TAJEMNICE IV RZESZY, TOM 4 – ELITY XX WIEKU, SYSTEM KORPORACYJNY, TAJNE BAZY I WSPÓŁPRACA Z OBCYMI.

1945 08 maja – kończy się II wojnę światową w Europie. Zwycięstwo i koniec wojny, która kosztowała tak wiele istnień ludzkich i trudów, jest tym, co bez wątpienia chciał usłyszeć naród amerykański, a wydarzyło się to, co chcieli powiedzieć nasi wojskowi i politycy. Naziści wyznawali filozofię wykorzystania jak najmniejszej ilości zasobów i wysiłku, aby osiągnąć dany cel, innymi słowy, pracowali mądrze, a nie ciężko, z przewagą jakościową, a nie ilościową.

Zapraszamy na ostatnią część obszernego materiału, który ujawnia tajne wydarzenia obecnego stulecia, część 1, część 2 i część 3 znajdziecie tutaj.

Przy ogromnych połączonych zasobach militarnych Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Związku Radzieckiego rozsądne byłoby, gdyby Niemcy przygotowali plan awaryjny i infiltrowali operację z podziemnej sieci, wykorzystując jak najmniej zasobów, aby pokonać wroga i wpłynąć na największy stopień infiltracji prowadzący do ostatecznego całkowitego przejęcia, realizując w ten sposób ich pierwotny plan dominacji nad światem.

Taka „specjalna wojna” byłaby niemożliwa bez ich agentów znajdujących się już w społeczności wywiadowczej Stanów Zjednoczonych i wsparcia ich przedwojennej struktury finansowej, a także ogromnej ilości przekazanego majątku, który zakupił setki nazistowskich korporacji frontowych. w USA i za granicą. Wszystko to sprawiło, że ich plan infiltracji stał się całkowicie wykonalny, działając w czasie i wykorzystując ich „wojnę światopoglądową” na amerykańską opinię publiczną, która miałaby ukryć infiltrację i utrzymać perspektywę zwycięstwa Stanów Zjednoczonych w wojnie i kapitulacji nazistów.

Pomyśl jeszcze raz. a także ogromną ilość przekazanego majątku, który zakupił setki nazistowskich korporacji frontowych w USA i za granicą. Wszystko to sprawiło, że ich plan infiltracji stał się całkowicie wykonalny, działając w czasie i wykorzystując ich „wojnę światopoglądową” na amerykańską opinię publiczną, która miałaby ukryć infiltrację i utrzymać perspektywę zwycięskiego zwycięstwa Stanów Zjednoczonych w wojnie i kapitulacji nazistów.

Pomyśl jeszcze raz. a także ogromną ilość przekazanego majątku, który zakupił setki nazistowskich korporacji frontowych w USA i za granicą. Wszystko to sprawiło, że ich plan infiltracji stał się całkowicie wykonalny, działając w czasie i wykorzystując ich „wojnę światopoglądową” na amerykańską opinię publiczną, która miałaby ukryć infiltrację i utrzymać perspektywę zwycięskiego zwycięstwa Stanów Zjednoczonych w wojnie i kapitulacji nazistów. Pomyśl jeszcze raz.

„Oficjalna” porażka nazistowskich Niemiec w maju 1945 r. Była w rzeczywistości „zwycięstwem taktycznym” i maskowała poważną strategiczną porażkę „zwycięskich aliantów”, która była ukrywana przed opinią publiczną. Znaczna część elity politycznej nazistowskich Niemiec, ich najbardziej zaawansowanej technologii i w pełni sprawnych „statków-spodków” uciekła przed alianckimi siłami okupacyjnymi.

Allen Dulles jest instrumentalnym kluczem do nazistowskiej infiltracji, umożliwia on ucieczkę ponad 5000 nazistów niemieckich trybunałów zbrodni wojennych, zapewniając im nową tożsamość. Chociaż zgodził się nie zatrudniać żadnych byłych członków Gestapo, SS lub SD, odszukał ich i umieścił na liście płac CIA niezależnie od swojej obietnicy.

CIA go nie powstrzymała, co dało mu mechanizm ucieczki przed niemieckimi trybunałami zbrodni wojennych, a ponad 5000 nazistów uciekło głównie do Argentyny i okolicznych obszarów w Ameryce Łacińskiej. Były oficer OSS James Jesus Angleton (rycerz Malty) , który później został szefem wywiadu CIA, był człowiekiem odpowiedzialnym za zapewnienie nazistom nowej tożsamości przed ich opuszczeniem obozów przetrzymywania. Angleton pracował bezpośrednio dla Allena Dullesa.

Gehlen sfałszował raporty wywiadu radzieckiego w celu utrzymania listy płac oraz utrzymania i uzasadnienia swojej dużej operacji wywiadowczej. Allen Dulles i inni weterani OSS wiedzieli, że sowieckie szacunki były fałszywe, jednak raporty te zostały przedstawione prezydentowi Trumanowi, który chciał obniżyć budżet wojskowy i zlikwidować OSS, które uważał za odpowiedzialność w czasie pokoju.

