Ed i Lorraine Warren to nietypowe małżeństwo, którego działalność zasłynęła głównie w związku z walką ze złem, jakiej się podjęli. Początkowo ich zainteresowaniem było malowanie obrazów ukazujących nawiedzone domy, oraz kwestie związane z duchami.
Z upływem czasu zaczęli jednak odkrywać, że często po za pozorami sensacji i różnego rodzaju bardziej lub mniej wiarygodnych historii, kryją się realne zjawy i prawdziwe przypadki dręczenia o podłożu demonicznym.
„Jedyne, co musicie robić to dobrze się bawić, nie interesujcie się światem i wydarzeniami was otaczającymi. On będzie z wami, pozwólcie mu uczyć się waszych zachowań, pozwólcie mu to robić każdego dnia waszego życia, słuchajcie tego, co wam nakaże, ponieważ on powraca z całą mocą i nikt oraz nic tego nie zmieni. Człowiek będzie mógł być, kim zechce, płomień nauki doszczętnie wypali dotychczasowy ład.”
Wizja objawiona Antonowi LaVey przez byt duchowy nazywający samego siebie Angra Mainyu. LaVey to założyciel i najwyższy kapłan Kościoła Szatana.
Ed i Lorraine zaczynają pogłębiać swoją wiedzę w kwestii świata duchowego, współpracować z Kościołem katolickim oraz wieloma egzorcystami, dla których walka ze złem stała się przysłowiowym chlebem powszednim. Wszystko to prowadzi do sytuacji, w której małżeństwo staje się osobami „pierwszego kontaktu” w razie wystąpienia niewyjaśnionych zjawisk, które można zakwalifikować jako demoniczne. Fakt, że oboje są wierzącymi katolikami, czerpiącymi siłę z modlitwy, dodaje im wytrwałości w zmaganiach duchowych.
„Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.”
(Ef 6, 11-12).
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, które to lata obejmują okres głównej aktywności Warrenów, można było zaobserwować dwie tendencje. Po pierwsze doszło do upowszechnienia różnego rodzaju tekstów i rytuałów o podłożu magicznym, czy szerzej ujmując okultystycznym. Jak na przykład przywoływanie duchów, traktowane przez media niczym niewinną zabawę, a w gruncie rzeczy proceder ten stanowił i nadal stanowi wielkie zagrożenie duchowe dla człowieka.
I po drugie, zjawiska magiczne stały się elementem pop kultury. Według mnie, nie był to przypadek, lecz celowe działanie konkretnych grup, jednak to już temat na inną publikację. Nie mniej jednak, Ed i Lorraine zauważają, że w wyniku takiego działania otwarto szeroko drzwi do różnego rodzaju problemów i nawiedzeń diabelskich, w tym włącznie z najgroźniejszym przypadkiem to jest pełnym opętaniem demonicznym.
„Satanizm to obecnie najszybciej rozwijająca się religia w Stanach Zjednoczonych, należy zauważyć, że jeden na dziesięciu amerykanów jest satanistą bardziej lub mniej tego świadomym. Ta religia ma długą historię, ale dosłownie eksplodowała w ciągu ostatnich lat.
Jestem prawie pewien, że teraz, co najmniej 20 procent amerykańskiej populacji głęboko zakorzeniła swoje życie w magii i okultyzmie. Mam tutaj na myśli zarówno kobiety jak i mężczyzn z różnych środowisk.”
Dr. James Phillips. Wykładowca na Uniwersytecie Oksfordzkim w Anglii.
Dodatkowo czas ten wykazał się szybkim postępem laicyzacji społecznej. Obecnie laicyzacja dokonała już wielkiego zniszczenia kultury i moralności świata zachodniego. I w tym przypadku także to media mainsteramowe posłużyły jako główne narzędzie w rozwoju tego destrukcyjnego procederu. Co to znaczy? To znaczy, że na przykład w dniu dzisiejszym TVP, Polsat czy TVN nawet w tej chwili indoktrynują swoich widzów deprawacją, ale nie wielu ma tego świadomość i potrafi się oprzeć złu. To też Warrenowie zauważają:
„Dopóki mówiliśmy o nawiedzonych domach i zjawach, dopóty ludzie chętnie słuchali. Ale gdy wypadało wspomnieć o demonicznych duchach, o demonologii, o Szatanie, albo kiedy, co gorsza, mowa była o Chrystusie, księżach, religii, wyczuwaliśmy wrogość, jakby ktoś odmienił naszych słuchaczy. Niechęć ta dawała nam się we znaki tak bardzo, że z trudem kontynuowaliśmy wykłady.”
Z drugiej strony, w czasach po soborze watykańskim II, Kościół katolicki wydawał się na nowo szukać właściwej postawy wobec swego zadania walki z osobowym złem. Jakby wstydząc się przeszłych pomyłek, gdy być może w zbyt wielu zjawiskach widział działanie szatana, tym razem zdaje się zbyt ostrożny i bardzo niechętnie udziela pozwoleń na egzorcyzmy. Mało tego, w coraz większej mierze współczesny Kościół i zlaicyzowani kapłani zdają się negować istnienie samego Szatana a nawet piekła.
Warto pamiętać, że Warrenowie byli prekursorami, którzy przede wszystkim starali się nieść pomoc potrzebującym ludziom. Najważniejszym przesłaniem ich działalności pozostaje ostrzeżenie przed igraniem z okultyzmem, i przekonanie, że złu w każdej postaci można i należy się przeciwstawić. Człowiek nie może być obojętny na zło i na krzywdę ludzką. Każdy z nas został powołany do konkretnej misji, „dobrej” misji, to też nie dajmy się omamić temu, co mroczne i wrogie naturze ludzkiej.
