prosto z eteru. Uważa się, że eter jest właśnie materiałem kontinuum czasoprzestrzennego, które niektórzy kojarzą z elektronami, wiatrem, duchem świętym, atmosferą i gazami w atmosferze, takimi jak tlen, azot i wodór. Ponieważ Tatarzy prawdopodobnie mieli całkowicie zmieniony system trawienia niż ten, który mamy teraz, nie potrzebowali toalet.

Tatarzy byli mistrzami, technologii i stylu steampunk i wspaniałej architekturze. Ich architekturę w stylu romańskim / gotyckim nadal można znaleźć w obecnym świecie, są to: kanały wodne, ratusze, banki, stacje wodne, katedry, kościoły, szpitale i inne budynki dóbr publicznych i miejskich.

Tatarzy mieli darmową energię.

Kościoły, katedry, meczety i inne budynki kultu były pierwotnie elektrowniami eterycznymi, stacjami wodnymi i ośrodkami uzdrawiania dźwiękami rezonującymi.

Budynki, które wyznawcy religii używają jako miejsca kultu w naszych obecnych czasach, pierwotnie funkcjonowały jako szpitale za panowania Imperium Tatarskiego.

Tatarska architektura miała funkcję bardziej podobną do piramid i świątyń.

Dzięki genialnej inżynierii, zawiłej architekturze i zaawansowanej technologii Tatarzy przekształcili ziemię w płytkę drukowaną zasilaną eterem. Tak jak starożytni robili z piramidami i świątyniami.

Krzyże na dachach tatarskich budynków służyły jako eterowe anteny elektryczne, które były połączone z prętami zbrojeniowymi osadzonymi w całej konstrukcji budynku.

Latarnie uliczne, które istniały za panowania Imperium Tatarów, były wysokimi eterowymi antenami elektrycznymi. Te latarnie wykorzystywały moc eteru, który powodował jonizację i fluorescencję gazów wewnątrz górnej żarówki.

Z tego, co wiemy, górne żarówki, które znajdowały się na szczycie tatarskich latarni ulicznych znajdowały się również w domach samych Tatarów, nie były wykonane ze szkła, ale prawdopodobnie z pewnego rodzaju kryształu kwarcowego. Żarówki mogły zawierać różne substancje, takie jak rtęć lub rad, które reagowały z eterem, a może żarówki w ogóle nie zawierały niczego, a sam kryształ kwarcu reagował z eter.

Tatarskie kominki i kominy.

Tatarskie kominki były równie okazałe, jak budynki, w których się znajdowały. Kominki te służyły jako rodzaj ozdoby, ujawniając zawiłą architekturę gustu właściciela domu odwiedzającym go gościom i krewnym.

Same kominki nie zostały zaprojektowane do spalania czegokolwiek. Nie używano ich do odprowadzania dymu z kominka i poza dom; a pręty zbrojeniowe w konstrukcjach domów nie były używane do zapewnienia jakiegokolwiek wsparcia konstrukcyjnego.

Zbrojenie w domu było połączone z kopułą wieży na dachu, która była prawdopodobnie wypełniona różnymi substancjami, takimi jak rtęć, rad lub kryształ kwarcu, a metalowe słupy wystawały z góry i boków budynku. Cały konstrukcja została następnie połączona z metalową płytą tylną znajdującą się wewnątrz oryginalnych tatarskich kominków i kominów.

Podobnie jak krzyże znalezione na szczytach kościołów, katedr i meczetów… metalowe słupy wystające z wierzchołków, boków domów i innych tatarskich budynków działały jak eteryczne anteny elektryczne, które wykorzystywały moc eteru i skupiały tę darmową energię w kominie.

Do komina podłączono szyby wentylacyjne (kanały powietrzne) występujące w całym mieszkaniu.

Zbrojenie, kopuła wieży na dachu i metalowe słupy wystające z boków domu działały jak pajęczyna, przyciągając eter i skupiając jego energię w całym domu. Podobnie jak pająki są w stanie rosnąć i przetrwać bez jedzenia i wody, dopóki dotykają swojej sieci, Tatarzy byli w stanie żyć bez jedzenia i wody, dopóki pozostawali w swoim domu zasilanym eterem.

Metalowe poszycie tylne znajdujące się wewnątrz kominka i komina było połączone z prętem zbrojeniowym, kopułą górnej wieży i zewnętrznymi metalowymi słupami, które koncentrowały moc eteru i skupiały tę darmową energię na metalowej tylnej płycie wewnątrz komina, który jonizował powietrze.

To zjonizowane powietrze w połączeniu ze wznoszącymi się i opadającymi prądami gorącego i zimnego powietrza wytworzyło podciśnienie elektryczne wewnątrz komina. Zimą kominy działały jak ciśnieniowe odkurzacze elektryczne, emitujące ciepło uwięzione wewnątrz komina.

Epicka „powódź błotna” to wydarzenie, które miało miejsce zaledwie kilkaset lat temu pod koniec panowania Imperium Tatarskiego.

Możesz znaleźć budynki, które mają zaledwie kilkaset lat i są zakopane częściowo w błocie. Okna i drzwi na wyższych piętrach budynków dość często znajdują się na poziomie gruntu, a czasami nawet całkowicie zakopane pod powierzchnią błota pokrywającego cały obszar.

Źródło : https://www.unariunwisdom.com/tartaria-mud-flood-reset-a-missing-legacy/