Na podstawie tych raportów Truman zaprzestał cięcia budżetu wojskowego; zwiększone wydatki na badania nad bronią, sprzęt wojskowy, samoloty i program kosmiczny; nakazał zwiększenie rozwoju i budowy broni jądrowej; a co najważniejsze dla młodej CIA, zaczął wpompowywać miliony dolarów do „czarnego” budżetu na tajne operacje.

Według Victora Marchettiego, byłego głównego analityka zajmującego się sowieckimi zdolnościami wojskowymi i autora CIA and the Cult of Intelligence,

Agencja kochała Gehlena, ponieważ karmił nas tym, co chcieliśmy usłyszeć. Ciągle używaliśmy jego rzeczy i karmiliśmy nimi wszystkich jeszcze: Pentagon, Biały Dom, gazety. Marchetti wyjaśnił dalej: „Gehlen musiał zarabiać pieniądze, stwarzając zagrożenie, którego się baliśmy, więc dalibyśmy mu więcej pieniędzy, aby nam o tym opowiedzieć. Moim zdaniem organizacja Gehlen nie dostarczyła nic wartego zrozumienia lub oszacowania sowieckiej armii. lub zdolności polityczne w Europie Wschodniej lub gdziekolwiek indziej.

Rezultatem była rzekoma zimna wojna, która trwała prawie pół wieku i kosztowała samych amerykańskich podatników ponad 8 bilionów dolarów. Gromadzenie informacji wywiadowczych w czasie pokoju stało się wielkim biznesem – zyskownym nie tylko dla rozwijających się organizacji wywiadowczych, ale także dla przemysłu obronnego i inwestorów, którzy go finansowali i dla rządu.

Agent Allen Dulles odpowiedzialny za ochronę i pranie nazistowskich aktywów w Ameryce

Sullivan i Cromwell, prestiżowej kancelarii prawniczej z Wall Street, w reprezentowaniu amerykańskich przedsiębiorstw powiązanych z nazistami, aw szczególności za rolę jednego z jej najbardziej znanych członków, Allena Dullesa, w tym przedsięwzięciu .

Porozumienie było wygodne, ponieważ podczas gdy część firmy reprezentowała korporacje, „których aktywa zostały przejęte na mocy ustawy o handlu z wrogiem, ponieważ działały jako fronty nazistowskie”, inni członkowie Sullivana i Cromwella „zgłosili się jako prokuratorzy Departamentu Sprawiedliwości, oficjalnie zatytułowany The Alien Property Custodians. ” Allen Dulles, jako szef stacji OSS w Zurychu, również wykorzystywał swoje stanowisko „do ochrony siebie i swoich klientów przed dochodzeniem w sprawie prania funduszy nazistowskich z powrotem do Ameryki”.

Allen Dulles kieruje „Operacją Safehaven” i rekrutuje nazistów w Ameryce. Prezydent Roosevelt powierzył powojenne śledztwo w sprawie relacji finansowych amerykańsko-nazistowskich – operacji Safehaven. Szef operacji Safehaven po wojnie przez nikogo innego jak Allena Dullesa, który wykorzystał swoje stanowisko do rekrutacji nazistów.

Allen Dulles zawarł tajne umowy, które stanowią podstawę traktatu z nazistami na Antarktydzie z 1955 roku.
Dulles był kluczowym urzędnikiem USA, który negocjował z wysokimi rangą przywódcami nazistowskimi w celu osiągnięcia tajnych umów, które położyły podwaliny pod późniejsze negocjacje z Niemcami z Antarktydy.

Ponieważ kolonia Antarktydy była kierowana przez Towarzystwo Thule i inne tajne stowarzyszenia niemieckie, które przeniknęły do ​​III Rzeszy Hitlera, były one odpowiedzialne za manipulowanie Hitlerem w celu zapewnienia materiałów i personelu niezbędnego do budowy tam baz. Niemieckie firmy należące do arystokratycznych członków Thule i innych niemieckich tajnych stowarzyszeń lub przez nich kontrolowane były dobrze znane braciom Dulles. Wśród członków znaleźli się Thyssens, Krupps, Flicks, Siemens i inni, którzy byli właścicielami niemieckich firm, których spółki zależne budowały statki kosmiczne dla Czwartej Rzeszy na Antarktydzie.

Jego brat John Foster Dulles, był sekretarzem stanu (1953-1959) i był kluczową postacią zajmującą się dyplomatycznymi aspektami tajnych negocjacji i osiągnięciem ostatecznego porozumienia. Podczas gdy Allen Dulles był odpowiedzialny za obsługę wszystkich tajnych aspektów negocjacji. Bracia Dulles byli umiejętnie wspierani w Kongresie Stanów Zjednoczonych przez senatora Prescotta Busha (1952-1963) (ojca George’a HW Busha).

1945 16 lipca – pierwsza broń jądrowa zdetonowana.

Ludzie zdetonują pierwszą broń jądrową w pobliżu White Sands w Nowym Meksyku. Jest to początek dużej fali obserwacji UFO, wielu w pobliżu obiektów nuklearnych przez istoty pozaziemskie, które wydają się być zaniepokojone niekorzystnymi skutkami tej broni.

