W jednym z artykułów pisaliśmy, jak Aleister Crowley w 1918 roku przeprowadził magiczną ceremonię zwaną ”Amalantrah Working” w celu komunikacji z bezcielesnymi istotami. Podczas tego rytuału Crowley uzyskał portret istoty, która nosiła niezwykłe podobieństwo do istot powszechnie nazywanych „szarymi kosmitami”. Niektórzy badacze widzieli ten rysunek jako dowód, że Crowley z powodzeniem otworzył międzywymiarowy portal, co spowodowało obecną falę zjawiska UFO na ziemi.
Naukowcy następnie powiązali go z różnymi innymi zjawiskami związanymi z UFO, które miały zdefiniować przyszły wiek, w „Eon Horusa”. Wiele z naszych głównych spisków związanych z UFO – od uprowadzeń przez kosmitów po Projekt Montauk, okazały się byc pokłosiem okultystycznego wpływu Aleistera Crowleya sprzed 100 lat.
Aleister Crowley i projekt Montauk
Latem 1918 roku Crowley, mieszkając w Nowym Jorku, udał się do Montauk na Long Island na „magiczne odosobnienie”, którego szczegóły wciąż pozostają tajemnicą, chociaż niektórzy badacze uważają, że jest to w jakiś sposób powiązane z dziwnymi wydarzeniami powiązanymi z tajnym program rządu USA prowadzony w Camp Hero, znany jako Projekt Montauk.
Peter Moon pisze w Montauk Revisited: Adventures In Synchronicity, że Crowley mógł „tworzyć tunele czasoprzestrzenne ze sfery fizycznej do innych rzeczywistośc”, a „dziwaczne manipulacje w Montauk i Filadelfii mogły być skomplikowanymi działaniami jednego bardzo potężnego maga (Crowleya) ”.
Początki Projektu Montauk są rzeczywiście niejasne i sięgają 1943 roku na pokładzie USS Eldridge, gdzie badania nad niewidzialnością radarów były prowadzone w ramach czegoś, co można by nazwać ”eksperymentem Filadelfia”, w wyniku którego powstała technologia niewidzialności. Chociaż udany eksperyment, rzekomo spowodował drastyczny efekt uboczny – przenosząc marynarzy do innego wymiaru, a potem z powrotem, tylko po to, by pozostawić ich w stanie amoku umysłowego lub zmieszania ich organizmów z elementami samego statku.
Po zakończeniu wojny dyrektor programu, niejaki dr John von Neumann, otrzymał nową dyrektywę – zbadać ludzki umysł i jego niezdolność do przetrwania podróży międzywymiarowych bez popadania w szaleństwo. W tym celu Neumann przeprowadził eksperymenty, które łączyły ludzkie umysły z komputerami, ostatecznie udało mu się uchwycić ludzką myśl przez ezoteryczne kryształowe odbiorniki radiowe, a następnie przechowywać ją w formie cyfrowej informacji.
Ta zdolność została najwyraźniej wzmocniona do tego stopnia, że wzorce myślowe mogły być wyświetlane na ekranie komputera i drukowane na papierze. Wykorzystując tę technologię, rozważono złowrogie metody kontroli umysłu i Kongresowi przedstawiono raport o finansowanie, który z kolei zamknął projekt z obawy, że sam będzie kontrolować umysły.
Następnie projekt został potajemnie wznowiony przez wojsko jako program tajnych operacji, a pod koniec lat 60. XX wieku w Camp Hero w Montauk wybrano obiekt, w którym znajdowała się antena radarowa Sage, emitująca częstotliwość 400–425 MHz, czyli taką samą pasmo używane do uzyskiwania dostępu do ludzkiego umysłu i kontrolowania go. Ostatecznie jednak program wymknął się spod kontroli, gdy najważniejszy medium projektu: Duncan Cameron, siedząc na krześle Montauk, zasilany ulepszającymi myślenie kryształami wzmacnianymi przez radar, uwolnił potwora ze swojej podświadomości, który zniszczył obiekt i zakończył projekt. wszyscy razem.
