Dlaczego Księga Henocha została zakazana przez Kościół? Czy księga ta naprawdę opisuje przypadki porwań ludzi przez kosmitów, które miały miejsce tysiące lat temu? I czy to prawda, że zawiera informacje, które opowiadają o naszej pozaziemskiej przeszłości i kluczu do przyszłości ludzkości?
Najstarsza Biblia na świecie
W Etiopii w jednej ze świątyń znajduje się najcenniejsze sanktuarium chrześcijaństwa – Ewangelia Garimy. Dwie bogato ilustrowane księgi pochodzą z VI wieku naszej ery. Jest to prawdopodobnie najstarsza i najbardziej kompletna Biblia na świecie, a ów Kościół etiopski jest jednym z najwcześniejszych Kościołów chrześcijańskich.
Ciekawe, że Biblia etiopskiego Kościoła prawosławnego różni się od Pisma Świętego przyjętego w innych wyznaniach chrześcijańskich. Ta wersja Starego Testamentu zawiera zagadkowy tekst znany jako Księga Henocha. Kościół etiopski uważa Księgę Henocha za kanoniczną, podczas gdy inne Kościoły nie.
Autorem księgi jest Enoch, pradziadek Noego, ten sam, który zbudował arkę przed Wielkim Potopem. Uważa się, że Henoch był nieśmiertelny, a Bóg zabrał go żywego do nieba.
W swojej książce Enoch pisze, że gdy miał 12 lat, pewnej nocy wszyscy mieszkańcy wioski usłyszeli hałas. Dwaj Aniołowie zstąpili z nieba i jeden z nich powiedział do Henocha: „Nie bój się, człowieku” i wstąpili do Nieba w rydwanie ognia.
Henoch zobaczył coś, czego nie potrafił opisać. Oczywiście nie wiedział, czym jest statek kosmiczny, więc pisał o latających domach z kryształu, a pod nim Henoch widział planetę Ziemię. Wydaje się, że jest to jedna z pierwszych w historii ludzkości opowieści o porwaniu ludzi przez kosmitów.
Zwolennicy teorii paleokontaktu uważają, że Księga Henocha jest jednym z najbardziej przekonujących tekstów o interakcji z obcymi. Ale w żadnym wypadku nie jest wyjątkowy. Podobne historie przetrwały w wielu innych starożytnych kulturach. To wskazuje, że można wierzyć słowom Henocha.
Wiele starożytnych tekstów mówi, że ludzie wstępują do nieba, a potem wracają. Na przykład w starożytnej Grecji istnieje legenda o Ganimedesie, który został podniesiony przez orła Zeusa. Podobne legendy można znaleźć w eposach starożytnych Chin, starożytnego Egiptu, Sumerów i innych narodów. Wszystkie te historie są podobne, ale brakuje im szczegółów, które obfitują w Księdze Henocha.
Jego teksty nie tylko udowadniają istnienie kosmitów, ale także pokazują drugą stronę Boga. Dlatego Kościół zdecydował się na wyłączenie Księgi Henocha z Biblii, która okazała się zbyt ekstremalna dla ówczesnych chrześcijan.
Boscy obserwatorzy
Według Księgi Henocha nie wszyscy aniołowie byli posłańcami Boga. Najlepszym tego dowodem jest opis stworzeń zwanych Strażnikami.
Księga Daniela opowiada o pewnej grupie aniołów, którym Bóg nakazał pouczać ludzkość. Opiekowali się naszym światem i kierowali rozwojem naszej cywilizacji. Daniel tylko krótko wspomniał o tych stworzeniach, podczas gdy u Enocha jednym z głównych tematów stali się Strażnicy lub Strażnicy Niebios. Te „anioły” nie są w rzeczywistości duchowymi, ale prawdziwymi istotami. Biblia mówi o tym dość jasno i wyraźnie. Nie pochodzą z naszego świata, co oznacza, że można je bezpiecznie nazwać pozaziemskimi. Reklama.
W Księdze Henocha tylko 200 Strażników zstąpiło na Ziemię. Ich przywódcami byli Szamchazai i Azazel, który później stał się znany jako Lucyfer. Strażnicy lśnili boskim światłem. Henoch opisując ich powiedział, że trudno było na nich patrzeć, tak jasno błyszczeli.
Wersję, że Strażnicy byli obcymi gośćmi, potwierdza świadectwo proroka Eliasza. On również wstąpił do Nieba w rydwanie ognia. Eliasz był wielkim wróżbitą, znacznie przewyższającym innych proroków. Miał cudowny płaszcz, który mógł leczyć chorych i wskrzeszać zmarłych.