Być może dzięki zaawansowanemu zrozumieniu, jak wpływa na życie w kilku wymiarach, znacznie bardziej niż nasze obecne naukowe zrozumienie wzajemnych powiązań wszystkich systemów życia. Od tego czasu do późnych lat 90. XX wieku zdetonowano ponad 2000 eksplozji jądrowych, a niewiele badań nad szkodliwym wpływem na życie i środowisko naszej planety.

Prezydent Harry S. Truman zezwolił na użycie tej nowej broni dwa tygodnie później, 6 i 9 sierpnia, bombardując japońskie miasta Hiroszimę i Nagasaki. Japonia skapitulowała 2 września, oficjalnie kończąc II wojnę światową. Wideo

Konferencja poczdamska, która odbyła się w Poczdamie, okupowanych Niemczech, w dniach 17 lipca – 2 sierpnia 1945 r., Zadecydowała, jak wymierzyć karę pokonanym nazistowskim Niemcom, które zgodziły się na bezwarunkową kapitulację dziewięć tygodni wcześniej, 8 maja (VE Day)

1945 lipiec – James Forrestal i John F. Kennedy przeglądają nazistowskie i pozaziemskie technologie pochodne

Jako gość Sekretarza Marynarki Wojennej, Jamesa Forrestala, Kennedy spotkał się z generałem Eisenhowerem i po raz pierwszy dowiedział się o nazistowskich programach obejmujących zaawansowane technologie pozaziemskie, w tym projektowanie i produkcję statków typu latającego spodka, a także Operację Paperclip.

Istnieje wiele dowodów na to, że naziści mieli wysoce zaawansowany program oparty na projekcie latającego spodka i / lub technologii pozaziemskich, kapitan Edward Ruppelt, odpowiedzialny za projekt Bluebook Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, który w 1956 roku stwierdził:

Po zakończeniu II wojny światowej Niemcy musieli kilka radykalnych typów samolotów i pocisków kierowanych w trakcie opracowywania. Większość znajdowała się na najbardziej wstępnym etapie, ale były to jedyne znane statki, które mogły nawet zbliżyć się do osiągów obiektów zgłaszanych obserwatorom UFO…

Operacja Paperclip była nadzorowana przez Joint Intelligence Objectives Agency (JIOA), multiagencyjną organizację kierowaną głównie przez armię amerykańską i marynarkę wojenną. Sekretarz Marynarki Wojennej, James Forrestal, poprosił prezydenta Roosevelta o utworzenie JIOA w związku z wywiadem marynarki wojennej w sprawie zaawansowanego programu technologicznego nazistowskiego.

Na przełomie lipca i sierpnia 1945 roku Forrestal udał się do okupowanych Niemiec, aby na własne oczy zobaczyć, jak postępuje operacja Paperclip, odwiedzając obiekty marynarki wojennej i armii, aby zobaczyć niektóre z zaawansowanych technologii nazistowskich przechwyconych przez wojsko amerykańskie.

„Kiedy skończyła się II wojna światowa, Niemcy mieli kilka radykalnych typów samolotów i pocisków kierowanych w trakcie opracowywania. Większość znajdowała się w najbardziej wstępnym stadium, ale były to jedyne znane statki, które mogły nawet zbliżyć się do osiągów obiektów zgłaszanych obserwatorom UFO … „

1945 1 października – Projekt RAND. Pod kierownictwem Jamesa Forrestala, który był sekretarzem marynarki wojennej, 1 października 1945 r. Na pokład przywieziono kilka wysokiej rangi strzelców, w tym generała Hapa Arnolda, Edwarda Bowlesa ( of MIT) i konsultant Sekretarza Wojny, Donalda Douglasa… Spotkali się potajemnie w Kwaterze Głównej Army Air Corps [Force] w Hamilton Field w Kalifornii, aby założyć Project RAND.

Na specjalne zamówienie Douglas Aircraft Company. Na lotnisku miejskim w Santa Monica. Wewnątrz ściśle tajnego, otoczonego murem obszaru na Wydziale Inżynierii Douglas, w ramach projektu RAND zbadano konsekwencje zagrażających agendom obcych… Następnie, 2 marca 1945 r., Podpisano umowę, na mocy której projekt RAND kierował zastępcą głównego inżyniera Douglasa, Frankiem Collbohmem. Tak narodził się Think Tank Douglas.

Ten kontakt zapewnił prawie pełny dostęp i wsparcie prawie wszystkich osób i organizacji technicznych w Stanach Zjednoczonych…. Ten kontakt RAND dał Douglasowi fantastyczne, techniczne programy. Zdefiniowali obce zagrożenia i zbadali każdą możliwą metodę i zadanie techniczne dla osób zaangażowanych w obronę morską i misje ofensywne.