Pisarze Preston Nichols i Peter Moon uważają, że najbardziej spektakularnym odkryciem, jakiego dokonali, było to, że Projekt Montauk był nierozerwalnie związany z najbardziej niesławnym okultystą wszechczasów: Aleisterem Crowleyem, często nazywanym „najgorszym człowiekiem na świecie”.
W Pyramids of Montauk, Nichols i Moon piszą:
„Według doniesień sam Crowley używał praktyki magii seksualnej, aby manipulować samym czasem, komunikować się z bezcielesnymi istotami i podróżować między wymiarami. Sugerowano nawet, że międzywymiarowy charakter Eksperymentu Filadelfijskiego mógł być zewnętrznym wyrazem magicznych operacji Crowleya ”.
(Piramidy w Montauk, str.7)
W swoich badaniach odkryli, że oprócz wizyty Crowleya w Montauk w 1918 r. Istniały liczne powiązania między rodziną Duncana Camerona a Crowleyem. Imię „Duncan Cameron” pojawia się nawet w autobiografii Crowleya. „Cameron” to imię żony Jacka Parsona i „szkarłatnej kobiety”, która pomagała wielbicielowi Crowleya Jackowi Parsonsowi w pracy Babylon Working w 1947 r., Która rzekomo otworzyła międzywymiarowy portal.
Niektóre historyczne zapisy pokazują, że rdzenne amerykańskie plemię Montauk sprzedało ziemię Montauk mieszkańcom East Hampton 6 sierpnia 1660 r. (Zwróć uwagę na trzy szóstki). Indianie następnie 6 lutego 1661 r. Otrzymali akt własności (ponownie z 6s), aby zabezpieczyć swoje prawa do zajmowania wspomnianej ziemi. Pisarze wskazują, że Crowley uważał się za „Bestię 666”, Antychrysta z Księgi Objawienia.
To tylko niektóre z zbiegów okoliczności omówionych przez Nicholsa i Moona w ich serii książek związanych z Montauk. Niektóre ogólne teorie na temat tego, dlaczego obszar ten przyciąga takie zjawiska, obejmują możliwość powstania portalu lub Gwiezdnych Wrót w pobliżu, a może wpływ wywodzi się z pobliskiego świętego cmentarzyska Montauk ? Być może są to jedynie słabe korelacje, które zostały połączone w celu opowiedzenia naprawdę wspaniałej historii. Zwróć uwagę, że mitologia Montauk była podstawą serii Stranger Things na Netflix.
W każdym razie uważamy za niezwykłe, że Crowleyowi udało się przedrzeć do scenariusza prawdziwie ujmującego współczesnego mitu. I okazuje się, że Crowley zrobił to samo w przypadku innego dramatu tych współczesnych czasów – porwania przez kosmitów.
Betty, Barney Hill i Crowley.
Wieczorem 19 września 1961 roku Betty i Barney Hill jechali na południe drogą nr 3 przez Białe Góry w New Hampshire swoim Chevroletem Bel Air z 1957 roku, kiedy Betty zauważyła na niebie jasny obiekt, który początkowo uważała za spadający gwiazda, choć spadała w górę. Zauważając, że obiekt porusza się chaotycznie, Betty i Barney zatrzymali samochód, aby przyjrzeć się bliżej, a także wyprowadzić swojego psa Delseya.
W okolicach Indian Head, latający obiekt szybko opadł w kierunku ich pojazdu, powodując, że Hill zatrzymał samochód na środku drogi. Obiekt w kształcie latającego cygara i długości 80–100 stóp wypełniał całe pole widzenia na przedniej szybie. Barney wyskoczył z samochodu i kiedy spojrzał przez lornetkę, stwierdził, że widział 8–11 humanoidalnych postaci, opisanych jako „w jakiś sposób nieludzkich”.
Barney wrócił do pojazdu i obawiając się schwytania, szybko odjechał. Betty i Barney doświadczyli wtedy amnezji lub utraty pamięci, a następną rzeczą, którą wiedzieli, było to, że byli 35 mil od miejsca w którym się zatrzymali.
