ANTARKTYDA I TAJEMNICA PRADAWNEJ MAPY PIRIEGO REISA.

Portolanowa mapa Piriego Reisa z 1513 roku wykonana na skórze gazeli, z dużą dokładnością przedstawia nieprzebadany dotąd kontynent Ameryki Południowej i Antarktydy. Co szokujące Antarktyda została oficjalnie odkryta dopiero w 1820 roku. 

Piri Reis był w XVI wieku znaną postacią. Jako admirał floty otomańskiej brał udział w licznych bitwach morskich. Uznawano go również za znawcę Morza Śródziemnego i otaczających je ziem. Mapy źródłowe, które Piri Reis wykorzystał do stworzenia własnej mapy prawdopodobnie znajdowały się w Sułtańskiej Bibliotece w Konstantynopolu. Mapę Priego Reisa odkryto w bibliotece pałacu cesarskiego w Konstantynopolu w 1929 r. Nie udało się odnaleźć żadnych map, z których mógł korzystać Piri Reis. 

Reis nakreślił tak Antarktydę, jak wyglądałaby bez lodowej pokrywy. Położenie, gór, jezior i rzek ponoć dokładnie odpowiada rzeczywistości. Jedno z pasm górskich zarysowane przez Reisa zostało odnalezione dopiero w 1952 roku. Pytanie skąd XVI wieczny kartograf mógł dysponować taką wiedzą ? Z geologicznego punktu widzenia pokrywa lodowo na Antarktydzie pojawiła się 4 tysiące lat temu, dlatego mapy źródłowe Piriego Reisa musiały powstać znacznie wcześniej. 

Antarktyda według badaczy w przeszłości nie zawsze była pokryta lodem. Kiedyś panowała tam o wiele wyższa temperatura niż obecnie. Temperatura była wyższa, ponieważ Antarktyda nie znajdowała się wtedy na biegunie południowym, lecz około 3 tysiące kilometrów na północ. Znajdowała się w sferze klimatu umiarkowanego. Podczas przesuwania się kontynentu na południe Antarktyda ulegała stopniowemu ochłodzeniu. 

Piri Reis nie odważył się zasugerować, kim byli kartografowie, którzy stworzyli najstarsze z jego map źródłowych. Niektóre z nich sporządzali współcześni lub prawie współcześni Reisowi odkrywcy w tym między innymi Krzysztof Kolumb, który dotarł do Ameryki Południowej i Wysp Karaibskich. Inne mapy z, których korzystał kartograf powstały w IV wieku przed naszą erą lub jeszcze wcześniej. Obecna nauka nie zna cywilizacji, która w tamtych czasach dysponowała by takimi narzędziami i wiedzą by móc dokonać tak precyzyjnych pomiarów zawartych na owych mapach.

Trzeba zaznaczyć, że mapa Piri Reisa nie pochodzi z Europy, jest to wytwór turecki. Niektórzy uważają, że mapa ta zawiera detale, których na początku XVI wieku Europejczycy znać nie moli. Tacy autorzy jak Erich von Deniken dowodzą, że mapa w istocie została odrysowana z jakiejś innej zachowanej mapy pozostałej po innych cywilizacjach mieszkających przed nami na Ziemi.

Mapa oparta jest na tak zwanej róży wiatrów, bardzo popularnego sposobu określania kierunków w tamtych czasach. Zamiast długości i szerokości geograficznej róża wiatrów jest umieszczana w kluczowych punktach charakterystycznych.

Deniken w swojej słynnej powieści „Rydwany Bogów” dowodził, że punktem wyjściowym mapy był Kair, ale może to być po prostu myślenie życzeniowe autora.

Analizując jakość odwzorowania linii brzegowych należy stwierdzić, że i zachodnia Europa i Afryka są łatwe w rozpoznaniu na mapie. Widać Azory, Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Czarnego Przylądka. Łatwo również rozpoznać wschodnią Amerykę Południową, ale zaczyna się tam już pojawiać wiele fragmentów niepasujących do naszej wiedzy. Mimo tych braków szokuje zaznaczenie na mapie pasm górskich, których w tym czasie nie znano.

W przypadku Europy należy zwrócić uwagę na to, że słabo ulokowane są rzeki. Może to wskazywać na to, że mapa została początkowo sporządzona z błędami lub jej oryginał pochodził z czasów, gdy rzeki meandrowały całkowicie inaczej a kilka z nich po prostu wtedy istniała a potem zniknęła.

Najdziwniejsza jest sytuacja z wybrzeżem Ameryki Północnej. W czasach, gdy powstała mapa były tylko dwie wyprawy w tych kierunkach. Co zaskakujące dopiski na marginesie mapy, które prawdopodobnie powstały później zawierają nawet takie detale jak nazwę, „Antilia” co odpowiada dzisiejszym Antylom. Jakkolwiek jest prawdopodobne, że zapuszczający się tam żeglarz John Cabot mógł posiadać informacje o istnieniu wysp takich jak Nowa Funlandia, ale Antyle nie były wtedy znane.

Co jeszcze bardziej szokujące niektórzy dowodzą, że mapa zawiera zarys linii brzegowej Grenlandii i Antarktydy, ale jest to linia brzegowa z czasów sprzed zlodowacenia.

Zagadnienia związane z tą tajemniczą mapą mogą stanowić świetną bazę dla nie jednego artykułu na ten temat a dzisiejszy wpis ma tylko zasygnalizować czytelnikom istnienie zaskakujących artefaktów stanowiących ślady po dawno utraconej wiedzy.

Profesorowie nauk przyrodniczych wysuli również tezę, że niektóre z map wykorzystanych przez Reisa zwłaszcza te z IV wieku przed naszą erą sporządzono, opierając się na jeszcze wcześniejszych źródłach. Powstały one na podstawie informacji pochodzących z najbardziej zamierzchłej starożytności. Stwierdził również, że są niezaprzeczalne dowody świadczące o tym, że cztery tysiące lat temu przed naszą erą przedstawiciele jakiejś nieznanej dotąd nam cywilizacji, która osiągnęła wysoki poziom techniczny, sporządziła kompletną mapę Ziemi.