Były to metody zaprojektowane do tworzenia morskich misji kosmicznych i grup bojowych, a także do projektowania pojazdów kosmicznych / przewoźników statków kosmicznych i broni do walki z grupami bojowymi obcych. Miał być wspierany technicznie przez North American Aviation, Inc, Northrup Aircraft Company, Lockheed Aircraft Corporation, Jet Propulsion Laboratory, SRI, MIT i Caltech. To, co wiedzieliśmy, było przyćmione wszystkim, czego musieliśmy się nauczyć.

Tompkins był bardzo zaznajomiony z działalnością i historią Douglas Aircraft Company, zarówno ze względu na jego zatrudnienie w dziale inżynieryjnym w latach 1950-1963, jak i ze względu na wizyty u Douglasa podczas pracy pod dowództwem kontradmirała Rico Botta z San Diego Naval Air Stacja od 1942 do 1946. W pierwszych miesiącach po nalocie, dane wywiadowcze dotyczące nazistowskich programów badawczo-rozwojowych zaczęły gromadzić się w Naval Air Station w San Diego i zostały ujawnione firmie Douglas Aircraft Company według Tompkinsa.

Korporacja RAND w maju 1948 r. Była następcą Projektu RAND, który został utworzony w celu zapewnienia think tanku pomagającego służbom wojskowym w opracowaniu niezbędnego strategicznego planowania naukowego, które będzie niezbędne dla ostatecznych badań i rozwoju zaawansowanych technologii lotniczych, zwłaszcza tych wykorzystujących antygrawitację. i inne egzotyczne układy napędowe wywodzące się z technologii pozaziemskiej lub nazistowskiej.

Podczas tej zmiany jedna trzecia personelu pozostała w tajnym think tanku w obiektach Douglas Aircraft, a pozostałe dwie trzecie dołączyło do nowo powstałej RAND Corporation. Tompkins, który od wiosny 1943 roku latał z pakietami odpraw z NAS w San Diego, pod koniec 1950 roku rozpoczął pracę w sekcji zaawansowanych projektów w zakładzie Douglas.

Założycielami projektu RAND byli dowódca sił powietrznych, Henry H. „Hap” Arnold i Donald Douglas, którzy zapewniali usługi administracyjne, ochronę i zamykane pokoje w zakładzie Douglas Aircraft w Santa Monica w Kalifornii.

Generał Sił Powietrznych Armii Arnold był również kluczową postacią w tworzeniu Międzyplanetarnej Jednostki ds. Zjawisk, która została powołana do walki z katastrofami UFO wkrótce po incydencie w Los Angeles w 1942 roku. Generał Arnold bez upoważnienia Kongresu był w stanie przyznać Douglas Aircraft Company kontrakt na 10 milionów dolarów (790 milionów dolarów w 2016 roku) na utworzenie projektu RAND.

Generał sił powietrznych Curtis LeMay

Generał Curtis LeMay, współzałożyciel Projektu RAND, uważał operacje kosmiczne wyłącznie za rozszerzenie operacji powietrznych, był również odpowiedzialny za obiekty badawcze Sił Powietrznych Armii w Wright Field w Dayton w stanie Ohio, które otrzymały jedną z dwóch odzyskano statek latający spodek z incydentu w Los Angeles Air Raid, a także inne statki odzyskane przez jednostkę międzyplanetarną, takie jak nazistowski statek antygrawitacyjny w ramach operacji Paperclip, a także katastrofa w Roswell z 1947 r., Która zwróciła uwagę opinii publicznej z powodu szybko wycofanych wiadomości ujawnienie, że Siły Powietrzne Armii były zaangażowane w publiczne tuszowanie.

Ośrodek badawczy sił powietrznych w Wright Field, Dayton, Ohio

Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych odgrywają bardziej widoczną rolę, podczas gdy marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych potajemnie opracowuje własny program

Ze względu na finansowanie Projektu RAND pochodzące ze źródeł Sił Powietrznych, Siły Powietrzne wykluczyły Marynarkę Wojenną z odgrywania wiodącej roli, która rozwinęła się w bitwy polityczne między Siłami Powietrznymi a Marynarką Wojenną. Powstał konflikt między wysiłkami Marynarki Wojennej, aby współpracować z think tankiem Douglas’s Advanced Design Project RAND z Marynarką Wojenną a finansowaną przez Siły Powietrzne Korporacją RAND, która starała się sabotować wysiłki Marynarki Wojennej.

Marynarka musiała zaprzeczyć swojemu zaangażowaniu w badania antygrawitacyjne i potajemnie kontynuować własne prace badawczo-rozwojowe nad inżynierią odwrotną innych odzyskanych statków pozaziemskich z nalotu na Los Angeles oraz prototypów nazistowskich latających spodków zdobytych pod koniec wojny. zostały przewiezione do własnych placówek badawczych w Naval Air Weapons Station w China Lake w Kalifornii.

Marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych otrzymuje pomoc od istot pozaziemskich wyglądających jak ludzie.