Trzy lata później Hills przeszli regresyjną hipnozę, próbując odzyskać utraconą pamięć. Po kolejnych sesjach Hills byli w stanie przypomnieć sobie doświadczenie uprowadzenia przez kosmitów, którzy twierdzili, że pochodzą z systemu Zeta Reticuli. Po fizycznym badaniu przez kosmitów, ich wspomnienia zostały wymazane i wróciły do samochodu. Tak rozpoczęła się era scenariusza uprowadzenia przez kosmitów.
Ale jak Aleister Crowley pasuje do tego scenariusza? Cóż, jak pewnie pamiętasz, Crowley mieszkał w Nowym Jorku w 1918 roku, ale zanim się tam przeprowadził, zgadłeś, że Crowley mieszkał w New Hampshire, niedaleko miasta o nazwie Bristol, położonego mniej niż godzinę drogi od miejsca, w którym doświadczył ich porwanie przez kosmitów.
Był rok 1916 (odwrotność 1961) i podczas gdy w New Hampshire, Crowley, według Richarda Cavendisha w ”History of Magic”, awansował do rangi maga poprzez ceremonię, która obejmowała okultystyczny chrzest ropuchy oraz jej ukrzyżowanie.
W New Hampshire Crowley miał swoje własne paranormalne doświadczenia z rodzajem świecącej kuli. To doświadczenie dotknęło Crowleya na tyle, że napisał i przesłał list do publikacji w The New York Times. List brzmi:
Do redakcji The New York Times:
Nie wiem, czy błyskawica kulista jest
zjawiskiem na tyle rzadkim w tym kraju, że zasługuje na uwagę. Wczoraj
kula ognia o widocznej średnicy około stopy pękła na
podłodze w środkowym pokoju chaty tutaj, w odległości kilku
cali od mojej prawej stopy. Co ciekawe, żadne szkody nie
zostały wyrządzone.ALEISTER CROWLEY.
New Bristol, NH,
13 lipca 1916
Pisarz / badacz Christopher Knowles zauważa na swojej stronie internetowej, że autostrada łącząca dom Crowleya w New Hampshire z miejscem uprowadzenia na wzgórzu to Interstate 93. Knowles wskazuje, że liczba 93 jest „najświętszym ze świętych w gematrii thelemitów”. Sama liczba pochodzi, numerologicznie, z połączenia dwóch głównych słów w filozofii Thelemy – czyli Thelema (Wola) i Agape (Miłość), zaczerpniętych ze zwrotów „Rób, co chcesz, będzie całym Prawem” i „ Miłość jest prawem, miłość podporządkowana woli ”.
Ponadto Knowles stwierdza, że obcy, którzy porwali Hills, umieścili ich w mieście, w którym mieszkał Crowley w tym czasie. Knowles twierdzi, że „35 mil w dół drogi zapewniłoby, że Hills obudziłby się w tym samym mieście, w którym Crowley faktycznie mieszkał w 1916 roku (Hebron / Bristol). . . Pozwólcie, że powtórzę: Hills obudzili się po epizodzie z zaginionym czasem w tym samym mieście, w którym Aleister Crowley żył zaledwie kilka miesięcy przed jego własnym kontaktem (w pracy w Amalantrah) ”.
”Amalantrah Working”, według okultystów, otworzyło międzywymiarowy portal, który umożliwił magowi kontakt z istotą, którą nazywa Lam. Jak już wspomnieliśmy, same Wzgórza miały kontakt z istotami podczas ich uprowadzenia i podczas terapii regresji stworzyły złożony rysunek tych istot. Teraz, jeśli porównamy ten portret z portretem Lama Crowleya, zauważymy niezwykłe podobieństwo.
Poszukiwanie Świętego Graala.
Czy to potwierdza twierdzenie, że Crowley jest prorokiem Nowego Eonu Horusa, czy też te powiązania przypisują mu nadgorliwi fanatycy?