W Biblii niejednokrotnie wspomina się o rydwanach ognia. Podobno mówimy o jakimś pojeździe, statku kosmicznym. Według wierzeń judeochrześcijańskich dusza po śmierci wstępuje do nieba, ale w Biblii jest wiele przykładów wniebowstąpienia żywej osoby. Oprócz Henocha i Eliasza to samo stało się z Jezusem.
O czym mówi nam Księga Gigantów?
W połowie ubiegłego wieku pasterze izraelscy znaleźli w jednej z jaskiń naczynia gliniane, w których przechowywano starożytne rękopisy. Okazało się, że były to ręcznie pisane kopie Biblii, które były co najmniej 1000 lat starsze niż inne znane w tamtym czasie. Oprócz nich istniały inne rękopisy, wśród nich Księga Gigantów.
Ta książka opowiadała o Nefilim (gigantach), synach Strażników, ich życiu i sposobie życia. Nefilim są wcieleniem zła. Popełnili straszne zbrodnie, w tym spożywanie ludzkiego mięsa. W końcu Bóg zdecydował, że Ziemia musi zostać oczyszczona z Nefilim, po czym namaścił Noego, prawnuka Henocha jako wybrańca, który miał rozpocząć na nowo historię ludzkości.
W Biblii Noe został wybrany przez Boga ze względu na swoją pobożność. Ale Księga Gigantów ma inną wersję historii Noego. Został wybrany jeszcze zanim się urodził, a jego ojciec miał nie być człowiekiem. Jego skóra po narodzinach miała ”płonąć’, a jego włosy były białe jak owcza wełna. Zewnętrznie był kopią Strażników i miał zostać poczęty sztucznie.
Strażnicy Nieba wierzyli, że Noe będzie ojcem nowego pokolenia ludzi. Okazuje się, że Noe był osobą zmodyfikowaną genetycznie, stworzoną przez kosmitów aby rozpocząć nowe życie na Ziemi.
Oficjalna wersja Biblii mówi, że Bóg był zasmucony okrucieństwem i niegodziwością rodzaju ludzkiego więc postanowił położyć im kres, zsyłjąc na Ziemię Wielki Potop. Księga Henocha opowiada tę samą historię, ale z istotnymi różnicami. Potop miał zniszczyć upadłe anioły i Nefilim.
Według Henocha Bóg chroni ludzi. Inie jest to ten Bóg z Księgi Rodzaju, pełen wściekłości i gniewu. Kolejna różnica polega na tym, że instrukcje budowy arki Noe otrzymał nie od Boga, ale od archanioła Uriela, który ostrzegł Noego przed nadchodzącym kataklizmem i ujawnia przyszłość ludzkości.
Okazuje się, że Enoch nie mówi o karze dla rasy ludzkiej, ale o kosmitach, którzy kierują naszą historią.
Powrót bogów
W Księdze Henocha, w rozdziale 91, jest powiedziane, że po podróży i powrocie Henocha na Ziemię przygotowuje się do drugiego wniebowstąpienia. Ale wcześniej zbiera całą swoją rodzinę i dzieli się niezwykłą przepowiednią. Syn Henocha, Matuzalem, zapytał ojca, czy chciałby się z nim znowu zobaczyć? Henoch odpowiedział:
„Niebiańscy Strażnicy powiedzieli, że wrócę na tę planetę. Ale miną tysiące lat, więc już się nie zobaczymy”.
Pojęcie Boskiego Wybrańca opuszczającego Ziemię i powracającego na nią można znaleźć w prawie każdej religii. Żydzi czekają na powrót proroka Eliasza, który przyjdzie przed Mesjasza i przyniesie erę pokoju i sprawiedliwości. To będzie początek czasów ostatecznych.
Chrześcijanie czekają na powrót Jezusa, uważanego za Mesjasza. Dla islamu jest to albo Boski Posłaniec Al Mahdi, albo sam Mahomet.
W pewnym sensie ten powrót przyniesie nową erę, nową drogę świata i nową relację między ludzkością a Bogiem. Proroctwa te przepowiadają, że pewien Mesjasz pojawi się w obłokach w towarzystwie niebiańskiego wojska.
Czy to możliwe, że wszystkie te starożytne teksty dotyczą inwazji obcych na Ziemię? A nauki Henocha miały przygotować ludzkość na dzień, w którym otworzy się dla nas nowa rzeczywistość.