Tompkins opisuje wyglądające na ludzi istoty pozaziemskie, które wyglądały na skandynawskie, stąd określenie „nordycy”. Nordycy zaczęli pomagać inżynierom z think tanków Douglas w projektowaniu kilometrowych lotniskowców i krążowników, aby wesprzeć Marynarkę Wojenną jako przyszły sojusznik z powodu konfliktów zbrojnych, które miały miejsce z (drakońskimi) Reptilianami w innych częściach galaktyki:

Jestem przekonany, że niektórzy z tych kosmitów w białych kapeluszach [Skandynawowie] nas popychają. Chcą, abyśmy opracowali statki kosmiczne i pomogli ich grupom bojowym w marynarce wojennej w walce z kosmitami w czarnym kapeluszu [Reptilian].

Tompkins mówi, że on i jego koledzy otrzymali pomoc od trzech skandynawskich istot pozaziemskich potajemnie udających zwykłych obywateli, którzy znaleźli zatrudnienie w Douglas Aviation Company. Opisał, jak ci trzej Skandynawowie, dwie kobiety i jeden mężczyzna, dostarczyli kluczowych informacji na temat projektowania i budowy pojazdów kosmicznych, nie ujawniając ich prawdziwej tożsamości.

Tompkins stwierdził: „Próbowałem wyjaśnić Johnowi, że Jessica nigdy nie powiedziała, że ​​jest Nordyką, chociaż… ujawniając jej niewiarygodną wiedzę o wszechświatach. I tak, często wpycha mi głowę dokładnie tym, co jest potrzebne w programie. Kiedy Wdrażam plan, to działa za każdym razem. ”

Widząc zdjęcie Marii Orsic, które Tompkins zobaczył po raz pierwszy, był zaskoczony, ponieważ wyglądała dokładnie tak, jak zapamiętał Jessicę, nordycką istotę pozaziemską, która przeniknęła do Douglas Aircraft Company jako sekretarka.

Istoty pozaziemskie wyglądające jak ludzie wśród nas na Ziemi Wielu sygnalistów i obywateli, którzy twierdzą, że wyglądają jak istoty pozaziemskie, z powodzeniem zintegrowało się ze wszystkimi aspektami ludzkiego społeczeństwa, w tym na najwyższych szczeblach światowej armii. Świadkowie tacy jak Robert Dean (CSM, w stanie spoczynku armii amerykańskiej), który pracował w Kwaterze Głównej NATO w latach 1963-1967 iw tym czasie stacjonował w Centrum Operacyjnym z kosmicznym ściśle tajnym zezwoleniem. Zgodnie z jego zeznaniami, tym, co naprawdę martwiło szefów NATO, było to, że niektórzy goście byli tak podobni do nas, że byli praktycznie nie do odróżnienia.

1945 19 MAJA – Biuro Badań i Wynalazków nazistowskiego programu szpiegowskiego marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych

Które sformalizowało jego nadzór nad programem tajnej inteligencji prowadzonym przez Admirała. Rico Botta z Naval Air Station w San Diego, któremu Nordycy polecili kierować programem. Admirał Botta, który przeszedł przez kolejne szczeble kariery do admirała, został wybrany, ponieważ nie został fałszywie zindoktrynowany przez system edukacji, który według Tompkinsa był pod kontrolą i wpływem Reptilian przez co najmniej 5000 lat na tej planecie.Nr ref

James Forrestal był odpowiedzialny za program szpiegowski Marynarki Wojennej w ramach nazistowskich programów antygrawitacyjnych i ich sojuszu z Draconian-Reptilian podczas II wojny światowej. Tompkins mówi, że Forrestal znajdował się pod bezpośrednim wpływem nordyckich istot pozaziemskich, a ustalenia programu szpiegowskiego Marynarki Wojennej bezpośrednio doprowadziły do ​​rozkazu Forrestal o ustanowieniu Biura Badań i Wynalazków w maju 1945 r.

1945 24 października – Powstaje Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako organizacja międzyrządowa.

Tekst „Deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych” został opracowany przez prezydenta Franklina Roosevelta (33 masona) i brytyjskiego premiera Winstona Churchilla (33 masona) w dniu 29 grudnia 1941 r.

1945 – dowódca marynarki wojennej Graham Bethune lata admirał Byrd podczas tajnej misji negocjacyjnej do nazistowskiej bazy na Antarktydzie

Zeznanie dowódcy marynarki wojennej Grahama Bethune, który mówi, że był faktycznym pilotem samolotu, który zabrał Byrda na Antarktydę, potwierdza roszczenia SSPW Tompkins. Bethune powiedział podpułkownikowi Donaldowi Wareowi (USAF, w stanie spoczynku) o tej tajnej misji, która była jedną z wielu, które latał z udziałem tajnych statków UFO / antygrawitacyjnych. Ware relacjonował szczegóły ich osobistej rozmowy w następujący sposób: „Graham Bethune był moim przyjacielem…

Był pilotem, który poleciał Admirał Byrd na Antarktydę w 1945 roku. Byrd został tam wysłany, aby dowiedzieć się, co się dzieje. Został wysłany do domu wcześniej Ale myślę, że Byrd był w stanie negocjować z amerykańskimi naukowcami, którzy dołączyli do niemieckich naukowców w ich podziemnej bazie pracującej nad zaawansowaną technologią ”.Najwyraźniej negocjacje z nazistowską kolonią Antarktyczną nie powiodły się, co ostatecznie doprowadziło do wojskowej operacji High Jump rok później. Nr ref