To może być trudne do ustalenia, ponieważ, co jest wymowne, Crowley zmarł w roku 1947, w tym samym roku, w którym rozpoczęła się współczesna fala obserwacji UFO. Terminologia, jak „latający spodek” i „UFO”, nawet nie istniała w jego czasach. Aby dostrzec jego myślenie, musimy poszukać wskazówek, z których kilka pozostawił.
Zwróćmy uwagę na Księgę Thotha Aleistera Crowleya, wróżbiarską talię tarota namalowaną przez Lady Friedę Harris zgodnie z wytycznymi i instrukcjami samego Crowleya. Spójrz na siódmą kartę atutową – Rydwan, ponieważ jest w tej karcie coś ciekawego.
Karta przedstawia Woźnicę odzianego w zbroję, siedzącego ze skrzyżowanymi nogami w rydwanie ciągniętym przez czterech Kerubów, Byka, Lwa, Orła i Człowieka. Na rydwanie znajduje się niebieski baldachim, który, według Crowleya, reprezentuje Binah, kobiecą zasadę, i szkarłatne koła, reprezentujące Geburah, zasadę energii. W rzeczywistości wszystko jest dość standardowe w stosunku do symboliki znajdującej się w tradycyjnej wersji tej karty, z wyjątkiem jednej anomalii – postać trzyma w rękach coś, co wygląda na obracający się latający spodek.
Co możemy dostrzec w tym obrazie podobnym do spodka? W Księdze Thotha Crowley podaje krótką interpretację tego symbolu, mówiąc:
„Centralną i najważniejszą cechą karty jest jej środek – Święty Graal. Jest z czystego ametystu, koloru Jowisza, ale jego kształt przywodzi na myśl księżyc w pełni i Wielkie Morze Binah.
W środku jest promienna krew; życie duchowe jest wywnioskowane; światło w ciemności. Co więcej, promienie te krążą, podkreślając pierwiastek Jowisza ”.
(Księga Thota, str. 86–87)
Crowley nie mówi zbyt wiele na ten temat, a jednak to, co mówi, jest odkrywcze. Przyznaje, że ten symbol jest najważniejszą cechą karty, ale nazywa go „Świętym Graalem”. Jest tu trochę rozbieżności, ponieważ Święty Graal jest tradycyjnie naczyniem, które służy jako motyw w literaturze arturiańskiej i często jest przedstawiane jako kubek, czasem jako naczynie. Był również (rzadko) przedstawiany jako kamień, chociaż byłby to pierwszy raz, gdy został pokazany jako obracający się latający spodek, jeśli to właśnie widzimy.
Jeśli „Święty Graal” Crowleya nie jest dosłownie kielichem, to musi on używać tego terminu w przenośni, aby określić cel o wielkim znaczeniu, jak w arturiańskim „Wyprawie”, w ramach której Rycerze Okrągłego Stołu podejmują misję, poszukując za ich nieuchwytnego Graala.
Czy zatem ta „wyprawa” może być poszukiwaniem życia pozaziemskiego? Rozważmy ponownie opis Crowleya w innym świetle. Sformułowanie to mogłoby być równie łatwo użyte do opisania UFO, jak „światło w ciemności”, „promienie, ponadto krążą” i „element jowiszowy”. Termin „rydwan” jest często używany przez starożytnych do określenia środków transportu używanych przez latanie. „Bogowie”, czyli kosmici, jak szczegółowo omówił Erich von Daniken w książce ”Chariots of the Gods”.
Bibliografia
Cavendish, Richard, The History of Magic, Penguin Books, 1991.
Crowley, Aleister, The Book of Thoth (egipski tarot), Samuel Weiser, 1944.
Daniken, Erich von, Chariots of the Gods, Berkley, 1999.
Nichols, Preston B ., & Moon, Peter, Montauk Revisited: Adventures in Synchronicity, Sky Books, 2011.
Nichols, Preston B. i Moon, Peter, Pyramids of Montauk: Explorations in Consciousness, Sky Books, 1995.
