Skrupulatna analiza historii starożytnego Egiptu i badanie dowodów archeologicznych wskazują, że na płaskowyżu Gizy w pobliżu piramid znajdowały się dwa sfinksy, twierdzi badacz, który spędził ponad dekadę na poszukiwaniu zaginionego „drugiego” Sfinksa.
„Czy widziałeś kiedyś w późniejszym Egipcie tylko jednego Sfinksa, który nie miał drugiego? Nie tylko starożytni Egipcjanie wspominali o drugim Sfinksie, ale także Grecy, Rzymianie i muzułmanie. Został zniszczony między 1000 a 1200 AD. ”
Przestrzeń pokryta tonami kamienia i piasku, dobrze ukryta pod płaskowyżem Gizy, stanowi jedną z największych tajemnic starożytnego Egiptu.
Wydaje się, że jeden ze sfinksów zniknął w dziwnych okolicznościach, ale nie bez pozostawiania nam szczegółów, które sugerują, że był tak prawdziwy, jak Wielki Sfinks stojący na straży w pobliżu piramid dzisiaj.
Cóż, przede wszystkim, kiedy myślisz o starożytnej historii Egiptu i Sfinksach, które znaleziono w całym Egipcie, zawsze znajdujesz dowody na dwoistość i dualizm oraz to, że wszystkie inne sfinksy znalezione w Egipcie występują w parach, więc fakt, że Sam Sfinks na płaskowyżu Gizy można uznać za anomalię.
Idea istnienia dwóch sfinksów jest bardziej zgodna z wierzeniami starożytnego Egiptu, które opierały się głównie na dualności. Ale wszystkie dowody nie są oparte tylko na tym fakcie.
W każdym razie, aby dojść do tego kontrowersyjnego wniosku, El Shamma, badacz i poszukiwacz 2 Sfinksa przez lata swojej pracy uzyskał niezliczone starożytne teksty, dane archeologiczne, a nawet obrazy wykonane przez satelitę NASA, który wydaje się potwierdzać jego hipotezę.
„Za każdym razem, gdy mamy do czynienia z kultem solarnym, powinniśmy rozmawiać o jednym lwie i jednej lwicy zwróconej ku sobie, pozując równolegle do siebie lub siedząc w pozycji tyłem do siebie”
– mówi El Shammaa.
Egipcjolog wskazuje na egipski mit stworzenia, w którym wszechmocny Atum rodzi swojego syna Shu i jego córkę Tefnut, którży są w postaci lwa i lwicy.
Kontrowersyjny ekspert zwraca również uwagę na Stelę Snów, prawdopodobnie wyrzeźbioną przez Tutmozisa IV, znajdującą się między łapami Wielkiego Sfinksa, która wyraźnie przedstawiała dwa sfinksy.
Zatem drugi Sfinks w Gizie mógł być wyrzeźbiony w postaci lwicy. Ale… co się stało z pomnikiem?
El Shammaa wierzy, że potężna błyskawica uderzyła w Lwicę tysiące lat temu i zniszczyła ją.
Istnieje jeszcze teoria resetu i potopu błotnego który wskazuje na to, że piramidy i cały region znajdowały się pod wodą !
Zdaniem badacza ostateczne dowody z dokumentów znajdują się w tekstach Piramidy.
Tam możemy przeczytać słowa Egipskiego boga stwórcy : „Byłem z dwoma, teraz jestem z jednym”. Musiało się wydarzyć coś strasznego.
Teoria Drugiego Sfinksa ma nie tylko udokumentowane dowody oparte na analizie tekstów i ikonograficznych przedstawieniach starożytnych Egipcjan.
Bassam dostarczył również materialne dowody z najbardziej aktualnych analiz fotograficznych NASA.
Dzięki studium fotograficznemu SIR-C / X-SAR Amerykańskiej Agencji Kosmicznej udało się przeanalizować gęstość warstw geologicznych tworzących podłoże i zabytki płaskowyżu Gizy.
Cóż, na tym zdjęciu (poniżej) możemy faktycznie zobaczyć, że w miejscu, w którym Bassam powiedział, że znajdował się jego drugi Sfinks, naprawdę znajdowała się struktura, którą NASA zabarwiła na żółto.
„Ten sygnał”, wyjaśnia Bassam, „jest zwykle odbierany w postaci impulsów o określonej długości fali w zakresie od 1 centymetra do 1 metra i odpowiadających zakresowi częstotliwości od około 300 MHz do 30 GHz.
„Podczas badania wytworzono echa, które stały się informacją cyfrową, która jest następnie rzutowana na obraz. Składa się z wielu punktów lub elementów piktograficznych, z których każdy reprezentuje określone miejsce na ziemi skanowane przez radar. W przypadku mojej hipotezy roboczej odpowiadają one szczątkom Drugiego Sfinksa ”.
„Zdjęcie satelitarne Endeavour wydane przez NASA tuż nad płaskowyżem piramid potwierdziło odkrycie.
Archeolog Michael Poe wydaje się zgadzać z El Shammą, ponieważ jest on również przekonany, że w Gizie był DRUGI Sfinks.
Poe argumentuje, że nie ma dowodów na to, że Chefrena „naprawiał” Wielkiego Sfinksa i że istnieją starożytne teksty potwierdzające jego teorię.
Poe napisał:
„Fragmentaryczny papirus podaje, że po drugiej stronie Nilu stał inny Sfinks naprzeciw tego Sfinksa i oba pomniki zostały tu zbudowane, aby reprezentować linię podziału między północnym a południowym Egiptem.”.
„Czy kiedykolwiek widziałeś tylko jednego Sfinksa w późniejszym Egipcie, który nie miał drugiego? Nie tylko starożytni Egipcjanie wspominali o drugim Sfinksie, ale także Grecy, Rzymianie i muzułmanie. Został zniszczony między 1000 a 1200 AD. ”
Nil przebiega przez centrum Egiptu, dzieląc region na północ i południe. Niezliczone starożytne pisma o dwóch Sfinksach sugerują, że były one zwrócone ku sobie.
„Nawiasem mówiąc, drugi został częściowo zburzony podczas wysokiej powodzi Nilu, a następnie całkowicie zniszczony przez muzułmanów, którzy wywozili go w celu odbudowy swoich wiosek”
– podsumował Poe.
Kopiąc dalej, znajdujemy więcej dowodów na istnienie drugiego Sfinksa.
Autorzy Graham Hancock i Robert Bauval również wydają się zgadzać co do drugiego Sfinksa istniejącego na płaskowyżu Gizy, a w swojej książce The Message of the Sphinx utrzymują, że Sfinks został stworzony, aby reprezentować Najstrszych bogów Egiptu Atum i Harmachis.
Po zademonstrowaniu na papierze tej sugestywnej możliwości dzięki wyczerpującym pracom badawczym, które zajęły ponad dekadę, jedyną rzeczą, jaka pozostała, jest uzyskanie pozwolenia na wykopaliska, które pomoże badaczom wykazać, czy obok znajduje się inny Sfinks, czy nie. Wielki Sfinks ponad 5000 lat temu.