SEP 1946 – Operacja Paperclip rekrutuje nazistowskich naukowców na stanowisko
prezydenta NASA Trumana zatwierdza operację Paperclip. Office of Strategic Services (OSS) to program służący do rekrutacji naukowców z nazistowskich Niemiec do zatrudnienia w Stanach Zjednoczonych do NASA

Dyrektor OSS Allen Dulles nakazał oczyszczenie dokumentacji naukowców z nazistowskich odniesień, w wyniku czego do 1955 roku ponad 760 niemieckich naukowców otrzymało obywatelstwo amerykańskie. Dokonano tego bez wiedzy Prezydenta Trumana.

Kiedy zarówno Truman, jak i Eisenhower podpisali traktaty z NAZI Break Away Civilization / Societies, to właśnie wtedy dobrze umiejscowiona operacja Paperclip Operatives (w wojsku, przemyśle korporacyjnym, wywiadu i ustalonych tajnych i publicznych programach kosmicznych) z łatwością przekształciła się w potężniejsze i wpływowe pozycje nad ogromnym kompleksem przemysłowym USA, które chcieli rozszerzyć swoją działalność w kosmosie…

Pod koniec II wojny światowej operatorzy wywiadu morskiego (szpiedzy) spenetrowali praktycznie każdą niemiecką tajną broń, system zaawansowany, rakiety, samoloty, UFO i [projekty] ciężkiej wody w kraju. Zlokalizowali osoby w tych obiektach i zostali oznaczeni. Kiedy działania wojenne ustały, wywiad marynarki wojennej i dodatkowi oficerowie wywiadu udali się prosto do tych miejsc i usunęli nie tylko naukowców, ale także ich dokumentację i możliwie jak największą część systemu uzbrojenia. Wszyscy zostali przywiezieni do Stanów Zjednoczonych w ramach tzw. Operacji Paperclip.

Nazistowscy naukowcy, którzy przybyli z Paperclip, przejęli operacje lotnicze i biomedyczne w USA. Jednym z pierwszych przejęć nazistów biomedycznych był Scripps Research. Ostatecznie obecnie kontrolują najwyższe stanowiska w amerykańskim przemyśle farmaceutycznym. Chociaż to Dracos użył metody „analizy medycznej”, która powstrzymała rozwój naszego systemu medycznego. Draco używają tych form dezinformacji jako środka Planetarnego Zarządzania. Nr ref

Biuletyn informacyjny Covert Action został zatwierdzony przez CIA do publikacji 24 lata po pierwszym opublikowaniu i ujawnia powiązania między nazistami, Watykanem i CIA. Ten wewnętrzny biuletyn informacyjny CIA nr 25 opublikowany zimą 1986 roku nie został zatwierdzony do publicznego ujawnienia do 24 lat później, w 2010 roku. 56-stronicowy raport PDF dotyczy historii i relacji między nazistami, Watykanem i CIA.

Ta publikacja CIA opisuje, w jaki sposób zbrodniarze wojenni, tacy jak Josef Mengele, Walter Rauff i Klaus Barbie byli chronieni i zatrudniani przez CIA, oraz jak CIA, wojsko USA i Watykan odegrały kluczową rolę w wyprowadzaniu zbrodniarzy wojennych do Ameryki Południowej i do Stanów Zjednoczonych.

Nazistowscy zbrodniarze wojenni Josef Mengele , Walter Rauff , Klaus Barbie i Adolf Eichmann chronieni i zatrudnieni przez CIA.

Również o tym, jak Kameradenwerk (nazistowska sieć starych chłopców) była głównymi postaciami w międzynarodowym handlu bronią i narkotykami. Setki nazistów powstało w instytucjach naukowych w całych Stanach Zjednoczonych. Amerykański program kosmiczny został zaprojektowany przez nich, na przykład naukowiec odpowiedzialny za podróż na księżyc Apollo 11, Arthur LH Rudolph, był zbrodniarzem wojennym, który eksploatował niewolników do śmierci w swojej nazistowskiej fabryce rakiet.

Był tylko jednym z tysięcy nazistowskich naukowców, lekarzy, techników, a przede wszystkim agentów wywiadu, symulowanych po II wojnie światowej. Linie szczurów zostały ustawione tak, aby umożliwić ucieczkę SS, której Watykan pomagał w tej ochronie z pomocą amerykańskiego wywiadu.

Minister spraw wewnętrznych Wilhelm Frick (drugi od prawej) i minister propagandy Joseph Goebbels (z prawej), biskupi katoliccy Franz Rudolf Bornewasser (biskup Trewiru) i Lugwig Sebastian (biskup Speyer) podnoszą ręce w nazistowskim pozdrowieniu podczas oficjalnej ceremonii.

