HEGLOWSKA DIALEKTYKA – NIEWIDZIALNE NARZĘDZIE ZNIEWOLENIA LUDZKOŚCI.

Myślenie heglowskie wpływa na całą naszą strukturę społeczną i polityczną. Nasze działania i myśli są sztywno zapisane w te ramy prowadząc nas do z góry określonego rozwiązania.

Dialektyka pana i niewolnika .

Jeden z najważniejszych elementów systemu filozoficznego G.W.F. Hegla, opisany w Fenomenologii Ducha. Za pomocą dialektycznej, dynamicznej konstrukcji filozof ukazuje kształtowanie się indywidualnej świadomości. Opisuje w formie narracji, pojedynek pomiędzy dwoma bytami, które przystępują do „walki na śmierć i życie”, z której jeden z nich wychodzi zwycięsko, aby ostatecznie dojść do wniosku, że zwycięstwo w tej walce nie da mu kontroli nad całym światem, która była jego celem.

Rozwój indywidualnej świadomości wyartykułowany w tej złożonej i dynamicznej konstrukcji filozoficznej rozpoczyna się od hipotetycznej „walki na śmierć i życie”. Hegel dokonuje podziału na tych, którzy potrafią zaryzykować, narażając swoje życie w imię zachowania wolności oraz pozostałych, którzy są niezdolni do walki – w konsekwencji zrzekają się wolności w zamian za bezpieczeństwo.

Powstaje pierwotna opozycja – z jednej strony pan, który ginie lub zdobywa wolność i władzę, z drugiej strony niewolnik, który zgadza się wykonywać pracę na rzecz swojego pana – w zamian za bezpieczeństwo; uzależnia się zarazem od wiedzy swego pana przedkładając bezpieczeństwo nad wolność. Opozycja ta ma charakter dynamiczny. Niewolnik, mimo iż nie walczy o życie, to wykonując swoją pracę zmaga się z oporem materii, rzeczywistości, co skutkuje jego rozwojem, wzrostem jego siły i samoświadomości.

W tym samym czasie jego pan nie jest zmuszony do konfrontacji z materią, żyje na zwolnionych obrotach, nie rozwija się, co w konsekwencji doprowadza do jego słabości i coraz większej zależności od własnych niewolników. Pan staje się zatem z biegiem czasu niewolnikiem w stosunku do świata rzeczy, gdyż oducza się wykonywać pracę, którą wykonuje za niego niewolnik.

Niewolnicy stopniowo uniezależniają się od pana, ale nigdy nie będzie im dane osiągnięcie prawdziwej wolności. To poprzez pracę nad własnym duchem dokonuje się rozwój świata i możliwy jest powrót do pierwotnej jedności, w której byt jest tożsamy z pojęciem – konkluduje Hegel. Heglowska apoteoza pracy (rozumianej w sensie duchowym) należy do najsilniejszych w historii filozofii.

Jeśli nie rozumiemy, jak dialektyka heglowska kształtuje nasze postrzeganie świata, to nie wiemy, jak pomagamy realizować tę wizję. Kiedy pozostajemy zamknięci w myśleniu dialektycznym, nie wiemy jak ”wyjęci z pudełka”.

Jak zdaniem Hegla wygląda schemat historii świadomości? Jest to historia kolejnych koniecznych błędów i zafałszowań. Z perspektywy każdej kolejnej epoki – wyższego momentu w dziejach ducha – wiedza poprzedniej epoki zostaje rozpoznana jako konieczny fałsz.

Fałsz ten jest konieczny, bo tylko poprzez jego przezwyciężanie możliwe jest stopniowe zwiększanie samoświadomości ducha, aż do momentu, gdy osiągnięta zostanie samoświadomość absolutna. Ruch myśli rozpoznany zostaje jako dwuwymiarowe koło czy może trójwymiarowa, rozszerzająca się spirala – bo kolejne etapy historycznego rozwoju ducha obejmują coraz szerszą perspektywę.

Dialektyka Hegla jest narzędziem, które wprowadza nas w oszalały kolisty wzór myśli i działań. Za każdym razem, gdy walczymy lub bronimy się przed ideologią, odgrywamy niezbędną rolę w grze elit, która utrzymuje ten system na miejscu.

Szachownica jest dobrze znanym symbolem masońskim lub heglowskim, a czarne i białe kwadraty symbolizują kontrolę poprzez dualizm w wielkiej grze życia we wszystkich aspektach. Lewica lub prawica, biali lub czarni, konserwatyści lub liberałowie, demokraci lub republikanie, chrześcijanie lub muzułmanie i tak dalej. Poprzez dwie przeciwstawne strony kontrolę uzyskuje się, gdy obie strony docierają do tego samego celu, którym jest porządek osiągany poprzez wprowadzenie konfliktu lub chaosu.

Lewica (teza) versus prawica (antyteza) oraz środkowa płaszczyzna czyli kontrola (synteza). Trójkąt i wszystko widzące oko, które tak często widzimy, symbolizuje zakończenie wielkiego dzieła, które rozpoczęło się prawie 6000 lat temu, kiedy ludzkość została przejęta przez ten okultystyczny system.

Piramida jest podtrzymywana przez przeciwległe dolne boki. Zwieńczenie na górze jest ustanawiane za pomocą kontrolowanego rozwiązania danego konfliktu. Jednak system jest zepsuty i skazany na niepowodzenie.

Model dualistycznego porządku z chaosu polega na oddzieleniu ludzi od siebie. Jednak ludzie zaczynają patrzeć już poza tę grę. Dlatego nie będzie już systemu, który „nas kontroluje”. Ci, którzy manipulują planetą, używają dialektyki heglowskiej, aby oddzielić i kontrolować ludzkość, dzieci tej planety.

Jedynym sposobem całkowitego powstrzymania inwazji w prywatność, poszerzania uprawnień policji, przejmowania ziemi, wojen przeciwko przedmiotom nieożywionym, tajnych działań i jawnych ataków na wolność osobistą, jest wyjście z dialektyki i zmiana tej świadomości. To uwalnia nas od ograniczeń kontrolowanego i kierowanego myślenia.

To wszystko to ta sama gra, którą stworzyła kabała , decydujemy się nieświadomie odgrywać te role, aby wspierać system zaprojektowany, w celu tłamszenia ludzkości, ale nadszedł czas, aby zmienić tę grę. 

Możemy spodziewać się większej taktyki szaleństwa i strachu ze strony establishmentu, który walczy o zachowanie kontroli, widać to przede wszystkim na pierwszym planie w działaniach mediów i portali społecznościowych, które za wszelką cenę cenzurują każdy przejaw niewygodnej dla nich informacji. Ale zawsze możesz myśleć nieszablonowo i puścić heglowską dialektykę. Możesz zobaczyć ten system takim, jaki jest, ponieważ ruchy na szachownicy stają się coraz bardziej rażące.