Ta infiltracja przez nazistów w naszym amerykańskim rządzie nie byłaby tak skuteczna bez kluczowej, instrumentalnej pomocy Allena Dullesa (Rycerza Malty) z OSS / CIA, który umożliwił wiele z tych operacji. W ramach tajnej umowy w Operacji Sunrise, którą Allen Dulles zawarł z generałem SS Karlem Wolffem tuż przed dniem VE, pozwolił Dullesowi ze swoimi koneksjami w Watykanie na przemycenie 5000 nazistowskich zbrodniarzy gestapo i SS do Ameryki Południowej. Nazistowski SS Walter Rauff pracował dla Dulles na liście płac OSS, aby eksfiltrować nazistów przez klasztory Watykanu do Ameryki Południowej. Związek na wyższym szczeblu między Watykanem a Dulles jest nadal klasyfikowany przez rząd.

Na przykładzie jednego paszportu Klaus Barbie otrzymał pakiet fałszywych dokumentów, funduszy i referencji dotyczących jego nowej tożsamości jako „Klaus Altmann”.

Amerykańskie korporacje i ich nazistowscy kolaboranci zdradzili i podkopali interesy narodowe Stanów Zjednoczonych. Ta współpraca między kapitalizmem a faszyzmem została stłumiona przez silnych politycznie dla ich własnych celów politycznych.

Wpływowa elita polityczna i bankowa końca XX wieku.

Amschel Mayer von Rothschild – architekt bawarskich iluminatów
David Rockefeller – dyrektor generalny Chase Manhattan Corporation – Komisja Trójstronna
Naczelne Dowództwo Nazistów

Heinrich Himmler – szef nazistowskiego
generała SS Reinhard Gehlen – szef nazistowskiego wywiadu
Książę Bernhard z Holandii – nazistowskie SS
Prezydenci

Dwight D. Eisenhower
Ronald Reagan
George HW Bush
Bill Clinton
George W. Bush

Światowi liderzy i stanowiska polityczne

Tony Blair – Premier Anglii
Nelson Rockefeller – Wiceprezydent za Eisenhowera
Barona Franza von Papena – Kanclerz Niemiec
Giscard d’Estaing – Prezydent Francji
Nelson Mandela – Prezydent RPA
Juan Carlos – Król Hiszpanii
Augusto Pinochet – Prezydent Chile
Otto von Habsburg – książę koronny Austro-Węgier
Ted Kennedy – Senator USA
Joseph P. Kennedy, Senior – Ambasador USA w Wielkiej Brytanii – Przewodniczący SEC
Jeb Bush – Gubernator Florydy
Michael Bloomberg – Burmistrz Nowego Jorku
Rudy Giuliani – Burmistrz Nowego Jorku
Alexander Haig – Sekretarz Stanu
William Wilson – ambasador Reagana w Watykanie
Kardynał Francis Spellman – „Wielki Obrońca”

Wywiad i bezpieczeństwo narodowe

Allen Dulles – OSS / CIA – Szef MJ-12
Generał William „Wild Bill” Donovan – OSS
James Jesus Angelton – Szef kontrwywiadu CIA
J. Edgar Hoover – Członek MJ-12 – Szef FBI 1932-1972
William Casey – CIA Dyrektor
John McCone – Dyrektor Centralnego Wywiadu
Henry Kissinger – Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego
Zibignew Brezezinski – Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego – Komisja Trójstronna
Frank C Carlucci – Sekretarz Obrony – Zastępca Dyrektora CIA i Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego
Oliver North – pracownicy Rady Bezpieczeństwa Narodowego podczas Iran – Contra sprawa
Francis L. Kellogg – CIA – asystent Henry’ego Kissingera
George’a J. Teneta – dyrektor CIA
Leon Panetta – Sekretarz Obrony – Dyrektor CIA
Alexandre de Marenches – Szef francuskiego wywiadu
William F. Buckley, Jr. – CIA – osobowość telewizyjna i komentator
Michael Chertoff – Sekretarz Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Sterowanie multimediami

Rupert Murdoch – szef największych korporacji medialnych
Henry Luce – Magazine Magnate of Time, Life, Fortune etc.
William Randolph Hearst – Newspaper Magnate
Pat Buchanan – komentator polityczny CNN
William Buckley – amerykański konserwatywny autor i komentator
James Buckley Amerykański senator – szef amerykańskiej propagandy w Radio Wolna Europa
Prawica katolicka i Rycerze Maltańscy, w szczególności baron Franz von Papen, odegrali kluczową rolę w przejęciu władzy przez Hiltera i rozpoczęciu XX-wiecznej krucjaty III Rzeszy.

1946 – Fundacja Rockefellera przepisała oficjalną historię, aby ukryć niektóre fakty historyczne z II wojny światowej i powiązania kabały bankowej z nazistami, a także z okultyzmem. Fundacja Rockefellera wydała 139 000 USD w 1946 r.

Aby przedstawić oficjalną historię drugiej wojny światowej, która obejmowała całą historię bankierów amerykańskich budujących nazistowski reżim, a także okultystyczne i mistyczne pochodzenie nazistów oraz wiele działań, które przyniosłyby przyszłych studentów historii na pytanie, kto stał za tym, co wtedy i co robią dzisiaj.

Również wiele tajemniczych wypraw wojennych prowadzonych przez wszystkie walczące kraje, zwłaszcza Niemcy, nie zostało wpisanych do podręczników historii II wojny światowej. Jednym z głównych sponsorów tej manipulacji historią był własny „Standard Oil Corp” Rockefellera

Przyszłe pokolenia dzieci uczących się w szkole przy użyciu zmienionych podręczników do szkoły historii.

Później w 1954 r. Specjalny komitet Kongresu zbadał splecioną sieć zwolnionych z podatku fundacji, aby zobaczyć, jaki wpływ mają ich stypendia na psychikę Amerykanów. Komitet natknął się na fakt, że niektóre z tych grup rozpoczęły gigantyczny projekt przepisania historii Ameryki i włączenia jej do nowych podręczników szkolnych. Norman Dodd, dyrektor ds. Badań komisji, znalazł w archiwach Carnegie Endowment for International Peace następującą godną uwagi deklarację celu:

Jedynym sposobem utrzymania kontroli nad populacją było uzyskanie kontroli nad edukacją w USA. zadanie, więc podeszli doFundacja Rockefellera z sugestią, że idą w parze, a część edukacji, którą można by uznać za krajową, przejmie Fundacja Rockefellera, a część, która była zorientowana na sprawy międzynarodowe, przejmie Carnegie Endowment.

Fundacja Rockefellera zgodziła się przyjąć krajową część zadania. Celem tego całego zainteresowania historią było oczywiście jej przepisanie. Dodd wyjaśnił: Uznali, że sukces tego programu polega na sposobie przedstawienia historii Ameryki. Następnie zwrócili się do czterech najwybitniejszych wówczas historyków – takich jak Mary i Charles Beard – z sugestią, że zmienili sposób, w jaki byli przyzwyczajeni do przedstawiania tematu. Oni [zostali] odrzuceni, więc … zdecydowali, że muszą zbudować koterię historyków z własnego wyboru.

Dochodzenie Kongresu wykazało, że Fundacje Guggenheima, Forda i Rockefellera oraz Carnegie Endowment „ pracowały w harmonii, aby kontrolować edukację w Stanach Zjednoczonych ”. Fundacje powiązane członkostwem lub finansowaniem z plutokracją, która kiedyś wspierała nazistów. Bez wątpienia głównym elementem planu „wojny światopoglądowej” była kontrola edukacji w celu manipulowania poglądem na świat.

Fałszowanie informacji publicznych zarówno w mediach głównego nurtu, jak i historii nauczanej w edukacji powinno stanowić naruszenie prawa, które myślisz? Najwyraźniej tak nie było, pozostawiając szeroko otwarte dla tego rodzaju kontroli i nadużyć, aby fałszywie ukształtować nasze postrzeganie świata, aby zachować tajemnicę ich operacji. Warto wiedzieć, że niektórych ludzi, takich jak Mary i Charles Beard, nie da się kupić za pieniądze, ale mając ogromne zasoby finansowe, wydaje się, że zawsze znajduje się ktoś, kto spełni ich rozkazy, moralnie i etycznie poprawne, czy nie.

Nawiązując do historii manipulacji systemem edukacji sygn

Wspólne cechy reżimów nazistowskich

Dr Laurence W.Britt po dokładnym zbadaniu reżimów nazistowskich Niemiec, faszystowskich Włoch, Hiszpanii Franco, Portugalii Salazara, Grecji Papadopoulosa, Chile Pinocheta i Indonezji Suharto, Britt doszedł do wniosku, że te faszystowskie rządy mają zauważalne podobieństwa . „Analiza tych siedmiu reżimów ujawnia czternaście wspólnych wątków, które łączą je w rozpoznawalnych wzorcach zachowań narodowych i nadużyciach władzy” – zauważył. „Te podstawowe cechy są bardziej rozpowszechnione i intensywniejsze w niektórych reżimach niż w innych, ale wszystkie mają przynajmniej pewien stopień podobieństwa”. Czternaście cech charakterystycznych reżimu faszystowskiego Britta, z których wiele brzmi złowieszczo blisko tego, co dzieje się dzisiaj w Stanach Zjednoczonych, to:

Potężne i nieustające przejawy nacjonalizmu.
Lekceważ znaczenie praw człowieka.
Identyfikacja wrogów / kozłów ofiarnych jako jednoczącej sprawy.
Supremacja wojska i zapalony militaryzm.
Szalony seksizm.
Kontrolowane środki masowego przekazu.
Obsesja na punkcie bezpieczeństwa narodowego.
Religia i elita rządząca zjednoczone.
Ochrona władzy korporacji.
Siła pracy stłumiona lub wyeliminowana.
Pogarda i tłumienie intelektualistów i sztuki.
Obsesja na punkcie zbrodni i kary.
Szalony kumoterstwo i korupcja.
Nieuczciwe wybory.